🟥 بیانیه‌ی دانشجویان دانشگاه آزاد شهر قدس و اعلام اعتصاب در روزهای ۱۴، ۱۵ و ۱۶


به نام خالق زن زندگی آزادی

ما دانشجویان آزادی خواه دانشگاه شهرقدس در پی ضرب و شتم و بازداشت گسترده دانشجویان این دانشگاه از جمله #محمدجواد_عباسی ، #حسام_عباسی، #امیررضا_حسینی و اساتیدی همچون #مرضیه_بهرامی و به یاد شهید عزیزمان #حمیدرضا_روحی و سایر شهدای این انقلاب شکوهمند، در تاریخ ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر اعتصاب میکنیم و پا به پای مردم میهن عزیزمان در کف خیابان برای آزادی کشورمان از دست ظالمان میجنگیم تا به مسئولین دانشگاه بفهمانیم که نمره امتحان میان ترم دیگر ذره ای برای ما اهمیت ندارد و اکنون کلاس درس مهم تری در خیابان های این کشور در جریان است و اساتید ما آن قهرمانان شجاعی هستند که جان خود را فدای آزادی کشور میکنند.

ما برخلاف سرکوب ها و تهدیدات شدید همچنان پر قدرت تر از قبل در جهت آزادی ایران گام برمیداریم و پیش میرویم...


#بیانیه
#دانشگاه_آزاد_شهرقدس
#اعتصاب_سراسری
3⃣8⃣6⃣5⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#خبر_فوری

⛔️ #راضیه_رحیمی، دانشجوی کارشناسی فیزیک دانشگاه علم و صنعت ورودی ۹۸، روز جمعه مورخ ۱۱ آذر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.

تا بدین لحظه از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت‌کننده‌ی ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست.

@iust_students_rights :منبع↩️

#دانشگاه_علم‌وصنعت
#سرکوب_فراگیر
3⃣8⃣6⃣6⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🟥 بیانیه‌ی دانشجویان دانشگاه هنر شیراز مبنی بر اعلام اعتصاب در روزهای ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر


«به‌نام‌حق
بشنوید که سکوت شما حمایت از ظلم ظالم است.
این سرزمین ستم را در هیچ‌ کجای تاریخش به خود تحمل نکرده است. از ضحاک و مارهایش تا حکومت‌های انسان‌ستیز دیری نمی‌پاید که هلاکی را به چشم ببینند و
راز این هلاکی چیزی جز همراهی و یک‌دلی نیست.
پنج انگشت یک دست تبدیل به مشت می‌شود و در صورت ظالم کوبیده می‌شود.
دانشجو از اصلی‌ترین رکن‌های هر جامعه تلقی می‌شود. جای دانشجو در زندان نیست. حق اعتراض دانشجو گلوله نیست. پاسخ سوال دانشجو تعلیق و اخراج نیست.

ما جمعی از دانشجویان دانشگاه هنر شیراز برای حمایت از دوستان هم‌دانشگاهیمان که در هفته‌ی گذشته پایشان به کمیته‌ی انضباطی باز شد و تعدادشان تعلیق شدند و همینطور عزیزانمان در دانشگاه‌های دیگر کشور به نشانه‌ی اعتراض و همدلی با اعتصابات سراسری در روزهای ١۴، ١۵ و ١۶ آذرماه در کلاس‌های درس و محیط دانشگاه حاضر نخواهیم شد.

همراهی با مردم ستم‌دیده و در بندمان، وظیفه‌ی هر دانشجوی آزاده است.»


#بیانیه
#دانشگاه_هنر_شیراز
#اعتصاب_سراسری
3⃣8⃣6⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#خبر

🔵🔵#علیرضا_برادران‌شرکا که از شب ۸ آبان ۱۴۰۱ با اصرار حراست دانشگاه امیرکبیر به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات فراخوانده شده بود، پس از ۳۶ روز بازداشت امشب آزاد شد.

@EEAUT :منبع↩️

#دانشگاه_امیرکبیر
3⃣8⃣6⃣8⃣
🆔 @senfi_uni_iran

⛔️دانشجویان بازداشتی دانشگاه علوم پزشکی کردستان


#من_از_یادت_نمی‌کاهم
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_علوم‌پزشکی_کردستان
3⃣8⃣7⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#خبر

🔵🔵 #محمد_وفایی، دانشجوی ورودی ۹۹ کارشناسی مجسمه‌سازی دانشگاه هنر تهران، که روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ماه بازداشت شده بود، به قید تعهد آزاد شد.

#دانشگاه_هنر_تهران
3⃣8⃣7⃣1⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#خبر

🟥◾️ویدئویی دیگر از اجرا و همخوانی تصنیف "میهن ای میهن" به یاد کیان پیرفلک توسط جمعی از دانشجویان دانشکدگان هنرهای زیبا دانشگاه تهران.

۱۲ آذر ۱۴۰۱
#دانشگاه_تهران
#اعتراضات_دانشجویی
#یازدهمین_هفته_اعتراضات_دانشجویی
3⃣8⃣7⃣3⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#خبر_فوری

⛔️#امیرحسین_قادری‌چاشمی، دانشجوی کارشناسی پلیمر دانشگاه صنعتی اصفهان، روز ۱۲ آذر ماه ابتدا پس از ورود به دانشگاه توسط حراست دانشگاه تهدید شد و در ادامه مورد بازداشت قرار گرفته و به زندان دستگرد اصفهان منتقل شده است.

بازپرس شعبه سوم بازپرسی خمینی‌شهر، سعید مشرفی، علی‌رغم صدور قرار وثیقه و تامین آن توسط خانواده، حاضر به آزادی وی نشده و به خانواده این دانشجو اعلام نموده که پرونده و مساله‌ی بازداشت ایشان نباید رسانه‌ای شود و بازداشت وی تا ۱۶ آذر ادامه خواهد داشت.

این دانشجو در هفته‌های گذشته توسط کمیته انضباطی تعلیق از تحصیل و ممنوع‌الورود به دانشگاه و خوابگاه شده بود و دقیقا زمانی که جهت پیگیری احکام کمیته انضباطی به دانشگاه مراجعه کرد، بازداشت شد.


#دانشگاه_صنعتی_اصفهان
#سرکوب_فراگیر
3⃣8⃣7⃣4⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🟥«بیانیه مشترک دانشجویان آزادی خواه دانشگاه گیلان و دانشگاه آزاد رشت»
در تداوم اعتصابات و حمایت از اعتصابات ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر


#بیانیه
#دانشگاه_آزاد_رشت
#دانشگاه_گیلان
3⃣8⃣7⃣5⃣
🆔 @senfi_uni_iran

.
.
🟥«بیانیه مشترک دانشجویان آزادی خواه دانشگاه گیلان و دانشگاه آزاد رشت»
در تداوم اعتصابات و حمایت از اعتصابات ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر


«به نام خداوند عدالت و آزادی»

۳ ماه از اعتراضات به حق ملت ایران میگذرد،۳ ماه است که خاک ها را به خون کشیده اید، حق طلبان را به ناحق زندانی کرده اید، بی رحمانه زخم زدید و بخش بزرگی از این جنایات مربوط به قشر دانشجو است.
بنابراین اعلام میکنیم به عنوان دانشجویان و آینده سازان این مرز و بوم، همگام با هموطنانمان همچنان در راه احقاق حقوقمان استوار ایستاده ایم و به تحریم کلاس ها و پرداخت شهریه ادامه میدهیم.
خطاب به رئیس دو دانشگاه؛ اعتبار مقام شما به حضور و رضایت دانشجویان است، اما طی این مدت دست به اقدامات غیر قانونی و غیر اخلاقی زیادی زدید و همچنین شاهد همکاری شما با نهاد های اطلاعاتی و امنیتی با هدف مرعوب و منکوب کردن دانشجویان بودیم، به درخواست های مکررمان بابت آزادی و رفع تعلیق دانشجویان هم بی تفاوت بودید، پس دانشگاه را که همچون زندان کرده اید، بدون حضور دانشجویانش اداره کنید.

ما نیز متحد تر از قبل، بیرون از زندان هایتان به یکدیگر میپیوندیم و ۱۶ آذر، روز دانشجو را در خیابان با فریاد های دادخواهیمان جشن میگیریم تا صدای بریده شده ی جوانانمان با تیر و خون و زندان را به گوش همه برسانیم.
شما با ارعاب و تهدید سعی در خنثی کردن شعله خشم ما دارید اما، ما ثابت میکنیم قشر دانشجو هرگز در برابر ظلم و ذلت سر خم نمیکند، و حق و شرافت هرگز در برابر تیر و تفنگ تسلیم نمیشود.
ضمن تشکر از اساتید شریفی که این مدت حامی دانشجویان بودند لازم به ذکر است؛ موضع ما در برابر تعداد محدودی از اساتید و دانشجویانی که بنا بر منافع خودشان، به حق، شرافت و انسانیت پشت کرده و رو در روی ما ایستاده اند مشخص است، آنها جزوی از ما نیستند و پایمال کننده خون های ریخته شده و حق های ناحق شده اند
روز پشیمانی و پریشانی شما هم خواهد رسید…

«سوگند به خون بی گناه یارانمان و سوگند به خالق آنها، از راه رفته برنگشته و تا زمان پیروزی حق بر باطل پا پس نمیکشیم»

دانشجویان آزادی خواه دانشگاه گیلان و دانشگاه آزاد رشت

۱۳ آذر ۱۴۰۱


#بیانیه
#دانشگاه_آزاد_رشت
#دانشگاه_گیلان
3⃣8⃣7⃣5⃣
🆔 @senfi_uni_iran

⭕️⭕️پاسخ به یک پرسش قدیمی:
«این ما کیست؟»

✍سایه کارگران



خون دانشگاه به جوش آمده است، تا آنجا که نشان داده است قدرت تزریق چندباره آن به جامعه را هم دارد‌. این بر خلاف آن ادعای تعدادی از دوستان نسل‌ گذشته است که «دانشگاهی که به سمت طبقاتی شدنِ تشدید یافته پیش می‌رود ناگزیر اخته تر و درخود مانده خواهد شد.»

خاطرم هست که در بحبوحه ماجرای سنوات یا کارورزی در سال های ۹۴ تا ۹۶ و مقاومت جانانه دانشجویان و شوراها چه بحث‌های جدی در همین رابطه بین فعالین در جریان بود. محل بحثی که تا آنجا پیش رفت که بسیاری از دوستانمان، گزاره‌ی «دیگر از دانشگاه چیزی در نمی‌آید» را تکیه‌گاه و استدلال «شوراهای صنفی خود سازوکاری دولتی و پیش‌ساخته درون وضعیت است» را نقطه‌ی عبور خود کردند و شوراها را ترک کردند!
اما شاید آن چیزی که در نظر گرفته نشد دو نکته اساسی بود: اولا آن‌که دانشگاه نمیتواند خارج از شرایط اجتماعی زمانه‌اش، پیش یا پس جامعه قرار گیرد و دوم، ساز و کاری تشکیلاتی اگر در راستای شعورِ جمعی ریشه یابد به این سادگی خشک نمی‌شود. (و این دومی همان تصور اشتباهی بود که نظام سرکوب در سال ۹۶ نیز مرتکب شد و سرکوب همه‌جانبه فعالین صنفی دانشگاه در دستور کار قرار گرفت اما هرچه کردند آن جوانه خشک نشد که نشد!)

به یاد ندارم در این کانال هم هیچگاه دفاعی همه‌جانبه از عملکرد شوراهای صنفی در جریان بوده باشد و خودانتقادی یا حتی موضع‌گیری جمعی علیه عملکرد یک شورا همواره در آن وجود داشته. همین امروز هم می‌دانیم که به دنبال آن سرکوب گسترده که از سر گذرانده شد، بسیاری از شوراهای صنفی امروز یا در دست بسیج است( منظور تشکیلاتی عظیم با ایدئولوژی و هدفی مشخص و نه یک تفکر صرف)؛ یا عامدانه و برنامه‌ریزی شده در میان بندهای آیین‌نامه ای خورده شده است و یا صرفا یک فرم و پوسته از آن باقی مانده است که حتی اعضای اصلی‌اش مشارکت فعالانه در وضعیت اکنون را عملا سلب شده یا ناممکن می‌دانند(یکی از مهمترین دلایلی که تشکیل آلترناتیو «شوراهای عمومی» خودسامان‌ده دانشجویان را توجیه کرده و میکند).

این‌ها چیزهایی نیست که ما ندانیم و اتفاقا از همه بیشتر نمایندگان شوراهای صنفیِ واقعی و هنوز موجود می‌دانند. اما دو نکته متفاوت و البته مترقی در عملکرد این نسل از فعالین و این زمان از فعالیت صنفی وجود دارد که پیشروی را ممکن کرده است:

اول ومهترین آنکه متاثر از شرایط قیام امروزِ مردم، به سمت هرچه رادیکال‌تر شدن در اعتراض(و نه مطالبه!)و هرچه گشوده‌تر شدن و توده‌ای عمل کردن در خودساماندهی پیش رفته است( در بسیاری از دانشگاه‌ها عملا مرزهای بین تشکیلاتی در هم شکسته است). دوم و همزمان اینکه وفاداری به اصول و ریشه‌‌های شکل‌گیری(منظور احیا از دهه ۹۰) همچنان چراغ راه است و حفظ بنیان‌های نظری و سازوکارهای اساسی، هرچقدر هم سخت( احتمالا از نظر حجم کار) و پرخطر( به لحاظ امنیتی) همچنان خط نگهدار این جنبش شده است ( همان اصول نظری و شناختی که تفاوت‌های ماهوی یا فقدانش در تشکل‌های نزدیک به اصلاح‌طلبان، آنان را ناگزیر مغلوب شرایط مادی تاریخی کرد که آهسته اما بنیادی به پیش بود. دانشگاه به عصر تازه‌ای پا گذاشت. «دیگه تمامه ماجرا» را سر داد و پوسته‌های حافظ نظم موجود با هر ظاهری را به مرور خط زد یا مجبور به دگرگونی اساسی کرد).
بر همین مبنا در عصر جدیدی که بالاخره اما یکباره فرا رسید، امروز دیگر نمی‌توان گفت فراخوان یا سازماندهی بچه‌های فلان تشکل یا فلان گروه دانشگاهی. امروز یک دانشگاه است و یک قیام. یک مردم و فرزندانش. چه بسا حتی نتیجه‌گیری فعلی این خطوط ‌یعنی «تداوم جنبش صنفی دانشجویی ممکن نبود مگر با حفظ اصالت در بینش و ادغام در کلیت جامعه‌ی انقلابی» هم اساسا بی‌معنا باشد!

بله. حالا دیگر میتوان و باید پا را از این هم فراتر گذاشت. عبور از این مرحله بسیار مهم است. آگاهی یا باوری گشوده در راستای آگاهی جامعه، بسیار حیاتی است. همان چیزی که ما را از ورطه‌ی ساخت و ستیز با دیگری می‌رهاند. آن دوران، به درستی بود و شد اما اکنون به پایان رسیده است.

در یک وضعیت توده‌ای و انقلابی، در عصر راهبری خیابان‌ها. در دورانِ پایان‌ها، هیچ اصراری به قالب‌گیری ماده‌ی اصیل در فرم‌ها و صورت‌های پیشین وجود ندارد. آنچه باید رخ می‌داد رخ داده است. اینجا تداوم مفهومِ مردم و انقلابشان معنا دار است. اکنون صحبت از یک آگاهی جمعی و مقصد است. و این همان دانشگاهی ست که باید باشد. دانشگاهی که می‌تواند «با» و «در» مردم و خیابان‌هایشان مترادف شود.

زمانش رسیده است. می‌توان و باید دست آشتی داد. این «ما» جمع شده است. می‌توان آن را زیست و جشن گرفت. رفاقت معنادار شده است. در کف خیابان یا در صحن دانشگاه.

به نام #زن_زندگی_آزادی. به یاد تمام رفقای در زندان و تبریک به همه‌ی «ما». ۱۶ آذری متفاوت در پیش است!


3⃣8⃣7⃣6⃣
🆔 @senfi_uni_iran