تفنگ در دهان خدا
پشنگ بر ناخن خلق مردد
در کوچه طاعون زوزه می کشد
و باد از تیفوس حامله است
درختان مات مرثیه خوان خواهران خویشند
خاک خراب خون و
بد عربده بر مرگ و تیرگی گسترده
مصیبت معصیت

جنس سوم؛لطفعلی خان
#شاهین_نجفی

رژیم فاسد اسلامی ایران سه تن از جوانان حاضر در اعتراضات آبان ماه را به اعدام محکوم کرده است. جان این جوانان در خطر است و نباید اجازه دهیم تا در میان انبوهی خبرها گم شوند.
⁧ #امیرحسین_مرادی⁩
⁧ #سعید_تمجیدی⁩
⁧ #محمد_رجبی⁩

مشق مرگ 
اشک سرد
#چل
.
.
پیش‌فروش منتفی
کاور تموم بشه اولین قطعه منتشر میشه

‏در ⁧ #بیترکس⁩ این گزاره مدام تکرار می‌شود:
‏در زندگی جمعی آدمی هیچ چیزی مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر از پول و قدرت نیست.
‏هر مفهوم آسمانی و زمینی در نهایت باید در ساحت اقتصاد و قدرت خود را تعریف کند.
‏نتیجه؟
‏آنکه بیرحمانه توطئه و حذف می‌کند و با قدرت مسلط هماهنگ‌تر است باقی می‌ماند.

‏جهان واقعی یعنی کارخانه پورشه.
‏در صلح به فرمان هیتلر «فولکس واگن» می‌سازد و در زمان جنگ انواع تانک‌ها را.
‏تکنولوژی سمت و سوی‌اش تنها با قدرت و اقتصاد است.
‏نظام هیتلری شکست خورد و رفت اما پورشه ماند.
‏ ⁧ #بیترکس⁩
‏⁧ #تلخ⁩
‏⁧ #واقعیت⁩
‏⁧ #سیاست_شعر_نیست⁩

‏گذشت آن دوره شوخی و تمسخر باورهای عامیانه و خرافه‌های مذهبی. امروز همه‌ی این تصاویر باید موارد مطالعاتی باشند. در آزمایشگاه نباید از موجود آزمایشگاهی متنفر بود.

باید سالها خود را قرنطینه کرد. ویروس ابتذال همه‌گیر و تقریبا غیرقابل درمان است. ارتباط با جامعه بیمار تنها با وسائل ایمنی، کمی امن می‌شود.

مشکل فقط ⁧ #لیس_زدن_ضریح⁩ است.
اگر رئیس و بالادست و کارفرما و دولت‌ها و سازمان‌ها و رسانه‌ها و احزاب سیاسی را لیس بزنید ایراد خاصی ندارد.
⁧ #بیترکس⁩

حداقل کل تاریخ هنر را اگر جستجو کنیم تنها لیسندگان قوی‌تر و بهتر مثل آدم زندگی کردند و در خوشی و فربگی مردند. هرکه مقاومت کرد حذف شد و یا در بدبختی تلف شد.
کسی از هنرمندان معاصر اگر خلاف این را گفت و سرپا و تپل هم بود بدانید جایی را می‌لیسد و ما خبر نداریم. داخل و خارج هم ندارد.

‏گفت: عجب همه لیسنده‌اند، پس خودت چی؟
‏گفتم نه همه نیستند. اما عده‌ای اونقدر خودشان برای لیسیدن زخم دارند که زمانی برای لیسیدن چکمه ارباب نیست.
‏پ.ن: اساسا یک لیسنده تصور نلیسیدن برایش ناممکن است چون تمام عمر در برابر «قدرت برتر» کرنش کرده و خم شده است.

‏اساسا لیسیدن(هماهنگی با قدرت برتر) یک توانایی‌ست. آنکه باج‌دادن و‌ لیس‌بازی را بلد نیست از بازی حذف شده و یا تبدیل به «شر» می‌شود. لیسیدن یعنی تلاش برای بقاء به هر شکل ممکن! بعضی‌ها بدنی نمی‌توانند و یا زمان‌شان نیست. در این جدال دایناسورها حذف می‌شوند اما موش‌ها باقی می‌مانند.

‏اگر الگوی زندگی‌ات از کودکی ناتوانان در لیسیدن و یا درندگان و آدم‌های «نااهل» یعنی آنها که اهلی نمی‌شوند، باشد باید آماده مرگ باشی. این مرگ یعنی خروج از چرخه‌ی قدرت مگر اینکه خودت چرخه‌ی جدیدی را تعریف کنی. و مگر هدف ما چیزی جز تربیت یک مشت درنده‌ی نااهل است؟

‏آنها که با فلسفه لالایی می‌خوانند و هنر برای‌شان بازی فردیت با مرگ است و سیاست لحظه‌ی رهاشدن از فردیت. آنها که فروتن نیستند و غرورشان آنها را از بندگی در خفت به بردگی با سرکشی رسانده است.
‏این بازی شعار نمی‌شناسد چرا که پول شوخی ندارد باید روحت را پیشاپیش بفروشی.

‏مومنان سرکش روح‌شان را به نشانه‌ و مفاهیم ذهنی و انتزاعی فروخته‌اند و‌ ناگزیرند از برابر قدرت واقعی جهان بگریزند و یا مقاومت کنند. اما اگر ناگزیرا مثلا با حکومتی مثل چین روبرو شوند خود را می‌سوزانند. پس مسئله سوختن در برابر قدرت نیست ، مسئله «کدام قدرت» است.

‏پ.ن در خطوط پیشین«انتزاعی» و «ذهنی» را به عمد جدا از هم و متفاوت گرفتم. ذهن امکانی مادی و فیزیولوژیک است اما انتزاع موردی قابل دریافت اما غیرقابل شناخت و کنترل است. یعنی می‌توان در انتزاع دخالت کرد اما نمی‌توان آن را تعیین کرد. اما می‌توان هم مسیر و هم امکان‌های ذهن را