🔴پایانِ یک کمپین
✍️ شفق محمدحسینی | آرمان ملی
💢 9 سالی میشد که کمپین معلولان، در راستای پیگیری حقوق این افراد، فعالیت میکرد و حالا در روزهای گذشته، مدیر این کمپین خبر از توقف فعالیتهای آن داد.
🔻کمپینی که صدای معلولان و مطالبات آنها، در سرزمینی بود که با افراد کم توان، چندان خوب تا نمیکند. از وضعیت اشتغال و امرارمعاش گرفته، تا رفتارهای اجتماعی و نوع نگاه مسئولان به این جامعه اقلیتی که به دلسوزی ما نیازی ندارند. تنها نیازمند نگاهی برابر هستند؛ کلمهای که با توجه به وضعیت افراد معلول، رویایی دور از دسترس است. از مناسب سازی فضاهای شهری، تا وضعیت معیشت و مراقبتهای بهداشتی افراد دارای معلولیت، مشکل آنقدر بسیار است، که دیگر حتی خود این افراد را هم دلسرد کرده است و انگیزهای برای اینکه به دنبال حق و حقوقشان باشند، ندارند. همین دلسردی از مهمترین دلیل توقف فعالیت کمپین معلولان بوده است.
👤بهروز مروتی، مدیر کمپین معلولان، درباره دلایل پایان فعالیت این کمپین، به «آرمان ملی» گفت:
🔻یکی از مهمترین دلایلش این بود که دولتها، متاسفانه ارزشی برای مطالبه گری و ارادهای برای احقاق حقوق افراد دارای معلولیت، نداشتند. در طی سالها ما به این نتیجه رسیدیم که حاکمیت به صورت سیستماتیک، و از روی علم و آگاهی، حقوق افراد دارای معلولیت را نادیده میگیرد و همیشه به بهانههایی مثل کمبود بودجه، حقوق این افراد را زایل میکند. این مهمترین دلیلش بود و از آن طرف هم ما، چون منبع مالی در کمپین تعریف نکرده بودیم، و طی این 9 سال هیچ کمک مادی و معنوی از سوی نهادهای دولتی و عمومی مثل شهرداری و حتی اشخاص جمع آوری نمیکردیم، این مساله روز به روز مشکلات کمپین را بیشتر میکرد.
🔻یکی دیگر از دلایل توقف ما هم این بود که خود افراد دارای معلولیت به دلیل سرخوردگی و دلسردی از سالها مطالبه گری که داشتند، و روز به زور نه تنها به حقوقشان نمیرسیدند و سال به سال، حتی بیشتر از قبل حقوقشان نادیده گرفته میشد، دچار یاس و سرخوردگی شدند و خودشان هم دیگر روحیه مطالبه گری نداشتند، زیرا آنچه میدیدند این بود که وقتی سالها در چارچوب قوانین و مقررات کشور به دنبال حقوق خود بودند، بعد از برگزاری جلسات متعدد و مذاکره با مسئولان، هیچ فایدهای ندارد و هیچ مسئولی به هیچ وعدهای که قبل از انتخابات میداد، بعد از اینکه انتخاب میشد عمل نمیکرد، مانند آقای پزشکیان، که مانیفست عدالت اجتماعی و فرصتهای برابر را در رابطه با افراد دارای معلولیت، برای اولین بار بود که یک رئیسجمهور مطرح میکرد. بعد هم در فیلمهایی که از ایشان موجود است، میگفتند که تلاش میکنند تا حقوق افراد دارای معلولیت را رعایت کنند و پیگیر اجرای قوانینشان باشند، بر اساس اینکه طبق قانون اساسی مجری قانون هستند، دیدیم که بعد از انتخاب ایشان در فصل لایحه بودجه، لایحه بودجهای که ایشان به مجلس دادند، یکی از مهمترین حقوق افراد دارای معلولیت که پرداخت حداقل دستمزد به معلولان شدید و خیلی شدید بود را نادیده گرفتند و هیچ برنامهای برای اجرای آن اعلام نکردند و از طرفی، طبق جزو دوم بند 3 تبصره 12 به نوعی همین ماده 27 را هم به حاشیه بردند.
🔻در دو دولتهای قبلی هم این اتفاق افتاده بود. سه تا دولت آمدند و رفتند و متاسفانه گشایشی ایجاد نشد و تمام مکاتبات، مذاکرات، جلسات، رایزنیها، اعتراضات و تجمعات به هیچ نتیجهای نرسید. با این وجود همه دلسرد شدیم و تصمیم گرفتیم که تعطیل کنیم تا دولت راحتتر و بدون هیچ چالشی بتواند حقوق افراد دارای معلولیت را نادیده بگیرد.
🔻ما به نتیجه خیلی تلخی رسیدیم که در ایران متاسفانه برخلاف ادعای مسئولان و شعارهایی که میدهند، در ایران یک آپارتاید نانوشته علیه معلولان برقرار است که حقوقشان در تمام حوزهها، نه فقط معیشت، درمان، توانبخشی، مراقبت و نگهداری، اشتغال، مسکن، و سایر موارد مانند مناسب سازی شهری، نادیده گرفته میشود.
⚖️@dscampaign
✍️ شفق محمدحسینی | آرمان ملی
💢 9 سالی میشد که کمپین معلولان، در راستای پیگیری حقوق این افراد، فعالیت میکرد و حالا در روزهای گذشته، مدیر این کمپین خبر از توقف فعالیتهای آن داد.
🔻کمپینی که صدای معلولان و مطالبات آنها، در سرزمینی بود که با افراد کم توان، چندان خوب تا نمیکند. از وضعیت اشتغال و امرارمعاش گرفته، تا رفتارهای اجتماعی و نوع نگاه مسئولان به این جامعه اقلیتی که به دلسوزی ما نیازی ندارند. تنها نیازمند نگاهی برابر هستند؛ کلمهای که با توجه به وضعیت افراد معلول، رویایی دور از دسترس است. از مناسب سازی فضاهای شهری، تا وضعیت معیشت و مراقبتهای بهداشتی افراد دارای معلولیت، مشکل آنقدر بسیار است، که دیگر حتی خود این افراد را هم دلسرد کرده است و انگیزهای برای اینکه به دنبال حق و حقوقشان باشند، ندارند. همین دلسردی از مهمترین دلیل توقف فعالیت کمپین معلولان بوده است.
👤بهروز مروتی، مدیر کمپین معلولان، درباره دلایل پایان فعالیت این کمپین، به «آرمان ملی» گفت:
🔻یکی از مهمترین دلایلش این بود که دولتها، متاسفانه ارزشی برای مطالبه گری و ارادهای برای احقاق حقوق افراد دارای معلولیت، نداشتند. در طی سالها ما به این نتیجه رسیدیم که حاکمیت به صورت سیستماتیک، و از روی علم و آگاهی، حقوق افراد دارای معلولیت را نادیده میگیرد و همیشه به بهانههایی مثل کمبود بودجه، حقوق این افراد را زایل میکند. این مهمترین دلیلش بود و از آن طرف هم ما، چون منبع مالی در کمپین تعریف نکرده بودیم، و طی این 9 سال هیچ کمک مادی و معنوی از سوی نهادهای دولتی و عمومی مثل شهرداری و حتی اشخاص جمع آوری نمیکردیم، این مساله روز به روز مشکلات کمپین را بیشتر میکرد.
🔻یکی دیگر از دلایل توقف ما هم این بود که خود افراد دارای معلولیت به دلیل سرخوردگی و دلسردی از سالها مطالبه گری که داشتند، و روز به زور نه تنها به حقوقشان نمیرسیدند و سال به سال، حتی بیشتر از قبل حقوقشان نادیده گرفته میشد، دچار یاس و سرخوردگی شدند و خودشان هم دیگر روحیه مطالبه گری نداشتند، زیرا آنچه میدیدند این بود که وقتی سالها در چارچوب قوانین و مقررات کشور به دنبال حقوق خود بودند، بعد از برگزاری جلسات متعدد و مذاکره با مسئولان، هیچ فایدهای ندارد و هیچ مسئولی به هیچ وعدهای که قبل از انتخابات میداد، بعد از اینکه انتخاب میشد عمل نمیکرد، مانند آقای پزشکیان، که مانیفست عدالت اجتماعی و فرصتهای برابر را در رابطه با افراد دارای معلولیت، برای اولین بار بود که یک رئیسجمهور مطرح میکرد. بعد هم در فیلمهایی که از ایشان موجود است، میگفتند که تلاش میکنند تا حقوق افراد دارای معلولیت را رعایت کنند و پیگیر اجرای قوانینشان باشند، بر اساس اینکه طبق قانون اساسی مجری قانون هستند، دیدیم که بعد از انتخاب ایشان در فصل لایحه بودجه، لایحه بودجهای که ایشان به مجلس دادند، یکی از مهمترین حقوق افراد دارای معلولیت که پرداخت حداقل دستمزد به معلولان شدید و خیلی شدید بود را نادیده گرفتند و هیچ برنامهای برای اجرای آن اعلام نکردند و از طرفی، طبق جزو دوم بند 3 تبصره 12 به نوعی همین ماده 27 را هم به حاشیه بردند.
🔻در دو دولتهای قبلی هم این اتفاق افتاده بود. سه تا دولت آمدند و رفتند و متاسفانه گشایشی ایجاد نشد و تمام مکاتبات، مذاکرات، جلسات، رایزنیها، اعتراضات و تجمعات به هیچ نتیجهای نرسید. با این وجود همه دلسرد شدیم و تصمیم گرفتیم که تعطیل کنیم تا دولت راحتتر و بدون هیچ چالشی بتواند حقوق افراد دارای معلولیت را نادیده بگیرد.
🔻ما به نتیجه خیلی تلخی رسیدیم که در ایران متاسفانه برخلاف ادعای مسئولان و شعارهایی که میدهند، در ایران یک آپارتاید نانوشته علیه معلولان برقرار است که حقوقشان در تمام حوزهها، نه فقط معیشت، درمان، توانبخشی، مراقبت و نگهداری، اشتغال، مسکن، و سایر موارد مانند مناسب سازی شهری، نادیده گرفته میشود.
⚖️@dscampaign
آرمان ملی
پایانِ یک کمپین
آرمان ملی – شفق محمدحسینی: 9 سالی میشد که کمپین معلولان، در راستای پیگیری حقوق این افراد، فعالیت میکرد و حالا در روزهای گذشته، مدیر این کمپین خبر از توقف فعالیتهای آن داد.
EP72
@iransepid
🔴 «تجمعات افراطی معلولان باعث بیتفاوتی مسئولان شده است / شرایط کلی کشور بهدلیل افت اقتصادی و تحریمها دشوار است و تنها معلولان با مشکلات مواجه نیستند / بود و نبود کمپین اهمیت چندانی ندارد، چراکه انجمنها فعال هستند»
👤اینها بخشی از اظهارات سهیل معینی، مدیرعامل شبکه نابینایان و کمبینایان چاوش، مدیر انجمن باور و مدیرمسئول سابق روزنامه ایران سپید است که اخیراً در گفتوگو با روزنامه رسالت مطرح شده.
🔻با توجه به اهمیت این سخنان، از مخاطبان دعوت میکنیم متن کامل مصاحبه و فایل صوتی آن را با دقت و تأمل مطالعه و گوش کنند.
🔗 لینک مصاحبه روزنامه رسالت
https://resalat-news.com/?p=112273
🎧در صورت تمایل، میتوانید از دقیقه ۱۶ تا ۲۶ فایل صوتی دفاعیه آقای معینی درباره اجرای کنوانسیون بینالمللی حقوق معلولان در ایران را بشنوید. ( ژنو سوئیس مقر سازمان ملل فروردین ۹۶)
https://t.me/dscampaign/2036
🔗انتقادات آقای معینی از طرح شکایت به دیوان عدالت اداری را در دو لینک زیر بخوانید
https://t.me/dscampaign/8009
https://t.me/dscampaign/8077
🔻پس از کسب آگاهی نسبی، منتظر واکنش و جوابیه کمپین باشید...
⚖️@dscampaign
👤اینها بخشی از اظهارات سهیل معینی، مدیرعامل شبکه نابینایان و کمبینایان چاوش، مدیر انجمن باور و مدیرمسئول سابق روزنامه ایران سپید است که اخیراً در گفتوگو با روزنامه رسالت مطرح شده.
🔻با توجه به اهمیت این سخنان، از مخاطبان دعوت میکنیم متن کامل مصاحبه و فایل صوتی آن را با دقت و تأمل مطالعه و گوش کنند.
🔗 لینک مصاحبه روزنامه رسالت
https://resalat-news.com/?p=112273
🎧در صورت تمایل، میتوانید از دقیقه ۱۶ تا ۲۶ فایل صوتی دفاعیه آقای معینی درباره اجرای کنوانسیون بینالمللی حقوق معلولان در ایران را بشنوید. ( ژنو سوئیس مقر سازمان ملل فروردین ۹۶)
https://t.me/dscampaign/2036
🔗انتقادات آقای معینی از طرح شکایت به دیوان عدالت اداری را در دو لینک زیر بخوانید
https://t.me/dscampaign/8009
https://t.me/dscampaign/8077
🔻پس از کسب آگاهی نسبی، منتظر واکنش و جوابیه کمپین باشید...
⚖️@dscampaign
کمپین معلولان
@iransepid – EP72
خنجر از پشت؛ صفآرایی در مقابل جنبش حقخواهی معلولان ایران
تعطیلی کمپین معلولان، پایانی تلخ بر یکی از اصیلترین و مستقلترین جنبشهای مدنی در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت در جهان است. این کمپین، با وجود فشارهای سنگین، بیمهریها و فقدان پشتیبانی مالی، نزدیک به یک دهه در میدان ماند و صدای خاموشترین اقشار جامعه را به گوش همگان رساند.
با این حال، در چنین برهه تاریخی که دولتها با گذشت ۷ سال از اجرای قانون سر باز میزنند و به مشکلات و مطالبات معلولان اعتنا نمیکنند، اظهارات اخیر سهیل معینی به عنوان مدیرعامل شبکه نابینایان چاوش و انجمن باور، نهتنها همدردی با این فقدان را نشان نداد، بلکه تلاشی دیگر برای تضعیف، تقلیل و بیاعتبار جلوهدادن نقش بیبدیل این جنبش مدنی بود. سهیل معینی، که بیش از دو دهه در ساختارهای تصمیمگیری حوزه معلولیت حضور دارد—از مشاوره در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان بهزیستی و ... گرفته تا مشارکت در نشستهای سطوح بالا و حضور در ژنو سوئیس به عنوان حامی دولت —هرگز در عمل همراه جنبش مدنی مستقل معلولان ایران نبوده است.
حضور مؤثر او در نهادهای رسمی، نه در جهت دفاع از حقوق معلولان، بلکه بیشتر در راستای تثبیت جایگاه شخصیاش در حاشیه امن قدرت بوده است. فعالیت مدنی معینی، به تعبیری، «شغل» اوست. از اینرو، نهتنها حامی جنبش مستقل معلولان نبود، بلکه همواره با هرگونه فعالیتهای آن زاویه داشت.
از بارزترین نمونههای این رویکرد، ادعای معینی درباره تصویب قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب ۱۳۹۶ است؛ او تصویب این قانون را به انجمن باور و خود نسبت میدهد. اما واقعیت این است که در شهریور ۱۳۹۵، این لایحه پس از رفتوبرگشتهای متعدد بین مجلس و شورای نگهبان از دستور کار خارج شد. در آبان همان سال، کمپین معلولان شکل گرفت و با اقداماتی نظیر جمعآوری طومار سراسری، دیدار با نمایندگان، مکاتبات متعدد و انتقال طومار به رئیس مجلس و احتزاز طومار در روز بررسی لایحه در صحن علنی مجلس، موجی از مطالبهگری اجتماعی پدید آورد. اوج این تلاشها، طوفان توییتری ۱۹ مهر ۹۶ با هشتگ #تصویب_لایحه_معلولان بود که در توییتر فارسی ترند شد و فشار افکار عمومی را به اوج رساند. این کنش جمعی، در نهایت منجر به تصویب قانون در اسفند ۹۶ با رأی اکثریت نمایندگان شد. مستندات این اقدامات در آرشیو کمپین موجود است، اما معینی با چشمپوشی از این تلاشها، همیشه در صدد مصادره این پیروزی به نام خود و انجمن باور برمیآید.
در زمانی که کمپین با تمام توان برای اجرای ماده ۲۷ قانون میجنگید، معینی بهجای همصدایی و حمایت، در نقش «منتقد محتاط» ظاهر شد؛ اما انتقادهای او نه متوجه نهادهای مسئول، بلکه متوجه خود معلولان معترض بود. او اعتراضات مدنی، تجمعات قانونی، و حتی شکایت به دیوان عدالت اداری را «افراطی» و «بیفایده» خواند. این در حالیست که همین شکایتها، نهتنها حقوق پایمالشده برخی شاکیان را بازگرداند، بلکه مبنایی حقوقی برای الزام دولت به اجرای قانون فراهم کرد. با این حال، هیچیک از انجمنها و شبکههای موسوم به «شبکهها و انجمنهای حوزه معلولیت»، حتی خبر این پیروزی را منتشر نکردند؛ گویا پیروزی کمپین باید بایکوت میشد تا مبادا معلولان دیگر نیز از حق خود مطلع شده و شکایت کنند. اگر این بایکوت تعمدی، خیانت به آگاهی عمومی نیست، پس نامش چیست؟
سکوت معینی و تمام انجمنها و شبکههای معلولان در بزنگاههای حساس، مثل برخوردهای امنیتی با فعالان مدنی حقوق معلولان در شهرهای مختلف یا برخورد انتظامی با معترضان مقابل سازمان برنامه و بودجه در تهران، دقیقاً از همین الگو پیروی میکند. سکوتی که نه از بیاطلاعی، بلکه از ترس از دستدادن جایگاه، ارتباطات، و حریم امنی است که این مدیران سالها برای حفظش در حاشیه قدرت تلاش کردهاند.
نکته عجیبتر آنکه معینی، بهجای دفاع از معلولان، دلیل عدم تحقق وعدههای قانونی را نه در کوتاهی دولت، بلکه در «تجمعات افراطی» جستوجو میکند! چنین رویکردی، در هیچیک از اقشار دیگر، از جمله معلمان، کارگران، بازنشستگان و سایر صنوف سابقه ندارد. فعالان صنفی هر قشری، ولو منتقد رویکردهای رادیکال، هرگز اعتراضات و تجمعات را زیر سؤال نمیبرند.
تنها استراتژی معینی «مذاکره با دولت» بوده؛ اما نتیجه مذاکرات چندساله چه بوده؟ نه بودجهای به قانون اختصاص یافته، نه بندهای آن اجرا شدهاند. اگر کمپین با ابزار اعتراضات مدنی و قانونی به نتیجه نرسید، معینی با این همه کرسی و رابطه و نشست، دقیقاً چه دستاوردی برای جامعه معلولان به ارمغان آورده؟
تاریخ قضاوت خواهد کرد: کمپین معلولان با شجاعت ایستاد و جنگید؛ اما برخی، خنجر از پشت زدند و پشت نام شبکهها و انجمنها، در برابر جنبش مستقل معلولان ایران صفآرایی کردند!
⚖@dscampaign
تعطیلی کمپین معلولان، پایانی تلخ بر یکی از اصیلترین و مستقلترین جنبشهای مدنی در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت در جهان است. این کمپین، با وجود فشارهای سنگین، بیمهریها و فقدان پشتیبانی مالی، نزدیک به یک دهه در میدان ماند و صدای خاموشترین اقشار جامعه را به گوش همگان رساند.
با این حال، در چنین برهه تاریخی که دولتها با گذشت ۷ سال از اجرای قانون سر باز میزنند و به مشکلات و مطالبات معلولان اعتنا نمیکنند، اظهارات اخیر سهیل معینی به عنوان مدیرعامل شبکه نابینایان چاوش و انجمن باور، نهتنها همدردی با این فقدان را نشان نداد، بلکه تلاشی دیگر برای تضعیف، تقلیل و بیاعتبار جلوهدادن نقش بیبدیل این جنبش مدنی بود. سهیل معینی، که بیش از دو دهه در ساختارهای تصمیمگیری حوزه معلولیت حضور دارد—از مشاوره در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان بهزیستی و ... گرفته تا مشارکت در نشستهای سطوح بالا و حضور در ژنو سوئیس به عنوان حامی دولت —هرگز در عمل همراه جنبش مدنی مستقل معلولان ایران نبوده است.
حضور مؤثر او در نهادهای رسمی، نه در جهت دفاع از حقوق معلولان، بلکه بیشتر در راستای تثبیت جایگاه شخصیاش در حاشیه امن قدرت بوده است. فعالیت مدنی معینی، به تعبیری، «شغل» اوست. از اینرو، نهتنها حامی جنبش مستقل معلولان نبود، بلکه همواره با هرگونه فعالیتهای آن زاویه داشت.
از بارزترین نمونههای این رویکرد، ادعای معینی درباره تصویب قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب ۱۳۹۶ است؛ او تصویب این قانون را به انجمن باور و خود نسبت میدهد. اما واقعیت این است که در شهریور ۱۳۹۵، این لایحه پس از رفتوبرگشتهای متعدد بین مجلس و شورای نگهبان از دستور کار خارج شد. در آبان همان سال، کمپین معلولان شکل گرفت و با اقداماتی نظیر جمعآوری طومار سراسری، دیدار با نمایندگان، مکاتبات متعدد و انتقال طومار به رئیس مجلس و احتزاز طومار در روز بررسی لایحه در صحن علنی مجلس، موجی از مطالبهگری اجتماعی پدید آورد. اوج این تلاشها، طوفان توییتری ۱۹ مهر ۹۶ با هشتگ #تصویب_لایحه_معلولان بود که در توییتر فارسی ترند شد و فشار افکار عمومی را به اوج رساند. این کنش جمعی، در نهایت منجر به تصویب قانون در اسفند ۹۶ با رأی اکثریت نمایندگان شد. مستندات این اقدامات در آرشیو کمپین موجود است، اما معینی با چشمپوشی از این تلاشها، همیشه در صدد مصادره این پیروزی به نام خود و انجمن باور برمیآید.
در زمانی که کمپین با تمام توان برای اجرای ماده ۲۷ قانون میجنگید، معینی بهجای همصدایی و حمایت، در نقش «منتقد محتاط» ظاهر شد؛ اما انتقادهای او نه متوجه نهادهای مسئول، بلکه متوجه خود معلولان معترض بود. او اعتراضات مدنی، تجمعات قانونی، و حتی شکایت به دیوان عدالت اداری را «افراطی» و «بیفایده» خواند. این در حالیست که همین شکایتها، نهتنها حقوق پایمالشده برخی شاکیان را بازگرداند، بلکه مبنایی حقوقی برای الزام دولت به اجرای قانون فراهم کرد. با این حال، هیچیک از انجمنها و شبکههای موسوم به «شبکهها و انجمنهای حوزه معلولیت»، حتی خبر این پیروزی را منتشر نکردند؛ گویا پیروزی کمپین باید بایکوت میشد تا مبادا معلولان دیگر نیز از حق خود مطلع شده و شکایت کنند. اگر این بایکوت تعمدی، خیانت به آگاهی عمومی نیست، پس نامش چیست؟
سکوت معینی و تمام انجمنها و شبکههای معلولان در بزنگاههای حساس، مثل برخوردهای امنیتی با فعالان مدنی حقوق معلولان در شهرهای مختلف یا برخورد انتظامی با معترضان مقابل سازمان برنامه و بودجه در تهران، دقیقاً از همین الگو پیروی میکند. سکوتی که نه از بیاطلاعی، بلکه از ترس از دستدادن جایگاه، ارتباطات، و حریم امنی است که این مدیران سالها برای حفظش در حاشیه قدرت تلاش کردهاند.
نکته عجیبتر آنکه معینی، بهجای دفاع از معلولان، دلیل عدم تحقق وعدههای قانونی را نه در کوتاهی دولت، بلکه در «تجمعات افراطی» جستوجو میکند! چنین رویکردی، در هیچیک از اقشار دیگر، از جمله معلمان، کارگران، بازنشستگان و سایر صنوف سابقه ندارد. فعالان صنفی هر قشری، ولو منتقد رویکردهای رادیکال، هرگز اعتراضات و تجمعات را زیر سؤال نمیبرند.
تنها استراتژی معینی «مذاکره با دولت» بوده؛ اما نتیجه مذاکرات چندساله چه بوده؟ نه بودجهای به قانون اختصاص یافته، نه بندهای آن اجرا شدهاند. اگر کمپین با ابزار اعتراضات مدنی و قانونی به نتیجه نرسید، معینی با این همه کرسی و رابطه و نشست، دقیقاً چه دستاوردی برای جامعه معلولان به ارمغان آورده؟
تاریخ قضاوت خواهد کرد: کمپین معلولان با شجاعت ایستاد و جنگید؛ اما برخی، خنجر از پشت زدند و پشت نام شبکهها و انجمنها، در برابر جنبش مستقل معلولان ایران صفآرایی کردند!
⚖@dscampaign
کمپین معلولان
خنجر از پشت؛ صفآرایی در مقابل جنبش حقخواهی معلولان ایران تعطیلی کمپین معلولان، پایانی تلخ بر یکی از اصیلترین و مستقلترین جنبشهای مدنی در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت در جهان است. این کمپین، با وجود فشارهای سنگین، بیمهریها و فقدان پشتیبانی مالی، نزدیک…
صدا ۰۹۰ (1)
<unknown>
🔴 پاسخ سهیل معینی به نقد اخیر کمپین؛ قضاوت با شما
💢 در ادامه انتشار یادداشتی درباره اظهارات اخیر آقای سهیل معینی، ایشان پاسخی در قالب یک فایل صوتی ارائه کردهاند. طبق روال همیشگی و با رعایت اصول حرفهای، این فایل صوتی بدون هیچگونه ویرایشی در اختیار شما قرار میگیرد. دعوت میکنیم این فایل صوتی را بشنوید.
🔻جوابیه کمپین به این فایل صوتی در پست بعدی منتشر خواهد شد.
⚖@dscampaign
💢 در ادامه انتشار یادداشتی درباره اظهارات اخیر آقای سهیل معینی، ایشان پاسخی در قالب یک فایل صوتی ارائه کردهاند. طبق روال همیشگی و با رعایت اصول حرفهای، این فایل صوتی بدون هیچگونه ویرایشی در اختیار شما قرار میگیرد. دعوت میکنیم این فایل صوتی را بشنوید.
🔻جوابیه کمپین به این فایل صوتی در پست بعدی منتشر خواهد شد.
⚖@dscampaign
🔴 بیدستاورد؛ سفر نمایندگان بهزیستی به سازمان ملل
✍ رویا بابائی خبرنگار حوزه معلولان
👤 رئیس سازمان بهزیستی کشور به همراه مشاور امور فرابخشی و ارتباطات! برای شرکت در هجدهمین کنفرانس بینالمللی کشورهای عضو کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت امروز به نیویورک میرود.
🔻 ایران در ۱۲ سال گذشته هیچ گزارشی از اجرای کنوانسیون معلولان به سازمان ملل ارائه نداده است.
🔗 گزارش کامل را در لینک زیر بخوانید
khabaronline.ir/xnysH
❓ کمپین؛ آقای معینی پاسخ دهد؛
⚖@dscampaign
✍ رویا بابائی خبرنگار حوزه معلولان
👤 رئیس سازمان بهزیستی کشور به همراه مشاور امور فرابخشی و ارتباطات! برای شرکت در هجدهمین کنفرانس بینالمللی کشورهای عضو کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت امروز به نیویورک میرود.
🔻 ایران در ۱۲ سال گذشته هیچ گزارشی از اجرای کنوانسیون معلولان به سازمان ملل ارائه نداده است.
🔗 گزارش کامل را در لینک زیر بخوانید
khabaronline.ir/xnysH
❓ کمپین؛ آقای معینی پاسخ دهد؛
«در سال ۹۷ انجمن باور با بهزیستی چه قراردادی در ازای چه کاری و با چه مبلغی بست و نتیجه آن قرارداد، غیر از چند جلسه نمایشی، چه بود؟!»
⚖@dscampaign
www.khabaronline.ir
بیدستاورد؛ سفر نمایندگان بهزیستی به سازمان ملل
رئیس سازمان بهزیستی کشور برای شرکت در هجدهمین کنفرانس بینالمللی کشورهای عضو کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت به زودی به نیویورک میرود. این در حالی است که ایران در ۱۲ سال گذشته هیچ گزارشی از اجرای کنوانسیون معلولان به سازمان ملل ارائه نداده است.
کمپین معلولان
20550.pdf
20781.pdf
3.3 MB
🔴گزارش ارزشمند دیگری از مرکژ پژوهشهای مجلس
📊ارزیابی قانون حمایت از حقوق معلولان؛ کمیته هماهنگی و نظارت بر اجرای قانون
✍️ مریم آشور
💢 براساس یافتههای این گزارش، به نظر میرسد عملکرد «کمیته» و «دبیرخانه» هماهنگی و نظارت بر قانون، (موضوع ماده ۳۱) مطابق انتظار نبوده، که بخشی از آن پیامد فقدان شأن نظارتی دبیرخانه و سازمان بهزیستی کشور در سلسله مراتب حقوقی دستگاههای اجرایی، ناهماهنگی بین بخشی در دستگاههای دولتی و ضعف بدنه تخصصی دبیرخانه نظارت بر قانون بوده است.
🔶 همچنین با وجود گذشت ۷ سال از زمان ابلاغ قانون تاکنون، هیچ گزارشی مرتبط با عملکرد سالیانه این قانون جهت قرائت در صحن مجلس شورای اسلامی و انتشار عمومی نتایج (موضوع تبصره «۳» ماده ۳۱) از سوی مراجع ذیربط ارجاع داده نشده و لذا وجه عمومی نظارت بر قانون تحقق نیافته است.
⚖️@dscampaign
📊ارزیابی قانون حمایت از حقوق معلولان؛ کمیته هماهنگی و نظارت بر اجرای قانون
✍️ مریم آشور
💢 براساس یافتههای این گزارش، به نظر میرسد عملکرد «کمیته» و «دبیرخانه» هماهنگی و نظارت بر قانون، (موضوع ماده ۳۱) مطابق انتظار نبوده، که بخشی از آن پیامد فقدان شأن نظارتی دبیرخانه و سازمان بهزیستی کشور در سلسله مراتب حقوقی دستگاههای اجرایی، ناهماهنگی بین بخشی در دستگاههای دولتی و ضعف بدنه تخصصی دبیرخانه نظارت بر قانون بوده است.
🔶 همچنین با وجود گذشت ۷ سال از زمان ابلاغ قانون تاکنون، هیچ گزارشی مرتبط با عملکرد سالیانه این قانون جهت قرائت در صحن مجلس شورای اسلامی و انتشار عمومی نتایج (موضوع تبصره «۳» ماده ۳۱) از سوی مراجع ذیربط ارجاع داده نشده و لذا وجه عمومی نظارت بر قانون تحقق نیافته است.
⚖️@dscampaign
کمپین معلولان
20781.pdf
ارزیابی کمیته قانون
<unknown>
🎧 پادکست صوتی و خلاصهی گزارش «ارزیابی قانون حمایت از حقوق معلولان؛ کمیته هماهنگی و نظارت بر اجرای قانون»
⚖️@dscampaign
⚖️@dscampaign
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
😇 روایت یک رویا یا واقعیت؟!
🎥 سخنرانی شب گذشته رئیس سازمان بهزیستی ایران در مجمع عمومی کنوانسیون بینالمللی حقوق افراد دارای معلولیت (CRPD) در سازمان ملل
🔻 در این نشست، ایشان از اقدامات ایران در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت، اجرای کنوانسیون، آموزش در مدارس، کمپینهای آگاهیسازی و مشارکت اجتماعی سخن گفت.
📌 اما آیا آنچه گفته شد، با واقعیت زندگی روزمره معلولان در ایران همخوانی دارد؟
🔻 تحلیل کامل این سخنرانی را در پست بعدی بخوانید...
⚖@dscampaign
🎥 سخنرانی شب گذشته رئیس سازمان بهزیستی ایران در مجمع عمومی کنوانسیون بینالمللی حقوق افراد دارای معلولیت (CRPD) در سازمان ملل
🔻 در این نشست، ایشان از اقدامات ایران در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت، اجرای کنوانسیون، آموزش در مدارس، کمپینهای آگاهیسازی و مشارکت اجتماعی سخن گفت.
📌 اما آیا آنچه گفته شد، با واقعیت زندگی روزمره معلولان در ایران همخوانی دارد؟
🔻 تحلیل کامل این سخنرانی را در پست بعدی بخوانید...
⚖@dscampaign
📌بازماندگان خاموش/گزارش اختصاصی از آزار جسمی و جنسی یک کودک معلول در مرکز توانبخشی مهر کلار کلاردشت
🔴ششم مهرماه امسال درسا، دختر هفتساله بیسرپرست و دچار معلولیت ذهنی و جسمی که در مرکز توانبخشی مهر کلار نگهداری میشد، با خونریزی به بیمارستان منتقل شد؛ در نامه پزشکی قانونی نوشتند که او دچار آسیب جدی و ترک خوردن استخوان لگن ...
🔗ادامه گزارش را در لینک زیر بخوانید
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-53924
⚖️@dscampaign
🔴ششم مهرماه امسال درسا، دختر هفتساله بیسرپرست و دچار معلولیت ذهنی و جسمی که در مرکز توانبخشی مهر کلار نگهداری میشد، با خونریزی به بیمارستان منتقل شد؛ در نامه پزشکی قانونی نوشتند که او دچار آسیب جدی و ترک خوردن استخوان لگن ...
🔗ادامه گزارش را در لینک زیر بخوانید
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-53924
⚖️@dscampaign
هممیهن
بازماندگان خاموش/گزارش اختصاصی از آزار جسمی و جنسی یک کودک معلول در یک مرکز توانبخشی در شهر کلاردشت و بررسی وضعیت مراکز نگهداری…
ششم مهرماه امسال درسا، دختر هفتساله بیسرپرست و دچار معلولیت ذهنی و جسمی که در مرکز توانبخشی مهر کلار نگهداری میشد، با خونریزی به بیمارستان منتقل شد؛ در نامه پزشکی قانونی نوشتند که او دچار آسیب جدی و ترک خوردن استخوان لگن شده است. این خلاصه خبری است که…
مناسبتهای معلولیتی؛ آگاهسازی یا دستاوردسازیهای دروغین؟!
به بهانه دوازدهم آذر، روز جهانی معلولان و تدارک نمایش تحقیرآمیز تکراری دولت و انجمنها
بهروز مروتی
مقدمه
در تقویم جهانی، روزهایی به مناسبتهای خاص نامگذاری شدهاند تا توجه مردم سراسر جهان به موضوعات مهم انسانی، اجتماعی، زیستمحیطی و ... جلب شود. هدف از این نامگذاریها افزایش آگاهی عمومی، ترویج همبستگی و تشویق به اقدام جمعی برای اصلاح شرایط ناعادلانه است.
در حوزه معلولیت نیز روزهای جهانی متعددی تعیین شدهاند؛ از جمله روز جهانی اوتیسم، سندروم داون، نابینایان، ناشنوایان و معلولان. هدف از این مناسبتها در اصل، افزایش شناخت عمومی، احترام به کرامت انسانی و تلاش برای بهبود کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت است.
اما در ایران، این مناسبتها به ابزاری تبلیغاتی در دست نهادهای رسمی تبدیل شدهاند؛ ابزاری برای نمایش ظاهری «توجه» و در واقع پوشاندن نقض سیستماتیک حقوق افراد دارای معلولیت.
اپیزود اول: مناسبتهایی برای «نمایش» نه «توجه»
در ایران، مناسبتهای معلولیتی به فرصتی طلایی برای حکومت بدل شده تا با برگزاری مراسمهای پرزرقوبرق و پر از شعار، تصویری دروغین از «توجه به حقوق افراد دارای معلولیت» ارائه کند. سالنهای مملو از جمعیت، سخنرانیهای کلیشهای مسئولان، پخش سرودها و فیلمهای احساسی، و وعدههای تکراری، همه به بخشی از این نمایش تحقیرآمیز سالانه تبدیل شدهاند.
در این مراسمها، سخن از «تکریم»، «احترام» و «برنامهریزی برای آینده» گفته میشود، اما در واقعیت، هیچکدام از حقوق پایهای افراد دارای معلولیت – از دسترسی شهری گرفته تا اشتغال، مسکن، خدمات توانبخشی، بهداشتی، درمانی، آموزش، حمایت معیشتی و ...– به رسمیت شناخته نمیشود.
تنها کافی است نگاهی بیندازیم به مراسمهای برگزارشده در سالهای اخیر با حضور بالاترین مقامات کشور در مجللترین سالنهای کشور؛ برنامههایی که بدون طرح مشخص، بدون بودجه واقعی و بدون پیگیری اجرایی برگزار میشوند، اما با پوشش رسانهای گسترده، بهعنوان «دستاورد» معرفی میگردند.
اپیزود دوم: انجمنها، بازوهای اجرایی دولتها در نقض سیستماتیک حقوق معلولان
مراسمها و فعالیتهای بهظاهر مدنی مربوط به حوزه معلولیت، توسط انجمنها و شبکههایی برگزار میشود که عملاً در زمین دولتها بازی میکنند. این تشکلها نهتنها منتقد وضعیت موجود نیستند، بلکه با همکاری نزدیک با نهادهای رسمی، به پیمانکار دولتها در مدیریت پوشش نقض سیستماتیک حقوق افراد دارای معلولیت بدل شدهاند. به وقت اعتراضات خود را به خواب میزنند و به وقت مناسبتها شبانهروز تلاش میکنند با تجمیع معلولان از سراسر کشور در نقش سیاهیلشگر و تزئین سالن اجلاس، نمایش دولتها هر چه باشکوهتر برگزار شود. آنها با برگزاری مراسمهای پر زرقوبرق، در عمل فضای انتقادی را خنثی میکنند و اجازه نمیدهند صدای واقعی افراد دارای معلولیت شنیده شود. سالنهای بزرگ و پر از صندلی، به دست همین انجمنها پر میشود؛ انجمنهایی که به جای مطالبهگری، نقش شریک تجاری دولتها را بر عهده گرفتهاند.
این نوع همکاری، برخلاف منافع و مصالح واقعی افراد دارای معلولیت است. چراکه نتیجهی آن، استمرار و تثبیت همان نظم ناعادلانهای است که معلولان را در حاشیه نگه میدارد. تا وقتی صدای منتقدان به صدای پیمانکاران تبدیل شود، هیچ تغییر ساختاری رخ نخواهد داد.
اپیزود سوم: انفعال خطرناک افراد دارای معلولیت
اما در کنار سیاستگذاران و انجمنهای همسو، نباید از نقش انفعالی خود افراد دارای معلولیت و خانوادههای آنان غافل شد؛بسیاری از آنان با حضور داوطلبانه در همین مراسمهای نمایشی، به دولتها در بیتوجهی به حقوق معلولان مشروعیت میبخشند. آنها با پر کردن سالنها، با کف زدنها و عکسهای یادگاری، به تداوم همین رفتار نمایشی کمک میکنند؛ رفتاری که در ظاهر احترامآمیز است اما در عمق، تحقیرآمیزترین شکل بیتوجهی به حقوق انسانی است.
⚖️@dscampaign
به بهانه دوازدهم آذر، روز جهانی معلولان و تدارک نمایش تحقیرآمیز تکراری دولت و انجمنها
بهروز مروتی
مقدمه
در تقویم جهانی، روزهایی به مناسبتهای خاص نامگذاری شدهاند تا توجه مردم سراسر جهان به موضوعات مهم انسانی، اجتماعی، زیستمحیطی و ... جلب شود. هدف از این نامگذاریها افزایش آگاهی عمومی، ترویج همبستگی و تشویق به اقدام جمعی برای اصلاح شرایط ناعادلانه است.
در حوزه معلولیت نیز روزهای جهانی متعددی تعیین شدهاند؛ از جمله روز جهانی اوتیسم، سندروم داون، نابینایان، ناشنوایان و معلولان. هدف از این مناسبتها در اصل، افزایش شناخت عمومی، احترام به کرامت انسانی و تلاش برای بهبود کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت است.
اما در ایران، این مناسبتها به ابزاری تبلیغاتی در دست نهادهای رسمی تبدیل شدهاند؛ ابزاری برای نمایش ظاهری «توجه» و در واقع پوشاندن نقض سیستماتیک حقوق افراد دارای معلولیت.
اپیزود اول: مناسبتهایی برای «نمایش» نه «توجه»
در ایران، مناسبتهای معلولیتی به فرصتی طلایی برای حکومت بدل شده تا با برگزاری مراسمهای پرزرقوبرق و پر از شعار، تصویری دروغین از «توجه به حقوق افراد دارای معلولیت» ارائه کند. سالنهای مملو از جمعیت، سخنرانیهای کلیشهای مسئولان، پخش سرودها و فیلمهای احساسی، و وعدههای تکراری، همه به بخشی از این نمایش تحقیرآمیز سالانه تبدیل شدهاند.
در این مراسمها، سخن از «تکریم»، «احترام» و «برنامهریزی برای آینده» گفته میشود، اما در واقعیت، هیچکدام از حقوق پایهای افراد دارای معلولیت – از دسترسی شهری گرفته تا اشتغال، مسکن، خدمات توانبخشی، بهداشتی، درمانی، آموزش، حمایت معیشتی و ...– به رسمیت شناخته نمیشود.
تنها کافی است نگاهی بیندازیم به مراسمهای برگزارشده در سالهای اخیر با حضور بالاترین مقامات کشور در مجللترین سالنهای کشور؛ برنامههایی که بدون طرح مشخص، بدون بودجه واقعی و بدون پیگیری اجرایی برگزار میشوند، اما با پوشش رسانهای گسترده، بهعنوان «دستاورد» معرفی میگردند.
اپیزود دوم: انجمنها، بازوهای اجرایی دولتها در نقض سیستماتیک حقوق معلولان
مراسمها و فعالیتهای بهظاهر مدنی مربوط به حوزه معلولیت، توسط انجمنها و شبکههایی برگزار میشود که عملاً در زمین دولتها بازی میکنند. این تشکلها نهتنها منتقد وضعیت موجود نیستند، بلکه با همکاری نزدیک با نهادهای رسمی، به پیمانکار دولتها در مدیریت پوشش نقض سیستماتیک حقوق افراد دارای معلولیت بدل شدهاند. به وقت اعتراضات خود را به خواب میزنند و به وقت مناسبتها شبانهروز تلاش میکنند با تجمیع معلولان از سراسر کشور در نقش سیاهیلشگر و تزئین سالن اجلاس، نمایش دولتها هر چه باشکوهتر برگزار شود. آنها با برگزاری مراسمهای پر زرقوبرق، در عمل فضای انتقادی را خنثی میکنند و اجازه نمیدهند صدای واقعی افراد دارای معلولیت شنیده شود. سالنهای بزرگ و پر از صندلی، به دست همین انجمنها پر میشود؛ انجمنهایی که به جای مطالبهگری، نقش شریک تجاری دولتها را بر عهده گرفتهاند.
این نوع همکاری، برخلاف منافع و مصالح واقعی افراد دارای معلولیت است. چراکه نتیجهی آن، استمرار و تثبیت همان نظم ناعادلانهای است که معلولان را در حاشیه نگه میدارد. تا وقتی صدای منتقدان به صدای پیمانکاران تبدیل شود، هیچ تغییر ساختاری رخ نخواهد داد.
اپیزود سوم: انفعال خطرناک افراد دارای معلولیت
اما در کنار سیاستگذاران و انجمنهای همسو، نباید از نقش انفعالی خود افراد دارای معلولیت و خانوادههای آنان غافل شد؛بسیاری از آنان با حضور داوطلبانه در همین مراسمهای نمایشی، به دولتها در بیتوجهی به حقوق معلولان مشروعیت میبخشند. آنها با پر کردن سالنها، با کف زدنها و عکسهای یادگاری، به تداوم همین رفتار نمایشی کمک میکنند؛ رفتاری که در ظاهر احترامآمیز است اما در عمق، تحقیرآمیزترین شکل بیتوجهی به حقوق انسانی است.
هیچ توهین و تمسخر و تحقیری بدتر و بالاتر از این نیست که حقوق اقلیتی را به رسمیت نشناسی، اما برایش مراسم بگیری، از «احترام و کرامت» حرف بزنی و بعد از مراسم، همهچیز تعطیل شود تا سال آینده و مراسم بعدی. این چرخهی تکراری، محصول بیعملی حاکمیت، همدستی انجمنهای وابسته و رضایتدادن جامعهی هدف به حداقلهاست.تا زمانی که افراد دارای معلولیت و خانوادههایشان از شرکت در این نمایشها خودداری نکنند و مطالبات واقعی خود را به شکلی مستقل و مدنی فریاد نزنند و پیگیری نکنند، مناسبتهای معلولیتی همچنان ابزاری تبلیغاتی در خدمت حکومتها خواهد بود؛ ابزاری برای پنهان کردن بیعدالتی، نه اصلاح آن.
⚖️@dscampaign
🔴 تجمع معلولان مقابل مجلس و برنامه و بودجه در روز جهانی معلولان
✊ ما زنده به آنیم که آرام نگیریم، موجیم که آسودگی ما عدم ماست
💢 همزمان با ۱۲ آذر روز جهانی معلولان، در اعتراض به سالها تضییع حقوق معلولان، مقابل مجلس و سازمان برنامه و بودجه تجمع اعتراضی برگزار میکنیم.
🔻 لذا بدینوسیله از افراد دارای معلولیت و خانوادههای آنان و همچنین فعالان این حوزه درخواست میشود در تجمع معلولان مشارکت حداکثری نموده و حق پایمالشده معلولان را از حاکمیت مطالبه کنند.
📆 زمان؛ چهارشنبه ۱۲ آذر ساعت ۱۴_۹
📌مکان تجمع اول؛ خیابان مجاهدین اسلام مقابل بیمارستان معیری، مجلس شورای اسلامی | لوکیشن⬇️
https://maps.app.goo.gl/r7qDJQ2CxU73XdR2A
📌مکان تجمع دوم؛ انتهای خیابان مجاهدین اسلام، ضلع شمالی پارک بهارستان، مقابل سازمان برنامه و بودجه | لوکیشن⬇️
https://maps.app.goo.gl/wb7ZbDyZPSQY6iwW7
⚖@dscampaign
✊ ما زنده به آنیم که آرام نگیریم، موجیم که آسودگی ما عدم ماست
💢 همزمان با ۱۲ آذر روز جهانی معلولان، در اعتراض به سالها تضییع حقوق معلولان، مقابل مجلس و سازمان برنامه و بودجه تجمع اعتراضی برگزار میکنیم.
🔻 لذا بدینوسیله از افراد دارای معلولیت و خانوادههای آنان و همچنین فعالان این حوزه درخواست میشود در تجمع معلولان مشارکت حداکثری نموده و حق پایمالشده معلولان را از حاکمیت مطالبه کنند.
📆 زمان؛ چهارشنبه ۱۲ آذر ساعت ۱۴_۹
📌مکان تجمع اول؛ خیابان مجاهدین اسلام مقابل بیمارستان معیری، مجلس شورای اسلامی | لوکیشن⬇️
https://maps.app.goo.gl/r7qDJQ2CxU73XdR2A
📌مکان تجمع دوم؛ انتهای خیابان مجاهدین اسلام، ضلع شمالی پارک بهارستان، مقابل سازمان برنامه و بودجه | لوکیشن⬇️
https://maps.app.goo.gl/wb7ZbDyZPSQY6iwW7
⚖@dscampaign
کمپین معلولان
👤سخنرانی کامل رئیسجمهور بهمناسبت #روز_جهانی_معلولان در سالن اجلاس سران ⚖@dscampaign
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
میلیاردها هزینه برای هیچ؛ دستاورد آئین گرامیداشت روز جهانی افراد دارای معلولیت
در حالیکه حداقل ۱۵ هزار فرد دارای معلولیت سالهاست پشتنوبت دریافت ویلچر هستند، در حالیکه صدها هزار نفر سالهاست پشت نوبت کمکهزینههای معیشتی و حق پرستاری قرار دارند، در حالیکه معلولان با مستمری ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی زیر بار تورم و گرانی به ستوه آمدهاند و در حالیکه ... دولت همچون سالهای گذشته بهجای اقدام عملی و ارائه برنامهای مشخص برای کاهش مشکلات معلولان، شعارهای پوچ و بیاثر سر میدهد.
دولتها هر چه ناکارآمدتر، مراسم مناسبتی با شکوهتر
اپیزود سال گذشته با همین شعارها
⚖️@dscampaign
در حالیکه حداقل ۱۵ هزار فرد دارای معلولیت سالهاست پشتنوبت دریافت ویلچر هستند، در حالیکه صدها هزار نفر سالهاست پشت نوبت کمکهزینههای معیشتی و حق پرستاری قرار دارند، در حالیکه معلولان با مستمری ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی زیر بار تورم و گرانی به ستوه آمدهاند و در حالیکه ... دولت همچون سالهای گذشته بهجای اقدام عملی و ارائه برنامهای مشخص برای کاهش مشکلات معلولان، شعارهای پوچ و بیاثر سر میدهد.
دولتها هر چه ناکارآمدتر، مراسم مناسبتی با شکوهتر
اپیزود سال گذشته با همین شعارها
⚖️@dscampaign
تجمع اعتراضی معلولان در روز جهانی معلولان
جمعی از معلولان صبح امروز همزمان با روز جهانی معلولان، در اعتراض به عدم اجرای قانون معلولان و وضعیت اسفبار معیشتی خود، مقابل مجلس تجمع اعتراضی برگزار کردند.
جمعی از معلولان صبح امروز همزمان با روز جهانی معلولان، در اعتراض به عدم اجرای قانون معلولان و وضعیت اسفبار معیشتی خود، مقابل مجلس تجمع اعتراضی برگزار کردند.