من #فاطمه_دوستی هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۲۴ آبان ماه ۱۴۰۱. بیست سالم بود، متولد ۷ شهریور ماه ۱۳۸۱. فرزند مجید، دانشجو و ساکن تهران بودم و با خانوادم تو بلوار پروین زندگی میکردم.

اعتراضات سراسری با کشته شدن مهسا ژینا امینی در اواخر شهریور ماه ۱۴۰۱ شروع شد. منم که به وضع موجود در وطنمون معترض بودم در کنار هموطنام به خیابون رفتم و اعتراضمو فریاد زدم. شب ۲۴ آبان بود که با مادرم به تظاهرات رفتیم، اونشب حدود ساعت یازده و نیم تو فلکه سوم تهرانپارس بودیم که سرکوبگرا وحشیانه به سمتمون حمله ور شدن و شروع به تیراندازی کردن، ناگهان منو هدف قرار دادن و بهم شلیک کردن، من غرق در خون نقش بر زمین شدم و جلوی چشم مادرم مظلومانه جان دادم…

بعد از کشته شدنم نیروهای امنیتی دو روز جنازمو تحویل ندادن و تهدیداشون شروع شد. اونا حتی اجازه برگزاری مراسم ختم به خانوادم ندادن و شدیدا تهدیدشون کردن که در صورت اطلاع رسانی در مورد قتل من فرزند دیگه خانواده کشته خواهد شد، خانواده داغدار من زیر فشار شدید مامورای امنیتی مجبور به سکوت شدن و من گمنام موندم…

پیکر بیجون من در تاریخ ۲۶ آبان ماه ۱۴۰۱ در بهشت زهرای تهران، قطعه ۱۱۰ ردیف ۴۷ شماره ۴۲ مظلومانه به خاک سپرده شد.

هموطن، من برای آزادی هممون پا به میدون گذاشتم و رژیم جنایتکار فقط به جرم اعتراض، اونم با دست خالی جونمو گرفت، نذار خونم به هدر بره… خانوادم مجبور به سکوت شدن، ولی تو صدای من باش و راهمو ادامه بده، شک نکن که وطنمون بزودی آزاد میشه، روزی که پیروزی رو جشن گرفتی به یاد منم باش…💔

@poshtpardeha

لبنان امشب  

@poshtpardeha