A Global Call to Action Supporting “No to Executions” Tuesdays in Iran
May 17–27, 2025

As negotiations with the United States continue, the Islamic Republic of Iran is unleashing a new wave of executions with bloodstained hands. In just one month, more than 110 people have been hanged. These atrocities are not isolated—they are part of a long-standing policy of repression and state violence aimed at maintaining a crumbling grip on power through fear and death.

To stop the Islamic Republic’s machinery of execution, we must rise in unified protest. We stand in solidarity with Dadkhahan (Justice Seekers), the “Don’t Execute” campaign, and families of death row prisoners, joining this nationwide and global uprising.

We call on all freedom-loving people to take part in this 10-day campaign, marking the anniversary of the execution of the young protesters from the Isfahan House. From May 17 to 27, through street demonstrations, public gatherings, or any form of peaceful protest, we demand the immediate halt of executions in Iran and the full abolition of this inhumane punishment.

This is the voice of prisoners who, every Tuesday from inside their cells, cry out through hunger strikes:

No to Executions.

1. Australian United Solidarity for Iran (Ausiran)
2. Bridges of Unity
3. Campaign to Free the Political Prisonersz in Iran (CFPPI)
4. Campaign to Free Jailed Workers in Iran (Free Them Now)
5. Global Campaign to Stop Executions in Iran
6. Global Network for Woman Life Freedom
7. Global Network to Free Political Prisoners in Iran
8. Iran Human Rights (IHR)
9. International Committee Against Execution (ICAE)
10. Nika, Network of Iranians for Liberty and Democracy
11.The Independent Alliance for Free Iran (IAFIRAN)
12. United to End Executions in Iran (UTEEIRAN)

https://t.me/no_to_execution_in_iran/6364

#ویدا_ربانی ، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق که به تازگی آزاد شده است، با انتشار این نقاشی از وریشه مرادی در صفحه شخصی خود نوشت:

«این نقاشی رو از وریشه مرادی کشیدم. چشمام افتاد بهش و توی دلم گفتم چه فیگور خوبی برای نقاشی، وریشه چقدر زیباست… و فکر کردم مگه میشه این زن جوان و زیبا که داره کتاب ورق میزنه حکم اعدام گرفته باشه؟ می‌خواستم شما هم ببینیدش، دست‌های ظریف و زنانه‌، صورتش که حالا لاغرتر و استخوانی شده اما نه تنها از زیباییش کم نکرده بلکه باعث شده چشم‌هاش درشت‌تر و بیشتر دیده بشه. چشم‌های زنی که سال‌ها زندگی و آزادی رو جستجو کرده.
این حکم برای اجرای عدالته؟ نه، معلومه که نه. برای ایجاد ترسه، برای عبرت دیگران شدن.

اعدام، مرگ قانونه. هیچ انسانی و هیچ سیستمی، نباید حق داشته باشه جان کسی را بگیره. چطور ممکنه عدالت واقعی با کشتن یک انسان اجرا بشه؟

این روزها که مدام آمار افزایش اعدام‌ها در ایران رو می‌شنوید به این فکر کنید که پشت هر کدوم از این عددها، یک زندگیه و زندگی مقدس‌ترینه.

نقاشی‌ام از وریشه، برای همه‌ی آن‌هایی‌ست که اسم‌شان شاید هیچ‌وقت گفته نشه، اما زندگی‌شون در خطره.»

#نه_به_اعدام
#وریشه_مرادی

💥دلنوشته ایی از متین منانی

#متین_منانی، جوانی که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با شلیک عامدانه نیروهای سرکوبگر، بینایی هر دو چشمش را از دست داد، از دست و پنجه نرم
کردن با استرس پس از حادثه نوشت:
«اوایل آن روز هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که زندگی‌ام از آن پس دگرگون خواهد شد. شور و شوق جوانی‌ام را به خیابان آورده بودم تا صدایی باشد برای تغییر، اما گلوله‌ای بی‌رحم مرا به دنیای تاریکی فرستاد.حالا من در جهانی بدون نور زندگی می‌کنم،جایی که هر گوشه‌اش بی‌روح و بی‌صداست. آن روز، در قلب اعتراضات، وقتی صدای فریادها به آسمان می‌رسید، ناگهان همه چیز متوقف شد. در یک لحظه، دنیا برایم تاریک شد. فریادهای کسانی که به زمین می‌افتادند، و صدای قلب خودم که دیگر نمی‌خواست به تپش ادامه دهد. حالا PTSD، این رفیق ناخوانده، مرا به گذشته برمی‌گرداند و اجازه فرار از این دنیای وحشتناک را نمی‌دهد. شب‌ها، وقتی در بستر می‌خوابم، ذهنم به دنیای تاریکی فرو می‌رود که هیچ‌گاه نمی‌تواند آرام بگیرد. با اینکه زندگی‌ام را داروهای آرامبخش پر کرده، اما هنوز هم آرامش در خواب را گم کرده ام.این کابوس‌ها، این تصاویر وحشتناک، مرا درگیر کرده‌اند و اجازه نمی‌دهند که لحظه‌ای آرامش پیدا کنم. هر شب، من در حال فرار از یک دشمن نامرئی هستم، دشمنی که نه جسم دارد و نه چهره‌ای، اما در اعماق ذهنم همچنان مرا تعقیب می‌کند. تعقیب‌کننده‌ای که هیچ‌گاه به من نزدیک نمی‌شود، اما دائماً در ذهنم نقش بسته است. این مبارزه با ترس، این مبارزه برای زنده ماندن، هر روز و هر شب ادامه دارد. مهم است که حول گردن این مرد امیدی بیفکنیم. بیایید به او یادآوری کنیم که در این تاریکی، هنوز هم نورهایی وجود دارد، و او تنها نیست. تنها بودن در این درد، سخت‌ترین چالش است. امیدواریم که در دل شب، دوستی در کنارش باشد که قدم‌های او را در تاریکی روشن کند و بگوید: “ما با همیم” من در دل این جنگ بی‌پایان زندگی می‌کنم، با ترس‌هایم، با کابوس‌هایم، و با آن نیرویی که مرا به حرکت در می‌آورد. شاید شب‌ها خواب راحتی نداشته باشم، اما هیچ‌گاه از جنگیدن دست نخواهم کشید. چون من هنوز اینجا هستم، هنوز زنده‌ام، و هنوز امید دارم.‎

اختلال استرس یا (PTSD) پس از سانحه،یک اختلال روحی و روانی است که با تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیب‌زا ایجاد می‌شود. این اختلال می‌تواند افرادی که از حوادثی مانند جنگ نظامی، تجاوز جنسی، بلایای طبیعی یا حوادث جدی رنج می‌برند را تحت تأثیر قرار دهد.
افرادی که دچار PTSD هستند معمولا شب‌ها دچار کابوس می‌شوند ‎و یادآوری اتفاقات تلخ گذشته برایشان بسیار ناراحت‌کننده است.»

#دادخواهی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام

‌
دوازده سازمان حقوق‌بشری با اشاره به «موج تازه‌ای از اعدام‌ها» در ایران، خواهان کارزاری ۱۰ روزه علیه اعدام شدند و از مردم خواستند با حضور در خیابان‌ها اعتراض خود را به حکم اعدام نشان دهند.

آنان نوشتند: «ما همه مردم آزادی‌خواه را فرا می‌خوانیم تا در این کارزار ده روزه که هم‌زمان است با سالگرد اعدام بچه‌های خانه اصفهان، با حضور در خیابان‌ها، میدان‌ها یا هر شکل دیگری از اعتراض، خواستار توقف فوری اعدام‌ها در ایران و لغو کامل احکام آن شوند. ما با تاکید بر حق بنیادین حیات، خواهان پایان دادن به این مجازات ضدانسانی هستیم.»

در این بیانیه با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی «تنها در یک ماه، بیش از ۱۱۰ انسان را به چوبه‌ی دار سپرده‌» آمده: «این جنایت‌ها ادامه‌ همان سیاست دیرینه‌ای‌ست که با اعدام و سرکوب، پایه‌های قدرت پوسیده‌اش را حفظ می‌کند.»

در ادامه این بیانیه آمده: «برای متوقف ساختن ماشین آدم‌کشی جمهوری اسلامی، همه ما باید متحدانه به اعتراض برخیزیم. ما نیز، با “نهاد دادخواهان"، کمپین "اعدام نکنید" و "جمعی از خانواده‌های محکومان به اعدام"، همراهی می‌کنیم و به این خیزش سراسری می‌پیوندیم.»

امضاکنندگان این بیانیه آزیران، شبکه سراسری استرالیا، اتحاد برای پایان دادن اعدام در ایران، پلهای همبستگی، سازمان حقوق بشر ایران، شبکه جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران، شبکه جهانی برای زن زندگی آزادی، کارزار جهانی نه به اعدام در ایران، کمیته بین‌المللی علیه اعدام، کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران، کمپین برای آزادی کارگران زندانی، نیکا، شبکه ایرانیان خواهان آزادی و دموکراسی، و یافیران، اتحادیه سازمانهای مستقل و فراجناحی هستند.

https://t.me/no_to_execution_in_iran/6375

ایران اینترنشنال

#نه_به_اعدام

صحبتهای #محمد_رسول_اف در رابطه با فیلم #دانه_انجیر_معابد در مراسم اهدا جوایز سینمای آلمان (لولا)

در برابر همه بازیگران زن در ایران که برای اعتراض به سرکوب وحشیانه‌ی مردم توسط جمهوری اسلامی حاضر نشدند مقابل دوربین‌های دستگاه سانسور بروند تعظیم می‌کنم.
از آن‌ها اجازه خواستم تا جایزه‌ی بهترین فیلم(نقره) معتبرترین رویداد سینمای آلمان را به نمایندگی‌شان به #سهیلا_گلستانی تقدیم کنم.
کوشیدم توجه‌ها را به دوباره شدت گرفتن اعدام‌ها در ایران که هر روز با خبری تلخ ادامه دارد جلب کنم.
اردیبهشت ۱۴۰۴

#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام

مصاحبه شمیلا منفرد با حمید اخوی از اعضای هیئت همآهنگی کارزار جهانی نه به اعدام در ایران در ارتباط با فراخوان نگذارید ما را بکشند!
این اقدام جهانی قرار است در حمایت از سه‌شنبه‌های نه به اعدام در ایران از ۱۷-۲۷ مه ۲۰۲۵،  ۲۷ اردیبهشت تا ۶ خرداد انجام بگیرد #زن_زندگی_آزادی
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام

مصاحبه شمیلا منفرد با ویدا مهران نیا همسر احمد رضا جلالی در ارتباط با آخرین وضعیت #احمدرضا_جلالی بعد از حمله قلبی او در چند روز گذشته ، این پژوهشگر تبعه سوئد نه سال است در گروگان جمهوری اسلامی زیر حکم اعدام میباشد #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام

اطلاعیه کمیته بین المللی علیه اعدام در ارتباط با صدور حکم اعدام برای امیر تتلو #نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام

فراخوان در همراهی با سه نهاد ازداخل ایران ، “نهاد دادخواهان"، کمپین "اعدام نکنید" و "جمعی از خانواده‌های محکومان به اعدام"، از طرف دوازده نهاد وگروه ضد اعدام از جمله کمیته بین المللی علیه اعدام . #نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام