باشگاه سلامتی امید
1.21K subscribers
5.11K photos
596 videos
66 files
483 links
باشگاه سلامتی امید با هدف ارتقاء سطح آگاهی عمومی افراد در حوزه سلامت تحت نظر پرفسور سید موید علویان. پاسخ به پرسشها و تماس با ما در:
@ProfAlavian
Download Telegram
هپاتیت ب یک بیماری بسیار مهم است که به کبد آسیب می رساند. کبد عضوی بزرگ در سمت راست و بالای شکم است که ویروس می تواند سبب ایجاد بیماری در آن شود.
هنگامی که مایعات آلوده بدن یک شخص توسط شخص دیگر لمس شود، ویروس می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این انتقال به چند طریق ممکن است از جمله آن ها می توان به داشتن رابطه جنسی و یا به اشتراک گذاشتن سوزن آلوده اشاره کرد.
علائم هپاتیت ب کدامند؟
هنگامی که هنوز ابتدای آلوده شدن شخص به هپاتیت ب است، که اصطلاحا به آن مرحله حاد می گویند، ممکن است احساسی شبیه به آنفولانزا داشته باشد. در برخی چشم و یا پوست زرد می شود که به آن زردی می گویند. این علائم معمولا با گذشت زمان بهتر می شوند اما ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد.
اکثر افراد مبتلا به هپاتیت ب در عرض شش ماه بهبود می یابند. اما از هر بیست نفر، یک نفر مبتلا به هپاتیت ب طولانی مدت می شود که اصطلاحا هپاتیت ب مزمن نامیده می شود.
اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن علائم خاصی ندارند اما در طول زمان عفونت می تواند منجر به بیماری کبدی به نام سیروز شود.
علائم سیروز کبدی عبارتند از:
• تورم در شکم و پاها و ایجاد مایع در ریه ها
• خونریزی یا کبودی
• مشکلات تنفسی
• احساس سیری مداوم
• سرگیجه ناگهانی
• کما
همچنین هپاتیت ب مزمن، خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد.
چگونه یک شخص به هپاتیت B مبتلا می شود؟
چند راه برای ابتلا به ویروس هپاتیت ب وجود دارد که همگی آن ها شامل مخلوط شدن مایعات بدن شخص بیمار با افراد دیگر است.
بیماری ممکن است از طریق راه های زیر منتقل شود:
• رابطه جنسی با کسی که آلوده شده است
• اشتراک سوزن آلوده پزشکی
• استفاده از سوزن های آلوده برای خالکوبی، طب سوزنی و یا سوراخ کردن
• به اشتراک گذاشتن مسواک، تیغ، یا سایر وسایل شخصی با کسی که آلوده به هپاتیت ب شده است
اگر مادر شما به هنگام بارداری هپاتیت ب داشته باشد ممکن است شما از وی این بیماری را بگیرید. این احتمال به خصوص در کشورهایی که هپاتیت B در آن رایج است ممکن است بسیار اتفاق بیفتد. به همین طریق اگر هپاتیت ب دارید و حامله هستید می توانید آن را به فرزند خود منتقل کنید.
آیا آزمایشی برای تشخیص هپاتیت B وجود دارد؟
بله. اگر پزشک شما در تشخیص خود احتمال ابتلا به هپاتیت ب را بدهد، وی علاوه بر انجام یک معاینه معمولی، آزمایش خون را نیز برای بررسی ویروس تجویز می کند.
پزشک همچنین ممکن است آزمایش هایی را انجام دهد تا ببیند کبد آسیب دیده است یا خیر. این آزمایشات می تواند شامل آزمایش خون یا آزمایش هایی برای اندازه گیری سفتی کبد باشد. برخی افراد ممکن است نیاز به بیوپسی کبد پیدا کنند که برای این امر پزشک یک سوزن را وارد کبد کرده و یک نمونه کوچک از بافت را بیرون می آورد.
این نمونه نشان می دهد که آسیب چقدر شدید و جدی است.
هپاتیت B چگونه درمان می شود؟
اکثر افراد مبتلا به هپاتیت ب در مرحله عفونت حاد نیاز به درمان ندارند چرا که سیستم ایمنی بدن معمولا پس از شش ماه از این ویروس رهایی می یابد. اما اگر شخص مبتلا به هپاتیت ب مزمن باشد و ویروس پس از شش ماه از بدن بیرون نرود، ممکن است نیاز به مصرف دارو با تجویز پزشک باشد.
اگر پزشک تشخیص دهد که نیاز به درمان نیست، با این حال باید مدت زمانی را تحت نظر پزشک بمانید. این تحت نظر بودن ممکن است شامل آزمایشات خون معمول باشد که پزشک بنا بر تشخیص خود برای شما تجویز می کند.
اگر آزمایشات نشان دهنده این امر باشد که ویرس آسیب زیادی به کبد وارد می کند و یا اگر علائم جدی تر شوند ممکن است در این مرحله مصرف دارو برای شما آغاز شود.
دارو برای کسانی که نیاز به درمان دارویی پیدا می کنند معمولا شامل یک دسته دارویی است که با ویروس مبارزه می کند و آنتی ویروس نامیده می شود. البته چندین نوع دارو وجود دارد و حتی در موارد شدیدتر بیمار ممکن است نیاز به پیوند کبد پیدا کند که البته بسیار نادر است. پیوند کبد یک عمل جراحی است که کبد بیمار را با کبد فرد سالم جایگزین می کنند.
علاوه بر درمان، پزشک ممکن است هر 6 ماه یکبار آزمایش اولتراسوند را برای شما تجویز کند. این آزمایش مشابه سونوگرافی است که عکس هایی از داخل بدن می گیرد و معمولا برای اطمینان از عدم توسعه سرطان کبد تجویز می شود.
آیا کاری هست که بتوان برای محافظت از کبد انجام داد؟
پاسخ مثبت است. اگر دستور العمل های زیر را اجرا کنید بسیار خوب است:
• از الکل اجتناب کنید
• برای هپاتیت A و سایر بیماری ها از جمله آنفولانزا و پنومونی واکسیناسیون کنید.
• قبل از مصرف داروهای مسکن و ضد درد حتما از پزشک مشورت بخواهید. این داروها گاهی اوقات به کبد آسیب می رسانند.
چگونه می توان از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کرد؟
اگر مبتلا به هپاتیت B فعال هستید می توانید با روش های زیر احتمال ابتلای دیگران را به این بیماری کاهش دهید.
• استفاده از کاندوم در رابطه جنسی
• در جریان قرار دادن شریک جنسی نسبت به بیماری
• عدم به اشتراک گذاری تیغ، مسواک و یا هرچیزی که ممکن است بر روی آن خون وجود داشته باشد
• عدم به اشتراک گذاردن سوزن یا سرنگ
• استفاده از باند برای پوشش محل بریدگی و زخم های باز
• اطمینان حاصل کردن از این امر که خانواده و نزدیکان آزمایش شده و واکسن هپاتیت B را دریافت کرده اند.
• تمیز کردن قطره خون با استفاده از ترکیب آب و شوینده به نسبت 9 به 1
اگر قصد بارداری دارید
اگر مبتلا به هپاتیت ب مزمن هستید و می خواهید باردار شوید بهتر است ابتدا با پزشک و یا پرستار خود صحبت کنید.
اگر در هنگام تولد نوزاد آلوده باشید نوزاد باید شات واکسن هپاتیت را دریافت کند.
این شات کمک می کند تا کودک شما از عفونت محافظت شود. شما ممکن است چندین هفته قبل از زایمان نیاز به خوردن دارو داشته باشید. علاوه بر این کودک شما در یک یا دو ماهگی واکسن را دریافت می کند. همچنین در 6 ماهگی نیز باید این واکسن را مجددا دریافت نماید.
اگر آزمایشی که از کودک 9 تا 12 ماهه گرفته شده است نشان دهد که نوزاد دارای بیماری است آن گاه پزشک تصمیم خواهد گرفت که آیا نوزاد نیاز به واکسن های بیشتری دارد یا خیر.
زندگی برای افراد مبتلا به هپاتیت ب چگونه خواهد بود؟
بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن قادر هستند که به زندگی عادی خود ادامه دهند. و حتی شرایط زیر نیز برای آن ها امن محسوب می شود:
• بوسه و یا بغل
• اشتراک چنگال، قاشق و یا فنجان
• عطسه و سرفه در حضور دیگران
• تغذیه با شیر مادر
منبع: سایت شخصی دکتر افضل آقایی
@hepatitisBiran
خبر خوب: دکتر زمانی فوق تخصص گوارش و کبد و رییس بیمارستان فیروزگر تهران انجام دومین پیوند کبد را در این بیمارستان اعلام کرد.
خبر خوب: دکتر زمانی فوق تخصص گوارش و کبد و رییس بیمارستان فیروزگر تهران انجام دومین پیوند کبد را در این بیمارستان اعلام کرد.
@hepatitisBiran
📌اشخاصی که بیش از سایرین در معرض ابتلا به کبد چرب قرار دارند :

• دچار اضافه وزن یا چاقی هستند.
• دارای رژیم غذایی نامناسب هستند و ورزش نمی‌کنند.
• سیگار می‌کشند.
• مقاوم به انسولین می‌باشند.
• مبتلا به فشار خون بالا هستند.
• مبتلا به چربی خون هستند (کلسترول و تری‌گلیسیرید بسیار بالا در خون).
• مبتلا به بیماری تخمدان پلی کیستیک می‌باشند.
• مبتلا به هپاتیت بی هستند.
• مبتلا به هپاتیت سی هستند.
از برخی داروهای خاص که برای بیماری‌های دیگر تجویز شده‌اند، استفاده می‌کنند.
• دیابت نوع دو دارند.
🆔 @hopehealthclub
💢در حمایت از بیماران مبتلا به هپاتیت پل طبیعت سبز می شود
🔶به گزارش اداره ارتباطات و امور بین الملل شرکت نوسازی عباس آباد، همزمان با روز جهانی هپاتیت، پل طبیعت در منطقه فرهنگی و گردشگری عباس آباد در شامگاه نهم مرداد ماه با هدف حمایت از اعضای جامعه مبتلایان، پژوهشگران و حامیان بیماران هپاتیتی به صورت سمبلیک با نورپردازی به رنگ سبز در می آید.
هپاتیت ویروسی یکی از علل مرگ ناشی از بیماری‌های عفونی در جهان است و شمار افراد مبتلا به انواع ویروس‌های هپاتیت در جهان برابر با ۳۲۵ میلیون نفر می باشد.
🔷سازمان جهانی بهداشت در کارزار روز جهانی هپاتیت ۲۰۱۹ از همه کشورها و سازمان‌های همکار می‌خواهد مضمون «سرمایه‌گذاری به منظور حذف هپاتیت» را تبلیغ کنند و تاکید کرد که هدف نهایی این است که هپاتیت ویروسی با پوشش همگانی بهداشتی تا سال ۲۰۳۰ ریشه کن شود. #منطقه_فرهنگی_گردشگری_عباس_آباد
ویروس هپاتیت بی عامل بیماری است که باعث التهاب سلول های کبدی می شود. کبد یکی از اعضای حیاتی بدن است که خاصیت ترمیمی بسیار مهمی دارد. کبد مواد غذایی جذب شده در روده ها را تنظیم و تبدیل می کند. همین طور داروها و مواد مخدر، الکل و سموم دیگر را شکسته و دفع می کند. کبد ترشح کننده صفرا است که برای هضم چربی ها لازم است و همین طور کلسترول و پروتئین هایی که برای انعقاد خون لازم است تولید می کند و در بیمار مبتلا به هپاتیت بیلی روبین در خون متمرکز شده و تولید زردی می کند.
پیشرفت بیماری
در حالت حاد بیماری ۶ ماه طول می کشد و در بیماری مزمن بیشتر از ۶ ماه طول کشیده و سبب آسیبهای جدی کبد می شود.

علایم و نشانه های هپاتیت بی
ممکن است که هیچ علامتی دیده نشود مخصوصاً در نزد کودکان کمتر از ۵ سال و در نزد افرادی که سیستم دفاعی ضعیف شده دارند و اگر علامتی باشد پس از ۶ هفته تا ۶ ماه پس از آلوده شدن کبد به ویروس دیده می شوند مانند:
ـ خستگی ، بی اشتهایی، حالت تهوع و استفراغ، دردهای شکمی، تب ، زردی، ادرار خیلی پر رنگ، مدفوع کم رنگ، دردهای مفصلی
خستگی و دردهای مفصلی معمولاً دو هفته قبل از یرقان (زردی) دیده می شوند.

عوامل ابتلا:
ویروس به مقدار بسیار زیادی در خون بیمار وجود دارد.
ـ فعالیت های جنسی محافظت نشده
ـ استفاده چند نفر از یک سوزن و سرنگ برای تزریق مواد مخدر
ـ فرو رفتن اتفاقی سوزن آلوده به خون بیمار مبتلا به هپاتیت در پوست درمانگران
ـ انتقال ویروس از مادر به نوزاد هنگام تولد
ـ زندگی کردن با شخص آلوده به ویروس ردون تلقیح واکسن
ـ استفاده کردن چند نفر از یک مسواک یا تیغ ریش تراشی
ـ زخم های پوستی مرطوب
ـ اشیاء آلوده به ویروس
ـ همودیالیز
ـ تمام اعمال جراحی با وسائل غیر استریل
ـ طب سوزنی
ـ درمان های پزشکی، جراحی، دندان سازی در کشورهای در حال توسعه یا مناطقی که بهداشت خوب ندارند یا استریلیزاسیون بد دارند.
ـ اصلاح غیر بهداشتی ریش در سلمانی

پیشگیری
ـ بسیار مهم است که روابط جنسی محافظت شده داشت.
ـ معتادان به مواد مخدر تزریقی هرگز نباید سوزن تزریق را با دیگران شریک شوند.
واکسیناسیون

درمان های دارویی هپاتیت بی

بیش از ۹۵ درصد موارد حاد بیماری بدون درمان دارویی یا مکمل خوب می شوند و فقط تعداد کمی از بیماران دچار هپاتیت مزمن می شوند که احتیاج به درمان دارند.
برای هپاتیت حاد، دارویی برای درمان وجود ندارد و پزشک راهنمایی های زیر را تجویز می کند:
ـ در صورت احتیاج استراحت کنید.
ـ تغذیه کامل و کم چربی داشته باشید.
ـ آب زیاد بنوشید.
ـ الکل مصرف نکنید.
به ندرت در موارد خیلی شدید احتیاج به بستری شدن در بیمارستان و مصرف دارو است و گاهی کم کاری کبدی پیش می آید که احتیاج به پیوند کبد خواهد بود.
برای هپاتیت مزمن، درمان برای همه بیماران یکسان نیست و پزشک می تواند داروهای ضد ویروس را تجویز کند. بر طبق داده های بیولوژیک، داروهای ضد ویروس نمی توانند ویروس ها را نابود کنند ولی آنها را تحت کنترل نگه می دارند. همچنین امکان تولید سرطان کبد بر اثر ویروس را کم می کنند.

مکمل ها
مکمل ها کمک های جالبی برای هپاتیت بی هستند مخصوصاً سلینوم سلنیوم و ویتامین ای

سلینوم: در چین میزان بیماران مبتلا به هپاتیت بی خیلی زیاد است. در یک مطالعه اپیدمیولوژیک محققان متوجه شدند که میزان خیلی کم سلینوم همراه با میزان بالای هپاتیت بی و سرطان اولیه کبد می باشد و مصرف مکمل سلینوم باعث کم شدن این دو بیماری شد.
در یک مطالعه بر روی ۱۳۰۴۷۱ بیمار گروه اول نمک طعام حاوی سلینوم دریافت کردند و گروه شاهد دریافت نکردند. هشت سال بعد که همه تحت کنترل پزشکی بودند محققان متوجه شدند که میزان سرطان اولیه کبد در گروهی که سلینوم دریافت می کردند بیش از ۳۵ درصد کمتر شده و وقتی که سلینوم را قطع کردند میزان سرطان اولیه کبد شروع به بالا رفتن کرد.
در یک مطالعه دیگر چینی بر روی ۲۲۳ بیمار که از هپاتیت بی مزمن رنج می بردند انجام شد در گروهی که دویست میلی گرم سلینوم در روز به مدت ۴ سال دریافت می کردند هیچ یک دچار سرطان اولیه کبد نشدند ولی پس از قطع سلینوم میزان سرطان کبد در آنها معادل گروه شاهد بود. (یعنی ۷ نفر روی ۱۱۳ بیمار) و محققین معتقد شدند که ادامه مصرف سلینوم برای محافظت از سرطان لازم و واجب است.

برای نوع حاد یا مزمن هپاتیت بی روش های مکمل بیشتر از روش های پزشکی تاکید بر مهم بودن شیوه ی زندگی افراد دارد:
* استراحت
* نوع تغذیه
* دقت شدید درباره آثار داروهای مضر کبد بعضی از مواد مانند داروها و آلودگی های صنعتی
* کنترل احساسات منفی
* Cordyceps ـ نوعی قارچ است که منشاء آن از تبت است و در پزشکی سنتی چین شناخته شده است و مطالعه آن روی انسان نشان داده که برای تقویت فعالیت های کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت بی موثر است.
منبع: شهروند، دکتر عطا انصاری
@hepatitisBiran
دکتر افسانه شریفیان؛ فوق تخصص گوارش و كبد در مورد هپاتیت اتوایمیون توضیح می دهد . بخش دوم
@autoimmunir
هپاتیت اتوایمیون (2)

بخش دوم- هپاتیت اتوایمیون یكی از علل كمتر شایع هپاتیت مزمن می‌باشد. هپاتیت مزمن به معنای التهاب طولانی مدت كبد است. در بیماری هپاتیت اتوایمیون، سیستم ایمنی بدن به سلول‌های كبد حمله كرده و سبب التهاب سلول‌های كبدی می‌شود.

در بین بیمارانی كه بدون درمان رها می‌شوند. زمان لازم برای پیشرفت بیماری به سوی سیروز از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. با درمان، معمولا التهاب كنترل شده و اغلب بیماران آینده خوبی دارند. علایم بالینی هپاتیت اتوایمیون از خفیف تا شدید متغیر می‌باشند. از آنجایی كه هپاتیت ویروسی و هپاتیت دارویی علایم بالینی مشابهی با هپاتیت اتوایمیون دارند، تنها از روی علایم بالینی نمی‌توان بیماری را تشخیص داد و نیاز به انجام تست‌های تكمیلی می‌‌باشد.
هپاتیت اتوایمیون یك بیماری عفونی نیست، بنابراین از شخصی به شخص دیگر به هیچ طریق قابل انتقال نمی‌باشد. البته به علت زمینه ژنتیكی، ابتلا به این بیماری در بعضی از خانواده‌ها بیشتر می‌باشد.
تشخیص
بسیاری از افرادی كه در مراحل اولیه بیماری هپاتیت اتوایمیون هستند، یا بدون علامتند و یا علایم مبهمی دارند. بنابراین در اغلب موارد، تشخیص تنها به دنبال آزمایش‌های روتینی كه در آن آنزیم‌های كبدی مورد بررسی قرار گرفته‌اند، داده می‌شود. هنگامی كه علایم بالینی و آزمایشگاهی به نفع هپاتیت باشند، تست‌های مربوط به هپاتیت و عامل ایجادكننده آن توسط پزشك درخواست می‌شود. تست‌ها معمولا شامل آزمایش خون، تصویربرداری و بیوپسی كبد می‌باشد.
بیوپسی كبد
در هنگام نمونه‌برداری (بیوپسی كبد)، قسمت كوچكی از بافت كبد جهت بررسی زیر میكروسكوپ قرار گرفته می‌شود. مطالعه بافت‌شناسی زیر میكروسكوپ، التهاب و شدت پیشرفت آسیب كبدی به سوی سیروز را نشان می‌دهد. نوع سلول‌های التهابی كه در محل دیده می‌شوند، معمولا به تشخیص قطعی هپاتیت اتوایمیون و رد سایر علل هپاتیت كمك می‌كند.

درمان
تقریبا همیشه هپاتیت اتوایمیون نیاز به درمان دارد. مطالعات نشان می‌دهند كه اگر درمان هر چه زودتر شروع شود، سبب بهبود علایم بالینی و توقف آسیب‌های وارده به كبد شده و حتی گاهی اوقات به بهبود صدمات ایجاد شده می‌انجامد. درمان شامل داروهایی است كه سبب كاهش التهاب و سركوب كردن سیستم ایمنی بیش‌فعال می‌شوند.
طول مدت درمان: معمولا بیماران بعد از حدود 3 سال از شروع درمان به مرحله فروكش بیماری وارد می‌شوند. بعضی از افراد در نهایت می‌توانند درمان را متوقف كنند، اگرچه امكان عود مجدد بیماری نیز می‌رود. امكان دارد درمان با دوز كم در طول سال‌ها (حتی تمام عمر)، بارها شروع و قطع شود.
بعضی از افراد كه فرم خفیف بیماری را دارند ممكن است نیاز به گرفتن دارو نداشته باشند. تصمیم‌گیری برای آنكه كدام بیمار باید درمان شود و كدام بیمار می‌تواند درمان را متوقف سازد، بر عهده پزشك معالج بوده و به صورت جداگانه و از فردی به فرد دیگر فرق می‌‌كند. افرادی كه درمان دارویی آنها متوقف شده، باید به طور مرتب توسط پزشك خود معاینه و آزمایش شوند، تا در صورت بروز هرگونه علایم جدید، درمان دوباره شروع شود و پیشرفت بیماری متوقف گردد.
به عنوان یك قانون كلی، درمان قطع نمی‌شود، مگر آنكه بیماری به مرحله فروكش رفته و یا درمان شكست بخورد و یا عوارض جانبی شدید در اثر درمان در شخص ظاهر شود. مرحله فروكش بیماری یعنی دیگر شخص علایم بالینی نداشته باشد و تست‌های كبدی نیز در حد طبیعی باشد و در بیوپسی جدید بافت كبدی رو به بهبود باشد. معمولا قبل از آنكه درمان را قطع كنند، یك بیوپسی مجدد از كبد گرفته تا مطمئن شوند كه التهاب بافت كبدی بهتر شده است.
اگر نیاز به شروع درمان نبود: پیگیری‌های مرتب در افرادی كه نیاز به شروع درمان نداشته باشند، توصیه می‌شود. پیگیری‌ها شامل معاینه بالینی و تست‌های خونی، هر چند ماه یك بار می‌باشد و معمولا حداقل هر 2 سال یك‌بار بیوپسی كبد توصیه می‌شود.
@autoimmunir
با همآنژیمای کبدی بیشتر اشنا شوید 👇
@Hemangiomairan
همانژیوم یا توده خوش خیم کبدی چیست؟ | شایع ترین توده کبدی را بشناسید!

همانژیوم یا توده خوش خیم کبدی چیست؟ | همانژیوم کبدی یا توده های خوش خیم، شایع ترین توده های کبدی هستند که در ۷ درصد از افراد جامعه دیده می شوند. اکثر مبتلایان به همانژِیوم یا توده خوش خیم کبدی، بانوان هستند. متن زیر درباره همانژیوم یا توده خوش خیم کبدی را بخوانید و با شایع ترین توده کبدی آشنا شوید!

همانژیوم شایع‌ترین توده خوش‌خیم کبدی می باشد و در ۷ % جمعیت دیده می شود . همانژیوم کبدی در واقع کلافه عروقی است که در اثر تجمع غیر طبیعی عروق بوجود می آید و اغلب مادر زادی می باشد. در تمام گروه های سنی و در هر دو جنس مشاهده میشود اما بیشترین سن مشخص شدن همانژیوم کبدی ۳۰ تا ۵۰ سالگی میباشد. شیوع آن در زنان ۳ برابر بیشتر از مردان می باشد . همانژیوم های کبدی اغلب منفرد بوده و اندازه کوچکتر از ۵ سانتیمتر دارند و در لوب راست کبدی قرار دارند ولی ممکن است متعدد باشند .

علایم همانژیوم‌ کبدی چیست ؟

اندازه اغلب همانژیوم‌ ها کوچکند و علامت ایجاد نمیکنند و معمولا در جریان انجام بررسی سونوگرافی به هر دلیل دیگر، بطور اتفاقی کشف میشود . اکثر افرادی که دارای همانژیوم کبدی می باشند هیچوقت دچارعلامت وعارضه نمی شوند و به درمان نیاز پیدا نمی کنند مگر اینکه اندازه آن بزرگتر باشد که در اینصورت شخص ممکن است دچار درد مبهمی در قسمت بالا و راست شکم شود و یا تهوع و استفراغ داشته باشد. به ندرت ممکن است همانژیوم کبدی پاره شده و به داخل حفره شکم خونریزی کند.

ریسک فاکتورهای همانژیوم کبدی چیست ؟

1-جنس مونث : شیوع همانژیوم در خانمها بیشتر از آقایان می باشد.

2-حاملگی : در طی حاملگی اندازه همانژیوم کبدی بزرگتر میشود.

3-مصرف استروژن : با مصرف استروژن اندازه همانژیوم کبدی بزرگتر میشود.

آیا خانمهای مبتلا به همانژیوم کبدی میتوانند باردار شوند ؟

حاملگی برای افراد مبتلا به همانژیوم قدغن نمی باشد. هر چند که در طی بارداری ممکن است اندازه توده مقداری بزرگتر بشود.

همانژیوم کبدی چطور تشخیص داده میشود ؟

وقتی بر اساس یافته سونوگرافی به همانژیوم کبدی مشکوک شدیم جهت تایید تشخیص می توان از CT اسکن تری فازیک با تزریق وریدی ماده حاجب یا MRI استفاده نمود.

آیا افراد مبتلا به همانژیوم کبدی نیاز به پیگیری و تحت نظر دارند؟ پس از تایید تشخیص همانژیوم کبدی توصیه میشود ۶ و ۱۲ ماه بعد سونوگرافی مجدد جهت ارزیابی اندازه توده انجام شود اگر تغییری در اندازه توده دیده نشود فاصله بررسی ها بیشتر میشود. اگر اندازه توده بیشتر از ۱۰ سانتی متر باشد سونوگرافی سالانه توصیه میشود.

در چه مواردی همانژیوم کبدی نیاز به درمان دارد ؟

در موارد زیر درمان جراحی توده توصیه میشود:

1) همانژیوم کبدی بزرگ باشد و موجب درد و ناراحتی بیمار شود
2) با اثر فشاری روی اعضا مجاور ایجاد مشکل نماید
3) احتمال پارگی بیشتر باشد

@hemangiomairan
Forwarded from باشگاه سلامتی امید (Prof.Alavian)
کانال هپاتیت بی آموزش جامعه
با هپاتیت بی می توان زندگی کرد. آگاهی امروز، سلامتی فردا. دکتر علویان
پاسخ به سوالات فقط در ساعات ۱۴ تا ۱۶ هر روز با :

@Profalavian
https://t.me/HepatitisBiran
پرفسور حسین قناعتی. استاد و فلوشیپ رادیولوژی تهاجمی. میدان فاطمی ابتدایرخ جویبار . تلفن ۸۸۰۷۱۷۹۲۷
در مورد همانژیوم کبدی توضیح می دهد 👇

@hemangiomairan
همانژیوم‌ کبدی چیست ؟
همانژیوم کبدی همانژیوم کبدی رایج ترین نوع تومور کبدی است.
این ضایعات کلافه های عروقی خوش خیم هستند که در اثر تجمع غیر طبیعی عروق بوجود می آیند.
بیشترین سن تشخیص همانژیوم کبدی 30 تا 50 سالگی میباشدو شیوع آن در زنان 3 برابر بیشتر از مردان می باشد .
همانژیوم کبدی در برخی موارد ممکن است از زمان تولد وجود داشته باشد، اما می‌تواند در هر مرحله‌ای از زندگی فرد نیز ایجاد شود.
علت دقیق همانژیوم کبدی هنوز مشخص نشده است و دراکثرموارد بطور اتفاقی کشف شده و نیاز به درمان ندارد.
همانژیوم های کبدی اغلب منفرد بوده و اندازه کوچکتر از 5 سانتیمتر دارند و در لوب راست کبدی قرار دارند ولی ممکن است متعدد باشند.
در بیشتر افراد مبتلا، توده حاصل از همانژیوم کبدی، هرگز رشد نخواهد کرد و هرگز هیچ علائم و نشانه ای را بروز نمی دهد. اما در تعداد کمی از افراد، همانژیوم کبدی رشد می کند و موجب بروز عوارض شده که نیاز به درمان دارد.
علایم همانژیوم‌ کبدی
همانژیومها معمولا کوچک و بدون علامت هستند و افراد مبتلا به ندرت دچار علائم می‌شوند، اما اگر یک همانژیوم بزرگتر از 4 سانتی‌متر باشد، ممکن است علائم زیر را ایجاد کند:
• درد عمدتا در قسمت فوقانی سمت راست شکم
• نفخ
• تهوع
• بی اشتهایی
• درد
• احساس پری پس از غذا خوردن
همانژیوم‌های بزرگ کبدی ممکن است خود به خود و یا بعد از ضربه دچار پارگی شوند که این مسئله می‌تواند در عملکرد اندام‌های داخلی تداخل ایجاد کرده و موجب خونریزی در شکم یا تشکیل لخته خون شود.

عوامل خطری که موجب ایجاد همانژیوم کبدی میشوند:
• سن: همانژیوم در کبد می تواند در هر سنی تشخیص داده شود. اما آن ها اغلب در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی تشخیص داده می شوند.
• جنسیت: زنان 3 برابر بیشتر از مردان با خطر ابتلا به این بیماری مواجه هستند.
• بارداری: زنانی که باردار هستند، نسبت به زنانی که هرگز باردار نشده اند، به احتمال بیشتری ممکن است همانژیوم در کبد آن ها تشخیص داده شود. در طی حاملگی اندازه همانژیوم کبدی بزرگتر میشود.
• مصرف استروژن: زنانی که هورمون درمانی جایگزینی را برای درمان علائم یائسگی استفاده می کنند، نسبت به زنانی که از این درمان استفاده نمی کنند، با احتمال بیشتری ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.
تشخیص همانژیوم

روش های تشخیصی شامل موارد زیر است:
• سونوگرافی
• سی تی اسکن
• ام آر آی

درمان همانژیوم
اگر همانژیوم کبد کوچک باشد و علائم و نشانه ای ایجاد نکند، معمولا نیازی به درمان ندارد. در این شرایط معمولا پزشکان آزمایشات دوره ای را برای بررسی وضعیت رشد توده و بزرگ شدن آن تجویز می کنند.
مواردی که همانژیوم کبدی نیاز به درمان دارد:

1) بزرگ باشد و موجب درد و ناراحتی بیمار شود.

2) با اثر فشاری روی اعضا مجاور ایجاد مشکل نماید.

3) احتمال پارگی زیاد باشد.
4) درد مداوم داشته باشد.

روش های درمان:
• جراحی برداشتن همانژیوم کبدی: اگر بتوان همانژیوم را به راحتی از کبد جدا کرد، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن توده توصیه کند.

• روش متوقف کردن جریان خون به همانژیوم: دو راه برای متوقف کردن جریان خون این توده وجود دارد. بستن شریان اصلی (بستن شریان کبدی) و یا تزریق دارو به داخل شریانی که به آن (آمبولیزاسیون شریانی) منتهی می شود. این درمان به بافت سالم کبد آسیبی نمی رساند. زیرا کبد می تواند خون را از دیگر رگ های اطراف خود جلب کند.
امبولیزاسیون کبد تحت هدایت آنژیوگرافی و با بی حسی موضعی انجام می شود.
پس از تزریق ماده حاجب و تایید محل همانژیوم ، مواد مسدود کننده بداخل شریان همانژیوم تزریق شده و همواره با تصویربرداری مراحل انجام عمل چک می گردد .
امبولیزاسیون همانژیوم کبد بدون برش جراحی و فقط با ایجاد یک شکاف چند میلیمتری روی کشاله ران انجام می شود و بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی آثاری از شکاف باقی نمی ماند و نسبت به جراحی مزایای قابل توجهی دارد.
مزایای امبولیزاسیون شامل عدم نیاز به بیهوشی، بازگشت سریع بیمار به زندگی عادی، عود کمترو خونریزی و عوارض کمتر در مقایسه با جراحی میباشد.





• تزریق مستقیم از راه پوست به داخل همانژیوم: یکی از روشهای موثردردرمان تومورهای کبدی تزریق مواد سوزاننده اسکلروزان به صورت مستقیم از راه پوست به داخل تومورمی باشد از مزایای این روش امکان رساندن داروها به ناحیه مورد نظر بدون عوارض جذب عمومی بدن می باشد.
@hemangiomairan
Forwarded from Afshin Hashemi
سلام خدمت همه اساتید و همکاران محترم. محصول ایمونوگلوبولین هپاتیت بی در داروخانه توتیا موجود است. 🤞🤞🤞
Forwarded from Afshin Hashemi
Photo from Afshin Hashemi
سوال پزشکی:
🔺كليدواژه: هپاتيت ، بارداري ، نوزاد

🔸سوال:
خانمی هستم ۲۹ ساله و مبتلا به هپاتیت بی و در آزمايشات قبل بارداری معلوم شد که مبتلا هستم. در بدو زایمان به بچه ام واکسن و ایمونوگلوبولین تزریق شد.
چه زمانی انجام آزمايش را برای بچه توصیه می کنید؟

🔹دکتر علویان پاسخ می دهد:
اول نگران نباشید با توجه به تزریق واكسن و ایمونوگلوبولین بهتر است آزمايش بچه بین ۹ تا ۱۲ ماهگی انجام شود.


🔰با هپاتیت بی می توان زندگی کرد🔰
آگاهی امروز، سلامتی فردا
پاسخ به سوالات:

@HepatitisBiran
@profalavisn
بیماری روماتیسم مفصلی در بیماران مبتلا به هپاتیت خود ایمنی . اطلاعات بیشتر در 👇
@autoimmunir
روماتیسم مفصلی نوعی اختلال خود ایمنی بوده که با علائم مختلفی مانند تورم، التهاب، تب، سوزش و غیره همراه است. در این مطلب قصد داریم با علائم روماتیسم مفصلی بیشتر آشنا شویم. با ما همراه باشید.
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا،روماتیسم مفصلی نوعی اختلال خود ایمنی بوده که باعث التهاب مزمن مفاصل می‌شود. این بیماری ابتدا به صورت آهسته و با علائم کم پدیدار شده و سپس با گذشت ماه‌ها پیشرفت می‌کند. علائم این بیماری مزمن، معمولا در هر دو طرف بدن ظاهر شده، در هر فردی متفاوت است و ممکن است روز به روز تغییر کنند.
علائم روماتیسم مفصلی چیست؟
خستگی: قبل از بروز علائم دیگر، ممکن است به طور غیرمعمول دچار خستگی زیاد شوید. احساس خستگی می‌تواند هفته‌ها یا ماه‌ها پیش از شروع علائم دیگر، پدیدار شود. گاهی اوقات احساس خستگی با احساس ناخوشی و یا حتی افسردگی نیز می‌تواند همراه باشد.
احساس سفتی و چوب شدگی در صبح: احساس سفتی و چوب شدگی در صبح، اغلب نشانه اولیه روماتیسم است. اگر این سفتی به مدت چند دقیقه طول بکشد، معمولا نشانه‌ای از فرم حاد شونده روماتیسم است. اگر این سفتی به مدت چند ساعت طول بکشد، نشانه‌ای از آرتروز التهابی بوده که نوعی از روماتیسم مفصلی است. همچنین ممکن است پس از چرت زدن یا نشستن نیز، دچار احساس سفتی شوید.

سفت شدن مفاصل: سفت شدن یک یا چند مفصل کوچک، از اولین علائم روماتیسم مفصلی است. این حالت می‌تواند در هر زمان از روز روی دهد. به طور معمول، سفت شدن مفاصل از دست ها شروع می‌شود. معمولا این حالت به طور آرام پدیدار شده، هرچند می‌تواند به طور ناگهانی نیز روی داده و در طول یک یا دو روز، چندین مفصل را تحت تاثیر قرار دهد.

درد مفاصل: سفتی مفاصل اغلب با احساس درد هنگام لمس همراه است. این شرایط بر روی هر دو طرف بدن به طور مساوی تأثیر می‌گذارد. در اوایل شروع بیماری، احساس درد ابتدا در انگشتان و مچ دست پدیدار می‌شود. این احتمال نیز وجود دارد که در زانو، پا، مچ پا و یا شانه‌های‌تان نیز احساس درد را تجربه کنید.

تورم مفاصل: التهاب ملایم مفاصل در اوایل شروع بیماری، امری شایع بوده و باعث می‌شود که مفاصل بزرگتر از حد معمول شوند. همچنین این تورم باعث می شود که به هنگام لمس مفاصل، احساس گرما به شما دست دهد.

تب: اگر هم زمان با درد و التهاب مفاصل، دچار تب خفیف شوید، این عارضه علامتی برای شروع روماتیسم مفصلی است. هرچند تب بالای ۳۸ درجه، می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری دیگر یا عفونت نیز باشد.

احساس بی حسی، گزگز و سوزش: التهاب تاندون‌ها می‌تواند بر روی اعصاب فشار وارد کند. این حالت می‌تواند منجر به بی حسی، گزگز و یا احساس سوزش در دست شده که به آن سندرم تونل کارپال گفته می‌شود. همچنین در زمان حرکت، ممکن است ساییده شدن غضروف آسیب دیده به مفاصل، باعث ایجاد نوعی صدا در دست‌ها و پا‌های شما شود.

کاهش فعالت‌های حرکتی: التهاب مفاصل می‌تواند باعث بروز تغییر شکل یا بی ثباتی در تاندون‌ها و رباط‌ها شود. با پیشرفت بیماری، ممکن است دیگر نتوانید برخی از مفاصل خود را خم یا راست کنید. اگر چه ممکن است فعالیت‌های حرکتی باعث ایجاد درد در شما شوند، اما باید به طور منظم و ملایم ورزش کنید.
دیگر علائم روماتیسم مفصلی عبارتند از:

ضعف عمومی یا احساس رخوت
خشک شدن دهان
خشکی، خارش یا تورم چشم‌ها
ترشحات چشم
اختلال در خواب
بروز درد در قفسه سینه به هنگام نفس کشیدن (ذات الجنب)
ایجاد برآمدگی‌های سفت در زیر پوست دست
از دست دادن اشتها
کاهش وزن
در صورت مشاهده علائم روماتیسم مفصلی، بهتر است برای تشخیص قطعی، به پزشک مراجعه کنید.
منبع: ستاره سلامت
@autoimmunir