🔴‏ تا فراموش نکنیم ...

امروز، جمعه ۳ شهریور ۱۴۰۲ و در میانه‌ی سالگرد قتل‌عام زندانیان سیاسی، در تابستان ۱۳۶۷، جمعی از خانواده‌های شهدای این قتل‌عام بار دیگر در گورستان ‎#خاوران گرد هم آمده‌اند.

روزهایی را به یاد می‌آوریم که خانواده‌های دادخواه تنها بودند، روزهایی که کمتر کسی اسم خاوران را شنیده بود، روزهایی که هنوز «ما» نشده بودیم و سیاست فریب و ارعاب حاکم کار می کرد، روزهایی که شهدای خفته در خاوران «تروریست» خطاب می‌شدند.

در تمام آن روزهای تلخ و بی‌امید، مادران خاوران بودند که لحظه‌ای دست از مقاومت و پافشاری برنداشتند. هر جمعه‌ی پایان سال و هر جمعه‌ی سالگرد پایان روزهای کشتار، مصرانه به خاوران رفتند، غریبانه سرود خواندند، دستگیر و تهدید شدند، اما اراده کرده بودند که تا روز دادخواهی عقب ننشینند.

عزم آهنین خانواده‌ها و پافشاری‌ شجاعانه‌‌ی‌شان بود که بسیاری از مسئولان وقت که یا در کشتار نقش داشتند، یا دستکم از آن با‌خبر بودند را از موضع «انکار و ادعای ساختگی بودن این جنایت» به جایی برساند که بگویند «اشتباه بود، اما من کاره‌ای نبودم».

@SepehrAzadi