تلنگر


دو شعر زیبا، غمبار و تأمل برانگیز از دو شاعر عصر مشروطه درباره وضعیت نابسامان ایران در عهد قاجار:


"خرابه ای شده «ایران» و مٙسکن دزدان !
کنم چه چاره که اینجا پناهگاه من است

اگر چه عشق وطن می کُشد مرا اما
خوشم بمرگ که ایندوست خیر خواه من است"

#عارف_قزوینی


دوش می‌گفت این سخن دیوانه‌‌ای، بی‌ بازخواست درد «ایران»، بی‌دواست!
عاقلی گفتا: كه از دیوانه بشنو حرفِ راست دردِ «ایران»، بی دواست! 
با خِرٙد گفتم كه آخر چارۀ این درد چیست؟عقلِ قاطع هم گریست٬
بعدِ آه و ناله گفتا: چاره در دستِ خداست
دردِ «ایران»، بی دواست !

#نسیم_شمال