دلقک‌مآبی و مسخره‌بازی
با جهان ساتیری و طنز رادیکال
یک جهان فاصله دارد
آنکه لودگی را با نقد دین اشتباه گرفته است عملا در جبهه‌ی دین و به نفع مظلوم‌نمایی دینی حرکت می‌کند
بی‌اندیشگی آفت است
آفتی خطرناک
در راه ابتذال

جمعه ۲۷ آگوست، ۵ شهریور
قطعه‌ی «پدر» از شاهین نجفی منتشر می‌شود
کاری از یونایتد وویس
با ویدئویی از علیرضا بدیعی

سه سال پیش شعری نوشتم و دو سال کشید تا موسیقی‌اش به سرانجام رسید
مفتخر هستم که جادوی گیتار پویا محمودی، تپندگی ضرب‌های حبیب مفتاح نازنین، ضجه‌های سازهای زهی پدرام شهلایی با موسیقی و شعر و صدای من همراه شدند. همکاری با چنین تیمی یک شانس بزرگ و یگانه بود.
اما «پدر» باید به تصویر کشیده می‌شد و این تصویر باید به دور از کلیشه‌ها حساسیت موضوع را حمل می‌کرد و شاعرانه آن را با مخاطب تقسیم می‌کرد. علیرضا بدیعی عزیز من، پهلوان تصویرهای شاعرانه و یگانه است و ما خوشبختیم که او را داریم. تهیه‌ی این ویدئو با یاری نهایی منصور حسینی عزیز و کمپانی یونایند وویس ممکن شد که حضور منصور خود یک شانس بزرگ برای موسیقی آلترناتیو ایران است.
«پدر» را اما لیلی جان من در مشارکت و همراهی هوشیارانه‌ی موسیقایی‌اش نجات داد و اصرار به ماندن او در جهان راک بود که پدر، پدر شد.
فرجام سعیدی نازنین با حوصله و دقت میکس را انجام داد و از ذهن و هوشیاری‌اش مایه گذاشت و سپاس از بابک رضوانی عزیز برای مسترینگ قطعه.
از همه ممنونم و به زودی اسامی همه‌ی عزیزان همکار را اعلام خواهیم کرد

Shahin Najafi - Pedar (Music Video)
YouTube: https://youtu.be/vNNaiPBpMe8
Buy Track: https://www.shahinnajafimusic.com/pedar
Spotify: https://open.spotify.com/artist/1W5u8Bz2yimyuuI8QNYsNO (August 28)
Apple Music: https://itunes.apple.com/us/artist/401277985 (August 28)
SoundCloud://soundcloud.com/shahinnajafimusic

Shahin Najafi - Pedar
https://www.shahinnajafimusic.com/pedar

این اولین بار است که چهار موسیقی‌دان ایرانی به این ترتیب تجربه‌های شخصی و نگاه تئوریک خود را در یک گفتگوی خودمانی و راحت با مخاطب به اشتراک می‌گذارند. فرجام سعیدی، پویا محمودی، وریا امیری و شاهین نجفی بدون هیچ صحنه‌پردازی و خارج از قالب گفتگوهای رسمی درباره‌ی موسیقی، اصالت و هویت با یکدیگر به گفتگو نشسته‌اند.
مخاطب ایرانی در جهان شنیداری امروز سرگردان است زیرا از سویی نظم سیاسی حاکم بر ایران علاوه بر اینکه هیچ رغبتی به سامان‌دهی آموزش موسیقی و علوم انسانی نقاد ندارد بلکه هرآنچه لازم است و می‌تواند را ضد آزادی اندیشه و پرورش ذهن نقاد افراد جامعه انجام می‌دهد. از سویی دیگر ظاهرا هیچ اراده‌ی سازمان‌یافته و متشکلی خارج از نظم سیاسی مسلط نیز در پی کمک به رشد قوه‌ی خلاقه‌ی جامعه ی ایرانی نیست و تنها به برنامه‌های موقتی قناعت شده است.در این میان عموم مخاطبان موسیقی و درمجموع هنر در میان مجموعه‌ای از آثار تولیدی سرگردان و پریشان‌ به مصرف‌کنندگانی صرف بدل شده‌اند و این در درازمدت خطری جدی برای جامعه‌ی ایرانیان می‌باشد.
این سری گفتگوها تلاش دارد تا نوری بر وضع بیاندازد و دیگران را نیز به این روشنگری و فگتگو دعوت می کند.
این برنامه را می‌توانید در اپ‌های صوتی بشنوید
https://anchor.fm/dyalogemedia/episodes/Sophia-45-Music--Authenticity--Identity-e16lah8
https://soundcloud.com/dyalogemedia/sophia-45-music-authenticity-identity
سوفیا را به دیگران معرفی کنید و سهمی در پرورش ذهن و گسترش سلامت اجتماعی داشته باشید

https://www.clubhouse.com/join/Dyaloge/nLJYJQ8m/xlR4XKqm
«انجمن شاعران زنده» یکی از آشیانه‌های ماست
موقعیتی برای شاعرانگی و گفتگو و دوستی در آرامش

آمار اختلالات روانی میان ایرانیان بیش از ۲۰ میلیون یعنی بیش از ۳۰ درصد؛ از هر ۴ نفر یک نفر است.اختلال اضطراب، افسردگی مهم‌ترین آنهاست. بسیاری از ما درگیر بخشی از این اختلالاتیم.سرکوب و فشار در داخل و فشارهای زندگی روزمره در محیط جدید و دلایل جزئی دیگر تشدیدکننده‌ی این بحران است

مطمئن‌ترین راه، جستجوی راه‌های روان‌درمانی و به موازات آن تغییر سبک زندگی شخصی و در مسیر آرامش و امنیت روانی قرارگرفتن است. باید به ضرورت این تغییر و حفاظت از ذهن و بدن خویش برسیم و زندگی‌مان را بر همان اساس سامان دهیم.

فارغ از جغرافیا، جنسیت، سن، تحصیلات، طبقه و قشر و شاخصه‌های دیگر باید براب ساخت جامعه‌ای سالم‌تر در جایی گره بخوریم و با خود و دیگران به آرامش برسیم. زندگی شلوغ و پرتنش و نیز زندگی در تنهایی و انزوا خطر اضطراب و افسردگی را افزایش می‌دهد.

سالهاست که مخاطب من می‌پرسد: «آیا راه نجاتی هست؟»، « راه درمان چیست؟»
پیش از این من کار خود را روایت رنج و درد و بیان بی‌پرده‌ی آن واقعیت خشن می‌دانستم . اما حالا باید در کنار بیان واقعیت به سمت راه‌های نجات و درمان برویم.
من خود در این مسیر هستم و آنکه همراه می‌شود«هم‌پا»‌ست

با رصدکردن رفتار سیاسی «پیامبران آتئیسم جدید» می‌توان حدس زد، آتئیسم بدون فهم سیاسی مستقل چیزی در قامت مارکسیسم و اسلام‌گرایی‌ست؛ همانقدر کاسب، عامی، تقلیل‌گرا و خشن که آدرس‌های ‌اشتباه به شهروند می‌دهد.