این فراخوان را گسترده پخش کنید و با برگزاری برنامهای اعتراضی علیه اعدامها در ایران، در فاصله ۱۷ تا ۲۷ مه ۲۰۲۵، به این حرکت بپیوندید!
#نه_به_اعدام
#سهشنبههای_نه_به_اعدام
#stopexecutionsiniran
#نه_به_اعدام
#سهشنبههای_نه_به_اعدام
#stopexecutionsiniran
فرزاد کمانگر ، معلم و فعال حقوق بشربه همراه یارانش شیرین علم هولی ، مهدی اسلامیان، فرهاد وکیلی ، علی حیدریان ، در روز ۱۹ اردیلهشت ۱۳۸۹ مخفیانه و بدون اطلاع وکیل و خانواده اشان اعدام شدند و اجسادشان به خانواده تحویل داده نشد.
.
فرزاد کمانگر به واسطه نوشتن ۱۵ نامه ادبی و سیاسی که از زندان منتشر می کرد ،خیلی زود در جامعه ایران به چهره بسیار شناخته شده ای بدل شد.
راهشان پر رهرو و یادشان گرامی باد !
تماس:
@NoToExecutions_Tamas
.
فرزاد کمانگر به واسطه نوشتن ۱۵ نامه ادبی و سیاسی که از زندان منتشر می کرد ،خیلی زود در جامعه ایران به چهره بسیار شناخته شده ای بدل شد.
راهشان پر رهرو و یادشان گرامی باد !
تماس:
@NoToExecutions_Tamas
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
آلمان- #فرانکفورت
تجمع اعتراضى ايرانيان عليه بازگشایی لانه هاى جاسوسى رژیم در شهر فرانکفورت آلمان
۹ مه ۲۰۲۵
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
تجمع اعتراضى ايرانيان عليه بازگشایی لانه هاى جاسوسى رژیم در شهر فرانکفورت آلمان
۹ مه ۲۰۲۵
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#استکهلم ۱۰ ماه مه ، قرائت بیانیه اتحاد برای زن زندگی آزادی- استکهلم توسط رئوف ملازهی در رابطه با #فرزاد_کمانگر ، معلم و فعال حقوق بشربه همراه یارانش #شیرین_علم_هولی ، #مهدی_اسلامیان ، #فرهاد_وکیلی ، #علی_حیدریان ، که در روز ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ مخفیانه و بدون اطلاع وکیل و خانواده اشان اعدام شدند و اجسادشان به خانواده تحویل داده نشد..
راهشان پر رهرو و یادشان گرامی باد !
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
تماس:
@NoToExecutions_Tamas
راهشان پر رهرو و یادشان گرامی باد !
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
تماس:
@NoToExecutions_Tamas
#استکهلم ۱۰ ماه مه ، قرائت بیانیه اتحاد برای زن زندگی آزادی- استکهلم توسط رئوف ملازهی در رابطه با فرزاد کمانگر ، معلم و فعال حقوق بشربه همراه یارانش شیرین علم هولی ، مهدی اسلامیان، فرهاد وکیلی ، علی حیدریان که در روز ۱۹ اردیلهشت ۱۳۸۹ مخفیانه و بدون اطلاع وکیل و خانواده اشان اعدام شدند و اجسادشان به خانواده تحویل داده نشد. وشعری از آرمان مبارکی از اعضای اتحاد برای زن زندگی آزادی.
راهشان پر رهرو و یادشان گرامی باد !
تماس:
@NoToExecutions_Tamas
راهشان پر رهرو و یادشان گرامی باد !
تماس:
@NoToExecutions_Tamas
A Global Call to Action Supporting “No to Executions” Tuesdays in Iran
May 17–27, 2025
As negotiations with the United States continue, the Islamic Republic of Iran is unleashing a new wave of executions with bloodstained hands. In just one month, more than 110 people have been hanged. These atrocities are not isolated—they are part of a long-standing policy of repression and state violence aimed at maintaining a crumbling grip on power through fear and death.
To stop the Islamic Republic’s machinery of execution, we must rise in unified protest. We stand in solidarity with Dadkhahan (Justice Seekers), the “Don’t Execute” campaign, and families of death row prisoners, joining this nationwide and global uprising.
We call on all freedom-loving people to take part in this 10-day campaign, marking the anniversary of the execution of the young protesters from the Isfahan House. From May 17 to 27, through street demonstrations, public gatherings, or any form of peaceful protest, we demand the immediate halt of executions in Iran and the full abolition of this inhumane punishment.
This is the voice of prisoners who, every Tuesday from inside their cells, cry out through hunger strikes:
No to Executions.
1. Australian United Solidarity for Iran (Ausiran)
2. Bridges of Unity
3. Campaign to Free the Political Prisonersz in Iran (CFPPI)
4. Campaign to Free Jailed Workers in Iran (Free Them Now)
5. Global Campaign to Stop Executions in Iran
6. Global Network for Woman Life Freedom
7. Global Network to Free Political Prisoners in Iran
8. Iran Human Rights (IHR)
9. International Committee Against Execution (ICAE)
10. Nika, Network of Iranians for Liberty and Democracy
11.The Independent Alliance for Free Iran (IAFIRAN)
12. United to End Executions in Iran (UTEEIRAN)
https://t.me/no_to_execution_in_iran/6364
May 17–27, 2025
As negotiations with the United States continue, the Islamic Republic of Iran is unleashing a new wave of executions with bloodstained hands. In just one month, more than 110 people have been hanged. These atrocities are not isolated—they are part of a long-standing policy of repression and state violence aimed at maintaining a crumbling grip on power through fear and death.
To stop the Islamic Republic’s machinery of execution, we must rise in unified protest. We stand in solidarity with Dadkhahan (Justice Seekers), the “Don’t Execute” campaign, and families of death row prisoners, joining this nationwide and global uprising.
We call on all freedom-loving people to take part in this 10-day campaign, marking the anniversary of the execution of the young protesters from the Isfahan House. From May 17 to 27, through street demonstrations, public gatherings, or any form of peaceful protest, we demand the immediate halt of executions in Iran and the full abolition of this inhumane punishment.
This is the voice of prisoners who, every Tuesday from inside their cells, cry out through hunger strikes:
No to Executions.
1. Australian United Solidarity for Iran (Ausiran)
2. Bridges of Unity
3. Campaign to Free the Political Prisonersz in Iran (CFPPI)
4. Campaign to Free Jailed Workers in Iran (Free Them Now)
5. Global Campaign to Stop Executions in Iran
6. Global Network for Woman Life Freedom
7. Global Network to Free Political Prisoners in Iran
8. Iran Human Rights (IHR)
9. International Committee Against Execution (ICAE)
10. Nika, Network of Iranians for Liberty and Democracy
11.The Independent Alliance for Free Iran (IAFIRAN)
12. United to End Executions in Iran (UTEEIRAN)
https://t.me/no_to_execution_in_iran/6364
Telegram
کارزار جهانی نه به اعدام در ایران
Please widely share this call and join the movement by organizing a protest event against executions in Iran between May 17 and 27, 2025!
#NoToExecution #TuesdaysAgainstExecution #StopExecutionsInIran
#NoToExecution #TuesdaysAgainstExecution #StopExecutionsInIran
یتبوری - سوئد شنبه ۱۰ مای در اعتراص به فاجعه اسکله رجایی در بندر عباس که در اثر بی مسئولیتی جمهوری اسلامی در رابطه با جان مردم ایران بوقت پیوست وباعث کشته شدن بیش از ۷۰ نفر و زخمی شده بیش از ۱۲۰۰ نفر گردید .
#گوتنبرگ
#حکومت_آدمکش_سرنگون
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
#گوتنبرگ
#حکومت_آدمکش_سرنگون
#نه_به_اعدام
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
#ویدا_ربانی ، روزنامهنگار و زندانی سیاسی سابق که به تازگی آزاد شده است، با انتشار این نقاشی از وریشه مرادی در صفحه شخصی خود نوشت:
«این نقاشی رو از وریشه مرادی کشیدم. چشمام افتاد بهش و توی دلم گفتم چه فیگور خوبی برای نقاشی، وریشه چقدر زیباست… و فکر کردم مگه میشه این زن جوان و زیبا که داره کتاب ورق میزنه حکم اعدام گرفته باشه؟ میخواستم شما هم ببینیدش، دستهای ظریف و زنانه، صورتش که حالا لاغرتر و استخوانی شده اما نه تنها از زیباییش کم نکرده بلکه باعث شده چشمهاش درشتتر و بیشتر دیده بشه. چشمهای زنی که سالها زندگی و آزادی رو جستجو کرده.
این حکم برای اجرای عدالته؟ نه، معلومه که نه. برای ایجاد ترسه، برای عبرت دیگران شدن.
اعدام، مرگ قانونه. هیچ انسانی و هیچ سیستمی، نباید حق داشته باشه جان کسی را بگیره. چطور ممکنه عدالت واقعی با کشتن یک انسان اجرا بشه؟
این روزها که مدام آمار افزایش اعدامها در ایران رو میشنوید به این فکر کنید که پشت هر کدوم از این عددها، یک زندگیه و زندگی مقدسترینه.
نقاشیام از وریشه، برای همهی آنهاییست که اسمشان شاید هیچوقت گفته نشه، اما زندگیشون در خطره.»
#نه_به_اعدام
#وریشه_مرادی
«این نقاشی رو از وریشه مرادی کشیدم. چشمام افتاد بهش و توی دلم گفتم چه فیگور خوبی برای نقاشی، وریشه چقدر زیباست… و فکر کردم مگه میشه این زن جوان و زیبا که داره کتاب ورق میزنه حکم اعدام گرفته باشه؟ میخواستم شما هم ببینیدش، دستهای ظریف و زنانه، صورتش که حالا لاغرتر و استخوانی شده اما نه تنها از زیباییش کم نکرده بلکه باعث شده چشمهاش درشتتر و بیشتر دیده بشه. چشمهای زنی که سالها زندگی و آزادی رو جستجو کرده.
این حکم برای اجرای عدالته؟ نه، معلومه که نه. برای ایجاد ترسه، برای عبرت دیگران شدن.
اعدام، مرگ قانونه. هیچ انسانی و هیچ سیستمی، نباید حق داشته باشه جان کسی را بگیره. چطور ممکنه عدالت واقعی با کشتن یک انسان اجرا بشه؟
این روزها که مدام آمار افزایش اعدامها در ایران رو میشنوید به این فکر کنید که پشت هر کدوم از این عددها، یک زندگیه و زندگی مقدسترینه.
نقاشیام از وریشه، برای همهی آنهاییست که اسمشان شاید هیچوقت گفته نشه، اما زندگیشون در خطره.»
#نه_به_اعدام
#وریشه_مرادی
💥دلنوشته ایی از متین منانی
#متین_منانی، جوانی که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با شلیک عامدانه نیروهای سرکوبگر، بینایی هر دو چشمش را از دست داد، از دست و پنجه نرم
کردن با استرس پس از حادثه نوشت:
«اوایل آن روز هیچکس فکر نمیکرد که زندگیام از آن پس دگرگون خواهد شد. شور و شوق جوانیام را به خیابان آورده بودم تا صدایی باشد برای تغییر، اما گلولهای بیرحم مرا به دنیای تاریکی فرستاد.حالا من در جهانی بدون نور زندگی میکنم،جایی که هر گوشهاش بیروح و بیصداست. آن روز، در قلب اعتراضات، وقتی صدای فریادها به آسمان میرسید، ناگهان همه چیز متوقف شد. در یک لحظه، دنیا برایم تاریک شد. فریادهای کسانی که به زمین میافتادند، و صدای قلب خودم که دیگر نمیخواست به تپش ادامه دهد. حالا PTSD، این رفیق ناخوانده، مرا به گذشته برمیگرداند و اجازه فرار از این دنیای وحشتناک را نمیدهد. شبها، وقتی در بستر میخوابم، ذهنم به دنیای تاریکی فرو میرود که هیچگاه نمیتواند آرام بگیرد. با اینکه زندگیام را داروهای آرامبخش پر کرده، اما هنوز هم آرامش در خواب را گم کرده ام.این کابوسها، این تصاویر وحشتناک، مرا درگیر کردهاند و اجازه نمیدهند که لحظهای آرامش پیدا کنم. هر شب، من در حال فرار از یک دشمن نامرئی هستم، دشمنی که نه جسم دارد و نه چهرهای، اما در اعماق ذهنم همچنان مرا تعقیب میکند. تعقیبکنندهای که هیچگاه به من نزدیک نمیشود، اما دائماً در ذهنم نقش بسته است. این مبارزه با ترس، این مبارزه برای زنده ماندن، هر روز و هر شب ادامه دارد. مهم است که حول گردن این مرد امیدی بیفکنیم. بیایید به او یادآوری کنیم که در این تاریکی، هنوز هم نورهایی وجود دارد، و او تنها نیست. تنها بودن در این درد، سختترین چالش است. امیدواریم که در دل شب، دوستی در کنارش باشد که قدمهای او را در تاریکی روشن کند و بگوید: “ما با همیم” من در دل این جنگ بیپایان زندگی میکنم، با ترسهایم، با کابوسهایم، و با آن نیرویی که مرا به حرکت در میآورد. شاید شبها خواب راحتی نداشته باشم، اما هیچگاه از جنگیدن دست نخواهم کشید. چون من هنوز اینجا هستم، هنوز زندهام، و هنوز امید دارم.
اختلال استرس یا (PTSD) پس از سانحه،یک اختلال روحی و روانی است که با تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیبزا ایجاد میشود. این اختلال میتواند افرادی که از حوادثی مانند جنگ نظامی، تجاوز جنسی، بلایای طبیعی یا حوادث جدی رنج میبرند را تحت تأثیر قرار دهد.
افرادی که دچار PTSD هستند معمولا شبها دچار کابوس میشوند و یادآوری اتفاقات تلخ گذشته برایشان بسیار ناراحتکننده است.»
#دادخواهی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
#متین_منانی، جوانی که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با شلیک عامدانه نیروهای سرکوبگر، بینایی هر دو چشمش را از دست داد، از دست و پنجه نرم
کردن با استرس پس از حادثه نوشت:
«اوایل آن روز هیچکس فکر نمیکرد که زندگیام از آن پس دگرگون خواهد شد. شور و شوق جوانیام را به خیابان آورده بودم تا صدایی باشد برای تغییر، اما گلولهای بیرحم مرا به دنیای تاریکی فرستاد.حالا من در جهانی بدون نور زندگی میکنم،جایی که هر گوشهاش بیروح و بیصداست. آن روز، در قلب اعتراضات، وقتی صدای فریادها به آسمان میرسید، ناگهان همه چیز متوقف شد. در یک لحظه، دنیا برایم تاریک شد. فریادهای کسانی که به زمین میافتادند، و صدای قلب خودم که دیگر نمیخواست به تپش ادامه دهد. حالا PTSD، این رفیق ناخوانده، مرا به گذشته برمیگرداند و اجازه فرار از این دنیای وحشتناک را نمیدهد. شبها، وقتی در بستر میخوابم، ذهنم به دنیای تاریکی فرو میرود که هیچگاه نمیتواند آرام بگیرد. با اینکه زندگیام را داروهای آرامبخش پر کرده، اما هنوز هم آرامش در خواب را گم کرده ام.این کابوسها، این تصاویر وحشتناک، مرا درگیر کردهاند و اجازه نمیدهند که لحظهای آرامش پیدا کنم. هر شب، من در حال فرار از یک دشمن نامرئی هستم، دشمنی که نه جسم دارد و نه چهرهای، اما در اعماق ذهنم همچنان مرا تعقیب میکند. تعقیبکنندهای که هیچگاه به من نزدیک نمیشود، اما دائماً در ذهنم نقش بسته است. این مبارزه با ترس، این مبارزه برای زنده ماندن، هر روز و هر شب ادامه دارد. مهم است که حول گردن این مرد امیدی بیفکنیم. بیایید به او یادآوری کنیم که در این تاریکی، هنوز هم نورهایی وجود دارد، و او تنها نیست. تنها بودن در این درد، سختترین چالش است. امیدواریم که در دل شب، دوستی در کنارش باشد که قدمهای او را در تاریکی روشن کند و بگوید: “ما با همیم” من در دل این جنگ بیپایان زندگی میکنم، با ترسهایم، با کابوسهایم، و با آن نیرویی که مرا به حرکت در میآورد. شاید شبها خواب راحتی نداشته باشم، اما هیچگاه از جنگیدن دست نخواهم کشید. چون من هنوز اینجا هستم، هنوز زندهام، و هنوز امید دارم.
اختلال استرس یا (PTSD) پس از سانحه،یک اختلال روحی و روانی است که با تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیبزا ایجاد میشود. این اختلال میتواند افرادی که از حوادثی مانند جنگ نظامی، تجاوز جنسی، بلایای طبیعی یا حوادث جدی رنج میبرند را تحت تأثیر قرار دهد.
افرادی که دچار PTSD هستند معمولا شبها دچار کابوس میشوند و یادآوری اتفاقات تلخ گذشته برایشان بسیار ناراحتکننده است.»
#دادخواهی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام