تری سکویا، متصدی بار استون‌وال‌این از روز 28 ژوئن 1969 می گوید:
«روز شورش، بهمراه دوستانم داخل بار در حال رقص بودیم. همه ما ناگهان شنیدیم که کسی شروع به فریاد زدن کرد. فهمیدیم که حمله دیگری به بار شده. آنها به شکل زننده ای وارد شدند. بچه ها شروع به هل دادن و تنه زدن کردند. آنها شخص اشتباهی را هل دادند و آن شخص آنها را هل داد. بعد از این شروع به ضرب و شتم پلیس کردند و شورش آغاز شد...»
"نقش مبارزات استون وال در جنبش رنگینکمانی و شکل گیری رژه های غرور و افتخار(پراید) در سرتاسر دنیا"
در سال ۱۹۶۹ میلادی درخواست روابط همجنس‌گرایانه در نیویورک و همه مراکز شهری ممنوع بود. بارهای همجنس‌گرایان به عنوان پناهگاهی برای مردان و زنان همجنس‌گرا و سایر افرادی که از نظر تمایل جنسی تهدید می‌شدند، مطرح بودند.
این افراد می‌توانستند بدون نگرانی از آزار دیگران، یکدیگر را ملاقات کنند. اما بیشتر این بارها اغلب از طرف پلیس مورد حمله قرار می‌گرفتند.
بار استون‌وال اين یکی از مکان‌های شناخته شدهٔ اجتماع همجنس‌گرایان بود که در دهکده گرینویچ نیویورک قرار داشت.
در آن زمان گزارش شده بود که این بار بدون مجوز اقدام به فروش نوشیدنی‌های الکلی کرده‌است. در ساعت‌های آغازین روز یکشنبه، ۲۸ ژوئن ۱۹۶۹، نه مأمور پلیس وارد بار شده و کارمندان آن را به جرم فروش بدون مجوز نوشیدنی بازداشت کردند. آنها با حامیان مسئولین بار با خشونت رفتار کردند.
مردم این بار عقب‌نشینی نکرده و پراکنده نشدند. خشمشان مسلم بود. آنها که نظاره‌گر انتقال اجباری حامیان بار به درون ون پلیس بودند، شروع به هو کردن و تنه زدن به پلیس و پرتاب بطری و زباله به سوی مأموران کردند. مأموران پلیس که انتظار چنین رفتاری را نداشتند، درخواست نیروی کمکی کرده و در بار پناه گرفتند در حالی که حدود ۴۰۰ نفر به اعتراض می‌پرداختند و سعی داشتند به داخل بار نفوذ کنند. زمانی که نیروهای کمکی رسیدند بار آتش گرفته بود. آنها نخست آتش را خاموش و سپس جمعیت را پراکنده نمودند.
معترضان پنج روز دیگر در بیرون استون‌وال این باقی ماندند.
استون‌وال خیلی زود به نماد مقاومت در برابر تبعیض‌های سیاسی و اجتماعی که برای چندین دهه الهام‌بخش اتحاد گروه‌های همجنس‌گرا بودند، تبدیل شد.
در ۲۸ ژوئن ۱۹۷۰ نخستین رژه رنگينكمانی ها در لس‌آنجلس، شیکاگو و نیویورک به منظور بزرگداشت سالگرد اعتراضات استون‌وال برگزار شد.
از آن پس هر ساله رژه‌های LGBTQ ها در پایان ماه ژوئن برگزار می‌شوند.اعتراضات استون‌وال همچنین زمینه‌ساز ایجاد چندین سازمان حمایت از حقوق همجنس‌گرایان مانند گلد (اتحاد همجنس‌گرایان علیه افترا)، اوت‌ریج! (مستقر در بریتانیا)، پی‌فلگ و کوئیر نیشن شد.
.
🏳🌈منبع کانال تلگرام:
@iranianLGBTQrights
#LGBTQ #Pride #Stonewall50
.
📲ارسال پیامهای تصویری، صوتی و نوشتاری به پیامگیر تلگرام @sjktamas
«روز شورش، بهمراه دوستانم داخل بار در حال رقص بودیم. همه ما ناگهان شنیدیم که کسی شروع به فریاد زدن کرد. فهمیدیم که حمله دیگری به بار شده. آنها به شکل زننده ای وارد شدند. بچه ها شروع به هل دادن و تنه زدن کردند. آنها شخص اشتباهی را هل دادند و آن شخص آنها را هل داد. بعد از این شروع به ضرب و شتم پلیس کردند و شورش آغاز شد...»
"نقش مبارزات استون وال در جنبش رنگینکمانی و شکل گیری رژه های غرور و افتخار(پراید) در سرتاسر دنیا"
در سال ۱۹۶۹ میلادی درخواست روابط همجنس‌گرایانه در نیویورک و همه مراکز شهری ممنوع بود. بارهای همجنس‌گرایان به عنوان پناهگاهی برای مردان و زنان همجنس‌گرا و سایر افرادی که از نظر تمایل جنسی تهدید می‌شدند، مطرح بودند.
این افراد می‌توانستند بدون نگرانی از آزار دیگران، یکدیگر را ملاقات کنند. اما بیشتر این بارها اغلب از طرف پلیس مورد حمله قرار می‌گرفتند.
بار استون‌وال اين یکی از مکان‌های شناخته شدهٔ اجتماع همجنس‌گرایان بود که در دهکده گرینویچ نیویورک قرار داشت.
در آن زمان گزارش شده بود که این بار بدون مجوز اقدام به فروش نوشیدنی‌های الکلی کرده‌است. در ساعت‌های آغازین روز یکشنبه، ۲۸ ژوئن ۱۹۶۹، نه مأمور پلیس وارد بار شده و کارمندان آن را به جرم فروش بدون مجوز نوشیدنی بازداشت کردند. آنها با حامیان مسئولین بار با خشونت رفتار کردند.
مردم این بار عقب‌نشینی نکرده و پراکنده نشدند. خشمشان مسلم بود. آنها که نظاره‌گر انتقال اجباری حامیان بار به درون ون پلیس بودند، شروع به هو کردن و تنه زدن به پلیس و پرتاب بطری و زباله به سوی مأموران کردند. مأموران پلیس که انتظار چنین رفتاری را نداشتند، درخواست نیروی کمکی کرده و در بار پناه گرفتند در حالی که حدود ۴۰۰ نفر به اعتراض می‌پرداختند و سعی داشتند به داخل بار نفوذ کنند. زمانی که نیروهای کمکی رسیدند بار آتش گرفته بود. آنها نخست آتش را خاموش و سپس جمعیت را پراکنده نمودند.
معترضان پنج روز دیگر در بیرون استون‌وال این باقی ماندند.
استون‌وال خیلی زود به نماد مقاومت در برابر تبعیض‌های سیاسی و اجتماعی که برای چندین دهه الهام‌بخش اتحاد گروه‌های همجنس‌گرا بودند، تبدیل شد.
در ۲۸ ژوئن ۱۹۷۰ نخستین رژه رنگينكمانی ها در لس‌آنجلس، شیکاگو و نیویورک به منظور بزرگداشت سالگرد اعتراضات استون‌وال برگزار شد.
از آن پس هر ساله رژه‌های LGBTQ ها در پایان ماه ژوئن برگزار می‌شوند.اعتراضات استون‌وال همچنین زمینه‌ساز ایجاد چندین سازمان حمایت از حقوق همجنس‌گرایان مانند گلد (اتحاد همجنس‌گرایان علیه افترا)، اوت‌ریج! (مستقر در بریتانیا)، پی‌فلگ و کوئیر نیشن شد.
.
🏳🌈منبع کانال تلگرام:
@iranianLGBTQrights
#LGBTQ #Pride #Stonewall50
.
📲ارسال پیامهای تصویری، صوتی و نوشتاری به پیامگیر تلگرام @sjktamas
Telegram
📎