#دلنوشته...... #ملودی
ایران، ایران کشور فاجعه های انسانیست فاجعه های آتش آب خاک و تیر، فاجعه قتل های فجیع و گورهای دسته جمعی اینجا ایران است کشوری که زنانش به #حجاب اجبارند و مردانش به #سربازی .
فاجعست از لحاظ موقعیت سربازی و رفاه سربازان و حقوقشان اخرین باشیم فاجعست که در رده اخرین ها باشیم و هر ساله ۴۰۰۰۰۰سرباز داشته باشیم اما حقوقو مزایایشان هیچ باشد تمام کشور ها سربازی #اختیاری باشد و جانشان بیمه و سربازانشان خدمتشان قلبی باشد و سرباز ایرانی حتی مینی بوسشان هم خراب ، خدمتی که در کشور های اروپایی و همین آمریکای کفر هم شغل است و علاقه ولی دولت مردانشان و مردمشان آن را لطف و از جان گذشتگی جوانانشان میدانند اما در ایران نشان مرد شدن است و وظیفه .کدام مردی کدام مرد شدنی وقتی که ۲سال از عمرشان را هیچ چیز جز جنگ و جنگیدن یاد نمیگیرند وقتی که باید درس بخوانند باید پشت مرز ها مراقب کالای قاچاق #برادران قاچاقچی باشند و از حمله اشرار نیز در امان نباشند اینجا ایران است سربازانش وسیله ای برای مانور دادن این نظام میشود حقوقشان خرج یک ماه که نه یک هفته خودشان هم نمیشود.بودجه های در نظر گرفته هم که خرج خودشان نمیشود
اینجا ایران است کشور نمایش ها همه چیز نمایشی بوده و هست برای ملت .
۲سال میرود سربازی با روزی هزار بار تحقیر از انفرادی هایش نگویم از پارتی بازی ها که #ژن های خوب دارند نگویم از ساعت ها ایستادن روی برجک ها نگویم از هر بار خطا یکـماه اضافه خدمت هایش نگویم از آزار های جنسیشم هم که نگویم بهتر است دوسال تحمل تمام اینها ساده نیست اخرش هم که چه مرد شد به چه قیمت؟ به قیمت روحیه از دست رفته دو سال مرگ تدریجی و فقط وفقط فرمان شنیدن کجایش مردی داشت و مرد شدن داشت پسری که دو سال از زندگیش ارزو هایش هم بر باد رفت روحیه تحصیلش را باخت دوسال دویدن بی هدف وقتی که حتی پولی در جیبش نمیرفت که بعد از ان بگوید گور پدر ان دو سال #اجبار .
پسری که موقعیت های شغلیش یکی پس از دیگری نابود شده بود و مجبور بود بعد از اتمام سربازیش دست به دامان هر مرد و نامردی بشود .
پسری که تمام خانواده اش،به بودنش نیاز داشتند اما این دوسال خیلی چیزها برایشان عوض کرده بود مادرش پیرتر شده بود برادر عزیزش آن پسرک سرحال دیروز قبل از رفتنش حالا کمی لبش سیاه شده بود و گاهی چرت میرفت .مرد میشدند اما نامردی را هم یاد گرفته بودند اما سال ها تاوان و حسرت همان۲۲ماه خدمت خیلی چیز هارا عوض میکرد .همان ۲سالی که میتوانست وقتش را بگذارد برای کنکور چون آن روزها اشتیاق داشت انگیزه اما امروز چی فقط هیکلش مردانه تر شده بود اشتیاقهایش را وقتی که باید کنکور میداد اما به اجبار دستشویی های محل خدمتش،را طی میکشید کشتند ارزوهایش رنگ پیری گرفته بودند و سر تراشیده اش هم برایش عادی،شده بود دیگر حالتی مثل قبل برایش جذابیت نداشت .
بگذریم بهتر است خیلی چیز ها نگفته بماند مانند همان پسرکی که تجاوز سالها کنج مغزش نشسته بود تبدیل به کابوس های شبانه اش شد .بگذریم از پسری که صورتی لبهایش را رنگ پریده کرده بود سیگار یادگاری یکی از هم خدمتی هایش و حالا کل جانش را هم کوفته کرده بود آن تنبیه های همیشگی از آن #پارتی درشت های چاپلوس.
بگذریم از پسری که دختر مورد علاقه اش یک سال بود که ازدواج کرده بود حسرت داشتنش را باید به گور میبرد حالا باید فکر روز مرگی هاش میشد.
بگذریم از همه جوانانی که آرزوهایشان مرد در همان دو سال خدمت بگذریم از مادرانی که پسرانشان قربانی بی فکری و بی وجدانی این دولت شد و جانشان هر روز به یک دیلیل گرفته میشد.
مرد کردنشان را هم دیدیم اینطور مرد کردن نوبر است سربازان را مقابل مردم قرار دادن مقابل پدر و برادر و خواهر و مادر و ملتشان قرار دادن نوبر است مرد شدن بی شک وقتی که در #اعتراضات مقابل همان ملتی قرارشان دادید که وعده خدمت به مردم شد فریبی برای حفظ خودتان.
سربازی که شرمنده میشود از نفس کشیدنش وقتی که مجبور به اطاعت از فرمانده ای میشود که هر تخطی از فرمان یکـماه اضافه خدمت برایش داشت.
اینجا ایران است #سربازیش دلی نیست بلکه #اجبار است اجباری که میکشد روزهای جوانی را میکشد آرزوهای تازه جوانه زده را خفه میکند هوای جوانی را.
#اینجا_ایران_است .
تکان نخوری تکانت میدهند یا #زلزله یا #نفتکش یا #پلاسکو
اینجا سالهاست قتلگاه مردمانیست که مادرارن و پدرانشان #حماقت کرده اند.
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
ایران، ایران کشور فاجعه های انسانیست فاجعه های آتش آب خاک و تیر، فاجعه قتل های فجیع و گورهای دسته جمعی اینجا ایران است کشوری که زنانش به #حجاب اجبارند و مردانش به #سربازی .
فاجعست از لحاظ موقعیت سربازی و رفاه سربازان و حقوقشان اخرین باشیم فاجعست که در رده اخرین ها باشیم و هر ساله ۴۰۰۰۰۰سرباز داشته باشیم اما حقوقو مزایایشان هیچ باشد تمام کشور ها سربازی #اختیاری باشد و جانشان بیمه و سربازانشان خدمتشان قلبی باشد و سرباز ایرانی حتی مینی بوسشان هم خراب ، خدمتی که در کشور های اروپایی و همین آمریکای کفر هم شغل است و علاقه ولی دولت مردانشان و مردمشان آن را لطف و از جان گذشتگی جوانانشان میدانند اما در ایران نشان مرد شدن است و وظیفه .کدام مردی کدام مرد شدنی وقتی که ۲سال از عمرشان را هیچ چیز جز جنگ و جنگیدن یاد نمیگیرند وقتی که باید درس بخوانند باید پشت مرز ها مراقب کالای قاچاق #برادران قاچاقچی باشند و از حمله اشرار نیز در امان نباشند اینجا ایران است سربازانش وسیله ای برای مانور دادن این نظام میشود حقوقشان خرج یک ماه که نه یک هفته خودشان هم نمیشود.بودجه های در نظر گرفته هم که خرج خودشان نمیشود
اینجا ایران است کشور نمایش ها همه چیز نمایشی بوده و هست برای ملت .
۲سال میرود سربازی با روزی هزار بار تحقیر از انفرادی هایش نگویم از پارتی بازی ها که #ژن های خوب دارند نگویم از ساعت ها ایستادن روی برجک ها نگویم از هر بار خطا یکـماه اضافه خدمت هایش نگویم از آزار های جنسیشم هم که نگویم بهتر است دوسال تحمل تمام اینها ساده نیست اخرش هم که چه مرد شد به چه قیمت؟ به قیمت روحیه از دست رفته دو سال مرگ تدریجی و فقط وفقط فرمان شنیدن کجایش مردی داشت و مرد شدن داشت پسری که دو سال از زندگیش ارزو هایش هم بر باد رفت روحیه تحصیلش را باخت دوسال دویدن بی هدف وقتی که حتی پولی در جیبش نمیرفت که بعد از ان بگوید گور پدر ان دو سال #اجبار .
پسری که موقعیت های شغلیش یکی پس از دیگری نابود شده بود و مجبور بود بعد از اتمام سربازیش دست به دامان هر مرد و نامردی بشود .
پسری که تمام خانواده اش،به بودنش نیاز داشتند اما این دوسال خیلی چیزها برایشان عوض کرده بود مادرش پیرتر شده بود برادر عزیزش آن پسرک سرحال دیروز قبل از رفتنش حالا کمی لبش سیاه شده بود و گاهی چرت میرفت .مرد میشدند اما نامردی را هم یاد گرفته بودند اما سال ها تاوان و حسرت همان۲۲ماه خدمت خیلی چیز هارا عوض میکرد .همان ۲سالی که میتوانست وقتش را بگذارد برای کنکور چون آن روزها اشتیاق داشت انگیزه اما امروز چی فقط هیکلش مردانه تر شده بود اشتیاقهایش را وقتی که باید کنکور میداد اما به اجبار دستشویی های محل خدمتش،را طی میکشید کشتند ارزوهایش رنگ پیری گرفته بودند و سر تراشیده اش هم برایش عادی،شده بود دیگر حالتی مثل قبل برایش جذابیت نداشت .
بگذریم بهتر است خیلی چیز ها نگفته بماند مانند همان پسرکی که تجاوز سالها کنج مغزش نشسته بود تبدیل به کابوس های شبانه اش شد .بگذریم از پسری که صورتی لبهایش را رنگ پریده کرده بود سیگار یادگاری یکی از هم خدمتی هایش و حالا کل جانش را هم کوفته کرده بود آن تنبیه های همیشگی از آن #پارتی درشت های چاپلوس.
بگذریم از پسری که دختر مورد علاقه اش یک سال بود که ازدواج کرده بود حسرت داشتنش را باید به گور میبرد حالا باید فکر روز مرگی هاش میشد.
بگذریم از همه جوانانی که آرزوهایشان مرد در همان دو سال خدمت بگذریم از مادرانی که پسرانشان قربانی بی فکری و بی وجدانی این دولت شد و جانشان هر روز به یک دیلیل گرفته میشد.
مرد کردنشان را هم دیدیم اینطور مرد کردن نوبر است سربازان را مقابل مردم قرار دادن مقابل پدر و برادر و خواهر و مادر و ملتشان قرار دادن نوبر است مرد شدن بی شک وقتی که در #اعتراضات مقابل همان ملتی قرارشان دادید که وعده خدمت به مردم شد فریبی برای حفظ خودتان.
سربازی که شرمنده میشود از نفس کشیدنش وقتی که مجبور به اطاعت از فرمانده ای میشود که هر تخطی از فرمان یکـماه اضافه خدمت برایش داشت.
اینجا ایران است #سربازیش دلی نیست بلکه #اجبار است اجباری که میکشد روزهای جوانی را میکشد آرزوهای تازه جوانه زده را خفه میکند هوای جوانی را.
#اینجا_ایران_است .
تکان نخوری تکانت میدهند یا #زلزله یا #نفتکش یا #پلاسکو
اینجا سالهاست قتلگاه مردمانیست که مادرارن و پدرانشان #حماقت کرده اند.
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ