اتحادیه آزاد کارگران ایران
Photo
«جدا شدن نینا از مادر با هق هق گریه و بی تابی ، گاه با قلاب کردن دستان کوچکش دور گردن مادر و گاه با چنگ زدن به دستگیره ها و درهای زندان همراه است.گویی تمام تلاشش را می کند تا شاید انسان ها رحمی بکنند و اجازه دهند بیش از جیره ماهانه اش در آغوش مادر بماند.»
این بخشی از گزارش #نرگس_محمدی، زندانی سیاسی از وضعیت #ثمین_احسانی، در زندان است.
خانم محمدی مینویسد: «نوبت ملاقاتهای حضوری ثمین مادر ۳۶ ساله با دختر ۵ ساله اش دردناک ترین روز ملاقات بند زنان است.جدا شدن نیلا از مادر با هق هق گریه و بی تابی گاه با قلاب کردن دستان کوچکش دور گردن مادر و گاه با چنگ زدن به دستگیره ها و درهای زندان همراه است.
نیلا هر بار لحظه جدایی گویی تمام تلاشش را می کند تا شاید انسان ها رحمی بکنند و اجازه دهند بیش از جیزه ماهانه اش در آغوش مادر بماند. با خودم فکر می کنم مگر می شود انسانی چنین لحظه ای را شاهد باشد و تداوم بخشد و سراغ کودک خود هم برود؟
بارها دیده ام که لحظه خداحافظی مادر و دختر کوچک هم بندی هایم گوشه و کنار اشک میریزند.
قوه قضاییه کوچکترین استقلالی ندارد و دردناک تر آن که ذره ای انسانیت هم ندارد.
به نوشته نرگس محمدی: «ثمین احسانی مادر ۳۶ ساله بهائی است که در مجموعه فعالان حقوق بشر فعالیت داشته است. او سال ۱۳۹۰ بازداشت و بعد از تحمل ۲۵ روز انفرادی به ۵ سال زندان محکوم شد و بعد از ۱۱ سال و در شرایطی که فرزندی به دنیا آورد، در سال ۱۴۰۱ دوران محکومیتش در زندان شروع شده است.»
رای خانم احسانی در دیوان عالی کشور نقض شد اما او همچنان در زندان است.
فعالیت های ثمین احسانی در زمینه کودکان کار، کودک همسری و جلب رضایت برای اعدامیان زیر ۱۸ سال است و اکنون شاهد است که کودک بی پناهش، تاوان تلاش مادر برای کودکان محروم و بی بضاعت وطنش را می پردازد.
سایت / توئیتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
این بخشی از گزارش #نرگس_محمدی، زندانی سیاسی از وضعیت #ثمین_احسانی، در زندان است.
خانم محمدی مینویسد: «نوبت ملاقاتهای حضوری ثمین مادر ۳۶ ساله با دختر ۵ ساله اش دردناک ترین روز ملاقات بند زنان است.جدا شدن نیلا از مادر با هق هق گریه و بی تابی گاه با قلاب کردن دستان کوچکش دور گردن مادر و گاه با چنگ زدن به دستگیره ها و درهای زندان همراه است.
نیلا هر بار لحظه جدایی گویی تمام تلاشش را می کند تا شاید انسان ها رحمی بکنند و اجازه دهند بیش از جیزه ماهانه اش در آغوش مادر بماند. با خودم فکر می کنم مگر می شود انسانی چنین لحظه ای را شاهد باشد و تداوم بخشد و سراغ کودک خود هم برود؟
بارها دیده ام که لحظه خداحافظی مادر و دختر کوچک هم بندی هایم گوشه و کنار اشک میریزند.
قوه قضاییه کوچکترین استقلالی ندارد و دردناک تر آن که ذره ای انسانیت هم ندارد.
به نوشته نرگس محمدی: «ثمین احسانی مادر ۳۶ ساله بهائی است که در مجموعه فعالان حقوق بشر فعالیت داشته است. او سال ۱۳۹۰ بازداشت و بعد از تحمل ۲۵ روز انفرادی به ۵ سال زندان محکوم شد و بعد از ۱۱ سال و در شرایطی که فرزندی به دنیا آورد، در سال ۱۴۰۱ دوران محکومیتش در زندان شروع شده است.»
رای خانم احسانی در دیوان عالی کشور نقض شد اما او همچنان در زندان است.
فعالیت های ثمین احسانی در زمینه کودکان کار، کودک همسری و جلب رضایت برای اعدامیان زیر ۱۸ سال است و اکنون شاهد است که کودک بی پناهش، تاوان تلاش مادر برای کودکان محروم و بی بضاعت وطنش را می پردازد.
سایت / توئیتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
اتحاد
اتحاد اتحادیه آزاد کارگران ایران
اتحادیه آزاد کارگران ایران اتحادیه آزد کارگران ایران خود را ظرفی برای رسیدن تمامی کارگران ایران به خواستههایشان میداند و هدف آن حصول یک زندگی انسانی مطابق با استانداردها و پیشرفتهای امروزی بشر برای طبقه کارگر است.