🔥 از بردسکن تا بندرعباس؛ مرگ در سکوتِ آتش!
در فاجعه‌ هولناک انفجار در #بندر_رجایی بندرعباس،
یک زوج زحمت‌کش از شهر بردسکن خراسان رضوی،
در میان شعله‌ها سوختند… و خاموش شدند.
اما این پایان ماجرا نیست.
دو فرزند کوچک‌شان، حالا بی‌پدر و مادر، تنها مانده‌اند.

آن‌ها برای کار آمده بودند، نه برای مرگ.
نه مجرم بودند، نه سیاسی.
فقط آدم‌هایی ساده، از جنس تمام خانواده‌های کارگری این سرزمین.
اما این کشور، حتی حق زنده‌ماندن را هم از آن‌ها گرفت!

چه کسی پاسخ‌گوی این داغِ بزرگ است؟
کدام نهاد، کدام مسئول، کدام ناظر فاسد؟
دولت؟ تأمین اجتماعی؟ وزارت نفت؟ منطقه ویژه اقتصادی؟
همه‌شان فقط یک چیز بلدند: تسلیت بگویند و فراموش کنند!

اما ما فراموش نمی‌کنیم!
نه پدر را، نه مادر را، نه دو کودکی را که یک‌شبه یتیم شدند!

دیگر زمان تسلیت‌های بی‌جان گذشته!
زمان پاسخگویی، زمان خشم مردم، زمان رسوایی ستمگران فرا رسیده.

و ما می‌گوییم:

کاخ ستمگر فرو خواهد ریخت،
و فریاد مظلومان، تاریکی را خواهد درید.

این خاک، مال ماست؛
و اگر صدای عدالت از درون شعله‌ها برخیزد،
هیچ قدرتی یارای خاموش‌کردنش نخواهد بود.
🆔
https://t.me/ettehad

پیتربردشاو منتقد مشهور گاردین زمانی در مقاله‌ای درباره سکانس تاثیرگذار «منم اسپارتاکوس» فیلم اسپارتاکوس اثر استنلی کوبریک نوشته بود :

این تکه از فیلم کوبریک باشکوه ترین لحظه اتحاد و همبستگی در تاریخ سینماست ، جایی که مارکوس لیسینیوس کراسوس فرمانده کل قوای روم همه کسانی را که در شورش علیه این امپراتوری بپا خاسته بودند ، مورد عفو و بخشش قرار میده و از خون‌شون میگذره ، اون هم تنها به یک شرط ، اینکه آنها ، اسپارتاکوس رو معرفی کنند.

اسپارتاکوس تصمیم میگیره از جای خودش بلند بشه تا جان بقیه رو نجات بده و این باشکوه‌ترین لحظه اتحاد تاریخ سینما همین‌جا شکل می‌گیره ، اطرافیان اسپارتاکوس یکی پس از دیگری بلند شده و خودشون رو اسپارتاکوس معرفی می‌کنند و در ادامه اشکی که از چشمان رهبر قیام ضد برده‌داری برای دیدن این همه از خودگذشتگی سرازیر میشه ، صحنه‌ای تاثیرگذار رو رقم می‌زنه. برده‌های سابق با این حرکتشون به کراسوس و کل امپراتوری روم یک پیام شفاف میفرستند
آنها دیگه حاضر نیستند به زندگی قبل از شورش به رهبری اسپارتاکوس برگردند!


🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20