در خانه های قدیمی و دل های خمیر ترش، بینوایانی هستند که هنوز پسری را می پرستند که در شب سیزدهم رجب طبق افسانه ها بدنیا آمد و این روز را روز مرد می‌نامند. مردی که همسر او در توصیفش میگوید علی شکمش  بزرگ است، و دست دراز و کچل است، و پیشانی اش پهن،  چشمانش درشت و کتفش مانند کتف شتر پهن است و مال و سرمایه ای ندارد. « تفسير القمي ، بحار الأنوار» و از سرزمین عجم به قدر کافی کشت! حتا بر خلاف روشنفکران التقاطی سوسیالیستی اسلامی ، ایران هم علی به دنبال عدالت اجتماعی نبود عدالت مفهومی بسیار قدیمی است. در قدیم از عدالت معناهای مختلف ادراک می شد. معمول ترین، و در عین حال مهمترین آن، مفهوم عدالت قاضی بود؛ اما مفهوم "عدالت اجتماعی" مفهومی کاملاً نوین و آمده از آموزه های سوسیالیستی است. این مفهوم همیشه و همه جا برای ازدیاد قدرت دولت و امکان دست اندازی دولت به حریم و ملک خصوصی به کار رفته است. حاصلش نیز همیشه ازدیاد بوروکراسی انگل، حجیم تر شدن دولت و معمولاً فقیرتر شدن جامعه بوده است. علی ، بر عکس آنچه سوسیالیست‌های مسلمان مدرن ادعا می کنند، به دنبال "عدالت اجتماعی" نبود..

#روز_انیرانی
۲۴ اسفند روز مرد
@C_B_SHAHZADEH