بیانیه مشترک فعالان صنفی دانشگاه‌های کشور به مناسبت بازگشایی دانشگاه‌ها
ما بازمی‌گردیم.
در سالی که گذشت، ما دانشجویان همگام با دیگر اقشار مردم در دانشگاه‌ها صدای اعتراض به ستم و استبداد را بلند کردیم و با همرزمانمان در خیابانْ پیمانِ مقاومت بستیم. بهای این ایستادگی زیاد و دستاوردهای آن ماندگار بود؛ بازداشت، اخراج، تعلیق و تهدید شدیم، اما پس از گذشت یک سال به نقطه‌ای رسیده‌ایم که باور داریم قدم در راهی بی‌بازگشت و روبه‌جلو نهاده‌ایم که بدل به آگاهی‌ای همگانی در بین ما شده است.
اکنون استبداد شاید بیش از هر زمان دیگر از بدو تاسیس، کمر به قتل دانشگاه بسته است؛ از حذف دانشجویان و اساتید غیرهمسو از فضای دانشگاه، اخته‌کردن تشکل‌ها و محدود ساختن حوزه فعالیتشان، تفکیک و حذف یک‌به‌یک فضاهای دانشجویی، محروم‌کردن دانشجویان از امکانات رفاهی درخور و به‌حقشانْ گرفته تا حرکت به سوی پولی‌سازی دانشگاه و حذف آموزش رایگان. گرچه رد تازیانه انضباطشان پابرجاست اما زخمشان کاری نیست؛ چراکه تجربه‌ی متناوب «خواستن، سرکوب و ایستادگی» در سالی که گذشت، ما را وارد مرحله‌ی تازه‌ای از کنشگری و مقاومت برای رسیدن به آرمان‌هایمان کرده است که اقدامات سرکوبگرانه حکومت را بی‌اثر خواهد کرد.
ما، جمعی از فعالان صنفی دانشگاه‌های کشور، گوشه‌ای از این ایستادگی‌های ماندگار دانشجویان در برابر سرکوب را در سلسله #گزارش_جنبش جمع‌آوری کردیم تا در یادها بماند آنچه کردیم و گذشت بر ما. یکی از اهداف ما برای ثبت این مسیر در قالب کارهایی همچون گزارش جنبش، انتقال این تجربه‌ی ادامه‌دار به دانشجویان جدید دانشگاه برای به دست‌دادنِ تصویری بهتر از جایگاهی‌ست که در آن قرار داریم و دعوتی‌ست از شما تا به پاسداشت امید و زندگی به آن بپیوندید و در تلاش برای ساخت آن همراه شوید. چراکه هویت دانشجویی، به معنی ایستادگی در برابر ناعدالتی‌ها و تلاش برای نیل به خواسته‌های به‌حق است و پیوند مستقیمی با آگاهی سیال جمعی و رو به کمال جامعه‌اش دارد.
اکنون به جلو می‌نگریم؛ در حالی در آستانه‌ی آغاز سال تحصیلی جدید قرار داریم که دانشگاه در بسیاری از ساحت‌ها نامولد شده است، شرایطی که ما را با پرسش‌هایی جدی و سازنده مواجه می‌سازد. حال با انباشتی از تجربه و در امتداد مسیر بی‌بازگشتی که طی کرده‌ایم، وقت بازپسگیری و بازتعریف دوباره‌ی دانشگاه به‌عنوان میدانی برای تخیل و ساخت آینده و مبارزه برای رسیدن به آن است. هم‌اکنون در درون جنبش دانشجویی سنت و ادبیاتی درحال ساخته‌شدن است که خار چشم استبداد و آتشی روشنی‌بخش برای راهی‌ست که به سوی فردا در پیش گرفته‌ایم.
امضاکنندگان بیانیه؛
فعالان صنفی #دانشگاه_اصفهان
فعالان صنفی #دانشگاه_هنر_اصفهان
فعالان صنفی #دانشگاه_نوشیروانی_بابل
فعالان صنفی #دانشگاه_یزد
فعالان صنفی #دانشگاه_تهران
فعالان صنفی #دانشگاه_هنر
فعالان صنفی #دانشگاه_بهشتی
فعالان صنفی #دانشگاه_چمران_اهواز
فعالان صنفی #دانشگاه_الزهرا
فعالان صنفی #دانشگاه_علامه
فعالان صنفی #دانشگاه_خواجه_نصیر
فعالان صنفی #دانشگاه_فردوسی_مشهد
فعالین صنفی معلمان را که مطالبات برحق کارگران را بیان می‌کنند، آزاد کنید
آموزش بین‌الملل (EI) با انتشار نامه‌ای در خصوص وضعیت معلمان، از اتحادیه‌های آموزشی عضو خود در سراسر جهان خواست که از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهند که بلافاصله و بدون قید و شرط معلمان زندانی تشکلهای صنفی، اتحادیه‌های کارگری، را آزاد کنند و به حقوق اتحادیه‌ها احترام بگذارند.
معلمان در ایران سال‌هاست که خواسته‌های برحق خود را برای شرایط کاری مناسب، به رسمیت شناختن حقوق و آزادی‌های اساسی خود به عنوان معلم و شهروند بیان می‌کنند. از اول ماه مه ۲۰۲۲، چندین نفر از رهبران اتحادیه معلمان به دلیل انجام فعالیت‌های مسالمت‌آمیز اتحادیه‌های کارگری مجاز توسط قوانین ملی و بین‌المللی، به‌طور غیرقانونی دستگیر، بازداشت و شکنجه شده‌اند.
در هفته‌های اخیر، مقامات ایرانی بار دیگر به سرکوب معلمان و نمایندگان تشکلهای صنفی، به منظور کنترل تظاهرات اولین سالگرد قتل ژینا امینی در ۱۶ سپتامبر، دست زدند.
آموزش بین‌الملل‌به ویژه در مورد وضعیت افراد مذکور، از اعضای انجمن‌های صنفی معلمان، که به صورت منطقه‌ای فهرست شده، ابراز نگران کرده است. کلیه انجمن‌های معلمان استان و شهرستان زیر عضویت شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران است که این شورا زیر مجموعه‌ی EI است:
انجمن صنفی معلمان استان البرز: مسعود فرهیخته
انجمن صنفی معلمان تهران (شامل شهرستان اسلامشهر): اسماعیل عبدی، رسول بداقی، محمد دارکش، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، زینب همرنگ، فرزانه ناظران پور، فاطمه تدریسی، محمدتقی فلاحی و سارا سیاه‌پور.
انجمن صنفی معلمان استان کوردستان:
انجمن صنفی معلمان دیواندره: امید شاه‌محمدی
ما بازمی‌گردیم.
در سالی که گذشت، ما دانشجویان همگام با دیگر اقشار مردم در دانشگاه‌ها صدای اعتراض به ستم و استبداد را بلند کردیم و با همرزمانمان در خیابانْ پیمانِ مقاومت بستیم. بهای این ایستادگی زیاد و دستاوردهای آن ماندگار بود؛ بازداشت، اخراج، تعلیق و تهدید شدیم، اما پس از گذشت یک سال به نقطه‌ای رسیده‌ایم که باور داریم قدم در راهی بی‌بازگشت و روبه‌جلو نهاده‌ایم که بدل به آگاهی‌ای همگانی در بین ما شده است.
اکنون استبداد شاید بیش از هر زمان دیگر از بدو تاسیس، کمر به قتل دانشگاه بسته است؛ از حذف دانشجویان و اساتید غیرهمسو از فضای دانشگاه، اخته‌کردن تشکل‌ها و محدود ساختن حوزه فعالیتشان، تفکیک و حذف یک‌به‌یک فضاهای دانشجویی، محروم‌کردن دانشجویان از امکانات رفاهی درخور و به‌حقشانْ گرفته تا حرکت به سوی پولی‌سازی دانشگاه و حذف آموزش رایگان. گرچه رد تازیانه انضباطشان پابرجاست اما زخمشان کاری نیست؛ چراکه تجربه‌ی متناوب «خواستن، سرکوب و ایستادگی» در سالی که گذشت، ما را وارد مرحله‌ی تازه‌ای از کنشگری و مقاومت برای رسیدن به آرمان‌هایمان کرده است که اقدامات سرکوبگرانه حکومت را بی‌اثر خواهد کرد.
ما، جمعی از فعالان صنفی دانشگاه‌های کشور، گوشه‌ای از این ایستادگی‌های ماندگار دانشجویان در برابر سرکوب را در سلسله #گزارش_جنبش جمع‌آوری کردیم تا در یادها بماند آنچه کردیم و گذشت بر ما. یکی از اهداف ما برای ثبت این مسیر در قالب کارهایی همچون گزارش جنبش، انتقال این تجربه‌ی ادامه‌دار به دانشجویان جدید دانشگاه برای به دست‌دادنِ تصویری بهتر از جایگاهی‌ست که در آن قرار داریم و دعوتی‌ست از شما تا به پاسداشت امید و زندگی به آن بپیوندید و در تلاش برای ساخت آن همراه شوید. چراکه هویت دانشجویی، به معنی ایستادگی در برابر ناعدالتی‌ها و تلاش برای نیل به خواسته‌های به‌حق است و پیوند مستقیمی با آگاهی سیال جمعی و رو به کمال جامعه‌اش دارد.
اکنون به جلو می‌نگریم؛ در حالی در آستانه‌ی آغاز سال تحصیلی جدید قرار داریم که دانشگاه در بسیاری از ساحت‌ها نامولد شده است، شرایطی که ما را با پرسش‌هایی جدی و سازنده مواجه می‌سازد. حال با انباشتی از تجربه و در امتداد مسیر بی‌بازگشتی که طی کرده‌ایم، وقت بازپسگیری و بازتعریف دوباره‌ی دانشگاه به‌عنوان میدانی برای تخیل و ساخت آینده و مبارزه برای رسیدن به آن است. هم‌اکنون در درون جنبش دانشجویی سنت و ادبیاتی درحال ساخته‌شدن است که خار چشم استبداد و آتشی روشنی‌بخش برای راهی‌ست که به سوی فردا در پیش گرفته‌ایم.
امضاکنندگان بیانیه؛
فعالان صنفی #دانشگاه_اصفهان
فعالان صنفی #دانشگاه_هنر_اصفهان
فعالان صنفی #دانشگاه_نوشیروانی_بابل
فعالان صنفی #دانشگاه_یزد
فعالان صنفی #دانشگاه_تهران
فعالان صنفی #دانشگاه_هنر
فعالان صنفی #دانشگاه_بهشتی
فعالان صنفی #دانشگاه_چمران_اهواز
فعالان صنفی #دانشگاه_الزهرا
فعالان صنفی #دانشگاه_علامه
فعالان صنفی #دانشگاه_خواجه_نصیر
فعالان صنفی #دانشگاه_فردوسی_مشهد
فعالین صنفی معلمان را که مطالبات برحق کارگران را بیان می‌کنند، آزاد کنید
آموزش بین‌الملل (EI) با انتشار نامه‌ای در خصوص وضعیت معلمان، از اتحادیه‌های آموزشی عضو خود در سراسر جهان خواست که از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهند که بلافاصله و بدون قید و شرط معلمان زندانی تشکلهای صنفی، اتحادیه‌های کارگری، را آزاد کنند و به حقوق اتحادیه‌ها احترام بگذارند.
معلمان در ایران سال‌هاست که خواسته‌های برحق خود را برای شرایط کاری مناسب، به رسمیت شناختن حقوق و آزادی‌های اساسی خود به عنوان معلم و شهروند بیان می‌کنند. از اول ماه مه ۲۰۲۲، چندین نفر از رهبران اتحادیه معلمان به دلیل انجام فعالیت‌های مسالمت‌آمیز اتحادیه‌های کارگری مجاز توسط قوانین ملی و بین‌المللی، به‌طور غیرقانونی دستگیر، بازداشت و شکنجه شده‌اند.
در هفته‌های اخیر، مقامات ایرانی بار دیگر به سرکوب معلمان و نمایندگان تشکلهای صنفی، به منظور کنترل تظاهرات اولین سالگرد قتل ژینا امینی در ۱۶ سپتامبر، دست زدند.
آموزش بین‌الملل‌به ویژه در مورد وضعیت افراد مذکور، از اعضای انجمن‌های صنفی معلمان، که به صورت منطقه‌ای فهرست شده، ابراز نگران کرده است. کلیه انجمن‌های معلمان استان و شهرستان زیر عضویت شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران است که این شورا زیر مجموعه‌ی EI است:
انجمن صنفی معلمان استان البرز: مسعود فرهیخته
انجمن صنفی معلمان تهران (شامل شهرستان اسلامشهر): اسماعیل عبدی، رسول بداقی، محمد دارکش، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، زینب همرنگ، فرزانه ناظران پور، فاطمه تدریسی، محمدتقی فلاحی و سارا سیاه‌پور.
انجمن صنفی معلمان استان کوردستان:
انجمن صنفی معلمان دیواندره: امید شاه‌محمدی
#مهسا_سعیدی دانشجوی دکترای #دانشگاه_یزد از تاریخ ۲۰ شهریور توسط نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران در #یزد دستگیر شده است.
دستگاه‌های امنیتی و قضایی در این مدت هیچ اطلاعاتی از دلایل بازداشت، محل نگهداری و شرایط او به خانواده‌اش نداده‌اند و این بی‌اطلاعی موجب نگرانی زیادی شده است.
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#علیه_سکوت
#سرکوب_دانشگاه
زن زندگی آزادی
پیکار آزادیبخش در زیرپوست شهرجریان دارد و گسترش می یابد......
ایران بدست ایرانی ها و نود درصدی های ایران نجات میابد!
#جنبش_همبستگی_ستمدیدگان_دادخواه_ایران
#منصوراسانلوکارگرسندیکالیست_سخنگوی_ستمدیدگان_دادخواه_عضوشورای_ملی_تصمیم_ایران_وعضواتحادیه_مستاجران_نیوجرسی
#حزب_دموکرات_مسیحی_ایران #حزب_ایران_آباد #شورای_ملی_تصمیم_ایران
#حزب_توده_ایران
#حزب_مشروطه_ایران
#حزب_اتحادچپ_ایران
#پیمان_همکاری
#سندیکاهاوشوراها_انجمنهاوکانونها_وشوراهای_صنفی_آموزگاران_ودانشجویان_وخبرنگاران_وهنرمندان_واساتیددانشگاهای_ودیگرسازمانهای_مستقل_وآزادکارگران_مزدبگیران_وفرودستان_ایران
#تلویزیون_دیدگاه #تلویزیون_گردآفرید
#اتحاددموکراسی_خواهان_ایران
#اتحادجمهوری_خواهان_ایران
#کمپینهای_زنان_دموکراسی_وآزادی_خواه_ایران
@mansoor1999
https://t.me/khabargar
دستگاه‌های امنیتی و قضایی در این مدت هیچ اطلاعاتی از دلایل بازداشت، محل نگهداری و شرایط او به خانواده‌اش نداده‌اند و این بی‌اطلاعی موجب نگرانی زیادی شده است.
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#علیه_سکوت
#سرکوب_دانشگاه
زن زندگی آزادی
پیکار آزادیبخش در زیرپوست شهرجریان دارد و گسترش می یابد......
ایران بدست ایرانی ها و نود درصدی های ایران نجات میابد!
#جنبش_همبستگی_ستمدیدگان_دادخواه_ایران
#منصوراسانلوکارگرسندیکالیست_سخنگوی_ستمدیدگان_دادخواه_عضوشورای_ملی_تصمیم_ایران_وعضواتحادیه_مستاجران_نیوجرسی
#حزب_دموکرات_مسیحی_ایران #حزب_ایران_آباد #شورای_ملی_تصمیم_ایران
#حزب_توده_ایران
#حزب_مشروطه_ایران
#حزب_اتحادچپ_ایران
#پیمان_همکاری
#سندیکاهاوشوراها_انجمنهاوکانونها_وشوراهای_صنفی_آموزگاران_ودانشجویان_وخبرنگاران_وهنرمندان_واساتیددانشگاهای_ودیگرسازمانهای_مستقل_وآزادکارگران_مزدبگیران_وفرودستان_ایران
#تلویزیون_دیدگاه #تلویزیون_گردآفرید
#اتحاددموکراسی_خواهان_ایران
#اتحادجمهوری_خواهان_ایران
#کمپینهای_زنان_دموکراسی_وآزادی_خواه_ایران
@mansoor1999
https://t.me/khabargar