#يادداشت_روز
💢ميرحسين موسوی: خدایی هم هست...
🔷برگی از خاطرات روزانه
✍🏻ابوالفضل فاتح
🔹این روزها به مناسبت نهم دی ماه، از تریبونها و رسانه های یک سویه مطالبی بیان می شود که به وضوح دور از انصاف و خیرخواهی است و اثر مطلوبی نیز حتی برای طراحان آن نخواهد داشت.
🔹چرا که اگر اثری داشت به واگویه و تکرار آن پس از 9 سال نیازی نبود. آری، نقد منصفانه از وقایعی که در دوران و پس از انتخابات 88 روی داده است، بسیار ضروری و آموزنده است اما طرح و پمپاژ اتهامات یک سویه راه به جایی نمی برد.
🔹در میان معدود دست نوشته هایم، خاطراتی از روزهای عاشورا و پس از عاشورای دی ماه 88 را می خواندم که بخشی ازآن را با اندک ویرایش تقدیم حضور می کنم و شایسته است با حال و هوای همان روز خوانده شود.
🔹شنیدن خبرهای عاشورای تهران از درون خردم می کند. زد و خوردها، شعارها، آتش ها و به خون کشیده شدن جمعی دیگر از هموطنان از جمله آقای سید علی موسوی و شکسته شدن حرمت روز عزای عظیم عاشورا. همین دیشب بود که واقعه ی شکستن حریم جماران و سخنرانی ناتمام حجت الاسلام والمسلمین خاتمی در مراسم شب عاشورای حسینی (ع) نگرانی مضاعفی را دامن زده بود. آن روز آتش به تمثال مبارک امام و انتشار تلوزیونی آن و امروز حسینیه و بیت مکرمش. احساس می کنم در این صحنه آرایی ها این فقط ما نیستیم که آسیب می خوریم و این فقط آبروی آنها نیست که گرو می رود. این آبروی انقلاب و نظام است که گرو رادیکالیسم، تنگ نظری، بی تدبیری وخشونت شده است و بسان گردابی در حال بلعیدن همه چیز است.
🔹با مهندس تماس می گیرم. دیروقت است، ساعت از 11 شب به وقت تهران گذشته است. گرم و صمیمی و آرام مثل همیشه حال و احوالی می کند. تازه از منزل آقای علی موسوی آمده است. غمگنانه تسلیتی می گویم. تن صدای مهندس قدری با همیشه تفاوت دارد و از آنچه بر مردم و کشور و انقلاب و نظام می گذرد، محزون است. می گوید: " بسیاری را گرفته اند. راه های ارتباط من را با مردم قطع و باران تهمت و افترا را سرازیر کرده اند. از سوی دیگر فضا را به رسانه های بیگانه داده اند و گلایه از شعارهای ساختار شکنانه می کنند. من که همیشه مخالف ساختارشکنی بوده ام. شانزده بیانیه داده ام و در همه ی آنها چارچوب ها و مرزها را تبیین و اجرای بی تنازل قانون اساسی را خواسته ام، اما آنها بهتان می زنند و هر چه می خواهند می کنند و می گویند و هر روز دامنه ی بی تدبیری ها را توسعه می دهند."
🔹مهندس ادامه داد: "این ماییم که علیه امام عظیم الشان توطئه می کنیم و تصویر ایشان را آتش می زنیم؟ این ماییم که حرمت حسینیه و عاشورا می شکنیم؟ این ماییم که آتش می زنیم و خون مردم می ریزیم؟ هیهات. در زمان جنگ و در بسیاری از تنگناها به یاد می آورم که امام می فرمود خدایی هم هست. من دلم روشن است. بگذار هر چه می خواهند بکنند. بگذار دستهایمان و رسانه هایمان را ببندند و ما را وابسته و بی دین معرفی کنند، اما خدایی هم هست. برای خودم آبرویی قائل نیستم. آنچه بود و هست سرمایه ای از امام و انقلاب و شهیدان است. دل من برای انقلاب، مردم و جمهوری اسلامی می سوزد. به جای تدبیر و پاسخ معقول خشونت ورزیده می شود. همه را دستگیر کرده اند. بیایند مرا هم دستگیر کنند."
🔹به یاد می آورم چند روزی از انتخابات گذشته بود. دیدم که مهندس نگران آینده کشوراست. پرسیدم؟ گفت "اگر چنین پیش برود، آینده آبستن تلاطم و بحرانهای بسیاری است. جوانان این نسل متفاوتند. اگر بی تدبیری ها و بی مسئولیتی ها ادامه یابد، در آینده بسیاری به دست اندرکاران امروز اعتماد نخواهند کرد.اگر برای ما نیزآبرویی مانده باشد شاید بتوانیم به نفع امام وانقلاب در عبور از دشواری ها کمک کنیم. در غیر این صورت از همه عبور خواهند کرد و این نگرانی بسیار بزرگی است."
🔹این سخنان مردی است که جز برای انقلاب و مردم دلش نمی تپد. او را باید بشناسی و از نزدیک دیده باشی تا بدانی که چرا امام عظیم الشان آنچنان شیفته ی او بود. بگذار کسانی که سلوکشان بیشتر به میراث خواران می ماند، او را متهم کنند که از اول ایمان نداشت تا بدین گونه انتقام دیگری از امام گرفته باشند، امامی که نه فقط در ماجرای نخست وزیری و طول جنگ، بلکه پس از جنگ نیز با ادبیات کم سابقه ای هم تدبیر و هم تدین و تقوای مهندس را ستوده بود.
@sedayeslahat
💢ميرحسين موسوی: خدایی هم هست...
🔷برگی از خاطرات روزانه
✍🏻ابوالفضل فاتح
🔹این روزها به مناسبت نهم دی ماه، از تریبونها و رسانه های یک سویه مطالبی بیان می شود که به وضوح دور از انصاف و خیرخواهی است و اثر مطلوبی نیز حتی برای طراحان آن نخواهد داشت.
🔹چرا که اگر اثری داشت به واگویه و تکرار آن پس از 9 سال نیازی نبود. آری، نقد منصفانه از وقایعی که در دوران و پس از انتخابات 88 روی داده است، بسیار ضروری و آموزنده است اما طرح و پمپاژ اتهامات یک سویه راه به جایی نمی برد.
🔹در میان معدود دست نوشته هایم، خاطراتی از روزهای عاشورا و پس از عاشورای دی ماه 88 را می خواندم که بخشی ازآن را با اندک ویرایش تقدیم حضور می کنم و شایسته است با حال و هوای همان روز خوانده شود.
🔹شنیدن خبرهای عاشورای تهران از درون خردم می کند. زد و خوردها، شعارها، آتش ها و به خون کشیده شدن جمعی دیگر از هموطنان از جمله آقای سید علی موسوی و شکسته شدن حرمت روز عزای عظیم عاشورا. همین دیشب بود که واقعه ی شکستن حریم جماران و سخنرانی ناتمام حجت الاسلام والمسلمین خاتمی در مراسم شب عاشورای حسینی (ع) نگرانی مضاعفی را دامن زده بود. آن روز آتش به تمثال مبارک امام و انتشار تلوزیونی آن و امروز حسینیه و بیت مکرمش. احساس می کنم در این صحنه آرایی ها این فقط ما نیستیم که آسیب می خوریم و این فقط آبروی آنها نیست که گرو می رود. این آبروی انقلاب و نظام است که گرو رادیکالیسم، تنگ نظری، بی تدبیری وخشونت شده است و بسان گردابی در حال بلعیدن همه چیز است.
🔹با مهندس تماس می گیرم. دیروقت است، ساعت از 11 شب به وقت تهران گذشته است. گرم و صمیمی و آرام مثل همیشه حال و احوالی می کند. تازه از منزل آقای علی موسوی آمده است. غمگنانه تسلیتی می گویم. تن صدای مهندس قدری با همیشه تفاوت دارد و از آنچه بر مردم و کشور و انقلاب و نظام می گذرد، محزون است. می گوید: " بسیاری را گرفته اند. راه های ارتباط من را با مردم قطع و باران تهمت و افترا را سرازیر کرده اند. از سوی دیگر فضا را به رسانه های بیگانه داده اند و گلایه از شعارهای ساختار شکنانه می کنند. من که همیشه مخالف ساختارشکنی بوده ام. شانزده بیانیه داده ام و در همه ی آنها چارچوب ها و مرزها را تبیین و اجرای بی تنازل قانون اساسی را خواسته ام، اما آنها بهتان می زنند و هر چه می خواهند می کنند و می گویند و هر روز دامنه ی بی تدبیری ها را توسعه می دهند."
🔹مهندس ادامه داد: "این ماییم که علیه امام عظیم الشان توطئه می کنیم و تصویر ایشان را آتش می زنیم؟ این ماییم که حرمت حسینیه و عاشورا می شکنیم؟ این ماییم که آتش می زنیم و خون مردم می ریزیم؟ هیهات. در زمان جنگ و در بسیاری از تنگناها به یاد می آورم که امام می فرمود خدایی هم هست. من دلم روشن است. بگذار هر چه می خواهند بکنند. بگذار دستهایمان و رسانه هایمان را ببندند و ما را وابسته و بی دین معرفی کنند، اما خدایی هم هست. برای خودم آبرویی قائل نیستم. آنچه بود و هست سرمایه ای از امام و انقلاب و شهیدان است. دل من برای انقلاب، مردم و جمهوری اسلامی می سوزد. به جای تدبیر و پاسخ معقول خشونت ورزیده می شود. همه را دستگیر کرده اند. بیایند مرا هم دستگیر کنند."
🔹به یاد می آورم چند روزی از انتخابات گذشته بود. دیدم که مهندس نگران آینده کشوراست. پرسیدم؟ گفت "اگر چنین پیش برود، آینده آبستن تلاطم و بحرانهای بسیاری است. جوانان این نسل متفاوتند. اگر بی تدبیری ها و بی مسئولیتی ها ادامه یابد، در آینده بسیاری به دست اندرکاران امروز اعتماد نخواهند کرد.اگر برای ما نیزآبرویی مانده باشد شاید بتوانیم به نفع امام وانقلاب در عبور از دشواری ها کمک کنیم. در غیر این صورت از همه عبور خواهند کرد و این نگرانی بسیار بزرگی است."
🔹این سخنان مردی است که جز برای انقلاب و مردم دلش نمی تپد. او را باید بشناسی و از نزدیک دیده باشی تا بدانی که چرا امام عظیم الشان آنچنان شیفته ی او بود. بگذار کسانی که سلوکشان بیشتر به میراث خواران می ماند، او را متهم کنند که از اول ایمان نداشت تا بدین گونه انتقام دیگری از امام گرفته باشند، امامی که نه فقط در ماجرای نخست وزیری و طول جنگ، بلکه پس از جنگ نیز با ادبیات کم سابقه ای هم تدبیر و هم تدین و تقوای مهندس را ستوده بود.
@sedayeslahat
#يادداشت_روز
💢اصلاح طلبان | شکست یا مرگ؟
✍🏼احمد زیدآبادی
🔷جریان اصلاح‌طلبی در ایران شکست خورده اما نمرده است چرا که شکست به معنای مرگ نیست. همانطور که واقعیت یک تیم ورزشی پس از شکست لزوماً محو نمی‌شود بلکه به رده‌های پایین‌تر یا قعر جدول سقوط می‌کند، یک جریان سیاسی هم به صرف ناکامی عملی، از گردونۀ حیات ساقط نمی‌شود، بلکه موقعیت متفاوتی پیدا می‌کند.
🔹به نظرم مشکل اصلاح‌طلبان این است که شکست و مرگ را یکی گرفته‌اند و چون حاضر به پذیرش مرگ خود نیستند، از اعتراف به شکست نیز خودداری می‌کنند. شاید برخی از آنها نیز می‌پندارند که اعتراف به شکست معنایی جز مأیوس کردن هواداران‌شان ندارد و به همین علت از آن طفره می‌روند.
🔹همانطور که عموم مردم - شاید به جز هواداران متعصب - از مربی تیم فوتبالی که شکست خورده اما از کرکری خواندن دست بردار نیست، احساس بیزاری بیشتری می‌کنند، از نیروی سیاسی شکست خورده اما مدعی پیروزی نیز منزجر می‌شوند.
🔹از این جهت، در حرکتی معکوس، اعتراف به شکست می‌تواند نخستین گام صحیح اصلاح‌طلبان برای آفرینش نوعی امید تازه در میان برخی از افراد جامعه باشد.
🔹می‌دانم که این توصیه به مذاق غالب اصلاح‌طلبان خوش نمی‌آید و مرا به ارائۀ رهنمودهای صرفاً سلبی متهم می‌کنند. اگر نیک بیندیشیم، امر سلبی نقطۀ عزیمت و زایشگاه امر ایجابی است. بدون تبیین درست امور سلبی، امور ایجابی ظهور نخواهد کرد. از این رو جماعتی که در امور سلبی قادر به تفاهم و اجماع نباشند، امور ظاهراً ایجابی‌شان بیش از خواب و خیالی نیست و سرنوشت محتوم‌شان شکست پی در پی است.
@sedayeslahat
💢اصلاح طلبان | شکست یا مرگ؟
✍🏼احمد زیدآبادی
🔷جریان اصلاح‌طلبی در ایران شکست خورده اما نمرده است چرا که شکست به معنای مرگ نیست. همانطور که واقعیت یک تیم ورزشی پس از شکست لزوماً محو نمی‌شود بلکه به رده‌های پایین‌تر یا قعر جدول سقوط می‌کند، یک جریان سیاسی هم به صرف ناکامی عملی، از گردونۀ حیات ساقط نمی‌شود، بلکه موقعیت متفاوتی پیدا می‌کند.
🔹به نظرم مشکل اصلاح‌طلبان این است که شکست و مرگ را یکی گرفته‌اند و چون حاضر به پذیرش مرگ خود نیستند، از اعتراف به شکست نیز خودداری می‌کنند. شاید برخی از آنها نیز می‌پندارند که اعتراف به شکست معنایی جز مأیوس کردن هواداران‌شان ندارد و به همین علت از آن طفره می‌روند.
🔹همانطور که عموم مردم - شاید به جز هواداران متعصب - از مربی تیم فوتبالی که شکست خورده اما از کرکری خواندن دست بردار نیست، احساس بیزاری بیشتری می‌کنند، از نیروی سیاسی شکست خورده اما مدعی پیروزی نیز منزجر می‌شوند.
🔹از این جهت، در حرکتی معکوس، اعتراف به شکست می‌تواند نخستین گام صحیح اصلاح‌طلبان برای آفرینش نوعی امید تازه در میان برخی از افراد جامعه باشد.
🔹می‌دانم که این توصیه به مذاق غالب اصلاح‌طلبان خوش نمی‌آید و مرا به ارائۀ رهنمودهای صرفاً سلبی متهم می‌کنند. اگر نیک بیندیشیم، امر سلبی نقطۀ عزیمت و زایشگاه امر ایجابی است. بدون تبیین درست امور سلبی، امور ایجابی ظهور نخواهد کرد. از این رو جماعتی که در امور سلبی قادر به تفاهم و اجماع نباشند، امور ظاهراً ایجابی‌شان بیش از خواب و خیالی نیست و سرنوشت محتوم‌شان شکست پی در پی است.
@sedayeslahat