کتابخانه سیمرغ via @like
📕 #راز_کیهان
✍#آرتور_سی_کلارک
کتاب «راز کیهان» ترجمه آقای پرویز دوایی، در سال 1348 توسط انتشارات کتابهای جیبی امیرکبیر چاپ شده است. این کتاب بسیار کمیاب است. حتی بسیاری از منتقدین برجسته سینما که درباره‌ی آثار استنلی کوبریک نقد می‌نویسند نیز آن را نخوانده‌اند. این کتاب را اینجا برای دانلود می‌گذارم...
ادیسه فضایی نام رمانی در گونهٔ علمی-تخیلی است که در سال ۱۹۶۸ میلادی به قلم آرتور سی کلارک و با همکاری استنلی کوبریک کارگردان فیلمی اقتباس شده از همین کتاب، ساخته شد.
ایدهٔ ابتدایی این رمان برگرفته از داستان کوتاه سی. کلارک به نام «نگهبان» است.
این اثر در ایران چندین بار ترجمه و چاپ شده‌است. اولین بار تحت نام راز کیهان « همین نسخه » که نام پرده‌ای فیلم اقتباس شده از آن در ایران بود، به چاپ رسید.
نقل قول از کتاب:
«... و از آن روی که آنها، در تمامی کهکشان، هیچ چیز گرانبهاتر از خرد نیافته بودند، همه جا افشاندن بذر آن را ترغیب می‌کردند. آنها زارعان پهنه آسمان شدند. می‌کاشتند و گاه می‌درویدند؛ و گاه باید علفهای هرز را بیرحمانه وجین می‌کردند.»
«... و در شب کیهانی برای همیشه خاموش شد. چون در تمام کهکشان چیزی گرانبهاتر از «ذهن» نیافته بودند، به پیدایش آن در هر جایی که دیدند کمک کردند. آنها در مزرع ستارگان مقام کِشتکار را احراز کرده بودند که بذری میپاشیدند و گاه ثمری بر میداشتند.» اودیسه فضایی (راز کیهان)
♦️@seemorghbook
✍#آرتور_سی_کلارک
کتاب «راز کیهان» ترجمه آقای پرویز دوایی، در سال 1348 توسط انتشارات کتابهای جیبی امیرکبیر چاپ شده است. این کتاب بسیار کمیاب است. حتی بسیاری از منتقدین برجسته سینما که درباره‌ی آثار استنلی کوبریک نقد می‌نویسند نیز آن را نخوانده‌اند. این کتاب را اینجا برای دانلود می‌گذارم...
ادیسه فضایی نام رمانی در گونهٔ علمی-تخیلی است که در سال ۱۹۶۸ میلادی به قلم آرتور سی کلارک و با همکاری استنلی کوبریک کارگردان فیلمی اقتباس شده از همین کتاب، ساخته شد.
ایدهٔ ابتدایی این رمان برگرفته از داستان کوتاه سی. کلارک به نام «نگهبان» است.
این اثر در ایران چندین بار ترجمه و چاپ شده‌است. اولین بار تحت نام راز کیهان « همین نسخه » که نام پرده‌ای فیلم اقتباس شده از آن در ایران بود، به چاپ رسید.
نقل قول از کتاب:
«... و از آن روی که آنها، در تمامی کهکشان، هیچ چیز گرانبهاتر از خرد نیافته بودند، همه جا افشاندن بذر آن را ترغیب می‌کردند. آنها زارعان پهنه آسمان شدند. می‌کاشتند و گاه می‌درویدند؛ و گاه باید علفهای هرز را بیرحمانه وجین می‌کردند.»
«... و در شب کیهانی برای همیشه خاموش شد. چون در تمام کهکشان چیزی گرانبهاتر از «ذهن» نیافته بودند، به پیدایش آن در هر جایی که دیدند کمک کردند. آنها در مزرع ستارگان مقام کِشتکار را احراز کرده بودند که بذری میپاشیدند و گاه ثمری بر میداشتند.» اودیسه فضایی (راز کیهان)
♦️@seemorghbook