‍‍ بهمن پنجاه و هفت

چو هم میهنان را خرد تیره گشت
به مرز گهر تیرگی چیره گشت
ازین خانه راندند شاه شهان
نشاندند دشمن به تخت کیان

زدل مهر میهن برانداختند
به آئین بیگانه دل باختند
به بهمن در آن سال پنجاه و هفت
چو دیو آمد آزادی از خانه رفت

بد اندیشگان مرد دولت شدند
نگهبان زندان ملت شدند
ز بهمن بپا شد سرافکندگی
زد و بند و کشتار و شرمندگی

زن و کودک و مرد و پیر و جوان
گشودند دروازه بر دشمنان
وزان مام میهن چو ویرانه شد
سرای زد و بند بیگانه شد

گدا آمدند و گرفتند جان
به یکشب خدایان شدند این ددان
گلوی پسر برسر دار شد
پدر سوی مادر تبر دار شد

تبر خون ما را درین خانه ریخت
بهایش به انبار ِ بیگانه ریخت
گرفتند و بردند و بستند پر
نیامد به جز مرگ ِ یاران خبر

خدایی که اینان به ما داده اند
قفس دارد و هم کمان و کمند
قفس را نشان کرد بر بردگان
کمند و کمانرا بر آزادگان

به هر زندگی کزسر ِ بردگی ست
دلیرانه مردن به از زندگی ست
از آنروز من زندگانی کنم
که زنده نمانَد یکی دشمنم

نباشد رهی جز بپا خاستن
بپا خاستن همزمان تن به تن
که فردا سراسر درین بوم و بر
نیابی ز ما رفته رفته اثر

عربنامه ای را گرفتیم دست
سپردیم کشور به تازی پرست
کنون سفره بر دیو آراستیم
ز فرزند ِ خود نانِ شب کاستیم

روا کِی شود مِهر ِ دشمن ترا
سزا کِی دهد جز شکستن ترا
سرای تو در خاک ِ بیگانه نیست
جزین خانه مارا دگر خانه نیست

عرب ملکِ غزه کجا من کجا
فلسطین کجا عشق میهن کجا
هزاران چو لبنان و چون آن و این
فدای یکی خشت ِ ایرانزمین

که اینان بسی پارسان کُشته اند
خدا کُشته و خود خدا گشته اند
چنان قصّه خواندند در گوش ما
که درخواب ِصد ساله شد هوش ما

به سود ِ بقای نظامی پلید
امام و امامزاده آمد پدید
بسی نام ها را ز مذهب زدند
بسی دُخت ِ کورش سمیّه شدند

هدف جز فروشِ وطن هیچ نیست
نگر کاینهمه آیت الله چیست
نسوزد بر اسلام دلهایشان
که در سر تجارت بوَد کارشان

بیا تا چو آهنگران خاک را
جهنّم بسازیم ضحّاک را
فریدون ز ره آوریم این زمان
که دزدی نماند درین باستان

زمان شد که لشکرزخویش آوریم
ز ناپارسان سینه ها بردریم
زنیم آنچنان سر ز اشغالگر
که بر شانه یادی نمانَد ز سر

نژادی ندیدم همانند خویش
که بر دین دهد جان فرزند خویش
چنان خون ِ مادر بریزد بسی
به تازی پرستی رسد هر کسی

به سر آنچه آمد ز ویرانگران
نشاید ز سر با گذشت ِ زمان
نه هرگز فراموش خواهیم کرد
نه هرگز بداریم دست از نبرد

به دل گر دهی مِهر ِ میهن کمی
به تاریخ هرگز نمیری دمی
مرا نیست زین گفته خوشتر به یاد
چو ایران نباشد ... جهان هم مباد
......
آذر
@azar_massoud