📍جنگ میان گفتار عامیانه و رسمی پایان‌ناپذیر است!
#علی_رجبلو ، #زهرا_علیخانی :
🔻در هر زبان ملی رسمی، همواره شماری از زبان‌های اجتماعی و ژانرهای گفتاری روزمره، ازجمله اشکال شفاهی یا ژورنالیستی، زبان بازار، زبان جوانان و ... وجود دارد. این زبان‌ها دارای طیف‌های متفاوتی از اهداف، لهجه‌ها و ارزیابی‌های اجتماعی هستند. آن‌ها از جهان روزمره برمی‌خیزند و با یکدیگر درگیر می‌شوند و الگوهای خاصی از کنش را به آگاهی انسانی وارد می‌کنند و به شیوه‌ی گفتگویی، همزیستی می‌کنند و باهم ارتباط برقرار می‌سازند.
🔸زبان متداول و رسمی، اشکال گفتگویی فاخر را که خاص نخبگان آموزش‌یافته است؛ را سرمشق خود قرار داده است و خود را در تقابل با گفتار روزمره تعریف کرده است. یعنی شیوه‌هایی از گفتار که در خیابان، بازار و میدان‌های عمومی رواج دارد.
🔸مقامات رسمی می‌کوشند تا بر این زبان‌های چندگونه، نظمی ثابت بخشند و با استناد به سبکی معیار، این زبان‌ها را تابع آن سازند تا کیفیت" از حیث اجتماعی فروبست گروه ممتاز" را حفظ کنند و مرز میان استفاده میزبان مشروع از نامشروع را استحکام بخشند.
http://l1l.ir/49g5
🔸باختین معتقد است که تلاش‌ها برای وحدت بخشیدن به جهان لفظی۔ ایدئولوژیک، هرگز به‌طور کامل موفقیت‌آمیز نبوده است. گرایش تمرکزگرا به‌سوی انسجام را فرایندهای مرکزگریز کمابیش قدرتمندی برهم می‌زنند. فرایند مرکزگریز - که باختین آن را با ژانرهای مردمی- جشنی» مردم معمولی یکی می‌انگارد. ادامه می‌یابد؛ تا از درون واژگونی و وحدت زدایی نظام زبانی که رسماً تضمین‌شده است، استمرار یابد.
🔸به‌طورکلی او جهان اجتماعی را صحنه نبرد بی‌پایانی می‌داند که میان نیروهای رسمی که طالب ایستایی و جمود هستند و انگیزش‌های غیررسمی که طالب جنبش، تغییر و تکثرند، جریان دارد .
#علی_رجبلو ، #زهرا_علیخانی :
🔻در هر زبان ملی رسمی، همواره شماری از زبان‌های اجتماعی و ژانرهای گفتاری روزمره، ازجمله اشکال شفاهی یا ژورنالیستی، زبان بازار، زبان جوانان و ... وجود دارد. این زبان‌ها دارای طیف‌های متفاوتی از اهداف، لهجه‌ها و ارزیابی‌های اجتماعی هستند. آن‌ها از جهان روزمره برمی‌خیزند و با یکدیگر درگیر می‌شوند و الگوهای خاصی از کنش را به آگاهی انسانی وارد می‌کنند و به شیوه‌ی گفتگویی، همزیستی می‌کنند و باهم ارتباط برقرار می‌سازند.
🔸زبان متداول و رسمی، اشکال گفتگویی فاخر را که خاص نخبگان آموزش‌یافته است؛ را سرمشق خود قرار داده است و خود را در تقابل با گفتار روزمره تعریف کرده است. یعنی شیوه‌هایی از گفتار که در خیابان، بازار و میدان‌های عمومی رواج دارد.
🔸مقامات رسمی می‌کوشند تا بر این زبان‌های چندگونه، نظمی ثابت بخشند و با استناد به سبکی معیار، این زبان‌ها را تابع آن سازند تا کیفیت" از حیث اجتماعی فروبست گروه ممتاز" را حفظ کنند و مرز میان استفاده میزبان مشروع از نامشروع را استحکام بخشند.
http://l1l.ir/49g5
🔸باختین معتقد است که تلاش‌ها برای وحدت بخشیدن به جهان لفظی۔ ایدئولوژیک، هرگز به‌طور کامل موفقیت‌آمیز نبوده است. گرایش تمرکزگرا به‌سوی انسجام را فرایندهای مرکزگریز کمابیش قدرتمندی برهم می‌زنند. فرایند مرکزگریز - که باختین آن را با ژانرهای مردمی- جشنی» مردم معمولی یکی می‌انگارد. ادامه می‌یابد؛ تا از درون واژگونی و وحدت زدایی نظام زبانی که رسماً تضمین‌شده است، استمرار یابد.
🔸به‌طورکلی او جهان اجتماعی را صحنه نبرد بی‌پایانی می‌داند که میان نیروهای رسمی که طالب ایستایی و جمود هستند و انگیزش‌های غیررسمی که طالب جنبش، تغییر و تکثرند، جریان دارد .