افراد دارای معلولیت ایرانی و دشواری زیست شهروندی

اگر در ایران زندگی کرده باشیم به احتمال بسیار فراوان شاهد وضعیت نامطلوب افراد دارای معلولیت در کنار خیابان‌ها یا مراکز اداری بوده‌ایم. مسئله وضعیت نامطلوب افراد دارای معلولیت در ایران گاهی تن به فاجعه می‌زند. حتی تصور حضور یک فرد دارای معلولیت سالمند که کنار خیابان رها شده باشد دل هر انسان شرافتمندی را می‌لرزاند، ولی در ایران می‌توان افراد دارای معلولیتی را دید که علی‌رغم سالمندی و معلولیت، حق بدیهی آسوده‌زیستن را از دست داده‌اند و به معنای واقعی کلمه آواره هستند. 
این مستند کوتاه نگاهی دارد به وضعیت افراد دارای معلولیت در ایران و امکاناتی که حکومت از آن‌ها دریغ کرده است.


ایران حجم گسترده‌ای از افراد دارای معلولیت دارد که پشت دیوار بی‌توجهی و بی‌کفایتی عمر می‌گذرانند. آنان نیازمند توجه ویژه دستگاه اجرایی کشور هستند تا بتوانند زندگی شرافتمندانه‌ای پیشه کنند. مسئله‌ای که نه لطف، بلکه حق بدیهی آنان است. ولی جدای از وظیفه دستگاه‌ها و نهادهای دولتی، خوب است که ما شهروندان نیز به مسئله افراد دارای معلولیت و توانخواهان و کیفیت حضور آنان بین خودمان توجه بیش‌تری داشته باشیم و دستکم از خودمان چنین پرسش‌هایی بپرسیم:
مسئولیت شهروندی ما در قبال افراد دارای معلولیت چیست؟ ما چگونه به سهم خود می‌توانیم زمینه‌ساز زندگی آسوده‌تر برای آنان باشیم؟ چگونه می‌توانیم فرزندان خود را با حقوق بدیهی افراد دارای معلولیت آشنا کنیم؟ چگونه می‌توانیم زمینه‌ساز فشار روی نهادهای دولتی برای بهبود ساختاری وضعیت افراد دارای معلولیت باشیم؟ پاسخ به این پرسش‌ها و تامل و بحث درباره آن‌ها قطعا به توجه بیشتر به وضعیت افراد دارای معلولیت خواهد انجامید. فراموش نکنیم؛ افراد دارای معلولیت نیازمند نیستند؛ آنان شهروندان جامعه هستند و زندگی آسوده نه لطف بلکه حق آن‌هاست.


https://youtu.be/EEOJOoSgRyo

#معلولیت #افراد_دارای_معلولیت #مسئولیت_اجتماعی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech