ترانه‌ای از وفادار، رپر معترض در همبستگی با مردم بندرعباس

وفا احمدپور، خواننده معترض و آزادی‌خواه که با نام هنری «وفادار» شناخته می‌شود، در اقدامی انسان‌دوستانه ترانه‌ای را به یاد جانباختگان فاجعه اخیر بندرعباس و برای همدردی با مردم داغدیده این شهر اجرا کرده است.

در حالی که پس از دو روز، مقامات جمهوری اسلامی هنوز توضیحی در مورد دلایل فاجعه مرگبار بندر رجایی نداده‌اند، تکثیر اقدامات اعتراضی از سوی هنرمندان و چهره‌های شناخته شده می‌تواند به تقویت موج خشم مردم برای اعمال فشار هر چه بیشتر بر حکومت دامن زند.

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

پیام جمعی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین به مناسبت روز جهانی کارگر

فقر و فلاکت روزافزون، ابربحران‌ها، ورشکستگی اقتصادی، رانت و فساد و ناکارآمدی، تخریب و غارت منابع و محیط زیست که امروزه هستی جامعه را به مخاطره انداخته است، محصول دهه‌ها سرکوب و بی‌حقوقی صاحبان حقیقی ثروت و سامان جامعه است. اما این نیمه حقیقت است و نیمه دیگر حقیقت، تکاپوی جامعه زنده و تشنه رهایی است که بیش از این توان و امکان تحمل چنين در خود ماندگی تحمیلی و بن‌بست فراگیری را ندارد.

ما جمعی از زندانیان سياسی، همراه خیل کارگران، معلمان، پرستاران،دانشجویان و اساتید دانشگاه، زنان  و مردان آزادی‌خواه، فعالان حقوق کودک، محیط زیست، روزنامه‌نگاران، اقلیت‌ها  همگی در نفی تبعیض و بهره‌کشی، استبداد و کهنه‌پرستی در یک سمت ایستاده‌ایم.

ما بی‌شماران جامعه هستیم و روز کارگر روز همه ماست. مایی که برای پی‌ریزی و ساختن جامعه‌ای نوین و در شان انسان مدرن امروزی، جامعه‌ای بدون فقر و بهره‌کشی و سرکوب، همراه و هم‌نبرد همدیگریم.

در شرایط حاضر بایستی گام‌های کوچکمان را مستحکم و از تمام فرصت‌ها و امکانات عمل بهره بگیریم. ارتباطات‌ فردی و اجتماعی‌مان را گسترش و تحکیم ببخشیم و با همبستگی و ایجاد شبکه‌ها به طرح و تدارک و سازماندهی مبارازات‌مان بپردازیم و از مطالبات یکدیگر حمایت به عمل آوریم و به استقبال گشایش‌های عظیم اجتماعی برویم که خود آنرا رقم خواهیم زد.

جمعی از زندانیان سياسی محبوس در زندان اوین
اردیبهشت ۱۴۰۴

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

رویاهای بی‌گناهی در آغوش خاک آرمیده‌اند؛ از دل متروپل و پلاسکو به سمت سانچی در حرکت بودند.
به کدامین درد نفرین شده‌ایم که سکوتی به بلندای دیوارهای اوین فریاد می‌زند؟
آتشی به جانمان افتاده است، سخت‌تر از آتش سرخ و سوزان، و آن آتش بی‌تدبیری است که همچنان می‌سوزاند.
آه وطن... اولین‌های غم، اشک، ناله و فریادهای خفته در گلوی کارگران است؛ ارمغانی که باید سر سفره‌های مردم باشد، در معدن طبس پودر شد و ما مانده‌ایم تاوان چه چیزی را می‌دهیم که غم نان ما را کشته است؟
پرواز ۷۵۲ آسمان را پر از بغض و اندوه کرد و جوانان ما امید داشتند که آرزوهایشان در شریف سبز شوند، اما افسوس که به خاک و خاکستر بدل شدند.
بندرعباس، نیلگون، حالا تیره و سیاه شده است؛ به گمانم خون‌بهای ایران است.
بندرعباس، خواهر ایذه است؛ دردمند، وارث دردهای بی‌شمار
و مرهم می‌شویم بر دردهایمان که بهایش آزادی است.
در گله‌های رنج و غم، این بندر هم با یاد فاجعه‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند.
رویاهای جوانانی که باید در این آب‌ها پرواز می‌کردند، حالا به یاد زمین و آسمان‌های گمشده پیوند خورده‌اند.
کوکب بداغی ـ پگاه، معلم و فعال صنفی ایذه

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

اول ماه مه (یازده اردیبهشت) روز جهانی کارگر را گرامی می داریم!

اول ماه مه روز اعتراض به کل نظام مبتنی بر بردگی مزدی و بربریت سرمایه‌داری است،
روز ایستادگی علیه تمامی رنج‌ها و مصائبی‌ست که ریشه در سلطه‌ی سرمایه دارد. وضعیت اسف‌بار امروز بازنشستگان و همه مردم ایران ریشه در سیاست های ضد مردمی نئولیبرالیستی حاکم بر کشور دارد.
از همین رو، روز جهانی کارگر تنها به طبقه‌ی کارگر مربوط نیست، بلکه مربوط به همه‌ مزدبگیران در بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، محیط زیستی، جنسیتی، قومی و مذهبی جامعه تحت تبعیض و ستم است.
اول مه را در کارخانه، خیابان، مدرسه، بیمارستان، و همه جای جامعه، همراه با خانواده هايمان گرامی می داریم.
در همبستگی با آموزگارانمان روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت ساعت ۱۰ صبح در
تهران، خیابان طالقانی بعد از میدان فلسطین، مقابل اداره کل آموزش و پرورش استان تهران حضور خواهيم یافت.

*بازنشستگان متحد تهرانی*

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

اعتراض مادر دادخواه فاجعه #بندرعباس در حضور ماموران حراست و شرایط امینی

در همبستگی و حمایت از اعتراض مادران دادخواه، دست به کار شویم!

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

زندان اوین؛ گزارشی از وضعیت آذر زنگویی، زندانی سیاسی

آذر زنگویی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، کە فروردین ماه سال جاری بازداشت شد، دوره محکومیت حبس خود را در این زندان سپری می‌کند. وی پیشتر توسط دادگاه انقلاب به یک سال حبس محکوم شده بود.

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

فاطمه (مژگان) تدریسی، زندانی سیاسی از زندان کچویی کرج به مرخصی اعزام شد.

اعزام به مرخصی فاطمه تدریسی دوشنبه ۸ اردیبهشت ماه، با تودیع وثیقه یک میلیارد تومانی به مدت ۱۰ روز صورت گرفته است.

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

راحله راحمی پور، ۷۲ ساله با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت.

بازگشت به زندان راحله راحمی‌پور، سه شنبه ۹ اردیبهشت ماه، با پایان ایام مرخصی او صورت گرفته است. وی در تاریخ ۳ اردیبهشت ماه، از زندان اوین به مرخصی اعزام شده است،

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

اعزام نرگس منصوری به مرخصی درمانی پس از اعتصاب غذا

نرگس منصوری، زندانی سیاسی، با سپردن وثیقه به مرخصی درمانی اعزام شد. وی طی ماه‌های گذشته در اعتراض به فشارهای امنیتی و بی‌توجهی به وضعیت جسمانی‌اش دست به اعتصاب غذا زده بود. این مرخصی با هدف پیگیری روند درمانی و بررسی وضعیت سلامت وی اعطا شده و چند روز به طول خواهد انجامید.

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

اطلاعیه
کانون نویسندگان ایران

روز شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ با تصاویر هولناک انفجار اسکله‌ی رجایی بندرعباس آغاز شد و بی‌درنگ موجی از اندوه و خشم ایران را فراگرفت.
این بار نیز، همچون موارد مشابه، سوگواری مردم به ده‌ها پرسش بی‌پاسخ گره خورده است. آنچه در دسترس افکار عمومی است تصاویری پراکنده و گفتگوهای ضد و نقیض رسانه‌های حکومتی است. اما آنچه بر زمین واقعیت سوخته و از کف رفته جان و هستی مردم است.
حاکمیتی که یا فاجعه می‌آفریند و یا به فاجعه دامن می‌زند، این بار نیز می‌کوشد تا از واژه‌ی «حادثه» مدد بگیرد و از مسئولیت خود در اطلاع‌رسانی شفاف، به‌ ویژه از سوی منابع مسئول، و پاسخگویی به افکار عمومی شانه خالی کند. همان‌گونه که در برابر حوادثی چون پلاسکو، سانچی، معدن طبس، کمپ ترک اعتیاد و آتش‌سوزی زندان اوین چنین کرد. ‌با این همه در سال‌های اخیر در مواردی مانند ساقط کردن هواپیمای مسافربری و فاجعه‌ی متروپل نیز بود که پس از فاجعه، دادخواهان بازی حکومت را بر هم زدند. امید است که این بار نیز وجدان بیدار جامعه به یاری بازماندگان و دادخواهان بیاید و حافظه‌ی جمعی را از آفت فراموشی در امان نگه دارد.
کانون نویسندگان ایران درگذشت هم‌وطنان در  انفجار اسکله‌ی رجایی را به بازماندگان و مردم ایران تسلیت می‌گوید و خواهان اطلاع‌رسانی شفاف و روشن شدن همه‌ی ابعاد این فاجعه است و از مردم آزاده‌ی ایران می‌خواهد در غیاب مسئولیت‌پذیری حاکمیت، از یاری به آسیب‌دیدگان دریغ نورزند.

کانون نویسندگان ایران
۸ اردیبهشت ۱۴۰۴

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

نه به اعدام، یعنی نه به سکوت تحمیلی.
نه به سکوت، یعنی ایستادن در برابر حکومتی که برای آزادی‌خواهان، طناب دار آویزان کرده است.

#نه_به_اعدام

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

استمداد مادر و پدر محسن لنگرنشین، زندانی سیاسی در خطر اعدام از مردم ایران

فریده و محسن لنگرنشین، مادر و پدر زندانی سیاسی محکوم به اعدام با پیام تصویری خطاب به مردم ایران اعلام کردند که به آنها گفته شده که فرزندشان محسن لنگرنشین، سحرگاه چهارشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴ در زندان قزلحصار اعدام خواهد شد. آنها دست کمک به سوی همه آنهایی دراز کرده‌اند که در این ساعات پایانی می‌تواند جان عزیزشان را نجات دهد.

محسن لنگرنشین زندانی سیاسی ۳۴ ساله اهل نوشهر است که به اتهام واهی «جاسوسی» به اعدام محکوم شده و بر اساس فایل صوتی که خود او از زندان بیرون داده، تمامی اعترافات درج شده از او در پرونده، تحت شکنجه اخذ شده است.

#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
#اعتصابات_سراسری

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

در مراسمی که شامگاه ۸ اردیبهشت در #بندرعباس برگزار شد خانواده‌های دادخواه حضور داشته ولی در محاصره نیروهای امنیتی بودند. در این بین یکی از زنان شجاع بندر فریاد میزد

«حق شماست! داد بزنید! فریاد بزنید!
اینا گوش شنوا ندارند!
اینا فقط فکر جیب خودشون و بچه‌هاشونن!»

#زن_زندگی_آزادی
#اعتصابات_سراسری

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

همبستگی مردم کیش با مردم داغدیده #بندرعباس و خانواده‌های کشته شدگان انفجار بندر رجایی

✊امروز اگر برنخیزی، سیاهی به خانه تو نیز خواهد آمد

#زن_زندگی_آزادی
#اعتصابات_سراسری

📲ارتباط با ما 🔸پیامگیر تلگرام

🚩این انقلاب زنانه است،‌ کل نظام نشانه است
🔹کانال تلگرام
🔺فرم عضویت برای متقاضیان داخل کشور
🔻فرم عضویت برای متقاضیان خارج کشور

بیانیه اتحاد بازنشستگان به‌مناسبت ۱۱ اردیبهشت ( ۱ می)، روز جهانی کارگر و ۱۲ اردیبهشت، روز ملی معلم

🖌در تاریخ معاصر ایران، معلمان و کارگران هر دو در زمره‌ پیشگامان مبارزه برای عدالت اجتماعی، حقوق صنفی و آزادی‌های سیاسی بوده‌اند.

روز جهانی کارگر ریشه در مبارزات تاریخی کارگران آمریکا، به‌ویژه اعتصاب بزرگ اول ماه می۱۸۸۶ در شیکاگو دارد، جایی که هزاران کارگر برای تحقق خواسته‌ ۸ساعت کار در روز، به خیابان آمدند. تجمع مسالمت‌آمیز آنان، پس از پرتاب یک بمب و درگیری خونین با پلیس، به کشتار و سپس بازداشت و اعدام چندتن از رهبران کارگری انجامید. پس از اثبات بی‌گناهی آنان، این واقعه‌ تکان‌دهنده به الهامی جهانی بدل شد و در سال ۱۸۸۹، اول ماه می را به‌عنوان روز جهانی کارگر برگزیدند؛ روزی که از همان سال‌ها وارد فضای سیاسی ایران شد و نخستین بار در دهه‌ ۱۳۰۰خورشیدی گرامی داشته شد، هرچند همواره زیر سایه‌ محدودیت و سرکوب قرارداشت.

جنبش کارگری ایران، ریشه در اواخر دوره قاجار دارد و با شکل‌گیری نخستین اتحادیه‌های کارگری و سپس اعتصاب‌های گسترده در دوره پهلوی اول و دوم، به‌ویژه در صنعت نفت، به یک نیروی مؤثر سیاسی و اجتماعی بدل شد؛ اوج این مبارزات را می‌توان در اعتصاب‌های هماهنگ و گسترده کارگران نفت در سال۱۳۵۷ دید که نقشی تعیین‌کننده در تضعیف رژیم پهلوی ایفاکرد.

جنبش معلمان نیز به‌صورت سازمان‌یافته در باشگاه مهرگان که یک نهاد صنفی-فرهنگی بود در اواخر دهه ۱۳۳۰ و اوایل ۱۳۴۰ به عنوان مرکزی برای پیگیری مطالبات معلمان شکل گرفت که علیه شرایط نامناسب آموزشی و معیشتی، وارد عرصه‌ی‌مطالبه‌گری شد. این روز نیز پیشینه‌ای اعتراضی دارد و به واقعه‌ ۱۲اردیبهشت ۱۳۴۰ بازمی‌گردد، زمانی که دکتر ابوالحسن خانعلی، معلم جوانی که در تجمع صنفی معلمان برای بهبود وضعیت معیشتی و آموزشی شرکت کرده بود، به ضرب گلوله‌ی مأموران امنیتی در میدان بهارستان کشته شد. پس از آن، این روز به عنوان نماد مقاومت معلمان در برابر بی‌عدالتی به رسمیت شناخته شد. در اواسط دهه‌ ۵۰ کانون مستقل معلمان شکل گرفت اما در سال ۶۰ با خشونت تعطیل شد. پس از آن کانون صنفی معلمان در دهه‌ی ۸۰ پا گرفت و تا امروز در اکثر شهرها به فعالیت ارزشمند خود ادامه می‌دهد.

هر دو مناسبت، در بستر خود، بازتابی از تاریخ پر فرازونشیب مبارزه‌ی زحمت‌کشان برای دستیابی به حقوق انسانی، منزلت شغلی و آزادی‌های اساسی‌اند.
پس از انقلاب، هر دو قشر در مواجهه با فشارهای امنیتی و سیاست‌های نولیبرالی و خصوصی‌سازی، بار دیگر به میدان آمدند؛ کارگران با اعتصاب‌های متعدد در صنایع بزرگ، نظیر هفت‌تپه و فولاد و... و معلمان با تجمعات سراسری، تحصن‌ها و حرکت‌های اعتراضی برای حقوق عادلانه، آموزش رایگان و علیه خصوصی سازی آموزش و حق تشکل‌یابی، نشان دادند که همچنان صدای پررنج اما پرصلابت انسان هستند.این دو قشر، در ظاهر جدا از هم کنش داشته‌اند، اما در بطن تاریخ، همواره حاملان نوعی آگاهی طبقاتی بوده‌اند که می‌تواند بنیان‌ پیوندهای عمیق‌تر در مسیر تحقق عدالت و دموکراسی در ایران باشد.
روز معلم و کارگر مناسبت‌هایی برای تجلیل نیستند، زیرا ستم‌های ساختاری، تجلیل را بی‌معنا و پوچ می‌کند. کارگر و معلم در نظامی که سود و انباشت را بر شان انسانی مقدم می‌دارد، در زنجیرهایی مشابه اسیرند. کارگر، نیروی بازویش را، و معلم، نیروی ذهنی‌اش را در بازاری می‌فروشد که در آن انسان برای بقا به‌کار گرفته می‌شود. معلم، برخلاف تصویر رمانتیک و مقدس‌وار که قدرت از او می‌سازد، اذهان را پرورش می‌دهد و اغلب در سکوت، قربانی سیاستهایی می‌شود که از آگاهی می‌ترسند و آموزش را به کالایی بی‌روح تقلیل می‌دهند. او نیز، همچون کارگر، در سلسله‌ مراتبی نابرابر، ناگزیر است به فروش وقت، اندیشه و احساس خود، و تحمل نظارت‌های فرساینده و تحقیرآمیز و حقوقهایی ناچیز تن دهد؛ اگر کارگر جسم خویش را در معادن و کارخانه‌ها فرسوده می‌سازد، معلم نیز روان خویش را در کلاس‌ها، بخشنامه‌ها، فشارها و بی‌اعتنایی‌ها تحلیل می‌برد، و هر دو، در نهایت، قربانی فرآیندهایی‌ هستند که ثروت و قدرت را از انسانهای زحمتکش تغذیه می‌کنند. گرامی‌داشت این روزها، اگر به‌راستی برخاسته از آگاهی و عدالت باشد، باید ازسطح تجلیل‌های نمادین فراتر رود و به پرسشی ریشه‌ای بدل گردد:
چگونه می‌توان نظمی را تاب آورد که شریف‌ترین تلاش‌ها؛یعنی تولید اندیشه و تولید نان را چنین بی‌ارزش و بی‌پناه ساخته است؟
بیشمار معلمان و کارگرانی که حتا در بازنشستگی در زندان هستند و سپس اخراج می‌شوند.
تا زمانی که معلم و کارگر، این دو ستون بنیادین جامعه،همچنان نه تصمیم‌گیرنده، نه قانون‌گذار و نه بهره‌مند هستند،از عدالت و آزادی نشانی نیست وهر آغازی برای رهایی،از همین‌جا؛ یعنی از فهم مشترک دردها و پیوند مبارزاتی این دو قشر آغاز خواهدشد.

اتحاد بازنشستگان