گونه‌هایی مانند لاله واژگون، آویشن کوهی، کرفس کوهی، آنغوزه، کارده شیپوری وحشی، زعفران جوقاسم، گونه شنگ، بیلهر، سریش کپه داغی (چریش)، انواع گونه‌های آلیوم (والک، تره، موسیر)، انواع گونه‌های کاکوتی، انواع گونه‌های آویشن و جاشیر خوراکی و … که بخشی از میراث طبیعی و تاریخی کشورمان هستند، به دلیل برداشت غیر پایدار و مدیریت ضعیف منابع طبیعی، در آستانه نابودی کامل قرار دارند.
در کنار تغییرات اقلیمی و عدم مدیریت چرای دام‌ها، مشکل اصلی به عدم ارزش‌گذاری محیط‌زیست و گونه‌های گیاهی و جانوری از سوی حکومت ولایت فقیه، سازمان‌های زیرربط و مدیران محلی بازمی‌گردد.
ایران با بیش از ۸۲۰۰ گونه گیاهی، یکی از غنی‌ترین فلورهای منطقه را داراست. اما این تنوع ارزشمند در معرض تهدید جدی قرار گرفته است. این گونه‌ها که در اکوسیستم‌های شکننده ایران نقش کلیدی دارند، نه تنها برای حفظ تنوع زیستی بلکه برای مطالعات علمی و تجاری‌سازی نیز از اهمیت زیادی برخوردارند.
این فصل زمانی است که این گیاهان در طبیعت رشد می‌کنند و بسیاری از افراد به جمع‌آوری و فروش آنها می‌پردازند. در حالی که برای برخی جوامع محلی این فعالیت یک منبع درآمد فصلی است، شواهد نشان می‌دهد که گروه‌های سودجو با استخدام نیروی کار گسترده، به شکل مخرب به بهره‌برداری می‌پردازند.
چه باید کرد؟
احیای رویشگاه‌ها: به جای برداشت مستقیم از طبیعت، باید بر کاشت و بهره‌برداری پایدار تمرکز کنیم.
آموزش جوامع محلی: آگاهی‌بخشی برای حفظ تنوع زیستی و جلوگیری از بهره‌برداری غیرمسئولانه.
حمایت از معیشت پایدار: ایجاد منابع درآمد جایگزین برای جوامع محلی یا آموزش بر کاشت و بهره‌برداری پایدار که بدون آسیب به طبیعت بتوانند درآمدزایی کنند.
ایجاد قوانین حمایتی: تدوین مقررات سخت‌گیرانه برای مقابله با بهره‌برداری تجاری غیرقانونی از گونه‌های گیاهی و حفاظت از منابع طبیعی.
زنگ خطر:
ادامه این روند به زودی باعث خواهد شد که تنها رویشگاه‌های کوچک و نقطه‌ای از این گونه‌های ارزشمند باقی بماند. اگر می‌گوییم گونه‌ای محو می‌شود، منظور انقراض کامل نیست، بلکه کاهش شدید جمعیت است که آنها را از نقاط قابل دسترس محو می‌کند.
این فرصتی کوتاه برای نجات است!
باید از طبیعت و گونه‌های گیاهی‌مان حفاظت کنیم تا فرزندانمان نیز از این گنجینه‌های طبیعی بهره‌مند باشند.
لطفاً این پست را به اشتراک بگذارید تا آگاهی بیشتری ایجاد شود!
#حفاظت_از_محیط_زیست #حفاظت_از_گونه‌ها #ایران #تنوع_زیستی #گیاهان_دارویی #محیط_زیست #نوروز #سفر_بی_زباله #مبارزه_با_سودجویی
در کنار تغییرات اقلیمی و عدم مدیریت چرای دام‌ها، مشکل اصلی به عدم ارزش‌گذاری محیط‌زیست و گونه‌های گیاهی و جانوری از سوی حکومت ولایت فقیه، سازمان‌های زیرربط و مدیران محلی بازمی‌گردد.
ایران با بیش از ۸۲۰۰ گونه گیاهی، یکی از غنی‌ترین فلورهای منطقه را داراست. اما این تنوع ارزشمند در معرض تهدید جدی قرار گرفته است. این گونه‌ها که در اکوسیستم‌های شکننده ایران نقش کلیدی دارند، نه تنها برای حفظ تنوع زیستی بلکه برای مطالعات علمی و تجاری‌سازی نیز از اهمیت زیادی برخوردارند.
این فصل زمانی است که این گیاهان در طبیعت رشد می‌کنند و بسیاری از افراد به جمع‌آوری و فروش آنها می‌پردازند. در حالی که برای برخی جوامع محلی این فعالیت یک منبع درآمد فصلی است، شواهد نشان می‌دهد که گروه‌های سودجو با استخدام نیروی کار گسترده، به شکل مخرب به بهره‌برداری می‌پردازند.
چه باید کرد؟
احیای رویشگاه‌ها: به جای برداشت مستقیم از طبیعت، باید بر کاشت و بهره‌برداری پایدار تمرکز کنیم.
آموزش جوامع محلی: آگاهی‌بخشی برای حفظ تنوع زیستی و جلوگیری از بهره‌برداری غیرمسئولانه.
حمایت از معیشت پایدار: ایجاد منابع درآمد جایگزین برای جوامع محلی یا آموزش بر کاشت و بهره‌برداری پایدار که بدون آسیب به طبیعت بتوانند درآمدزایی کنند.
ایجاد قوانین حمایتی: تدوین مقررات سخت‌گیرانه برای مقابله با بهره‌برداری تجاری غیرقانونی از گونه‌های گیاهی و حفاظت از منابع طبیعی.
زنگ خطر:
ادامه این روند به زودی باعث خواهد شد که تنها رویشگاه‌های کوچک و نقطه‌ای از این گونه‌های ارزشمند باقی بماند. اگر می‌گوییم گونه‌ای محو می‌شود، منظور انقراض کامل نیست، بلکه کاهش شدید جمعیت است که آنها را از نقاط قابل دسترس محو می‌کند.
این فرصتی کوتاه برای نجات است!
باید از طبیعت و گونه‌های گیاهی‌مان حفاظت کنیم تا فرزندانمان نیز از این گنجینه‌های طبیعی بهره‌مند باشند.
لطفاً این پست را به اشتراک بگذارید تا آگاهی بیشتری ایجاد شود!
#حفاظت_از_محیط_زیست #حفاظت_از_گونه‌ها #ایران #تنوع_زیستی #گیاهان_دارویی #محیط_زیست #نوروز #سفر_بی_زباله #مبارزه_با_سودجویی