یک دهه حبس، بهایِ همدردی با خانوادههای جانباختگان کشتار ۶۷ و جستجوی حقیقت
****
جعفر اقدامی، پس از تحمل ۱۰ سال زندان، دیروز از زندان رجایی شهر آزاد شد. او که متولد دی ماهِ ۱۳۵۷ است، ۱۶ سال از عمر کمتر از ۴۰ سال خود را در زندان گذراندهاست.
جعفر اقدامی نخستین بار در سال ۷۸، پس از اعتراضات دانشجویی و وقایع #کوی_دانشگاه دستگیر و پس از یک ماه با تودیع وثیقه آزاد شد. او، اما در سال ۱۳۸۰ توسط ماموران #وزارتاطلاعات دوباره بازداشت و به شش سال زندان محکوم شد و تا اردیبهشت ۱۳۸۷ در زندان ماند. تنها چهار ماه پس از آزادی، در شهریور ۱۳۸۷، جعفر اقدامی برای سومین بار، پس از شرکت در مراسم سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در #خاوران و عکس گرفتن از این مراسم بازداشت و در دادگاهی به ریاست #محمدمقیسه، ابتدا به ۵ سال زندان محکوم شد. این حکم اما پس از اعتراض دادستانی در دادگاه تجدیدنظر به ۱۰ سال زندان افزایش یافت.
جعفر اقدامی در رنجنامهای از زندان رجایی شهر درباره آخرین محکومیت خود نوشته بود:«حضور من نیز در مراسم خاوران دلیلی بر هواداری و یا تبلیغ برای حزب و یا سازمانی نبوده و فقط برای ادای احترام به کسانی بود که در تابستان سال ۶۷ در محاکمات غیر عادلانه دو دقیقهای، شکنجه، اعدام و بهصورت دستهجمعی مدفون شدند. آیا همدردی با خانوادههایی که فرزندانشان را در آن فاجعه دردناک از دست داده و خواستار روشن شدن حقیقت هستند جرم است؟»
****
جعفر اقدامی، پس از تحمل ۱۰ سال زندان، دیروز از زندان رجایی شهر آزاد شد. او که متولد دی ماهِ ۱۳۵۷ است، ۱۶ سال از عمر کمتر از ۴۰ سال خود را در زندان گذراندهاست.
جعفر اقدامی نخستین بار در سال ۷۸، پس از اعتراضات دانشجویی و وقایع #کوی_دانشگاه دستگیر و پس از یک ماه با تودیع وثیقه آزاد شد. او، اما در سال ۱۳۸۰ توسط ماموران #وزارتاطلاعات دوباره بازداشت و به شش سال زندان محکوم شد و تا اردیبهشت ۱۳۸۷ در زندان ماند. تنها چهار ماه پس از آزادی، در شهریور ۱۳۸۷، جعفر اقدامی برای سومین بار، پس از شرکت در مراسم سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در #خاوران و عکس گرفتن از این مراسم بازداشت و در دادگاهی به ریاست #محمدمقیسه، ابتدا به ۵ سال زندان محکوم شد. این حکم اما پس از اعتراض دادستانی در دادگاه تجدیدنظر به ۱۰ سال زندان افزایش یافت.
جعفر اقدامی در رنجنامهای از زندان رجایی شهر درباره آخرین محکومیت خود نوشته بود:«حضور من نیز در مراسم خاوران دلیلی بر هواداری و یا تبلیغ برای حزب و یا سازمانی نبوده و فقط برای ادای احترام به کسانی بود که در تابستان سال ۶۷ در محاکمات غیر عادلانه دو دقیقهای، شکنجه، اعدام و بهصورت دستهجمعی مدفون شدند. آیا همدردی با خانوادههایی که فرزندانشان را در آن فاجعه دردناک از دست داده و خواستار روشن شدن حقیقت هستند جرم است؟»