جلال موسوی، نایب رئیس کانون انجمن‌های صنفی کامیون‌داران ایران، در واکنش به حادثه انفجار در بندر رجایی گفت: «آمار دقیقی از تعداد رانندگان فوت‌شده یا مصدومان در اختیار نداریم و مرجع ارائه این آمارها نهادهای دیگری هستند. ما هم مثل دیگران، از طریق اخبار از جان‌باخته‌ها مطلع می‌شویم.»
او با تأکید بر بی‌اطلاعی رانندگان از محتوای کانتینرها گفت: «وقتی اعلام بار می‌شود، راننده معمولاً هیچ اطلاعی از محتوای بار ندارد. در حالی که حمل مواد خطرناک نیازمند آگاهی و رعایت استانداردهای خاص است.»

موسوی همچنین با مقایسه‌ای میان ایران و کشورهای دیگر اظهار داشت: «در کشورهای اروپایی، کرایه حمل بار خطرناک بیش از ۴۰ درصد بالاتر از کرایه معمولی است، اما این تفاوت در ایران شاید به ۱۰ درصد هم نرسد. در ترکیه حتی در محوطه نگهداری کانتینرهای مواد خطرناک، ورود هرگونه وسیله نقلیه ممنوع است؛ اما در ایران، نه‌تنها قوانین مشخصی برای این موضوع وجود ندارد، بلکه همه اقدامات با توکل به خدا انجام می‌شود.»
@C_B_SHAHZADEH

که گفتی این با اون فرق داره؟

🔗 @C_B_SHAHZADEH

شیخ زاید:
به تمام اماراتی ها خانه و مزرعه مجانی دادیم!

حاکمانی که نمیدانند شبِ مردمانشان
چگونه به صبح میرسد، دیگر چه فرقی
می‌کند که به شراب نشسته باشند یا به نیایش
#خاویر_کرمنت
@C_B_SHAHZADEH

شما صدای من رو از بوشهر میشنوید
اینجا در ۱۰ کیلومتری نیروگاه هسته‌ای روزی یک ساعت برق نداریم
اما ضوابط انتظامی فعاله، شبها دسته‌های موتور سوار باتومبدست در شهر مانور میدن، خواندن اشعار خیام قاچاق محسوب میشه! تجمع ممنوعه حتی کنار ساحل خدا!

🔗 Sadra (@HajNooredin)

@C_B_SHAHZADEH

یک ساختار سیاسی باید دو کیفیت متفاوت داشته باشد؛ «کارا» باشد و از سوی دیگر «شأن و مرجعیت اجتماعی» داشته باشد. ساختارهای سیاسی برای این دو وجه متفاوتِ قدرت خویش امکاناتی ایجاد می‌کنند. بوروکراسی اداری، قدرت مالی و نظامی به یک ساختار این امکان را می‌دهد تا تصمیماتش را اعمال کند.
۲- این قدرت اجرایی در واقع همان چیزی‌ است که یک نظام سیاسی برای «کارا» بودن به آن نیاز دارد. تقریبا این اتفاق نظر وجود دارد که این کارایی از طریق یک سیستم دموکراتیک امن‌تر و مداوم‌تر قابل تامین است. اما عموما درباره آن وجه دیگر قدرت، درباره «شأن و مرجعیت اجتماعی» کمتر بحث می‌شود.
۳- برای اینکه آن «شأن و مرجعیت اجتماعی» واضح‌تر گردد به یاد بیاورید که در این سا‌لها، ما مدام با بی‌بی‌سی درگیر بودیم که خامنه‌ای رهبر ایران نیست، رهبر جمهوری‌اسلامی است. اطلاق رهبر ایران به خامنه‌ای تاثیری در قدرت اجرایی او نداشت. هدف ما این بود که شأن چنین عنوانی نصیب او نگردد.
۴- بعنوان مثالی دیگر، نخستین روزهای ریاست‌جمهوری ترامپ در سال ۲۰۱۷ را بیاد بیاورید. تظاهراتی در آمریکا برپا شد که شعارش این بود «ترامپ رئیس‌جمهور من نیست!» این شعارها کاری با قدرت اجرایی ترامپ نداشتند. او را لایق آن جایگاه اخلاقی که رئیس‌جمهور آمریکا نمایندگی می‌کند نمی‌دانستند.
۵- این «شأن و مرجعیت اجتماعی» را عموما روسای کشورها، که حالا می‌توانند پادشاه باشند یا رئیس‌جمهور نمایندگی می‌کنند و آن قدرت اجرایی به ریاست دولت می‌رسد. در جمهوری‌های ریاستی اما این دو وجه متفاوت قدرت در یک مقام متمرکز شده‌اند. رئیس‌جمهور همزمان هم رئیس کشور است، و هم رئیس دولت.
۶- تفکیک این دو جایگاه در آینده ایران بی‌نهایت مهم است. تجمیع «شأن و مرجعیت اجتماعی» با قدرت اجرایی در یک نقطه می‌تواند برای چرخهٔ نوپای دموکراسی در آینده ایران خطرناک باشد. چنین تمرکزی را تنها یک جامعه مدنی قدرتمند می‌تواند کنترل کند، چیزی که ایران در شرایط فعلی فاقد آن است.
۷- خشن‌ترین حکومتها در خاورمیانه جمهوریهای ریاستی هستند. جایی که رئیس‌جمهور هم نماد و نشانه کشور است و هم تمام قدرت اجرایی را در اختیار دارد. تصور نکنید وقتی یک رئیس‌جمهور به دیکتاتوری خشن، جنایتکار و غیر پاسخگو بدل شد، تمام آن «شأن و مرجعیت اجتماعی» خود بخود از او ساقط می‌گردد.
۸- به آنچه در این سا‌ل‌ها گذشت نگاه کنید! بیاد بیاورید که چقدر زمان هدر رفت تا ما بخشی از مردم خودمان را متقاعد کنیم که میان ایران و جمهوری‌اسلامی تفاوتی بنیادین وجود دارد. قدرت حتی در ضد مردمی‌ترین شکلش هم امکاناتی در اختیار دارد که می‌تواند خودش را بعنوان نماینده ملت معرفی کند.
۹- تفکیک این دو جایگاه می‌تواند سقوط دموکراسی در ایران را یک مرحله دشوارتر کند. رئیس دولتی که بخش اعظم قدرت اجرایی را در اختیار دارد و حالا بدنبال تصاحب آن شأن و مرجعیت اجتماعی است، نخست باید نظام سیاسی و قانون اساسی را تغییر دهد. این تغییر حداقل به برگزاری یک رفراندوم نیاز دارد.
۱۰- دو نوع نظام سیاسی وجود دارد که این تفکیک در آنها صورت گرفته است؛ جمهوریهای پارلمانی و مشروطه‌های پادشاهی. این دو در یک نگاه کلی بیکدیگر شبیه‌اند. در هر دو، نخست‌وزیر رئیس دولت است. و رئیس کشور که حالا در یکی شاه است و در آن دیگری رئیس‌جمهور، قدرت اجرایی محدودی در اختیار دارد.
۱۱- مشکل جمهوری‌های پارلمانی این است که آن «شأن و مرجعیت اجتماعی» آنقدرها مستحکم در جایگاه رئیس‌جمهور متجلی نمی‌شود. کسی رئیس‌جمهور آلمان را نمی‌شناسد، اما همه با پادشاه انگلستان آشنا هستند. این برای دموکراسی نوپایی که قرار است در خاورمیانه بنا شود می‌تواند خطرناک باشد.
۱۲- به ترکیه نگاه کنید! اردوغان ده سال نخست‌وزیر ترکیه بود. او می‌دانست که نخست‌وزیر علیرغم اینکه قدرت اجرایی را در اختیار دارد اما نمی‌تواند به دیکتاتور بدل شود. کماکان باید پشت سر رئیس‌جمهور بایستد. ریاست‌جمهوری ترکیه هم برای اردوغان جایگاه جذابی نبود. چون فاقد قدرت اجرایی بود.
۱۳- او برای اینکه تمام قدرت را در اختیار داشته باشد باید نظام سیاسی ترکیه را تغییر می‌داد. جمهوری پارلمان را به جمهوری ریاستی بدل می‌کرد تا قدرت اجرایی و شأن رهبری کشور در یک نقطه متمرکز گردد. بسط قدرت اردوغان با تغییر نظام سیاسی از جمهوری پارلمانی به جمهوری ریاستی امکان‌پذیر شد.
۱۴- اگر آن «شأن و مرجعیت اجتماعی» بی‌اهمیت بود اردوغان لازم نبود دست به تغییری به این بزرگی بزند. او برای اینکه این تغییر موجه جلوه کند، مجبور شد رفراندومی برگزار کند. یکی از آن رفراندوم‌هایی که در جمهوری‌هایی نظیر ونزوئلا و روسیه هم برگزار شد تا انحصار قدرت را قانونی جلوه دهد.
۱۵- در مقایسه با جمهوری‌های پارلمانی، مشروطه‌های پادشاهی را دشوارتر می‌شود از این طریق ساقط نمود. عزل یک خانواده سلطنتی که دهه‌ها یا قرن‌ها در یک کشور حاکم

@C_B_SHAHZADEH

پادشاه فقید ایران تمام شدنی نیست .
نه برای ایران که هزاران خدمات به مردم و کشور داد و نه برای غرب که همچنان تبلیغ بنز را بنام شاه ایران مزین میکنند برای اعتبار و فروش بیشترشان. حالا بیشتر ناله کنید.

🔗 Arash Hampay آرش همپای (@ahampay)
@C_B_SHAHZADEH

#تراکتورسازی_تبریز
#تبریز
#بندرعباس
#یک_خانواده_ایم

🔗 DamDam (@DamDami)
@C_B_SHAHZADEH

خبرنگار: ۴ سال پیش گفتید تحصیل تا کلاس ۸ مجانی میشه، به کجا رسید؟
شاهنشاه: اون که مجانی شد هیچ، دبیرستان و دانشگاه هم مجانی میکنیم

خبرنگار: گفته بودید سال آینده درآمد سرانه به ۱۸۰۰ دلار میرسه …
#محمد_رضا_شاه: ۲ ماه پیش رسید به ۲۲۰۰ دلار

#جاویدشاه

‏ایرانی آزاد را تصور کنید…

‏ایرانی که رفاه مردمش و صلح با همسایگانش را در اولویت قرار دهد.

‏وقتی جمهوری اسلامی از بین برود، چنین ایرانی به واقعیت می‌پیوندد.

‏پروژه شکوفایی ایران (IPP) طرحی برای تحقق این‌ آرزو است.

‏اطلاعات بیشتر:

‏⁦ IranProsperityProject.org

@OfficialRezaPahlavi

مصدق، اولین دیکتاتور تاریخ مدرن ایران

ظهور چپگرایی در تاریخ مدرن ایران به معنای امروزی که در نهایت ابزار انقلاب اسلامی شد، توسط مصدق کلیک خورد.

زمانی که مصدق با کمک رضاشاه روی کار آمد، فکرش را نمیکرد که سلسله‌ی پهلوی تفاوت چندانی با قاجار داشته باشد و در پی پایه گذاری یک جمهوری در زیر پوست شاهنشاهی بود، چرا که روحانیون و رجل سیاسیی از جمهوری ترس داشتند و آمادگی آن را نداشتند.

در نهایت از آزمان چپگرایانه‌ی خود تبدیل به اتوکراسی دینی و جمهوری اسلامی رسیدیم. چپ ایرانی همیشه ابزار بوده و هیچوقت فهم کافی نداشته

@C_B_SHAHZADEH

‏سید حسن شریعتمداری،فرزند سید کاظم
‏مدیریت اسبق شورای گذار است که مدتی خود را در راس اپوزوسیون معرفی میکردند!

‏اما برای توضیح بهتر این اسناد ابتدا باید با سیدی پر نفوذ در مجامع جهانی اشنا شویم:
‏نام سید جواد خویی،روحانی شیعه ی عراقی نامیست غیر آشنا که پیوند خورده با اسم حسن 👇

‏شریعتمداری به چشم آبی ها،میگوید که تغییر حکومت در ایران به این زودی ها محال است و باید بر نقاط حساس فشار وارد آورد و فعالیت‌های نظامی جدایی‌طلبان ضد رژیم توسط اقلیت‌های ناراضی ایرانی، به‌ویژه کردها، بلوچ‌ها، ترکمن‌ها و لرها را مهم اعلام نمود.
‏آذری های ایران:
‏، وی خاطرنشان کرد 👇

که آذربایجان ایران خود را به طور قابل توجهی با ایرانی ها متفاوت می بیند!(نظر یک عراقی در مورد ایران)
‏او عقیده داشت که آذری‌های ایران می‌توانند نقطه فشار بالقوه دیگری بر رژیم باشند و توصیه کرد که نمایندگان USG به دنبال حسن شریعتمداری آذری باشند و نظرات و توصیه‌های او را در مورد 👇

استراتژی افزایش نفوذ غرب بر آذری‌های ایران دریافت کنند و در صورت تمایل، ارتباط USG را با شریعتمداری تسهیل میکند.

‏مدارک افشا شده توسط ویکی لیکس نشان می دهد که مایر داگان، رئیس موساد می خواست در ظاهر از کردها و اقلیت های قومی برای سرنگونی حکومت ایران استفاده کند. رییس موساد👇

‏در آگوست سال ۲۰۰۷، چند هفته بعد از توصیه جواد خویی به امریکا برای سرمایه گذاری روی دامن زدن به اختلافات قومی به یک مقام آمریکایی گفته که:
‏«سازمان جاسوسی اسرائیل می‌خواهد یک ایران ضعیف تقسیم شده داشته باشد»
‏مانند عراق که کردها دولت خود را دارند!
‏(این سیاست اکنون در حال اعمالست)👇