سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ – تجمع شهروندان در اعتراض به عدم لغو حکم اعدام دو زندانی با وجود رضایت شاکیان

براساس گزارش‌های منتشرشده، شماری از شهروندان در #دزفول، مقابل فرمانداری این شهر تجمع کردند. این تجمع در اعتراض به عدم لغو حکم اعدام دو زندانی به نام‌های #کریم_فرخ‌وند و #محمود_استاد_ممزایی برگزار شد؛ با وجود اینکه شاکیان این پرونده پیش‌تر رضایت خود را اعلام کرده‌اند، حکم اعدام همچنان پابرجاست. معترضان خواستار لغو فوری این احکام شدند.

#نه_به_اعدام

فراخوان به مناسبت اول ماه مه:
علیه جمهوری اسلامی، برای جامعه‌ای عاری از اعدام و نابرابری

در حالی به استقبال اول ماه مه، روز جهانی کارگر می‌رویم که تنها مدت کوتاهی پس از کشتار کارگران در معادن ایران، فاجعه‌ای دیگر در بندرعباس جان تعداد زیادی از کارگران و مردم بی‌گناه را گرفت و بیش از هزار نفر را مجروح کرد. بازنشستگان با شعار «از معدن تا بندر، محل قتل کارگر» به درستی جمهوری اسلامی را مسئول این جنایت هولناک معرفی کردند. فاجعه‌ مرگبار بندرعباس نه یک حادثه، بلکه جنایتی تمام‌عیار بود؛ نتیجه‌ی بی‌تفاوتی رژیمی که ارزشی برای جان انسان‌ها قائل نیست و زمینه‌ساز کشتارهای پیاپی شده است. این حوادث مکرر و دردناک، بی‌دلیل نیستند. ما با رژیمی روبه‌رو هستیم که هر گوشه‌ جامعه را به قتلگاه بدل کرده است.

تنها راه پایان دادن به این چرخه‌ مرگ و جنایت، سرنگونی جمهوری اسلامی به نیروی عظیم و متحد خود مردم است. این شرایط اسف‌بار بار دیگر ما را به تداوم انقلاب و جنبش رهایی‌بخش «زن، زندگی، آزادی» فرا می‌خواند.

کمیته بین‌المللی علیه اعدام، ضمن گرامیداشت روز جهانی کارگر و حمایت قاطع از مطالبات به‌حق کارگران از جمله افزایش دستمزدها، حق اعتصاب و ایجاد تشکل مستقل، بیمه‌ی بیکاری مکفی و دیگر خواسته‌های صنفی و سیاسی طبقه‌ کارگر، همگان را فرا می‌خواند تا در اجتماعات مرتبط با این روز به‌صورت گسترده شرکت کنند.

ما یک‌صدا اعتراض داریم: به دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر، به گرانی افسارگسیخته، به زن‌ستیزی و زن‌کشی، به تبعیض، نابرابری و ستم، به زندگی کودکان‌مان در فقر، به قطع مکرر آب و برق، به اعدام‌هایی که هرگز متوقف نمی‌شوند، به غارت و نابودی محیط زیست، به فساد و دزدی و چپاول ثروت جامعه، به بی‌حقوقی و محرومیت، به جنگ، بمب و موشک، به دستگیری و بازداشت دادخواهان و فعالین سیاسی و اجتماعی، به پایمال کردن حقوق و آزادی های مدنی مردم ایران و هزار و یک مصیبت اجتماعی دیگر که این رژیم باعث و بانی آن است. ما خواهان کرامت انسانی و زندگی بهتر برای خود و همه‌ی مردم جهان هستیم.

در اول ماه مه، به هر شکلی که می‌توانید، صدای اعتراض‌تان را علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی و وضعیت سرکوب و ستم موجود بلندتر کنید. این جامعه، متعلق به ماست؛ به مردمانی که روز و شب زحمت می‌کشند اما از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم‌اند.

جمهوری اسلامی با سرکوب و اعدام سر پا مانده است. با شعار «نه به اعدام؛ اعدام، قتل عمد دولتی است» باید ماشین سرکوب و آدم‌کشی این رژیم را هدف بگیریم و مسیر پیروزی بر این نظام فاسد را هموار سازیم.

جامعه‌ی جهانی باید بداند ـ همان‌گونه که در انقلاب ۱۴۰۱ نشان دادیم ـ مردم آزادی‌خواه ایران سر سوزنی قصد سازش با این رژیم را ندارند. مردم سالهاست که مشروعیت جمهوری اسلامی را رد کرده‌اند و این رژیم را نماینده‌ی مردم ایران نمی‌دانند.

ما از جامعه‌ی جهانی می‌خواهیم در کنار مردم ایران بایستند و این حکومت تبهکار را طرد و منزوی کنند.

کمیته بین‌المللی علیه اعدام
۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۲۹ آوریل ۲۰۲۵

#روز_جهانی_کارگر
#زن_زندگی_آزادی

https://t.me/no_execution1/21897

فریده لنگرنشین مادر محسن لنگرنشین درحالیکە بە در زندان خیرە شدە با نگرانی میگوید: " وای خدا آمبولانسم آنجاست"

حضور شبانه خانواده محسن لنگرنشین، زندانی سیاسی اهل نوشهر مقابل زندان قزلحصار کرج
بر طبق گزارش پیشین هه‌نگاو، خانواده لنگرنشین روز سه‌شنبه آخرین ملاقات خود را با فرزندشان انجام داده و به گفته مسئولان زندان تا ساعاتی دیگر حکم اعدام محسن اجرا خواهد شد.

شامگاه سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴


🆔 @Hengaw_Org

احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، نسبت به اجرای حکم اعدام محسن لنگرنشین هشدار داد و خواهان اعتراض همگانی به حکم اعدام شد:

«درود بر دوستان،

چهارشنبه هفته گذشته، دادستان تهران به همراه جمعی از مقامات قضائی به زندان قزلحصار آمدند. هرچند دادستان جسارت رویارویی مستقیم با زندانیان سیاسی واحد چهار را نداشت، اما قناعت‌کار، رئیس دادسرای امنیت، نیری، دادیار ناظر زندانیان و شماری از مقامات زندان به بند سیاسی واحد چهار وارد شدند.

حضور سرزده این مقامات چنان کم‌سابقه بود که بلافاصله در ابتدای دیدار به آنان گفتم: «با توجه به شرایط موجود در قزلحصار و تعداد بالای زندانیان محکوم به اعدام، این حضور شما بیش از آنکه مایه دلگرمی باشد، موجب نگرانی ماست و بیم آن می‌رود که برنامه اجرای گسترده احکام اعدام در پیش باشد.» که البته آقایان این نگرانی را رد کردند.

شرح مذاکرات تلخ و بی‌سابقه‌ای که در ادامه این دیدار رخ داد، در فرصتی دیگر ارائه خواهد شد.

و اینک پیرو، حضور هفته گذشته مقامات قضائی نگرانی ما نسبت به پنهانکاری مسئولان و عزم آن‌ها برای اجرای حکم غیرانسانی اعدام آقای #محسن_لنگرنشین افزایش یافته است.

به‌ویژه با توجه به روند رسیدگی مبهم به پرونده ایشان و اعتصاب زندانیان در ده‌ها زندان کشور علیه اعدام، ضروری است فریاد اعتراض و دادخواهی محسن لنگرنشین و خانواده ایشان را بلندتر کنیم.

#احمدرضا_حائری
#زندان_قزلحصار
تاریخ: ۱۴۰۴/۲/۹»

https://t.me/no_to_execution_in_iran/6199
#محسن_لنگرنشین
#نه_به_اعدام
#اعدام_نکنید
#اعدام_قتل_عمد_دولتی_است

اعدام محسن لنگرنشین؛ صدای اعتراض خاموش نمی‌شود

محسن لنگرنشین، زندانی سیاسی و جوان ۳۴ ساله اهل نوشهر، بامداد دهم اردیبهشت در زندان قزلحصار اعدام شد.

علیرغم تلاش‌های خانواده‌اش و درخواست از نهادهای حقوق بشری برای توقف حکم، جمهوری اسلامی بی‌رحمانه او را به دار آویخت.

رسانه‌های حکومتی مدعی شدند او "جاسوس موساد" بوده، اما محسن پیش‌تر در فایل صوتی‌ای از داخل زندان افشا کرده بود که تحت فشار و تهدید، به اعترافات دروغین وادار شده است.

ما ضمن ابراز همدردی با خانواده و بستگان محسن لنگرنشین اعلام می داریم که این اقدامات جنایتکارانه جمهوری اسلامی نمی تواند صدای اعتراضی ما را خاموش کند بلکه عزم و اراده ما برای توقف ماشین آدم کشی جمهوری اسلامی و سرنگونی این رژیم جنایتکار را قوی تر خواهد کرد.

اگر می‌خواهیم چرخه اعدام را متوقف کنیم، باید متحد و گسترده در برابر ماشین کشتار ایستادگی کنیم. سکوت ما، چراغ سبز به اعدام بعدی‌ست. صدای نه به اعدام را قوی تر کنیم!

#نه_به_اعدام
#محسن_لنگرنشین

🔻گفتگو با مینا احدی سخنگوی کمیته بین‌المللی علیه اعدام دربارە اعتراض بە مجازات اعدام در ایران و تداوم حمایت‌ها از پخشان عزیزی، وریشە مرادی و شریفە محمدی

#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام


https://t.me/no_execution1
تماس:
@NoToExecutions_Tamas

سه شنبه های نه به اعدام در فرانکفورت و اینبار در عین حال در همبستگی با مردم بندرعباس

سه شنبه ۲۹ آوریل ۲۰۲۵
#نه_به_اعدام
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#بندرعباس

#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام


https://t.me/no_execution1
تماس:
@NoToExecutions_Tamas

امروز، هم‌زمان با اعدام  #محسن_لنگرنشین ، سه زندانی بلوچ دیگر به نام‌های  #عبدالغفار_براهویی_لجه‌ای ،  #نورالدین_لجه‌ای  (برادر او) و  #عبدالصمد_گرگیج  در زندان وکیل‌آباد مشهد اعدام شدند. تنها دو روز پیش، سه زندانی بلوچ دیگر در زندان اصفهان به دار آویخته شدند.

در فاصله‌ای کوتاه، شش زندانی بلوچ اعدام شده‌اند—و این تنها آماری‌ست که علنی شده است. با احتساب این موارد، شمار اعدام‌های زندانیان بلوچ در ماه آوریل به ۳۳ نفر رسیده است؛ ۳۳ جان، در کمتر از سی روز، در سکوت و بی‌تفاوتی جامعه جهانی از بین رفته‌اند.

در برابر موج اعدام‌ها در ایران سکوت نکنید. اجازه ندهید این رژیم، در سایه مذاکرات با دولت آمریکا و برای سرکوب اعتراضات مردمی، به سرکوب  و اعدام‌های بیشتر ادامه دهد.

ما با همبستگی و اتحاد، به هر اعدامی "نه" می‌گوییم و خواستار لغو فوری همه احکام اعدام در ایران هستیم.

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام

اعدام محسن لنگرنشین؛ زخم تازه بر پیکر جامعه معترض – حسن صالحی


خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی (ارگان قتاله و کشتار رژیم)، گزارش داد که بامداد چهارشنبه دهم اردیبهشت، محسن لنگرنشین، زندانی سیاسی و جوان ۳۴ساله اهل نوشهر، اعدام شده است. جنایت دیگری رقم خورد و برگ دیگری به پرونده سیاه جمهوری اسلامی افزوده شد.

در روزهای اخیر، والدین محسن با انتشار ویدئوهایی، از مردم و نهادهای حقوق بشری درخواست کمک کردند تا جلوی اجرای حکم را بگیرند. شب نهم اردیبهشت، با نگرانی به مقابل زندان قزل‌حصار کرج رفتند، اما صبح روز بعد، خبر اعدام دلبندشان را گرفتند. جمهوری اسلامی با این اعدام، زخم تازه‌ای بر دل یک خانواده دیگر گذاشت. زخمی که تنها غم نیست، بلکه به خشم و اعتراض بدل می‌شود و دیریازود طناب دار جمهوری اعدامی را خواهد گسست.

خبرگزاری میزان باآب‌وتاب مدعی شده که محسن لنگرنشین “جاسوس موساد” بوده و مستندات پرونده‌اش آن‌قدر “بی‌نقص” بوده که خودش در مراحل مختلف دادرسی به “جرمش” اعتراف کرده است. زهی بی‌شرمی! لنگرنشین پیش‌تر در فایل صوتی‌ای از داخل زندان افشا کرده بود که تحت‌فشارهای شدید ناچار به اعتراف اجباری شده است. او گفته بود: «در جریان بازجویی‌ها فشارهای زیادی به من وارد کردند. گفتند تک‌تک اعضای خانواده‌ات را بازداشت می‌کنیم و آن‌قدر نگهشان می‌داریم که آن‌ها را نشناسی.» او تأکید کرده بود که تحت این فشارها، به اعترافاتی ساختگی از جمله خرید موتورسیکلت مجهز به دوربین و جابه‌جایی بسته‌های انفجاری، وادار شده است.

جمهوری اسلامی انتقام ضربه خوردن از دولت اسرائیل را از مردم می‌گیرد. شهروندان بی‌گناه تقاص شعارها و رجزخوانی‌های حکومت را پس می‌دهند. در طول عمر این رژیم، افراد زیادی با اتهام‌های ساختگی مانند “جاسوسی برای اسرائیل” اعدام شده‌اند. محسن لنگرنشین نه اولین قربانی این سناریو بود و نه آخرین خواهد بود.

اگر خواهان پایان‌یافتن کشتارها هستیم، چاره‌ای نداریم جز اینکه با نیرویی گسترده‌تر، مقابل ماشین اعدام بایستیم. جمهوری اسلامی برای بقای خود به خون جوانان تشنه است و تنها با مقاومت همگانی می‌توان این چرخه مرگ را متوقف کرد. بر دوش تک‌تک ماست که به جنبش ضد اعدام در ایران بپیوندیم و آن را تقویت کنیم. سکوت ما، چراغ‌سبز به اعدام بعدی است.  در همه‌جا فریاد “نه به اعدام، اعدام قتل عمد دولتی است” را طنین‌انداز کنیم و خواهان توقف فوری اعدام‌ها در ایران شویم!

https://journalfarsi.com/2025/04/30/25996/

بیانیه مشترک به مناسبت روز جهانی کارگر؛ ۱۴۰۴
از معدن تا بندر، محل قتل کارگر! اعتصابات سراسری راه حل!


در آستانه‌ روز جهانی کارگر، در لحظه‌ای انفجاری و تاریخی ایستاده‌ایم. زمین زیر پای جمهوری اسلامی می‌لرزد و نفرت و خشم، کوچه، خیابان، کارخانه، دانشگاه و مدرسه را فرا گرفته است.
هنوز آتش داغ کارگران جانباخته در معادن خاموش نشده بود که فاجعه‌ تلخ و خونین بندر رجایی که جنایتی دیگر از سوی صاحبان قدرت و ثروت است، ده‌ها جان را بی جان کرده و در دل خاک نشانده، ده‌ها نفر را مفقود کرده و هزاران نفر را زخمی و معلول ساخته است.
فقر، بیکاری، ناامنی، استثمار، تبعیض، جنایت، این‌ها چهره‌ واقعی حکومتی است که تنها با سرکوب و خونریزی و جنگ افروزی بر قدرت چنگ انداخته است.
جمهوری اسلامی، این رژیم دزدسالار، مافیایی و به غایت ضدانسانی، امروز بیش از هر زمان دیگری بر لبه‌ پرتگاه سقوط ایستاده است. ابَر‌بحران‌های عمیق اقتصادی، انرژی، فرهنگی و اجتماعی، سیاسی، زیست‌محیطی و بین‌المللی، پایه‌های حکومت را پوسانده و هر فاجعه‌ تازه، گواهی خونین بر فروپاشی نظم موجود است؛ حاکمیتی که زیست انسان در آن به صحنه‌ای دهشتناک از فیلم‌های آخرالزمانی بدل شده است.
اما مردم جان به لب رسیده، از کارگران گرفته تا معلمان، پرستاران و کادر درمان، بازنشستگان، دانشجویان، دانش‌آموزان، هنرمندان و ورزشکاران و نویسندگان و وکلا، بیکاران، آتئیست‌ها، رنگین‌کمانی‌ها، فعالان محیط زیست، کارگران مهاجر، دادخواهان، و زنان مبارز، امروز در صفوفی به هم فشرده، پرچم انقلاب زن زندگی آزادی را همچنان برافراشته‌اند و تسلیم این شرایط اسفناک نشده‌اند.
انقلاب ما آغاز شده است، اما هنوز در راه پرچالش رسیدن به پیروزی در پیش است.
دشمن درمانده اما خون‌آشام، با تداوم جنگ علیه زنان، سرکوب مدارس و دانشگاه‌ها، زندانی کردن معترضان، اعدام‌های پی در پی و حتی دست دراز کردن به سوی آمریکا پس از سال‌ها دروغ‌گویی و دشمن‌تراشی، به وضوح نشان داده که بوی پایان را حس کرده است.
این حکومت از معدن تا بندر را به محل قتل کارگر تبدیل کرده، و زندانی به وسعت یک ایران ساخته که هیچ انسانی در آن از محرومیت و شکنجه و مرگ، در امان نیست.
ما امضا کنندگان این بیانیه عمیقا بر این باوریم که در این نبرد مرگ و زندگی، دیگر راهی برای انتظار یا توهم به نجات دهنده نمانده است.
قدرت در دستان ماست و تنها سازماندهی انقلابی و اعتراضات و اعتصابات سراسری می‌تواند این ماشین سرکوب را درهم بشکند. بنابراین هر کارگاه، هر کارخانه، هر میدان نفتی و گازی، هر مرکز تولیدی و خدماتی، هر دانشگاه و مدرسه میتواند به سنگر مبارزه بدل گردد.
ما برای دستیابی به «آزادی و برابری، رفاه همگانی، سکولاریسم، مدرنیسم، امنیت، عدالت اجتماعی، رفع فوری هرگونه تبعیض طبقاتی، جنسی-جنسیتی و اتنیکی، بهداشت و درمان رایگان، بیمه‌ بیکاری و درمان کارآمد برای همگان، تحصیل رایگان و اجباری مطابق آخرین استانداردهای جهانی برای همه‌ کودکان، آموزش جنسی استاندارد در مدارس، ممنوعیت کامل کار کودک، پاکسازی مدارس و دانشگاهها از آموزش دینی و نیروی نظامی و امنیتی، آزادی بی‌قید و شرط بیان و اندیشه و عقیده، آزادی اعتراض و اعتصاب و تجمع و تشکل و تحزب، آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه‌ زندانیان سیاسی، لغو مجازات شنیع اعدام، به رسمیت شناختن کامل حقوق افراد +LGBTQIA، و تحقق کامل مطالبات زنان طبق منشور پیشرو زنان ایران و منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های صنفی»، انقلاب زن زندگی آزادی را فرصتی تاریخی میدانیم و تاکید داریم برای گرفتن این حقوق اولیه انسانی که نجات میلیونها انسان را تضمین میکند، در گام اول می بایست این نظام را از سر راه خود برداریم.
در این مسیر به جامعه‌ جهانی هشدار می‌دهیم: ما نه جنگ طلبیم و نه مذاکره و توافق مساله ماست، بلکه پایان ریشه ای وضعیت ضدانسانی موجود و مسبب آن امر ماست. لذا جمهوری اسلامی باید از سازمان جهانی کار (ILO) و تمام نهادهای بین‌المللی اخراج، و به عنوان حکومت آپارتاید جنسی-جنسیتی در سطح جهانی بایکوت شود.
ما تاکید داریم اکنون زمان آن است که همه‌ جنبش‌ها و نیروهای مبارز و انقلابی از کارگران و معلمان و بازنشستگان، دانشجویان، پرستاران و کادر درمان، کسبه و مغازه‌داران، رانندگان حمل و نقل شهری و کامیون‌رانان، به هم بپیوندند چراکه با ایجاد یک شبکه بزرگ و سازماندهی سراسری اعتراضات و اعتصابات همزمان و مستمر است که می‌توانیم این نظام پوسیده را از قدرت به زیر بکشیم.
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی!
زنده باد اتحاد و همبستگی مردمی!
پیش بسوی اعتراضات و اعتصابات سراسری!


اسامی امضاکنندگان در اسلایدها موجود است

https://t.me/no_execution1/21916?single