۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵
سومین سالگردجمعه خونین زاهدان
 شرکت کننده:ناصر بلیده‌ای دبیر کل حزب مردم بلوچستان
 تهیه و اجرا: شمیلا منفرد
 
تهیه شده در تلویزیون کانال جدید

۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵
موضوع برنامه:نشست در پارلمان اروپا در رابطه با سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا ،ژینا امینی
 شرکت کننده:بهروز اسدی
 تهیه و اجرا: شمیلا منفرد

تهیه شده در تلویزیون کانال جدید

پیام محمد صادق برق پیما در رابطه با قتل حکومتی جمهوری اسلامی . #زن_زندگی_آزادی
#نه_به_اعدام
#جمهوری_اسلامی_سرنگون

⭕️ هشتاد و هشتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۲ زندان مختلف

این هفته بار دیگر با اندوهی عمیق و همدلی بی‌پایان به یاد سمیه رشیدی، زندانی سیاسی‌ای که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد، ایستاده‌ایم. این جان‌باختن مظلومانه بخشی از سیاست «زجرکش کردن» زندانیان و هشداری تلخ درباره وضعیت بیماران در زندان‌های کشور است؛ زندانیانی که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم مانده‌اند. اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همدردی صمیمانه خود را با خانواده و یاران او ابراز می‌کنند.

همزمان، اعدام بهمن چوبی اصل به اتهام جاسوسی در روندی مبهم در روز ۷ مهر، صدور حکم اعدام برای دو زندانی سیاسی حامد ولیدی و نیما شاهی در بیدادگاه انقلاب کرج، و همچنین تأیید حکم اعدام پیمان فرح‌آور در دیوان عالی کشور، همگی نشانگر تداوم روند نگران‌کننده سرکوب و خشونت علیه مردم ایران و زندانیان است. این احکام ناعادلانه نقض آشکار حقوق بشر و ابزاری برای سرکوب‌اند که باید فوراً متوقف شوند.

در همین زمینه، موضع‌گیری خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، درباره نقض گسترده حقوق زندانیان در ایران بار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت اسفناک زندان‌ها جلب کرد. آمار ۴۶ اعدام در هفته گذشته و ۱۹۰ اعدام در شهریورماه -بی‌سابقه در ۳۵ سال گذشته- و ۸۷۱ اعدام در شش ماه نخست سال ۱۴۰۴ تصویری هولناک از نقض بی‌رحمانه حقوق بشر به دست می‌دهد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن محکوم کردن این جنایات، بار دیگر خواستار توقف فوری احکام اعدام و پایان دادن به این روند ضدانسانی است. صدای ما فریاد همبستگی با تمامی زندانیانی است که در بند ظلم و بی‌عدالتی گرفتار آمده‌اند. ما همچون گذشته، ضمن سپاس از همه حامیان کارزار در سراسر جهان، تأکید می‌کنیم که ماشین اعدام را می‌توان با همبستگی و اتحاد متوقف کرد. هر حرکت اعتراضی در برابر یک حکم اعدام، گامی در مسیر توقف این روند ظالمانه است. از همه مخالفان اعدام می‌خواهیم صدای اعتراض خود را در برابر این احکام غیرانسانی بلند کنند.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ در هشتاد و هشتمین هفته کارزار، در ۵۲ زندان کشور دست به اعتصاب غذا زده‌اند:
زندان اوین، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، قرچک، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.

هفته هشتاد و هشتم
۸ مهر ۱۴۰۴

کارزار سه شنبه های نه به اعدام

#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام

سه سال از جمعه خونین گذشت؛ زاهدان هنوز در حسرت عدالت

سه سال از مرگبارترین سرکوب سال ۱۴۰۱ می‌گذرد، اما خانواده‌های قربانیان "جمعه خونین" زاهدان همچنان چشم‌انتظارند؛ آیا عدالت در بلوچستان معنایی دارد؟ دو کارشناس بلوچ در گفت‌وگو با دویچه وله فارسی از قربانیان بی‌نام‌ونشان تا خانواده‌هایی که حتی حق شکایت نیافتند روایت کردند.
@dw_farsi

⁨ سه سال از آن جنایت بزرگ گذشت
آن‌روز در زاهدان گلوله‌ها زبان حکومت بودند، اما مردم بلوچ با خون خود نوشتند: ما ایستاده‌ایم. هنوز هم  ایستاده‌اند.

#جمعه_خونین_زاهدان
#دادخواهی
#دادخواهی_ادامه_دارد
#دادخواهی_جرم_نیست
#دادخواه_زندانی_آزاد_باید_گردد
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ایستاده‌ایم_تا_پایان
@dadxahan

گزارشگران ویژه سازمان ملل: آمار اعدام‌ها در ایران سرسام آور است! – حسن صالحی


روز دوشنبه ۲۹ سپتامبر، هفتم مهر، پنج گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در بیانیه‌ای مشترک هشدار دادند: «گستره اعدام‌ها در ایران سرسام‌آور است و نقض جدی حق حیات را نشان می‌دهد.» آنها خاطرنشان کردند که نیمی از اعدام‌های ثبت‌شده مربوط به جرایم مرتبط با مواد مخدر بوده و در هفته‌های اخیر به‌طور میانگین روزانه چندین اعدام ثبت شده است.

کارشناسان سازمان ملل تأکید کردند که جامعه بین‌المللی نمی‌تواند در برابر چنین تخلفات سیستماتیکی سکوت کند و کشورها باید اقدامات دیپلماتیک مشخصی برای توقف این موج اعدام‌ها اعمال کنند.

از ابتدای سال جاری میلادی تا روز ۳۰ سپتامبر، بنا بر گزارش سازمان حقوق بشرِ سازمان ملل، بیش از ۱۰۳۵ نفر اعدام شده‌اند و شمار اعدام‌ها همچنان افزایش دارد. پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال جاری، آمار اعدام‌ها به حدود ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ نفر برسد که در سه دهه گذشته بی‌سابقه است.

این پنج کارشناس درست می‌گویند که جامعه بین‌المللی نباید در برابر این جنایات سکوت کند، اما متأسفانه هیچ اقدام جدی انجام نمی‌شود. سازمان ملل شوربختانه با جمهوری اسلامی در زمینه مبارزه با مواد مخدر همکاری می‌کند. این همکاری علاوه بر مشروعیت ‌دادن به اعدام‌های حکومت، از طریق کمک‌های مالی و تجهیزاتی منجر به اعدام‌های بیشتر شده است.

اگر دنیا بر پایه عدالت و انسانیت می‌چرخید و حاکمان واقعاً به حقوق بشر اهمیت می‌دادند، تاکنون باید جلوی جمهوری اسلامی را می‌گرفتند تا به این جنایات روزانه پایان دهد. تنها حرف و محکوم‌کردن کافی نیست. جامعه جهانی می‌تواند و باید از مبارزات زندانیان و جنبش ضد اعدام در ایران حمایت کند و مبارزات خانواده‌های محکومان را موردتوجه قرار دهد.

دولت‌های غربی می‌توانند سفرای خود را از ایران فرابخوانند و شرط هرگونه مذاکره را توقف فوری اعدام‌ها قرار دهند. می‌توان علیه سران جمهوری اسلامی در دیوان بین‌المللی کیفری اعلام‌جرم کرد و به‌جای استقبال رسمی از آنها، این جانیان را بازداشت و محاکمه نمود. فهرست اقدامات زیاد است، اما متأسفانه اراده سیاسی برای انجام آن وجود ندارد.

تنها با فشار و اعتراض مداوم می‌توان چرخه سکوت و بی‌تفاوتی دول غربی را شکست و جمهوری اسلامی را زیر فشار گذاشت. یاور واقعی مردم ایران شهروندان دنیا هستند که در جریان انقلاب زن زندگی آزادی با گرمی وصف‌ناپذیری به حمایت از آن انقلاب برخاستند. همین نیرو می‌تواند به عامل مهمی برای فشار جهانی بیشتر بر جمهوری اسلامی برای توقف اعدام در ایران باشد.
 

https://journalfarsi.com/2025/09/30/29184/

#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
#جمهوری_اسلامی_سرنگون

جنایتکاران حاکم، سمیه رشیدی را هم کشتند و صفحه دیگری به کارنامه جنایت خود افزودند.

سمیه در زمان خیزش‌های «زن، زندگی، آزادی» هنگام شعارنویسی بازداشت شده بود. در زمان بازداشت، او را به‌شدت مورد ضرب‌وشتم قرار دادند؛ ضرباتی به سر، صورت، پاها و شکم او وارد کردند و حتی در اقدامی خشونت‌بار، سرش را به دیوار کوبیدند و یکی از مأموران بر سینه‌اش نشست.

سمیه نسبت به این برخوردهای خشونت‌بار از مأموران شکایت کرده بود. پس از انتقال به زندان قرچک، چندین بار به بهداری زندان مراجعه کرد اما پزشکان هر بار به او گفتند که تمارض می‌کند و تنها قرص‌های اعصاب به او دادند و از اعزامش به بیمارستان جلوگیری کردند.

در نهایت، در شرایط بحرانی و به‌صورت اورژانسی به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شد. پزشکان از همان ابتدا از نجات او ناامید بودند.

سمیه، کارگر برشکار خیاط بود و پیش‌تر نیز در یک تولیدی لوستر کار می‌کرد. او از بیماری صرع رنج می‌برد و بارها در زندان اوین و قرچک دچار تشنج شده بود، اما نه درمان شد و نه داروهای مورد نیازش در اختیارش قرار گرفت.

سرانجام سمیه در سوم مهرماه در بیمارستان قرچک درگذشت.

حاکمان جنایتکار روز هفتم مهر، بهمن چوبی‌اصل، زندانی سیاسی دیگری را نیز به اتهام همکاری با اسرائیل اعدام کردند. رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی او را «متخصص پایگاه داده رایانه‌ای» معرفی کرده بودند که در یک شرکت دانش‌بنیان مشغول به کار بود.

بیایید همراه شویم تا این جنایت‌ها را محکوم کنیم و خواستار محاکمه سران جمهوری اسلامی به جرم جنایت علیه مردم ایران باشیم.

📍 زمان و مکان تجمع:
شنبه 4 اکتبر، ساعت 14:00
گوتنبرگ – روبه‌روی ایستگاه مرکزی قطار

گروه زن،زندگی،آزادی، گوتنبرگ سوئد
#نه_به_اعدام
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#نه_به_جمهوری_اسلامی

https://t.me/no_to_execution_in_iran/7870