#ازدواج

از نگاه دوبوار، زنان ازدواج را یک امر بدیهی می داند اما همین ازدواج باعث انقیاد زنان در بسیاری از اقوام و مردمان است. #ازدواج اگرچه اغلب زنان مشتاق آن هستند ولی بیشترین ستم بر زنان در ازدواج اتفاق می افتد. دوبوار در کتاب #جنس_دوم مطرح می کند که چگونه زنان جزو مالمیک مردان محسوب می شوند و چگونه در ازدواج به بیگاری می روند. بخشی از زنان بعد ازدواج دیگر حتی صاحب مالمیک قانونی خود هم نیستند زیرا پس از ازدواج، همه مایملک شان به هسرانشان سپرده می شود.

بیشتر زنان، همواره از حرکت و تکاپوی دنیای اطراف دور نگاه داشته می‌شوند؛ محصور در یک زندگی خصوصی بنا شده توسط مردانی که فکر می‌کنند به تنهایی می‌توانند از عهده تعیین و تعدیل تمامی کارها برآیند.

پس از این بیان کاملاً صحیح، نظریات و ایده‌های کلیدی بسیاری در اثر گنجانده شده است: قدرت افسانه‌های فرهنگی (افسانه ظرافت و زنانگی زن) به گونه ای در خدمت مردان قرار گرفته که تحمیل و تبعیت زنان را جاودان و همیشگی کرده است؛ نقش ازدواج و کانون خانواده که به مکانی برای ظلم و ستم ابدی زنان تبدیل شده است؛ #تابوها و #عدم_آزادی که حتی در خصوصی‌ترین روابط زناشویی هم وارد شده است و در انتها نتیجه گیری شده که عدم تساوی روابط دو جنس مخالف، از سالیان دور، بر اساس افسانه «زن بودن ابدی و ازلی» پایه‌گذاری شده است.