📣📣✍بلکه هر روز میاید تا بخشی از
طلب هاي گذشته اش از كارگران را بگيرد. او پنج دفتر حساب نشان مي دهد و مي گويد ديگر توان خريد جنس از بازار براي فروش را ندارد و صرفا براي آنكه كاري كرده باشد، با بودجه كمش بي كيفيت ترين ميوه هاي موجود در بازار را مي خرد اما در نهايت در پايان هر روز مجبور مي شود باقي مانده ميوه ها را با قيمتي كمتر از خريدش بفروشد تا بيشتر ضرر نكند. او مي گويد با اين وجود مشتري هاي آخر وقتش كه از بين اجناس نامرغوب او، باقي مانده هايي كه زير قيمت خريد و طبيعتا نامرغوب تر از باقي بوده اند را مي خرند رو به افزايش است. يكي از دست فروشان كه در هر كدام از چهار سيني مقابلش كمتر از ١٠ كيلو سيب، پرتقال، نارنگي و خيار براي فروش گذاشته است، از افزايش ناگهاني تقاضا در امسال براي خريد ميوه هاي باقي مانده در آخر روز خبر مي دهد. به گفته او بعد از پر شدن سقف حساب دفتري، مشتري ها نقدا ميوه هايي كه به دليل بي كيفيتي با قيمت يك سوم نرخ خريد فروخته مي شوند را مي خواهند.
كمي دورتر
در مركز شهرستان شوش، نزديك ترين شهر بزرگ به هفت تپه اوضاع اقتصادي تفاوتي با شهرك هاي اطراف كارخانه ندارد. در اكثر مغازه ها تابلوهاي يك شكل «نسيه نمي دهيم» به چشم مي خورند طوري كه انگار اين كاغذها به صورت عمده توليد و بين كسبه توزيع شده اند. صاحب يك مغازه كفش و دمپايي فروشي در اين شهر كه به يك تابلوي «نسيه نمي دهيم» اكتفا نكرده و دو تابلو روي يك ديوار نصب كرده است، در اين باره توضيح مي دهد: «اكثر مشتري هاي ما خانواده هاي كارگران هستند كه يا اينجا زندگي مي كنند يا كفش و لباس شان را از شوش مي خرند. به دليل بافت قوميتي و قبيله اي اين شهرها اكثر مشتري هاي مان را مي شناسيم. يا فاميلند يا آشناي خانوادگي: بنابراين نمي توانيم مستقيما بگوييم نسيه نمي دهيم. با اين تابلوها تلاش مي كنيم از ضرر كم كنيم هرچند اغلب فايده اي ندارد».
اين مغازه دار كه دفتر فروش نسبتا دقيقي دارد مي گويد در هشت ماه ابتدايي سال ٩٦ آمار فروش كفش هاي بچه گانه اش نسبت به مدت مشابه سال قبل ٤٥ درصد كاهش داشته، كفش زنانه ٦٠ درصد و كفش مردانه نيز بين ٨٠ تا ٨٥ درصد كاهش داشته است. او مي گويد فروش انواع دمپايي در اين فروشگاه بيشتر از ٦٠ درصد افت داشته است.
هزينه هاي فقر
اين انباشت فقر با پيروزي اعتراضات كارگران در ٢٣ آذر و قول پرداخت كوتاه مدت معوقات حقوقي، محو نمي شوند. انباشت بدهي به ويژه در خانواده هاي حداقل بگير اثرات طولاني مدتي برجا مي گذارند. اين هزينه ها صرفا مادي نيستند كه با فرض پرداخت يكجاي حقوق معوقه، به پر شدن اين شكاف اميدوار شويم. ماه ها محروم شدن اعضاي خانواده هاي كارگري از مواد خوراكي ضروري مورد نياز بدن، در هزينه هاي آتي سلامت خانوار تاثيرگذار است. آنها مجبورند هزينه اي بيش از آنچه بايد براي خوراك شان صرف مي كردند را در هنگام بروز عوارض ناشي از سوءتغذيه بپردازند. بخشي از اين خسارت در ميان مدت به سازمان هاي بيمه گر كارگران تحميل مي شوند اما در طولاني مدت، كارگران با سلامتي شان - تنها سرمايه شان – مجبور به پرداخت هزينه فقر هستند.
نويسنده: اسماعيل محمدولي
#گزارش_میدانی
@ettehad
طلب هاي گذشته اش از كارگران را بگيرد. او پنج دفتر حساب نشان مي دهد و مي گويد ديگر توان خريد جنس از بازار براي فروش را ندارد و صرفا براي آنكه كاري كرده باشد، با بودجه كمش بي كيفيت ترين ميوه هاي موجود در بازار را مي خرد اما در نهايت در پايان هر روز مجبور مي شود باقي مانده ميوه ها را با قيمتي كمتر از خريدش بفروشد تا بيشتر ضرر نكند. او مي گويد با اين وجود مشتري هاي آخر وقتش كه از بين اجناس نامرغوب او، باقي مانده هايي كه زير قيمت خريد و طبيعتا نامرغوب تر از باقي بوده اند را مي خرند رو به افزايش است. يكي از دست فروشان كه در هر كدام از چهار سيني مقابلش كمتر از ١٠ كيلو سيب، پرتقال، نارنگي و خيار براي فروش گذاشته است، از افزايش ناگهاني تقاضا در امسال براي خريد ميوه هاي باقي مانده در آخر روز خبر مي دهد. به گفته او بعد از پر شدن سقف حساب دفتري، مشتري ها نقدا ميوه هايي كه به دليل بي كيفيتي با قيمت يك سوم نرخ خريد فروخته مي شوند را مي خواهند.
كمي دورتر
در مركز شهرستان شوش، نزديك ترين شهر بزرگ به هفت تپه اوضاع اقتصادي تفاوتي با شهرك هاي اطراف كارخانه ندارد. در اكثر مغازه ها تابلوهاي يك شكل «نسيه نمي دهيم» به چشم مي خورند طوري كه انگار اين كاغذها به صورت عمده توليد و بين كسبه توزيع شده اند. صاحب يك مغازه كفش و دمپايي فروشي در اين شهر كه به يك تابلوي «نسيه نمي دهيم» اكتفا نكرده و دو تابلو روي يك ديوار نصب كرده است، در اين باره توضيح مي دهد: «اكثر مشتري هاي ما خانواده هاي كارگران هستند كه يا اينجا زندگي مي كنند يا كفش و لباس شان را از شوش مي خرند. به دليل بافت قوميتي و قبيله اي اين شهرها اكثر مشتري هاي مان را مي شناسيم. يا فاميلند يا آشناي خانوادگي: بنابراين نمي توانيم مستقيما بگوييم نسيه نمي دهيم. با اين تابلوها تلاش مي كنيم از ضرر كم كنيم هرچند اغلب فايده اي ندارد».
اين مغازه دار كه دفتر فروش نسبتا دقيقي دارد مي گويد در هشت ماه ابتدايي سال ٩٦ آمار فروش كفش هاي بچه گانه اش نسبت به مدت مشابه سال قبل ٤٥ درصد كاهش داشته، كفش زنانه ٦٠ درصد و كفش مردانه نيز بين ٨٠ تا ٨٥ درصد كاهش داشته است. او مي گويد فروش انواع دمپايي در اين فروشگاه بيشتر از ٦٠ درصد افت داشته است.
هزينه هاي فقر
اين انباشت فقر با پيروزي اعتراضات كارگران در ٢٣ آذر و قول پرداخت كوتاه مدت معوقات حقوقي، محو نمي شوند. انباشت بدهي به ويژه در خانواده هاي حداقل بگير اثرات طولاني مدتي برجا مي گذارند. اين هزينه ها صرفا مادي نيستند كه با فرض پرداخت يكجاي حقوق معوقه، به پر شدن اين شكاف اميدوار شويم. ماه ها محروم شدن اعضاي خانواده هاي كارگري از مواد خوراكي ضروري مورد نياز بدن، در هزينه هاي آتي سلامت خانوار تاثيرگذار است. آنها مجبورند هزينه اي بيش از آنچه بايد براي خوراك شان صرف مي كردند را در هنگام بروز عوارض ناشي از سوءتغذيه بپردازند. بخشي از اين خسارت در ميان مدت به سازمان هاي بيمه گر كارگران تحميل مي شوند اما در طولاني مدت، كارگران با سلامتي شان - تنها سرمايه شان – مجبور به پرداخت هزينه فقر هستند.
نويسنده: اسماعيل محمدولي
#گزارش_میدانی
@ettehad