📢بیانیه کمپین دفاع از شریفه محمدی به مناسبت روز جهانی کارگر
صاعقهٔ ما ستم اغنیاست
پیشهٔ آنان، همه آرام و خواب
قسمت ما، درد و غم و ابتلاست
دولت و آسایش و اقبال و جاه
گر حق آنهاست، حق ما کجاست...
روز جهانی کارگر، نماد مبارزه تاریخی کارگرانی است که در نظام ناعادلانه‌ی کارمزدی، نه تنها نیروی کار بلکه جان، امید و زندگی خود را به بازار عرضه کرده‌اند. این روز، نماد ایستادگی در برابر استثمار و ستم طبقاتی و نشانه‌ای از امید به رهایی انسان از ظلم و بهره‌کشی است.
در ایران، اگرچه روز جهانی کارگر در هر دو رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی در قوانین رسمی به رسمیت شناخته شده است، اما در عمل تلاش کارگران برای ایجاد تشکل‌های مستقل و برگزاری اعتراضات صنفی همواره با سرکوب، بازداشت، احکام سنگین قضایی و فشارهای امنیتی مواجه شده است. نبود آزادی‌های اجتماعی و سیاسی، مانعی جدی بر سر راه تشکل‌یابی کارگران بوده است. با این وجود، کارگران هر ساله این روز را به شیوه‌های گوناگون گرامی داشته و بر مطالبات برحق خود تأکید کرده‌اند.
امسال در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر می‌رویم که ده‌ها زندانی با احکام سنگین، از جمله اعدام، مواجه هستند.
شریفه محمدی، زن کارگر و فعال کارگری و اجتماعی، یکی از این افراد است. او به دلیل دفاع از حقوق کارگران و اعتراض به بی‌عدالتی‌های اجتماعی، با حکمی ناعادلانه به اعدام محکوم شده و در زندان به سر می‌برد.
شریفه محمدی بیش از یک دهه پیش عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری بوده؛ تشکلی علنی، مستقل و قانونی که فعالیت‌هایش در چارچوب مقاوله‌نامه‌های ۸۷ و ۹۸ سازمان بین‌المللی کار انجام می گرفت. ایران نیز موظف به رعایت مفاد این مقاوله‌نامه‌ها و آزادی تشکل‌یابی کارگری است. با این حال، تعهدات بین‌المللی آشکارا نادیده گرفته شده‌اند و شریفه بدون ارائه هیچ مدرک مستندی از فعالیت مجرمانه، همچنان در بازداشت به سر می‌برد.
شریفه محمدی نه تنها به‌خاطر فعالیت‌های کارگری، بلکه به‌خاطر زن بودن و مشارکت در عرصه اجتماعی، به اعدام محکوم شده است. شریفه امروز تنها یک فرد نیست؛ بلکه نماد سرکوب سیستماتیک فعالان کارگری است. حکم اعدام برای شریفه و دیگر فعالان اجتماعی، تلاشی از سوی حکومت برای ایجاد فضای رعب و وحشت در میان جنبش‌های اجتماعی است.
دفاع از شریفه محمدی، دفاع از کرامت انسانی، عدالت اجتماعی و حق آزادی تشکل‌یابی است. شریفه، صدای بیدار وجدان جامعه ماست؛ صدایی که با اتهامات واهی و احکام ناعادلانه خاموش نخواهد شد.
حکومتی که از پاسخ‌گویی به ابتدایی‌ترین مطالبات مردم ناتوان است، امروز در تلاش است تا با سرکوب و اعدام، صدای آزادی‌خواهان را خاموش کند. اما تاریخ گواه آن است که مبارزه برای آزادی و عدالت را نمی‌توان با زندان و سرکوب پایان داد.
ما، اعضای کمپین دفاع از شریفه محمدی، در روز جهانی کارگر در کنار او و تمام کارگران زندانی ایستاده‌ایم. رنج آن‌ها را رنج خود می‌دانیم و راهشان را راه رهایی انسان می‌شماریم. ما همچنین، فاجعه انسانی در بندرعباس که جان صدها کارگر زن و مرد را گرفت، به شدت محکوم می‌کنیم و این مصیبت بزرگ را به خانواده‌های داغدار، کارگران و مردم ایران تسلیت می‌گوییم.
شریفه عزیز، روز جهانی کارگر بر تو و بر همه کارگران جهان گرامی باد!
کمپین دفاع از شریفه محمدی
۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴
#freesharifeh
#آزادی_شریفه
صاعقهٔ ما ستم اغنیاست
پیشهٔ آنان، همه آرام و خواب
قسمت ما، درد و غم و ابتلاست
دولت و آسایش و اقبال و جاه
گر حق آنهاست، حق ما کجاست...
روز جهانی کارگر، نماد مبارزه تاریخی کارگرانی است که در نظام ناعادلانه‌ی کارمزدی، نه تنها نیروی کار بلکه جان، امید و زندگی خود را به بازار عرضه کرده‌اند. این روز، نماد ایستادگی در برابر استثمار و ستم طبقاتی و نشانه‌ای از امید به رهایی انسان از ظلم و بهره‌کشی است.
در ایران، اگرچه روز جهانی کارگر در هر دو رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی در قوانین رسمی به رسمیت شناخته شده است، اما در عمل تلاش کارگران برای ایجاد تشکل‌های مستقل و برگزاری اعتراضات صنفی همواره با سرکوب، بازداشت، احکام سنگین قضایی و فشارهای امنیتی مواجه شده است. نبود آزادی‌های اجتماعی و سیاسی، مانعی جدی بر سر راه تشکل‌یابی کارگران بوده است. با این وجود، کارگران هر ساله این روز را به شیوه‌های گوناگون گرامی داشته و بر مطالبات برحق خود تأکید کرده‌اند.
امسال در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر می‌رویم که ده‌ها زندانی با احکام سنگین، از جمله اعدام، مواجه هستند.
شریفه محمدی، زن کارگر و فعال کارگری و اجتماعی، یکی از این افراد است. او به دلیل دفاع از حقوق کارگران و اعتراض به بی‌عدالتی‌های اجتماعی، با حکمی ناعادلانه به اعدام محکوم شده و در زندان به سر می‌برد.
شریفه محمدی بیش از یک دهه پیش عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری بوده؛ تشکلی علنی، مستقل و قانونی که فعالیت‌هایش در چارچوب مقاوله‌نامه‌های ۸۷ و ۹۸ سازمان بین‌المللی کار انجام می گرفت. ایران نیز موظف به رعایت مفاد این مقاوله‌نامه‌ها و آزادی تشکل‌یابی کارگری است. با این حال، تعهدات بین‌المللی آشکارا نادیده گرفته شده‌اند و شریفه بدون ارائه هیچ مدرک مستندی از فعالیت مجرمانه، همچنان در بازداشت به سر می‌برد.
شریفه محمدی نه تنها به‌خاطر فعالیت‌های کارگری، بلکه به‌خاطر زن بودن و مشارکت در عرصه اجتماعی، به اعدام محکوم شده است. شریفه امروز تنها یک فرد نیست؛ بلکه نماد سرکوب سیستماتیک فعالان کارگری است. حکم اعدام برای شریفه و دیگر فعالان اجتماعی، تلاشی از سوی حکومت برای ایجاد فضای رعب و وحشت در میان جنبش‌های اجتماعی است.
دفاع از شریفه محمدی، دفاع از کرامت انسانی، عدالت اجتماعی و حق آزادی تشکل‌یابی است. شریفه، صدای بیدار وجدان جامعه ماست؛ صدایی که با اتهامات واهی و احکام ناعادلانه خاموش نخواهد شد.
حکومتی که از پاسخ‌گویی به ابتدایی‌ترین مطالبات مردم ناتوان است، امروز در تلاش است تا با سرکوب و اعدام، صدای آزادی‌خواهان را خاموش کند. اما تاریخ گواه آن است که مبارزه برای آزادی و عدالت را نمی‌توان با زندان و سرکوب پایان داد.
ما، اعضای کمپین دفاع از شریفه محمدی، در روز جهانی کارگر در کنار او و تمام کارگران زندانی ایستاده‌ایم. رنج آن‌ها را رنج خود می‌دانیم و راهشان را راه رهایی انسان می‌شماریم. ما همچنین، فاجعه انسانی در بندرعباس که جان صدها کارگر زن و مرد را گرفت، به شدت محکوم می‌کنیم و این مصیبت بزرگ را به خانواده‌های داغدار، کارگران و مردم ایران تسلیت می‌گوییم.
شریفه عزیز، روز جهانی کارگر بر تو و بر همه کارگران جهان گرامی باد!
کمپین دفاع از شریفه محمدی
۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴
#freesharifeh
#آزادی_شریفه