‍ درباره مرگ ابراهیم یزدی و برخی خیانت های وی👇 نوشته رسول ششگلانی

کسی که تاریخ ایران را استبدادی می‌نامید و درصدد زدودن آن بود، از دنیا رفت.

*نوشته: رسول ششگلانی*

از #ابراهیم_یزدی به عنوان یکی از عاملین تصفیه و تضعیف ارتش یاد می‌شود. جدا از نقش او در کشتار فرماندهان #ارتش ایران پس از انقلاب ۵۷ تبلیغات او و همفکرانش در #نهضت_آزادی، موجب لغو قراردادهای نظامی ایران با ایالات متحده‌ی آمریکا شد. ابراهیم یزدی لغو تعدادی از این قراردادها را به دولت بختیار نسبت می‌داد. اما حتی در صورت صحت این ادعای یزدی (که البته بر آن شبهه‌ی بسیار وارد است)، باید نظرات موهومی را که او و نهضت آزادی پیش از انقلاب مروجش بودند، مهمترین عامل لغو قرار دادهای نظامی ایران دانست.
نظراتی چون "توطئه بودن خرید هواپیماهای پیشرفته‌ی اف-۱۴ از سوی ایران جهت کاهش هزینه‌ی تمام شده‌ی آن برای آمریکا" که او تا سال آخر حیاتش از آن‌ها دفاع می‌کرد. دولت موقت بازرگان با همین استدلال و به بهانه‌ی بالا بودن هزینه‌ی نگهداری این هواپیما، به دنبال فروش و بازگرداندن این جنگنده‌ها به آمریکا بود که به دلیل مخالفت سرسختانه‌ی خلبانان و فرماندهان جان به در برده‌ی ارتش ایران، این پروژه ناکام ماند. از سوی دیگر تبلیغاتی که #نهضت_آزادی و علی‌الخصوص یزدی علیه فرماندهان ارتش صورت می‌دادند، از عوامل اصلی روحیه‌ی ضد ارتشی شکل گرفته در میان انقلابیون بود.

چندی پیش یزدی در مصاحبه با ماهنامه‌ی مهرنامه گفته بود:
«من "جنگ سیاسی-روانی علیه ارتش" را مطرح کردم. [به آقای خمینی] گفتم که ما به‏‌هرحال، با ارتش درگیر خواهیم شد. چون پاشنه آشیل آمریکا و شاه در ایران، ارتش است. ما چگونه باید با ارتش مقابله کنیم؟ شما جنگ مسلحانه را نفی می‏‌کنید؛ منطق شما را هم من می‏‌پذیرم. اما چکار می‏‌خواهید بکنید؟ من می‏‌گویم: "جنگ سیاسی-روانی". شما به‌ عنوان رهبر انقلاب دائما ارتش را به‏ اصطلاح "تُک" بزنید. آقای خمینی این استدلال من را پذیرفت. با مراجعه به صحیفه‌ی نور، می‏‌بینید که از آن تاریخ ایشان مرتباً این خط را پیگیری کردند. من اسم این خط را گذاشتم "جنگ سیاسی-روانی علیه ارتش" با هدف فروپاشی ارتش از درون. اعتقاد داشتیم باید ارتش را از درون خلع سلاح کرد.» (مصاحبه با مهرنامه شماره۳۳)

وی همچنین در گفتگو با تاریخ ایرانی به بی اعتمادی خود نسبت به ارتش و مخالفتش با اعزام ارتش به مناطق مرزی در روزهای ابتدایی درگیری ایران و عراق (پیش از آغاز رسمی جنگ) اعتراف کرده بود:
«به آقای مهندس بازرگان گفتم ارتش ایران از انقلاب شکست خورده است، "هنوز هم تصفیه نشده است". ما نمی‌دانیم که در ارتش چه خبر است. اگر شما به ارتش ماموریت دهید به کردستان برود، چه بسا در یک جنگ با عراق پیروز شود، اما به عنوان ارتش جمهوری اسلامی بیاید و مدعی انقلاب شود.» (گفتگو با تاریخ ایرانی؛ ۹ مهرماه ۱۳۹۳)

نقش مخرب یزدی و نهضت آزادی در تضعیف و تصفیه‌ی ارتش ایران انکار ناپذیر است. پیرامون ارتباط ابراهیم یزدی با مقامات آمریکایی و همچنین نقش او در تسلیح انقلابیون برای حمله به سربازان ارتش در جریان شورش‌های خیابانی سال ۵۷، حرف و حدیث بسیار است.

از نکات دیگر زندگی ابراهیم یزدی حضور او به همراه سایر اعضای نهضت آزادی در اردوگاه‌های کشورهای عربی، برای فراگیری نبردهای مسلحانه و حمایت آن‌ها از سازمان مجاهدین خلق است. به گفته‌ی یزدی اولین جزوات آموزشی نبردهای مسلحانه را اعضای نهضت آزادی که در اردوگاه‌ها آموزش نظامی می‌دیدند برای سازمان مجاهدین خلق فرستادند: «من در خاطراتم نوشته‏‌ام که دو حادثه بزرگ در دنیا در آن تاریخ بر روی جوانان مبارز اثر گذاشت. یکی پیروزی کاسترو در کوبا بود و دیگر، پیروزی جبهه‌ی آزادی‌بخش الجزایر. انقلاب کوبا چپ‏ها را جذب کرد و انقلاب الجزایر مسلمانان را. بنابراین، ناگهان این فکر در همه‌ی ما بوجود آمد که "ره چنان رو که رهروان رفتند!" به این نتیجه رسیده بودیم که با مبارزات کلاسیک و پارلمانتاریستی نمی‏‌شود به نتیجه رسید. بنابراین، باید دنبال حرکت مسلحانه رفت. به همین جهت هم، ما به مصر رفتیم و کار سازماندهی را آغاز کردیم. اولین جزوه‏‌های مبارزات مخفی را ما برای مجاهدین اولیه فرستادیم.» (مصاحبه با مهرنامه شماره ۳۳)
روایت‌های فراوان دیگری هم از ارتباط تشکیلاتی و مستقیم نهضت آزادی با سازمان #مجاهدین_خلق و کمک‌های نهضت آزادی به این سازمان موجود است که اشاره به همه‌ی آن‌ها باید در فرصتی دیگر انجام شود.
پاینده ایران

https://telegram.me/kanaleMaHastim