فریاد زندانیان

پس از آن و با توجه به خیل خون عزیزانمان در خیابان بود که دانشجویان مدافع برابری، سکولاریسم، مدرنیسم، انسانیت و آزادی، ۱۶ آذر را بدل به صحنه دادخواهی آن کردند؛ همگام با خانواده‌های جانباختگان آبان از نیزارهای ماهشهر تا خیابان‌های تهران، از شیراز و اصفهان و تبریز و ارومیه و سنندج و کرمانشاه تا زاهدان و بندرعباس تا اهواز و مشهد و ... همه و همه را مرور کردند و گفتند: "آبان ادامه دارد".

ما دانشجویان، کارگران، معلمان، پرستاران و همه مردم تحت ستم و آسیب دیده، پای حرف آبان‌مان ماندیم و حرف آخر را همان اول زدیم: "تغییر ریشه‌ای در تمام مناسبات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی؛ فورا و بدون هیچ تخفیفی."

پس از آبان ۹۸ دیگر اوضاع متفاوت‌تر بود، در دانشگاه‌ها نه بسیج و حراست و کمیته‌های انضباطی کنترل سابق را داشتند و دارند و نه در جامعه توپ و موشک و تانک و مسلسل می‌توانست رعب و وحشت مطلوب حافظان نظم موجود را تامین کند. در جامعه پاسخ به تشدید سرکوب‌ها را دیگر با شعار "توپ تانک مسلسل، هرگز اثر ندارد" داده بودند. این را پیشروی روزانه جامعه‌ی معترض می‌گوید؛ این را حضور دائم دانشجویان مستقل از حاکمیت در دانشگاه‌ها می‌گویند، اعتصاب کارگران هفت تپه و مراکز نفتی و پتروشیمی‌ها می‌گوید و شدت بالای نفرت و انزجار عمومی بی‌تاثیری توپ و تانک و مسلسل در مقابل خشم و قدرت زیر و رو کننده مردم را فریاد می‌زند.

حضور دانشجویان بویژه طی یک سال گذشته که خط و نشان کشیده و می‌کشد در بزنگاه‌های تاریخی، نقش کلیدی و پیشبرنده دانشجویان را تصویر کرده است؛ این را می‌توان در جریان اعتراضات دی ماه ۹۸ دید. دادخواهی از یک عمل شنیع و ضد انسانی، آنهم در جامعه‌ای که هم داغدار و هم خشمگین از قتلگاه "آبان خونین" است، مورد استقبال وسیع مردم قرار گرفت و اعتراضات سراسری دیماه بخاطر شلیک عمدی به هواپیمای اوکراینی که باعث قتل عام مسافران این هواپیما شد و جنایتی دیگر را رقم زد.

در این یکسال همزمان با پیشروی وسیع بخش‌های مختلف جامعه، دانشجویان نیز همچنان جلو آمده‌اند و در رویارویی‌های دیگری از جمله تحریم انتخابات ۹۸ و تحمیل تعطیلی مراکز آموزشی به حاکمیت به دنبال شیوع ویروس کرونا نقش داشته‌اند. اما آنچه که سال اعتراضی پشت سر گذاشته شده را از جهات متعددی متفاوت می‌سازد؛ تصویر واقعیتی بود که سال‌ها فریاد زده شده است. شعار: "دانشجو کارگر معلم، اتحاد اتحاد". فعالیت مداوم و مشترک تشکل‌ها و جمع‌های کارگری، دانشجوئی، زنان، معلمان، بازنشستگان و غیره تضمینی است برای پیشروی عمومی و همه جانبه ما برای احقاق تمام حقوق از دست رفته‌مان.

ما دانشجویان، فارغ‌التحصیلان بیکار، کارگران، ورزشکاران، معلمان و فعالین دفاع از حقوق کودک اعلام می‌کنیم در تداوم روند اشاره شده و در راستای هرچه بیشتر قدرتمندتر کردن مبارزات توده‌ای، فراخوان ۱۶ آذر امسال، چیزی جز ادامه مبارزات سراسری دانشجویان، گروه‌های محله‌ای، کارگری، زنان، فعالین محیط زیست، معلمان، دانش آموزان و … نیست. همانطور که تا کنون در هر تحرک و جنبش اجتماعی حاضر بوده‌ایم، تمام وقایع پیش رو را نیز با حضور اعتراضی خودمان به سکویی برای پرواز آزادی خواهی در آسمان سیاسی کشور تبدیل خواهیم کرد؛ و در این راه پر فراز و نشیب نشان خواهیم داد که نه سرکوب، نه جنایت، نه اعدام، نه بازداشت، نه شکنجه، نه احکام سنگین و وثیقه و نه شیوع کرونا و نه هیچ عامل دیگری نمی‌تواند ما را از پیشبرد مبارزاتمان برای برخورداری از زندگی آزاد و برابر باز دارد.

۱. تشکل مستقل دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان

۲. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه بهشتی تهران

۳. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه علامه تهران

۴. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه فردوسی مشهد

۵. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه‌های هنر تهران

۶. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه آزاد نجف آباد اصفهان

۷. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

۸. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه الزهرا تهران

۹. جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه پیام نور تهران جنوب

۱۰. انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه

۱۱. سندیکای نقاشان البرز

۱۲. فعالین کارگری سقز

۱۳. فعالین لغو کار کودکان

۱۴. ورزشکاران رزمی کار کرمانشاه

۱۵. فارغ‌التحصیلان رشته شیمی دانشگاه رازی کرمانشاه

۱۶. کارگران پتروشیمی سبلان عسلویه

۱۷. کارگران پتروشیمی جم عسلویه

۱۸. کارگران پتروشیمی بوشهر عسلویه

۱۹. کارگران پتروشیمی صدف عسلویه

۲۰. کارگران پتروشیمی دماوند عسلویه

#روز_دانشجو #۱۶آذر #دانشجو #دانشگاه #آبان_ادامه_دارد #اعتراضات_سراسری
#سکوت_ممنوع #آبان_دیگر_بسازیم #آبان۹۸
https://t.me/CHZIR/20532
♦️به کانال تلگرامی فریاد زندانیان بپیوندید
https://t.me/CHZIR