⭕️قامت ایستاده در حسینیه امام

👤محمدجواد اخوان در بخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹حضور و سخنرانی غیرمترقبه حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در مراسم بزرگداشت شهدای جنگ تحمیلی ۱۲روزه و ایراد سخنرانی ایستاده در حسینیه امام خمینی(ره)، در شرایطی که برنامه‌های عمومی معظم‌له در فصل تابستان عموماً محدود به دیدارهای ضروری است، پیامی راهبردی به ملت ایران و جهان مخابره کرد. این اقدام نمادین که همزمان با نمایش اقتدار نظامی کشور در عملیات اخیر صورت پذیرفت، سه محور کلیدی را تبیین نمود: شکست پروژه "اختلال در اراده ملی"، امیدآفرینی مبتنی بر دستاوردهای عینی، و افشای ماهیت واقعی دشمنی استکبار جهانی.

🔹دشمن با توهم تأثیرگذاری عملیات اخیر خود، انتظار بروز نشانه‌هایی از انفعال و تغییر در روال طبیعی فعالیت‌های رهبری و نظام را داشت؛ حال آنکه حضور پرشکوه مردم از اقشار گوناگون در کنار تصویر ایستادگی رهبر انقلاب، سناریوی طراحی شده برای ایجاد خلل در اراده ملی را به کلی باطل نمود. این صحنه تاریخی که حضور چهره‌های متنوع فکری و سیاسی را در زیر سقف واحد حسینیه امام خمینی(ره) به تصویر کشید، مؤید استحکام بی‌بدیل پیوند رهبر و ملت است.


🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️خطر نگاه تک خطی به پاکستان

👤سیدمحمدمهدی هاشمی نوشت:

🔹سفر رئیس جمهور کشورمان به پاکستان در زمانی انجام می شود که در روزهای گذشته دولت پاکستان هم توافقنامه جدیدی را با آمریکا درباره توسعه میادین نفتی اش امضا کرده و هم حدود یک هفته پیش رئیس‌جمهور پاکستان، آصف علی زرداری، نشان عالی نظامی پاکستان را به ژنرال مایکل ای. کوریلا، فرمانده آمریکایی نیروهای سنتکام اعطا کرده است. بدیهی است که بررسی این تحولات با تحلیل های خطی به فهم نادرست از واقعیت روابط میان ملل مختلف منجر می شود، مسئله ای که می تواند سایه خودش را بر روابط راهبردی و مهم میان ایران و پاکستان هم بیندازد. در همین جهت بیان چند نکته مهم است:
▫️ یک. در جهان امروز ارتباط میان کشورها تک عاملی نیست. ارتباط خوب پاکستان با ایران منافاتی با ارتباط خوب پاکستان با آمریکا ندارد همان طور که عدم به رسمیت شناختن اسرائیل توسط پاکستان و روابط خوب با چین منافاتی با روابط خوب میان پاکستان و آمریکا ندارد.

▫️دو.نگاه تک عاملی به این مسئله تاریخ گذشته و مبتنی بر نظم متعلق به دوران جنگ سرد است و در نظم حاکم بر جهان امروز که مبتنی بر ارتباطات شبکه ای و همکاری در عین رقابت است در تضاد است. جهان امروز هم نمونه های بسیاری در این جهت دارد. کافی است نگاهی به روابط کشورهای پاکستان، ترکیه، عربستان سعودی، هند و ... بیندازید.

▫️سه.پاکستان کشوری هسته ای و دارای قدرت نظامی غیرمتعارف است. توجه به این نکته ضروری است که همین مسئله و دارا بودن بالاترین حد بازدارندگی نظامی باعث تغییر جنس رابطه این کشور با کشورهای صرفا دارای قدرت متعارف است. یعنی جنس رابطه پاکستان با آمریکا و با جنس رابطه عربستان با آمریکا فرق می کند و پاکستان با در اختیار داشتن کارت سلاح هسته ای قادر به سنگین کردن کفه منافع خودش در ارتباط با یک ابرقدرت است، قدرتی که کشوری مثل عربستان فاقد آن است.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️غایب بزرگ ماجرای آقای صدیقی

👤امیررضا توکلی در بخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹با نگاهی دقیق‌تر، پرسشی مهم‌تر به چشم می‌آید: آیا اساساً لازم بود کار به استعفا برسد؟ پاسخ، شورا‌ی سیاست‌گذاری ائمه جمعه است؛ نهادی که وظیفه‌اش تدبیر، پیش‌بینی و هدایت مسیر نمازجمعه کشور است.پس از بالا گرفتن حواشی مربوط به وابستگان آقای صدیقی، شورا می‌توانست با تشخیص به‌موقع و تصمیمی مقتدرانه، هم از تریبون نمازجمعه صیانت کند و هم از شخصیت او. اما این اتفاق نیفتاد و شورا، نه تنها زمینه مدیریت بحران را فراهم نکرد، بلکه با تعلل، اجازه داد فشار رسانه‌ای و اجتماعی همه چیز را به نقطه پایان بکشاند.مقایسه این رفتار با ماجرای امام جمعه لواسان قابل تأمل است؛ همان زمان که شورا و رئیس آن، آقای حاج‌علی‌اکبری، با صراحت وارد شدند، تریبون را گرفتند و حتی در تلویزیون پاسخگو شدند. این تفاوت رویکردها، بیش از آن که نشانه‌ای از استاندارد دوگانه باشد، بیانگر یک خط مشی محافظه‌کارانه و مبهم است؛ نتیجه چنین عملکردی، فرسایش تدریجی سرمایه اجتماعی نهاد نمازجمعه و سردرگمی مخاطبانی است که نمی‌دانند تصمیمات شورا بر چه مبنایی گرفته می‌شود و سکوتش در برابر چه مسائلی، تعمدی یا ناشی از انفعال است.

🔹چند سال پیش، با انتصاب حجت‌الاسلام حاج‌علی‌اکبری به ریاست شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه، امیدهایی شکل گرفت؛ امید به آن‌که نمازجمعه از فضای ایستا و کم‌اثر خود فاصله بگیرد و بار دیگر به تریبونی فعال، نافذ و جریان‌ساز تبدیل شود؛ شبیه آنچه در دهه‌های آغازین انقلاب تجربه شده بود. بسیاری تصور می‌کردند که این تغییر در مدیریت، آغاز فصلی تازه خواهد بود؛ فصلی که در آن، خطبه‌ها به محملی برای بصیرت‌افزایی، روشنگری اجتماعی و تبیین بی‌واسطه‌ منظومه فکری رهبر انقلاب بدل خواهد شد.اما در عمل، آن تحول معنادار رخ نداد.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

📢 کانال تلگرامی حسین انتظامی فعال شد

هم‌زمان با سالگرد انتخابات چهاردهم، حسین انتظامی، چهره‌ رسانه‌ای و فرهنگی کشور که با حضور متفاوت در مناظره‌های انتخاباتی ۱۴۰۳ شناخته شد، کانال تلگرام خود را راه‌اندازی کرده است.

در این کانال، یادداشت‌ها، تجربه‌های مدیریتی، دیدگاه‌های او در سیاست‌گذاری رسانه و معرفی کتاب منتشر می‌شود؛ محتوایی متفاوت از فعالیت‌های او در اینستاگرام و ایکس.

🔗 عضویت در کانال: https://t.me/hosseinentezami

📢 کانال تلگرامی حسین سعیدی فعال شد

کانال رسمی حسین سعیدی، مدیرمسئول روزنامه خراسان و مدیرعامل مؤسسه فرهنگی هنری خراسان، مرجع به‌روزرسانی دیدگاه‌ها، تحلیل‌ها و اطلاعیه‌های مرتبط با رسانه، فرهنگ، آموزش و سیاست است.

این کانال برای فعالان فرهنگی، روزنامه‌نگاران، علاقه‌مندان به رسانه و پژوهشگران حوزه مدیریت فرهنگی، یک منبع معتبر و قابل اتکاست.

🔗 عضویت در کانال:
https://t.me/hoseinsaeidi53

⭕️چند نکته پیرامون شورای دفاع

👤مصطفی نجفی نوشت:

1. بر مبنای اصل ۱۷۶، شورای دفاع باید در چارچوب نهادی و سلسله‌مراتب شورای عالی امنیت ملی فعالیت کند و تصمیمات آن نیز برای اعتبار اجرایی، نیازمند تأیید نهایی در شعام است. با این وجود، در حال حاضر ابهام‌هایی در خصوص میزان استقلال عملکردی این شورا در نسبت با شعام وجود دارد. در صورتی که شورای دفاع به‌صورت مستقل یا فراتر از اختیارات تفویض‌شده از سوی شعام فعالیت کند، این امر نیازمند تصریح یا تفویض اختیارات از سوی رهبری نظام و احتمالا حکم حکومتی خواهد بود.

2 .ترکیب شورای دفاع تا حد زیادی با اعضای شورای عالی امنیت ملی هم‌پوشانی دارد. تفاوت اصلی، حضور فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا به‌عنوان فرمانده قرارگاه عملیاتی کل نیروهای مسلح است؛ عنصری که نشان از تمرکز شورا بر ابعاد عملیاتی دفاع ملی دارد. این تمایز می‌تواند حاکی از آن باشد که شورا علاوه بر سطح راهبردی، مأموریت‌هایی در سطوح تاکتیکی و اجرایی نیز دنبال می‌کند.

3. در فرآیند شکل‌گیری یا احیای این شورا، نقش و ابتکار رئیس مجلس شورای اسلامی مؤثر بوده است. این شورا در صورت طراحی دقیق و تعامل سازنده میان قوا، می‌تواند بستر مناسبی برای هماهنگی راهبردی و عملیاتی در سطح حاکمیت در حوزه دفاعی فراهم آورد. با این حال، ضرورت دارد که از موازی‌کاری نهادی و تداخل وظایف با سایر نهادهای سیاست‌گذار و اجرایی در عرصه امنیت ملی جلوگیری شود تا اثربخشی ساختاری آن حفظ گردد.


🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️کارنامه‌ی غیرقابل‌قبول رسانه‌های دولتی

👤رضا رئیسی ادر بخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹به‌رغم ضرورت‌ها و اخطار و انذار... رسانه‌های دولتی کارنامه‌ای غیرقابل‌قبول و فاقد هرگونه توجیهی از خود به جای گذاشته‌اند که ثمرات آن را در یکسالگی دولت شاهد هستیم....
جالب آنکه اگر دولت در هر زمینه‌ای دچار کمبود چهره بود؛ در حوزه رسانه، دست دولت برای گزینش صدها چهره رسانه‌ای با کارنامه و رزومه روشن اصلاح‌خواهی و کاربلد در این حوزه خطیر باز بود. اما برای تصدی سمت در رسانه‌های دولتی سراغ چهره‌ها و مدیرانی رفتند که تجربه و سابقه رسانه‌ای نداشتند و افرادی بر مصادر امور قرار گرفتند که اکنون بعد از یک سال، عملکرد آنان واضح و مبرهن است.

🔹طبیعی است که با این دست‌فرمان و وضعیت نمی‌توان از رسانه‌های دولتی انتظار نقش‌آفرینی موثر در فضای رسانه‌ای کشور و در راستای منافع دولت و به طریق اولی ملت را انتظار داشت....مهمترین و کلیدی‌ترین حوزه‌ای که می‌تواند هم پاشنه آشیل و چشم اسفندیار دولت باشد و هم مایه ارتقای جایگاه و کارکرد دولت در نزد افکارعمومی و به تبع در ساخت و ساختار قدرت سیاسی حوزه رسانه و کنشگری در این عرصه مهم و راهبردی است. حوزه‌ای که نمی‌توان با شعار و کارنامه‌سازی بدان سر و شکل داد و موضوع را رفع و رجوع و خود بیانگر تاثیرگذاری یا ضعف و کاستی خودش است.


🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️امر ملی؛ آزمون دوباره لاریجانی

👤قاسم یکله در بخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹انتصاب دوباره دکتر علی لاریجانی به دبیری شورای عالی امنیت ملی، بعد از گذر ایران از جنگ ۱۲ روزه با رژیم صهیونیستی، در فضایی انجام شد که کشور بیش از هر زمان دیگری به عقلانیت، انسجام و تصمیم‌گیری‌های سنجیده نیاز دارد. تجربه این جنگ نشان داد که امنیت ملی امروز، هم به نگاه هوشمندانه و فعال در عرصه بین‌الملل وابسته است و هم به انسجام داخلی و همراهی مردم گره خورده است.


🔹انتظار می‌رود دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در این دوره، به محلی برای ابتکار و نوآوری تبدیل شود. ایجاد یک «اتاق پیش‌بینی و تحلیل آینده» برای رصد تحولات جهانی و منطقه‌ای می‌تواند توان پیش‌دستی در برابر بحران‌ها را افزایش دهد. راه‌اندازی «پل ارتباطی امنیت–جامعه» از طریق نشست‌های منظم با نخبگان دانشگاهی، سازمان‌های مردم‌نهاد و انجمن‌های صنفی، فاصله میان تصمیمات امنیتی و فهم عمومی را کمتر می‌کند.

🔹در حوزه خارجی، فعال کردن دیپلماسی چندلایه و استفاده از ظرفیت‌های رسمی، نیمه‌رسمی و فرهنگی، ابزاری مهم برای خنثی کردن تلاش‌ها جهت اجماع‌سازی علیه ایران خواهد بود. در کنار این، توجه جدی به امنیت سایبری و فناوری، با مشارکت همه نهادهای مسئول و بخش خصوصی، برای مقابله با تهدیدات نوظهور حیاتی است.

🔹پیوند دادن سیاست‌های امنیتی با کاهش مشکلات اقتصادی مردم – آنچه می‌توان «امنیت–معیشت» نام گذاشت – می‌تواند همزمان ثبات اجتماعی و اقتدار ملی را تقویت کند. در همه این مسیرها، بازتعریف عملی «امر ملی» به‌عنوان خط‌مشی اصلی، می‌تواند تصمیمات شورا را از فضای رقابت‌های جناحی فراتر ببرد و آن را به منافع کل کشور گره بزند.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️هدیه خبرنگار

👤حسین انتظامی در بخشی از یادداشت خود نوشت:

۱-خبرنگار، خبرنگار موردی یا پاره‌وقت، خبرنگار کارآموز، خبرنگار-ویزیتور، روزنامه‌نگار، مدیر مسئول یک مجله ادواری، حسابدار بخش مالی یک خبرگزاری، کارمند روابط عمومی یک بنگاه خصوصی، مشاور رسانه‌ای یک سازمان دولتی و ....یکی نیستند. درست است که یک مفهوم مشترک، آنها را به یکدیگر مربوط می‌سازد اما یکی نیستند و این مفهوم یا صفت، خلط نباید بشود.

۲-دوره رسانه‌های رسمی، رو به افول است. اگر نتوانند خود را با اقتضائات زمانه هم‌راستا و هم‌داستان کنند کارشان تمام است و فقط پرهیبی گنگ از آنان می‌ماند. این تغییرات با ظهور پدیده شهروند-خبرنگار آغاز شد و بعدها به مدد فناوری (به‌ویژه گوشی‌های هوشمند) و تحولات در عرصه ارتباطات از جمله گسترش اینترنت و همه‌گیری شبکه‌های اجتماعی تغییراتی در سبک زندگی ایجاد شد و به تبع آن نوع مصرف رسانه‌ای، اولویت‌ها و تاثیرگرفت‌ها تغییر کرد و طبعا نحوه‌ی تولید رسانه هم به تغییرات اجباری تن داد. کار ویژه‌های سنتی رسانه (اطلاع رسانی، آگاهی‌بخشی، آموزش، نظارت و سرگرمی) اگرچه صورت‌بندی اصلی خود را از دست نداد ولی نو شد و نسبت‌ها تغییراتی کرد و توان تاثیرگذاری (بسیج و جریان‌سازی) با تصاعدی شگفت‌انگیز رخ نمود.
در حال حاضر رسانه‌های تک نفره، موج‌آفرین‌اند. نه عِده و عُده‌ای دارند و نه امکانات آنچنانی. یک حساب کاربری‌اند که بعضاً منبع رسانه‌های رسمی هم می‌شوند. حتی بعضی چهره‌هایی که در رسانه‌های سنتی (مطبوعات، رادیو و تلویزیون) شهرت یافته‌اند از رسانه رسمی بیرون می‌آیند و رسانه شخصی تک نفره خود را بالا می‌آورند. آخرین نمونه‌اش تاکر کارلسون روزنامه‌نگار مشهور شبکه فاکس‌نیوز بود که از آن رسانه خداحافظی کرد، رسانه‌ی خود را زد و بعدها شخصا حتی با رئیس‌جمهور کشورمان گفتگو کرد.
اگر سیاستگذاران رسانه و مدیران سایر بخش‌ها -که به‌ هر حال با افکار عمومی مواجهند- متوجه این تغییر نباشند تلاش‌شان بر تعامل به شیوه سنتی و با رسانه‌های رسمی شکل می‌گیرد اما می‌بینند این تعامل، اثربخشی و خروجی سابق را ندارد.

٣- تکریم خبرنگار، لوح دادن و کادوهای مادی نیست که معمولاً بند اول همین یادداشت هم رعایت نمی‌شود! تکریم واقعی چیز دیگری است: آموزش، پشتوانه‌های بیمه‌ای، حمایت حرفه‌ای، برخورد حقوقی و هنجاری با کسانی که او را سر کار می‌گذارند و دادن اطلاعات. اگر صدها دستگاه مشمول قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات اجرای این قانون را تعهد کنند بزرگترین کادو به خبرنگار و روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای و البته خود رسانه است.


🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️آچمز کریدوری !

👤مصطفی غنی زاده در بخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹قرارداد صلح میان ارمنستان و آذربایجان به همراه بسته‌ی کریدوری در زنگزور یک واقعیت جدید برای ایران است که سابقا تصور می‌شد به شکل دیگری پیش برود. ایران آمادگی داشت تا حمله آذربایجان برای بسته شدن مرز ارمنستان را دفع کند اما ماجرا به شکلی پیش رفت که خود ارمنی‌ها با باز شدن این مسیر موافقت کنند و عملا امکان دخالت ایران را ببندند. درواقع مشکل ما نه با یک طرف که با هر دو طرف ماجرا است که یکی در آغوش رژیم است و دیگری به آغوش آمریکا غش کرده است

🔹ماجرا برای ایران منفی است. چه یک کریدور به معنای قطع ارتباط زمینی با ارمنستان اتفاق بیافتد و چه مسیر ترانزیتی باز شود که در نهایت مرز با ایران را نبندد. اولی بسیار بدتر از دومی است اما دومی هم مزیت ایران در مسیر شرقی-غربی را تضعیف می‌کند و پای آمریکا را به شمال غرب ایران باز می‌نماید. سوال اصلی اینجاست که پس طرح ایجابی ایران برای کریدورها کجاست؟ طرح شمالی-جنوبی که با توقف و تقریبا شکست مواجه شده. مسیر شرقی-غربی هم که اساسا در دستور واقعی نبوده. تا چه زمان قرار است این انفعال و عدم طراحی ادامه یابد؟ نمی‌توان از کشورهای دیگر انتظار داشت که مسائل راهبردی خود را برای ایران متوقف کنند. امید داریم که در دولت و دیگر ساختارهای نظام، این طراحی ایجابی در دستور کار قرار گیرد.


🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️محک جدی توان لاریجانی

👤حسین نجفی در بخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹سفر علی لاریجانی، دبیر جدید شورای عالی امنیت ملی، به عراق و لبنان اولین مأموریت خارجی اوست و درست در زمانی انجام می‌شود که منطقه غرب آسیا در اوج تنش قرار دارد؛ از درگیری‌های مستقیم و نیابتی ایران و اسرائیل در سوریه و غزه گرفته تا تلاش‌های تازه آمریکا برای کم کردن نفوذ تهران در عراق. انتخاب عراق به‌عنوان نخستین مقصد، بی‌دلیل نیست؛ این کشور یکی از مهم‌ترین حلقه‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی ایران است و تحولاتش می‌تواند مسیر کل منطقه را تغییر دهد. در بغداد، لاریجانی به‌دنبال حمایت قانونی و عملی از حشدالشعبی در برابر فشارها، مدیریت فضای انتخابات پارلمانی، هماهنگی سیاست‌ها در بحران سوریه و کنترل فعالیت گروه‌های مسلح مرزی مانند پژاک خواهد بود. هدف نهایی، مقابله با طرح آمریکا و اسرائیل برای تغییر موازنه قدرت در عراق است.

🔹لبنان، مقصد دوم، حساس‌تر از عراق است. این سفر در حالی رخ می‌دهد که بحث خلع سلاح حزب‌الله دوباره داغ شده و فشارهای بین‌المللی و حرکت‌های مخالفان داخلی جدی‌تر شده‌اند. برنامه دیدار با رهبران حزب‌الله و سایر متحدان سیاسی، تلاشی برای حفظ انسجام جبهه مقاومت و جلوگیری از تضعیف توان بازدارندگی در برابر اسرائیل است. بحران شدید مالی و سیاسی لبنان نیز به این پرونده گره خورده؛ موضوعی که شاید کمتر علنی شود، اما به‌احتمال زیاد در گفت‌وگوها جای مهمی خواهد داشت. حتی کمک‌های محدود ولی هوشمندانه اقتصادی از سوی ایران می‌تواند نقش راهبردی در حفظ قدرت حزب‌الله داشته باشد.


🔹اگر لاریجانی موفق شود، جایگاه ایران در بغداد و بیروت تثبیت و راه حرکت رقبا بسته‌تر خواهد شد و پیام روشنی از توان بازدارندگی تهران مخابره می‌شود. اما اگر نتیجه‌ای نگیرد، دروازه فرصت‌ها برای آمریکا، اسرائیل و برخی کشورهای عربی بازتر خواهد شد. این سفر، محک جدی توان لاریجانی در مدیریت پرونده‌های پیچیده منطقه و بخشی مهم از معادله موازنه قدرت در غرب آسیاست.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️فوتبال، بریکس و دیپلماسی

👤جعفر یوسفی در بخشی از یادداشت خود نوشت:


🔹اظهارات اخیر امیر قلعه‌نویی و مهدی تاج پرده از واقعیتی جدید برداشت که پس از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، بسیاری از تیم‌های بزرگ دنیا از برگزاری دیدار دوستانه با تیم ملی ایران سر باز زده‌اند.

🔹عضویت ایران در بریکس بلوکی که با هدف شکستن انحصارهای اقتصادی و سیاسی غرب شکل گرفته، می‌تواند در حوزه دیپلماسی ورزشی نیز کارکردی ویژه داشته باشد.

🔹وزارت خارجه ایران باید به‌صورت هدفمند، پروژه‌ای مشترک با وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال تعریف کند تا از ظرفیت بریکس برای همکاری ورزشی، فرهنگی و اجتماعی استفاده کند

🔹ایران با پیگیری از برزیل، به‌عنوان پایتخت فوتبال جهان و یکی از مؤثرترین اعضای بریکس، هرچند بسیار سخت اما می‌تواند با یک ابتکار نمادین یک دیدار دوستانه فوتبال برگزار کنند.

🔹برای هواداران ایرانی، تماشای یک مسابقه دوستانه میان تیم ملی ایران و برزیل می‌تواند نشانه‌ای از بازگشت کشور به مدار تعاملات بین‌المللی باشد

🔹دیپلماسی ورزشی، اگر درست و هوشمندانه پیش برود، می‌تواند همان‌قدر مؤثر باشد که یک توافق سیاسی یا یک دستاورد دیپلماتیک رسمی اثرگذار است


🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️نهضت زدایش

👤حسین انتظامی در بخشی از یادداشت خود نوشت:


🔹می‌دانیم سند زدگی و تو در تویی نهادی، ماشین اداری کشور را متوقف کرده است. کارها قفل می‌شود و به اسب عصاری، ماننده می‌شویم که دور خود می‌گردیم و تأسف می‌خوریم که چرا کار پیش نمی‌رود! حجم دولت (به معنای کل نهادهای حکومتی) بزرگ و بزرگتر می‌شود؛ منابع فراوانی را می‌بلعد؛ همه حتی برای کارهای روزمره خود، چشم به یک سوپرمن به نام دولت دارند؛ ناکارآمدی اوج می‌گیرد؛ ناراضی می‌تراشد و سرمایه اجتماعی فرو می‌ریزد.

🔹کار در فیزیک با حرکت و جابجایی، همزاد است. جالب اینجاست این تعریف کار را هم عوض کرده‌ایم. نامه زدن، پیرو زدن، گزارش خواستن، گزارش دادن، جلسه گذاشتن، به دیدار این و آن شتافتن، همایش برگزار کردن، سفر رفتن و ... را کار می‌پنداریم. اینها هیچکدام کار نیستند. دست بالا اگر حساب کنیم «مقدمه‌ی کار» تلقی می‌شوند.

🔹برای خروج از این کلاف سردرگم به مدیرانی تحول‌گرا نیاز داریم. این گونه مدیران به همه رویه‌ها به دیده شک می‌نگرند و خود را اسیر و تابع کور آنها نمی‌کنند. هر رویه اگر همچنان علت مُبقیه داشت ادامه می‌یابد اما اگر خروجی مشخص یا مناسب این زمانه نداشت شجاعانه اصلاحش می‌کنند یا حتی زیرش می‌زنند. این کار نه از سر خامی و ناآگاهی و تازه‌کاری و بیگانگی با اصول دیوانی بلکه برخاسته از تجربه و پختگی و کلان‌نگری است و ناگفته پیداست که زیرمیز زدن مصلحانه منوط به رعایت قواعد است وگرنه تولید هرج و مرج می‌کند.

🔹آنان مراقب‌اند که خود و زیرمجموعه‌شان زیر کارتابل و نامه و جلسات زاید و تشریفات بی‌مبنا دفن نشوند و بتوانند نفس بکشند تا کاری انجام دهند. برای کارآمدی نظام اداری مشخصا به چند زدایش نیاز داریم: ساختار‌زدایی، جلسه‌زدایی، نامه‌زدایی، گزارش‌زدایی، سفر زدایی، رویداد‌زدایی.



🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️تنها دستاورد دیدار آلاسکا!

👤عبدالله گنجی نوشت:

‏دیدار و نشست پوتین -ترامپ کاملا شکست خورد.روسیه سرزمین می خواهد و ترامپ صلاحیت چنین قول و توافقی را نداشت.چیزی شبیه دیدار دوگانه ترامپ و رئیس جمهور کره شمالی شد.‏تنها دستاورد این دیدار پهن کردن فرش قرمز برای پوتینی بود که غرب آن را منزوی می خواهد و سه سال برای آن تلاش کرده بود.ترامپ با آوردن جنگنده در بالای سر محل دیدار، خواست بگوید:صلح از طریق قدرت، اما دست خالی برگشت و در آخر گفت:زلنسکی! روسیه قدرت بزرگی است صلح کن.‏خلاصه اینکه ترامپ به مدال نرگس محمدی و شیرین عبادی نزدیک نشد.شاید مانند آنها به خاطر حمله به ایران نزدیک شود.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️آن سوی پیام‌های نتانیاهو

👤جمیله کدیور در بخشی از یادداشت خود نوشت:


🔹بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای ششمین مرتبه طی یک سال گذشته (بعد از پیامهای نوامبر ۲۰۲۴، سپتامبر ۲۰۲۴، دسامبر ۲۰۲۴، آوریل ۲۰۲۵، ژوئن ۲۰۲۵) روز سه‌شنبه۲۱مرداد خطاب به مردم ایران پیام ویدیویی جدیدی منتشر کرد و با اشاره به بحران بی‌آبی در ایران، از ایرانیان خواست به خیابان‌ها بیایند و اعتراض کنند و آینده‌ای بهتر برای خانواده‌ها و همه ایرانیان بسازند.

🔹تجربه نشان داده است اسرائیل برای تحقق اهداف خود عجله ندارد وبرنامه های خود را به نحو خستگی ناپذیری با طمأنینه و صبوری و برنامه ریزی های محاسبه شده پیش می برد. شواهد حاکی از آن است که برای نتانیاهواولویت با سرنگونی نظام مستقر در ایران است.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️آزمون پارادایم ها در بستر جنگ تحمیلی

👤علی محمدی در بخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹در سه دهه اخیر، دو نسخه‌ توسعه در ایران مطرح بوده است: نخست، نظریه تعامل‌گرای توسعه که بر اولویت مذاکره و همکاری با غرب ـ به‌ویژه آمریکا ـ استوار بود و از ظرفیت‌های داخلی غفلت می‌کرد؛ و دوم، الگوی مبتنی بر اقتصاد مقاومتی که بر پیشرفت درون‌زا و برون‌نگر تأکید دارد.

🔹جنگ تحمیلی ۱۲روزه و تحولات منتهی به آن، یک آزمایش راهبردی برای سنجش این دو الگو و پارادایم بود. این جنگ درست در اوج مذاکرات و در زمان حضور جریان نماینده تعامل‌گرایی( منفعلانه) بر دولت، رخ داد؛ و نشان داد که غرب، رابطه خود با ایران را نه بر پایه نوع پارادیم‌ها، بلکه بر پایه متوقف‌سازی ایران مستقل، معنوی و پیشرفته تنظیم کرده است. دقت در این گزاره، نشان می دهد که نظریه تعامل‌گرایی منفعلانه در میدان عمل، دچار فروپاشی اساسی شده است.

🔹با این حال، پس از جنگ، جریان اصلاحات به‌جای پذیرش شکست رویکرد گذشته، دوباره در پی بحث بر سر تغییر پارادایم برآمده است. چهره‌هایی از این جریان با عناوین متعدد، در حال بازنویسی همان نسخه شکست‌خورده هستند. به هر حال این تلاش برای تغییر پارادایم، در حقیقت تکرار همان مسیر خطای گذشته است که شکست خود را در میدان عمل بارها تجربه کرده است. نتیجه این پارادایم، بر زمین ماندن اقتصاد، "افزایش فشار"، "کورتر شدن گره تحریم ها" و جنگ خواهد بود.تجربه اکراین، سوریه،لیبی و ...نشان می دهد که راه نجات ملت‌های منطقه از اراده‌‌ی ساختن بر پایه نظریه مقاومت می‌گذرد نه بر پایه تغییر پارادایم‌ها‌. واقعیتی که در جنگ تحمیلی ۱۲روزه اثبات شد.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️اگر پزشکیان، بنی صدر نشد چه؟

👤سعید آجرلو نوشت:

🔹بعضی از اعضای شبکه سوپرانقلابی که ادعای پدرخواندگی بدنه جبهه انقلاب را دارند، در روزی که رهبری از رییس جمهور به صراحت و بسیار شفاف حمایت کردند، متنی منتشر کرده اند که مشابهت سازی میان پزشکیان و بنی صدر را به ذهن می آورد. استدلال هم کرده اند که ۴ ماه قبل از عدم کفایت بنی صدر، امام از او حمایت کرده بود. حال سوال این است که اگر چهار ماه و یک سال و دو سال گذشت و پزشکیان استیضاح و برکنار نشد، تکلیف این گروه با بیانات صریح آقا چه می شود؟


🔹الان این گونه تفسیر می کنند که پزشکیان در مسیر بنی صدر شدن است و کلام صریح رهبری را طور دیگر تعبیر می کنند، حال اگر پزشکیان، بنی صدر نشد، حاضرند بگویند که در توضیح شرایط اشتباه کرده اند یا بهانه ای دیگر می آورند؟من این طور می فهمم که این شبکه از هیچ چیزی مانند بی اعتبار شدن خود نزد بدنه هراس ندارد و به همین دلیل حتی حاضر است در مقابل کلام صریح رهبری، تفسیر وارونه ارائه دهد تا بقا و استمرار یابد.این روند در میان مدت حتما آنچه را می ترسند، به سرشان خواهد آورد و آن عیان شدن نسبت شان با انقلابی گری راستین و ولایت مداری است.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️نهاد نظامی مانع رشد اقتصادی ؟

👤محمد حقگو دربخشی از یادداشت خود نوشت:

🔹حضور نهادهای نظامی در اقتصاد همواره محل بحث بوده است؛ برخی آن را فرصتی برای توسعه می‌دانند و برخی تهدیدی برای بخش خصوصی. در هفته‌های اخیر و در بحبوحه شرایط خاص کشور پس از جنگ ۱۲ روزه، بار دیگر پیشنهاد خروج نهادهای نظامی از اقتصاد مطرح شده است. اما بررسی تجربه جهانی و وضعیت ایران نشان می‌دهد که این مسئله پیچیده‌تر از یک تصمیم ساده «بودن یا نبودن» است. مهم‌تر از پاسخ مثبت یا منفی، تعیین الزامات حضور و شرایط خروج است تا این نقش‌آفرینی، به جای آسیب‌زدن به اقتصاد، اتفاقاً پلی برای توسعه باشد.

🔹با توجه به تحریم ها، توان محدود بخش خصوصی در برخی حوزه ها و همچنین ناترازی های نهادی و ساختاری، در صورتی که این نهادها وارد برخی پروژه های نمی شدند، احتمالاً کار ساخت با تاخیرهای طولانی و یا توقف روبه رو می شد.

🔹امابا توجه به تجربه جهانی و شرایط ایران، می‌توان حضور نهادهای نظامی در اقتصاد را به سه مرحله محدود و شفاف کرد:
▫️مرحله توسعه فناوری و زیرساخت: نهادهای نظامی به عنوان انکوباتور پروژه‌های بزرگ و فناوری‌های نوین عمل کنند.
▫️زمان‌بندی خروج: پس از رسیدن پروژه به بلوغ، مسئولیت‌ها به بخش خصوصی منتقل شود.
▫️مکانیسم شفاف واگذاری: برگزاری مزایده رقابتی و حسابرسی مستقل، برای جلوگیری از انحصار و کاهش ریسک‌ها.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️خطرات بیان «قطعا حمله می‌شود»!

👤الله کرم مشتاقی نوشت:

🔹تقریبا روزی نیست که بخش قابل توجهی از اظهارات مقامات، رسانه ها و تحلیل‌گران، مربوط به حمله قریب الوقوع جنگ نباشد! جای این اظهارات محافل ویژه دفاعی، امنیتی و سیاسی است نه رسانه‌های جمعی. استدلال‌شان نیز این است که فضای عمومی باید آمادگی داشته باشد و دشمن نتواند غافلگیر کند! این استدلال قوی نیست و ضرری بیش از منفعت دارد. حتی اگر این استدلال را بپذیریم، با نوع ادبیات و اظهارنظرات منافات دارد.
🔹شما می توانید بگویید «دشمن دست از شرارت بر نمی‌دارد و باید نسبت به موذی‌گری‌های سیاسی، امنیتی و رسانه‌ای آنها آگاه باشیم» اما اینکه مکرراً به مردم بگوییم «قطعا حمله می‌شود»! صحیح نیست. چه انتظار و واکنشی از مردم داریم؟ پناهگاه درست کنند؟ ضدگلوله بخرند؟ به شهرستانها بروند؟
🔹به هر تقدیر این رفتار نه از لحاظ حرفه‌ای، نه سیاسی، نه امنیتی، نه اقتصادی و نه اجتماعی صحیح نیست. کشور را به حالت تعلیق در می‌آورد و برنامه‌های عادی مملکت و مردم را مختل می‌کند. چند ماه از جنگ ۱۲ روزه میگذرد ولی همچنان دستورالعمل یا چارچوبی برای نحوه اظهارنظر مقامات یا پرداخت رسانه‌ای به مساله جنگ ندیده‌ایم.

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil

⭕️اشتباه اجبار به جای دیپلماسی

👤تریتا پارسی نوشت:

🔹‌"با فعال کردن مکانیسم ماشه، سه کشور اروپایی (E3) دقیقا همان اشتباهی را تکرار می‌کنند که برای جلوگیری از آن ایجاد شده بودند. آنها همسویی تاکتیکی با واشنگتن و تل‌آویو را بر منافع بلندمدت خود در ثبات منطقه‌ای ترجیح می‌دهند. آنها مجازات را با استراتژی و اجبار را با دیپلماسی اشتباه می‌گیرند. و این کار را در حالی انجام می‌دهند که کاملاً می‌دانند محتمل‌ترین نتیجه نه مذاکرات تجدید شده، بلکه جنگ تجدید شده است."

🔻آخرین تحلیل های سیاسی ایران و جهان را در کانال اندیشکده"رصد"دنبال کنید👇

@rasad_tahlil