❌ معنای درست «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلاء» چیست؟

♦️ «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلاء» یک کلمه بزرگی است که اشتباهی می‌فهمند. آنها خیال می‌کنند که یعنی هر روز باید گریه کرد! لکن محتوایش غیر از این است. نقش #کربلا این بود که #سید_الشهدا - سلام الله علیه- با جمعیت معدود، آمدند کربلا و در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند. همه‌ روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز #عاشورا ست و ما باید مقابل ظلم بایستیم.

#صحیفه_امام
#امام_خمینی
#غزه

📚صحیفه نور،جلد ۹،صفحه ۲۰۲

@didebane_enghelab

.
♻️ به بچه‌هامون چی یاد بدیم

🔰 حمید رسایی: جنبه احساسی #عاشورا را باید در خدمت جنبه حماسی، عقلانی و تکلیفی این روز گرفت. بنا بر این:

به بچه‌هامون یاد بدهیم که امام #حسین(ع) از بی‌یاری سر بریده شد، نه از بی‌آبی. حضرت #عباس(ع) از معرفت و مرام بی‌دست شد نه به خاطر مشک آب. امام حسین(ع) با هل من ناصر ینصرنی‌، یار می‌خواست نه آب.

به بچه‌هامون از آزادگی و ذلت‌ناپذیری امام حسین(ع) بگوییم نه فقط از لب‌های تشنه. خیلی‌ها لب تشنه از دنیا رفتند اما حسین(ع) نشدند. امام حسین(ع) یعنی مردانگی، آزادگی، غیرت، شجاعت و شهامت و حضرت عباس(ع) یعنی ولایتمداری، جوانمردی، معرفت، حیا، غیرت. حضرت عباس(ع) یعنی پشت امام بودن حتی بدون دست.

به بچه‌هامون یکی از پیام اصلی فراموش شده #کربلا را یادآوری کنیم که شب عاشورا به یارانش فرمود هر کس از شما حق‌الناسی به گردن دارد، از بین ما برود که اگر #حق‌الناس به گردن داشته باشیم، در رکاب حسین شمشیر زدن و شهید شدن هم کمکی نمی‌کند.

@didebane_enghelab

زدن سایبان از نجف تا #کربلا برای پیاده روی اربعین

@didebane_enghelab

💢 روز اول ماه صفر سال ۶۱ هجرى قمرى، روزی است که اسرای کربلا به همراه سرهاى شهيدان واقعه #کربلا وارد #دمشق ، مقر حکومت #يزيد بن ‌معاويه شدند.

⚫ سخت ترین مصیبت بین وقایع کربلا و کوفه و شام چه بود؟!!

از #امام_سجاد علیه السلام پرسیدند:

سخت ترین مصائب شما در سفر کربلا کجا بود؟ در پاسخ حضرت سه بار فرمود:

(الشام الشام الشام)

در روایتی امام سجاد علیه السلام به نعمان بن منذر مدائنی فرمود:

در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود:

1- ستمگران در شام اطراف ما را با شمشیرهای برهنه و استوار کردن نیزه ها احاطه کردند و بر ما حمله می کردند و کعب نیزه به ما می زدند و در میان جمعیت بسیار نگه داشتند و ساز و طبل می زدند.

2- سرهای شهدا را در میان هودجهای زنهای ما قرار دادند، سر پدرم و سر عمویم عباس را در برابر چشم عمّه هایم زینب و ام کلثوم(علیهماالسلام) نگه داشتند، و سر برادرم علی اکبر و پسرعمویم قاسم را در برابر چشم سکینه و فاطمه (خواهرانم) می آوردند و با سرها بازی می کردند، و گاهی سرها به زمین می افتاد و زیر سم ستوران قرار می گرفت.

3- زن های شامی از بالای بامها، آب و آتش بر سر ما می ریختند، آتش به عمامه ام افتاد، چون دستهایم را به گردنم بسته بودند، نتوانستم آن را خاموش کنم، عمامه ام سوخت، و آتش به سرم رسید و سرم را نیز سوزانید.

4- از طلوع خورشید تا نزدیک غروب در کوچه و بازار با ساز و آواز، ما را در برابر تماشای مردم در کوچه و بازار گردش دادند و می گفتند: ای مردم بکشید اینها را که در اسلام هیچ گونه احترامی ندارند.

5- ما را به یک ریسمان بستند و با این حال ما را از در خانه ی یهود و نصاری عبور دادند و به آنها می گفتند: اینها همان افرادی هستند که پدرانشان، پدران شما را در خیبر و خندق و ... کشتند و خانه های آنها را ویران ساختند، امروز شما انتقام آنها را از اینها بگیرید...

6- ما را به بازار برده فروشان برده و خواستند بجای غلام و کنیز بفروشند ولی خداوند این موضوع را برای آنها مقدور نساخت.

7- ما را در مکانی جای دادند که سقف نداشت، روزها را از گرما و شبها از سرما آرامش نداشتیم ...

📚 #سوگنامه_آل_محمد ، ص ۴۵۹

صدقه اول ماه فراموش نشود

@didebane_enghelab