Forwarded from اتچ بات
۲۶ اسفندزادروز خواننده خاطرهها
#حمیرا
«پروانه امیرافشاری» که از قدیم با نام هنری «حمیرا» در جامعهی هنری و میان مردم شناخته شده است، ۲۶ اسفندماه ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد. او از خانوادهای سرشناس به دنیا آمد و پرورش یافت. در واقع نام اصلی حمیرا، پروانه امیرافشاری زنجانی است. پدرش از زمینداران بزرگ زنجان بود. از همان کودکی، حمیرا در خانهشان اشخاص مطرح سیاسی و فرهنگی را میدید؛ از قمرالملوک وزیری تا روحانگیز و بنان و ملوک ضرابی و … که مشوق او برای رفتن به سوی هنر آوازخوانی شدند.
حمیرا بعدها به دور از چشم پدر تحت آموزش موسیقی در محضر بزرگانی چون تجویدی و ملوک ضرابی قرار گرفت و در ۱۸ سالگی به خوانندهای توانا تبدیل شد و در همین سن و سال بود که اولین آهنگ خود به نام «صبرم عطا کن» را با آهنگسازی علی تجویدی و شعری از بیژن ترقی اجرا کرد که در کتاب ترانههای ماندگار ایران به ثبت رسیده است. دلیل فعالیت حمیرا با نام مستعار مخالفت پدر با کار هنری بوده است. بعدها که پدر یک سالی به اروپا میرود حمیرا با کمک مادرش به کار خود ادامه میدهد. حمیرا در گفتوگویی با رادیو فردا در مورد مخالفت پدرش با کار موسیقی سخن میگوید:
«تا زمان حیاتشان اجازهی دیدار ایشان را نداشتم. حتا زمانی که میخواستم بیایم هم اجازه ندادند ببینمشان. متاسفانه از طرف ایشان و خانواده طرد شدم؛ این طرد هنوز هم ادامه دارد. بله ایشان هیچوقت مرا نبخشیدند. پدرم عاشق موسیقی بود. منتها دوست داشت فقط کار دیگران را بشنود، ولی اینکه دخترش کار موسیقی بکند، نه… میگفت:« تو نباید این کار را بکنی. تو باید بنشینی تا دیگران برایت بخوانند!» همان پدرسالاری… اگر چه دوست ندارم این حرف را بزنم..» (۱۳۸۸)
حمیرا با آهنگساز شهیر ایران، «پرویز یاحقی ازدواج کرد که در این دوران که مدت ۸ سال طول کشید، آثار ماندگاری با شعرهایی از بیژن ترقی و آهنگهایی از یاحقی مانند «مرا نفریبی»، «هدیهی عشق»، «بهار نورسیده»، «مرا تنها نگذاری»، «پنجرهای به باغ گل» و … اجرا کرده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حمیرا چند ماه در زندان به سر برد و با پرداخت جریمهای سنگین که بر آن نام مالیات نهادند از زندان آزاد شد. او قصد داشت در ایران بماند اما به دلیل آزار نتوانست بماند. او تا اواسط سال ۱۳۶۰ همچنان در تهران زندگی میکرد اما تندروهای مذهبی امانش را بریده بودند. او حتا به شمال ایران رفت تا در امان بماند که نشد و در نهایت ترک وطن کرد و از مرز افغانستان به پاکستان گریخت و از آنجا به اسپانیا رفت. او پس از خروج از کشور دچار افسردگی شد که مدت یک سال تحت درمان قرار گرفت. او سپس به کالیفرنیا رفت و در آنجا به کار هنری خود ادامه داد.
آهنگ «تبریک نوروز» با صدای #حمیرا تقدیم میشود به همراهان:
#کمپین_بازگشت_شاهزاده #زنان_مبارز_برانداز_فیروزه_ای
#دختران_انقلاب
@c_b_shahzadeh
#حمیرا
«پروانه امیرافشاری» که از قدیم با نام هنری «حمیرا» در جامعهی هنری و میان مردم شناخته شده است، ۲۶ اسفندماه ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد. او از خانوادهای سرشناس به دنیا آمد و پرورش یافت. در واقع نام اصلی حمیرا، پروانه امیرافشاری زنجانی است. پدرش از زمینداران بزرگ زنجان بود. از همان کودکی، حمیرا در خانهشان اشخاص مطرح سیاسی و فرهنگی را میدید؛ از قمرالملوک وزیری تا روحانگیز و بنان و ملوک ضرابی و … که مشوق او برای رفتن به سوی هنر آوازخوانی شدند.
حمیرا بعدها به دور از چشم پدر تحت آموزش موسیقی در محضر بزرگانی چون تجویدی و ملوک ضرابی قرار گرفت و در ۱۸ سالگی به خوانندهای توانا تبدیل شد و در همین سن و سال بود که اولین آهنگ خود به نام «صبرم عطا کن» را با آهنگسازی علی تجویدی و شعری از بیژن ترقی اجرا کرد که در کتاب ترانههای ماندگار ایران به ثبت رسیده است. دلیل فعالیت حمیرا با نام مستعار مخالفت پدر با کار هنری بوده است. بعدها که پدر یک سالی به اروپا میرود حمیرا با کمک مادرش به کار خود ادامه میدهد. حمیرا در گفتوگویی با رادیو فردا در مورد مخالفت پدرش با کار موسیقی سخن میگوید:
«تا زمان حیاتشان اجازهی دیدار ایشان را نداشتم. حتا زمانی که میخواستم بیایم هم اجازه ندادند ببینمشان. متاسفانه از طرف ایشان و خانواده طرد شدم؛ این طرد هنوز هم ادامه دارد. بله ایشان هیچوقت مرا نبخشیدند. پدرم عاشق موسیقی بود. منتها دوست داشت فقط کار دیگران را بشنود، ولی اینکه دخترش کار موسیقی بکند، نه… میگفت:« تو نباید این کار را بکنی. تو باید بنشینی تا دیگران برایت بخوانند!» همان پدرسالاری… اگر چه دوست ندارم این حرف را بزنم..» (۱۳۸۸)
حمیرا با آهنگساز شهیر ایران، «پرویز یاحقی ازدواج کرد که در این دوران که مدت ۸ سال طول کشید، آثار ماندگاری با شعرهایی از بیژن ترقی و آهنگهایی از یاحقی مانند «مرا نفریبی»، «هدیهی عشق»، «بهار نورسیده»، «مرا تنها نگذاری»، «پنجرهای به باغ گل» و … اجرا کرده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حمیرا چند ماه در زندان به سر برد و با پرداخت جریمهای سنگین که بر آن نام مالیات نهادند از زندان آزاد شد. او قصد داشت در ایران بماند اما به دلیل آزار نتوانست بماند. او تا اواسط سال ۱۳۶۰ همچنان در تهران زندگی میکرد اما تندروهای مذهبی امانش را بریده بودند. او حتا به شمال ایران رفت تا در امان بماند که نشد و در نهایت ترک وطن کرد و از مرز افغانستان به پاکستان گریخت و از آنجا به اسپانیا رفت. او پس از خروج از کشور دچار افسردگی شد که مدت یک سال تحت درمان قرار گرفت. او سپس به کالیفرنیا رفت و در آنجا به کار هنری خود ادامه داد.
آهنگ «تبریک نوروز» با صدای #حمیرا تقدیم میشود به همراهان:
#کمپین_بازگشت_شاهزاده #زنان_مبارز_برانداز_فیروزه_ای
#دختران_انقلاب
@c_b_shahzadeh
Telegram
attach 📎