Forwarded from شورای بازنشستگان ایران
به بهانه آزادی #اسماعیل بخشی و #فعالین_صنفی_فرهنگیان_با_قرار_وثییقه_سنگین
محمود صدیقی پور عضو هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان:
روند دستگیریها و متعاقب آن آزاد شدن کنشگران صنفی، با وثیقه های کلان، شگردی است که حاکمیت هوشیارانه بکار گرفته است. از یک طرف تهور و جسارت زندانی و فشار رسانه ای و کانونهای حقوق بشری و بدنه جامعه و... ،حاکمیت را در تنگنا قرار داده و علاقه ای ندارد با موقعیت سیاسی اِمروزش در جهان و بحران هر روزه داخلی آمار زندانیانش بالا رود پس چاره ای جز بیرون کردن زندانی از زندان برایش باقی نمی ماند و از طرف دیگر با این ترفند زندانی را پرونده دار میکند و با شمشیر داموکلس وثیقه و حکمهای تعلیقی، در سر بزنگاه و در وقت مناسب وقتیکه آبها از آسیاب افتاد، فشار خود را بر کنشگران بیشتر میکند.
پیشنهاد میشود چالشی براه انداخته شود زمانیکه فعالین صنفی بازداشت میشوند از پذیرفتن وثیقه خودداری نمایند و اگر این چالش همه گیر شود قاضی و نیروهای امنیتی را وادار به نرمش بیشتر خواهد کرد. چنین تجربه ای را بعضی از کنشگران در تاریخ کنشگری خود آموخته اند. بطور مصداقی در یک حرکت میدانی صنفی پس از دستگیری تعدادی از اعضای هیئت مدیره یک استان، قاضی پرونده پس از یک محاکمه چند دقیقه ای برای آنها وثیقه های سنگین برید، در نتیجه مقاومت و نپذیرفتن، آخرالامر قاضی ناگزیر شد با ارائه یک فیش حقوقی توسط یکی از همکاران، همه آنهارا بدون وثیقه آزاد کند. البته شاید شرایط زمانی و سیاسی آنروز با امروز فرق داشته باشد و همچنین بستگی به نوع پرونده داشته باشد، اما اگر این کنش همه گیر و سراسری شود حتما موفقیت آمیز خواهد بود. و حداقل از دست و دل بازی قاضی پرونده در صدور حکمهای با وثیقه بالا جلو گیری خواهد کرد.
@Shbazneshasteganir
محمود صدیقی پور عضو هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان:
روند دستگیریها و متعاقب آن آزاد شدن کنشگران صنفی، با وثیقه های کلان، شگردی است که حاکمیت هوشیارانه بکار گرفته است. از یک طرف تهور و جسارت زندانی و فشار رسانه ای و کانونهای حقوق بشری و بدنه جامعه و... ،حاکمیت را در تنگنا قرار داده و علاقه ای ندارد با موقعیت سیاسی اِمروزش در جهان و بحران هر روزه داخلی آمار زندانیانش بالا رود پس چاره ای جز بیرون کردن زندانی از زندان برایش باقی نمی ماند و از طرف دیگر با این ترفند زندانی را پرونده دار میکند و با شمشیر داموکلس وثیقه و حکمهای تعلیقی، در سر بزنگاه و در وقت مناسب وقتیکه آبها از آسیاب افتاد، فشار خود را بر کنشگران بیشتر میکند.
پیشنهاد میشود چالشی براه انداخته شود زمانیکه فعالین صنفی بازداشت میشوند از پذیرفتن وثیقه خودداری نمایند و اگر این چالش همه گیر شود قاضی و نیروهای امنیتی را وادار به نرمش بیشتر خواهد کرد. چنین تجربه ای را بعضی از کنشگران در تاریخ کنشگری خود آموخته اند. بطور مصداقی در یک حرکت میدانی صنفی پس از دستگیری تعدادی از اعضای هیئت مدیره یک استان، قاضی پرونده پس از یک محاکمه چند دقیقه ای برای آنها وثیقه های سنگین برید، در نتیجه مقاومت و نپذیرفتن، آخرالامر قاضی ناگزیر شد با ارائه یک فیش حقوقی توسط یکی از همکاران، همه آنهارا بدون وثیقه آزاد کند. البته شاید شرایط زمانی و سیاسی آنروز با امروز فرق داشته باشد و همچنین بستگی به نوع پرونده داشته باشد، اما اگر این کنش همه گیر و سراسری شود حتما موفقیت آمیز خواهد بود. و حداقل از دست و دل بازی قاضی پرونده در صدور حکمهای با وثیقه بالا جلو گیری خواهد کرد.
@Shbazneshasteganir