هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

با چشم نمی‌بیند یا راه نمی‌داند
هر کو به وجود خود دارد ز تو پروایی

دیوانه عشقت را جایی نظر افتاده‌ست
کان جا نتواند رفت اندیشه دانایی

امید تو بیرون برد از دل همه امیدی
سودای تو خالی کرد از سر همه سودایی

زیبا ننماید سرو اندر نظر عقلش
آن کش نظری باشد با قامت زیبایی

گویند رفیقانم در عشق چه سر داری
گویم که سری دارم درباخته در پایی

زنهار نمی‌خواهم کز کشتن امانم ده
تا سیرترت بینم یک لحظه مدارایی

در پارس که تا بودست از ولوله آسوده‌ست
بیمست که برخیزد از حسن تو غوغایی

من دست نخواهم برد الا به سر زلفت
گر دسترسی باشد یک روز به یغمایی

گویند تمنایی از دوست بکن سعدی
جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی

👤#سعدی

💠💠💠
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﯾﻢ ﮐﻪ ﮔﺮ ﺧﻮﺵ ﺑﺸﻨﻮﯼ
ﺷﺮﺡ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﺪ ﻣﺜﻨﻮﯼ

ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﺩﺭﺩﻡ ، ﻫﺰﺍﺭ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﯿﻦ !
ﺭﻭﺡ ﺭﺍ ﺷﯿﺪﺍﯾﯽ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﯿﻦ

ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﻣﻢ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺁﻥ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ
ﺑﺎ ﺩﻝ ﺧﻮﻧﯿﻦ ، ﻟﺐ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺑﯿﺎﺭ

ﻣﻦ ﺧﻤﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﺮﻭﺵ ﭼﻨﮓ ﺭﺍ
ﮔﺮ ﭼﻪ ﺻﺪ ﺯﺧﻢ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺭﺍ

ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺸﻘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﺎﺩ ﺑﻮﺩ
ﺍﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺳﺘﻮﺩ

ﻣﻦ ﻫﻤﯽ ﮐﻨﺪﻡ - ﻧﻪ ﺗﯿﺸﻪ - ! ﮐﻮﻩ ﺭﺍ
ﻋﺸﻖ ، ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺭﺍ

ﺩﺭ ﺭﺥ ﻟﯿﻠﯽ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ
ﺳﻮﺧﺘﻢ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺪﯾﺶ ﺭﺍ

ﻣﯽ ﮔِﺮِﺳﺘﻢ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﺩﻭﺳﺖ
ﺍﻭ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺍﺷﮏ ِ ﭼﺸﻢ ِ ﺍﻭﺳﺖ !

👤#سعدی
💠💠💠
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat