#فتیگ (fatigue)
وقتی که یک فلز تحتِ بارها و نیروهای پریودیک و سیکلیک قرار می‌گیرد، از منظرِ علمی این فلز به نقطه تسلیم خود نخواهد رسید یعنی اگر مقدار و اندازه بارِ اعمالی رویِ فلز را به قدر کافی هم افزایش دهیم و همزمان همان بار را بصورت پریودیک به آن اعمال کنیم، فلز به حدِ جاری شدن و تسلیم(yield stress) نمی‌رسد، بلکه در تنش‌های کمتر از تنشِ تسلیم خودش به #شکست می‌رسد. (failure)
یعنی فلز ابتدا در روی سطحِ خارجی خودش ترک‌های ریزی برداشته و سپس این ترک‌های ریز با به هم پیوستن از روی سطح تا عمقِ آن ترک بزرگی را ایجاد نموده و نهایتن فلز می‌شکند.
جامعه امروزِ ما هم به این نقطه رسیده است، سیکل‌هایِ فشار و تهدید و تحدید و تحقیر و تبعیض چهل ساله به نقطه بحرانی خود رسیده و جامعه در وضعیتی‌ست که نه به نقطه تسلیم که به شکست نزدیک می‌شود، شکستی ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی و غیر قابل کنترل، دقیقن نمی‌دانم مسئولینِ رژیم این وضوحی که در گسستِ بینِ مردم و فضای ایدئولوژیکِ حاکم بوجود آمده را چطور و چگونه می‌خواهند تجزیه و تحلیل کنند و یا جز به ارتباط دادن این حدِ شکست و فروپاشی به عربستان و اسراییل و سر دادن شعارهایِ مفت، برنامه‌ای هم دارند یا نه(که ندارند) اما خوب می‌دانم که همانند شکستِ فلز تحت بارهایِ نوسانیِ سنگین، حتی اگر بتوانیم با دستگاههای پیشرفته و کنترل شرایط بارها و تنش‌های روی فلزِ نوعی را کنترل کنیم بار هم شکستِ آن غیرقابلِ پیش‌بینی‌ست، در لحظه ای که فکرش را هم نمی‌کنیم می‌شکند حتی زمانی که به ظاهر به تسلیم نرسیده است.
جامعه امروز هم دقیقن به همین شکل دورانِ گذارِ به شکست را طی می‌کند، آنچه که می‌دانیم این‌ست که قطعن شکسته خواهد شد(بزودی) دقیقن برخلافِ انتظارِ عده‌ای که با اسطرلاب و متوسل شدن به دین و باورهای مذهبی مردم عمرِ حکومت را بی‌نهایت تخمین زده‌اند.
#شکست
#تسلیم
#فروپاشی
@c_b_shahzadeh
وقتی که یک فلز تحتِ بارها و نیروهای پریودیک و سیکلیک قرار می‌گیرد، از منظرِ علمی این فلز به نقطه تسلیم خود نخواهد رسید یعنی اگر مقدار و اندازه بارِ اعمالی رویِ فلز را به قدر کافی هم افزایش دهیم و همزمان همان بار را بصورت پریودیک به آن اعمال کنیم، فلز به حدِ جاری شدن و تسلیم(yield stress) نمی‌رسد، بلکه در تنش‌های کمتر از تنشِ تسلیم خودش به #شکست می‌رسد. (failure)
یعنی فلز ابتدا در روی سطحِ خارجی خودش ترک‌های ریزی برداشته و سپس این ترک‌های ریز با به هم پیوستن از روی سطح تا عمقِ آن ترک بزرگی را ایجاد نموده و نهایتن فلز می‌شکند.
جامعه امروزِ ما هم به این نقطه رسیده است، سیکل‌هایِ فشار و تهدید و تحدید و تحقیر و تبعیض چهل ساله به نقطه بحرانی خود رسیده و جامعه در وضعیتی‌ست که نه به نقطه تسلیم که به شکست نزدیک می‌شود، شکستی ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی و غیر قابل کنترل، دقیقن نمی‌دانم مسئولینِ رژیم این وضوحی که در گسستِ بینِ مردم و فضای ایدئولوژیکِ حاکم بوجود آمده را چطور و چگونه می‌خواهند تجزیه و تحلیل کنند و یا جز به ارتباط دادن این حدِ شکست و فروپاشی به عربستان و اسراییل و سر دادن شعارهایِ مفت، برنامه‌ای هم دارند یا نه(که ندارند) اما خوب می‌دانم که همانند شکستِ فلز تحت بارهایِ نوسانیِ سنگین، حتی اگر بتوانیم با دستگاههای پیشرفته و کنترل شرایط بارها و تنش‌های روی فلزِ نوعی را کنترل کنیم بار هم شکستِ آن غیرقابلِ پیش‌بینی‌ست، در لحظه ای که فکرش را هم نمی‌کنیم می‌شکند حتی زمانی که به ظاهر به تسلیم نرسیده است.
جامعه امروز هم دقیقن به همین شکل دورانِ گذارِ به شکست را طی می‌کند، آنچه که می‌دانیم این‌ست که قطعن شکسته خواهد شد(بزودی) دقیقن برخلافِ انتظارِ عده‌ای که با اسطرلاب و متوسل شدن به دین و باورهای مذهبی مردم عمرِ حکومت را بی‌نهایت تخمین زده‌اند.
#شکست
#تسلیم
#فروپاشی
@c_b_shahzadeh