Shaharning katta ko’chalaridan birida bir gadoy juda eski bir quti ustida o’tirib, tilanchilik qilar ekan. Kunlardan bir kun shu ko’chadan bir darvesh o’tib qolibdi. Gadoy darveshning eskirib ketgan ust-boshiga qarab, undan sadaqa so’rash-so’ramaslikni o’ylab tursa, darvesh o’zi uning yoniga kelib, unga bitta tanga uzatibdi.
- Qanchadan beri shu yerda sadaqa so’raysan? – qiziqibdi darvesh.
- Yigirma yildan beri, - javob beribdi gadoy, - bu shaharning odamlari sahiy, hech quruq qo’yishmaydi.
- Ustida o’tirganing qanday quti? – yana so’rabdi darvesh.
- Bilmadim, eski bir quti-da. Uni shu yerda topib olganman – shundan beri ustida o’tiraman, juda qulay.
- Ichida nima bor?
- Bilmayman.
- Ochib ko’rmaganmisan?
- Yo’q. Uni ochishga qo’rqaman.
- Nega? Buning nimasi qo’rqinchli?
- Uning ustiga “Buning ichida nima borligini faqat xudo biladi” deb yozib qo’yilgan. Buning ichida oddiy banda bilishi mumkin bo’lmagan narsa bo’lsa – demak, juda yomon narsa bor. Shuning uchun uni hech qachon ochib ko’rmaganman.
- Balki uning ichida juda yaxshi narsa bordir, - kulibdi darvesh, - Nahot, shuncha yildan beri qutida nima borligiga qiziqmagansan.
- Aytdim-ku, uning ichida yaxshi narsa bo’lishi mumkinmas. Xudodan boshqa hech kim bilmaydigan narsa hech zamonda yaxshi narsa bo’lmaydi.
- Men darvesh bo’lib, yurtlarni kezib, juda ko’p g’aroyibotlarni ko’rganman. U ajoyibotlar haqida ham bu shaharda hech kim bilmaydi. Dadil bo’l, qutini ochib ko’r.
Darveshning qistovi bilan gadoy qo’rqa-pisa qutini ochib qarasa – ichi to’la tilla tanga emish. Darvesh hayratdan og’zi ochilib qolgan gadoy yelkasini qoqib:
- Eh birodar, hech kim bilmagan narsani bilishdan qo’rqib, yigirma yil oltin to’la quti ustida o’tirib, tilanchilik qilibsan. Darvesh bo’lib, bunaqasini hali ko’rmaganman, - dega ekan.
7Qadam_4
@yettiqadam
- Qanchadan beri shu yerda sadaqa so’raysan? – qiziqibdi darvesh.
- Yigirma yildan beri, - javob beribdi gadoy, - bu shaharning odamlari sahiy, hech quruq qo’yishmaydi.
- Ustida o’tirganing qanday quti? – yana so’rabdi darvesh.
- Bilmadim, eski bir quti-da. Uni shu yerda topib olganman – shundan beri ustida o’tiraman, juda qulay.
- Ichida nima bor?
- Bilmayman.
- Ochib ko’rmaganmisan?
- Yo’q. Uni ochishga qo’rqaman.
- Nega? Buning nimasi qo’rqinchli?
- Uning ustiga “Buning ichida nima borligini faqat xudo biladi” deb yozib qo’yilgan. Buning ichida oddiy banda bilishi mumkin bo’lmagan narsa bo’lsa – demak, juda yomon narsa bor. Shuning uchun uni hech qachon ochib ko’rmaganman.
- Balki uning ichida juda yaxshi narsa bordir, - kulibdi darvesh, - Nahot, shuncha yildan beri qutida nima borligiga qiziqmagansan.
- Aytdim-ku, uning ichida yaxshi narsa bo’lishi mumkinmas. Xudodan boshqa hech kim bilmaydigan narsa hech zamonda yaxshi narsa bo’lmaydi.
- Men darvesh bo’lib, yurtlarni kezib, juda ko’p g’aroyibotlarni ko’rganman. U ajoyibotlar haqida ham bu shaharda hech kim bilmaydi. Dadil bo’l, qutini ochib ko’r.
Darveshning qistovi bilan gadoy qo’rqa-pisa qutini ochib qarasa – ichi to’la tilla tanga emish. Darvesh hayratdan og’zi ochilib qolgan gadoy yelkasini qoqib:
- Eh birodar, hech kim bilmagan narsani bilishdan qo’rqib, yigirma yil oltin to’la quti ustida o’tirib, tilanchilik qilibsan. Darvesh bo’lib, bunaqasini hali ko’rmaganman, - dega ekan.
7Qadam_4
@yettiqadam