🎧 فایل شنیداری بن‌مایه‌های فرهنگ ایرانشهری - بخش پنجم: دهشمندی

فرگرد دوم از رشته ویدیوهای ایرانشهری: بن‌مایه‌های فرهنگ ایرانشهری

اپیزود پنجم: دهشمندی

ارجمند شماردن نیکوکاری و دهمشندی ویژه دین بهی (کیش مزدیسنا یا همان زرتشتی) نیست، بلکه در بسیاری از کیش‌های دیگر همچون مسیحیت و اسلام نیز ارجمند شمارده شده و به آن سفارش شده است. دهشمندی (بخشش و نیکوکاری) در فرهنگ ایران باستان چه دگرسانی‌هایی (تفاوت‌هایی) با احسان و نیکوکاری اسلامی و مسیحی داشته است؟

خویشکاری (وظیفه) بخش خصوصی و دولت در دهشمندی و کمک به نیازمندان در ایران باستان چگونه بوده است و چه بخش‌هایی از کار بر دوش توانگران خصوصی و چه بخشی بر دوش حکومت بوده است؟

آیا دهشمندی و دستگیری از نیازمندان با مالکیت خصوصی و بازار آزاد پادورزی (تضاد) دارد؟

شناخت فرهنگ دهشمندی در ایران باستان چگونه می‌تواند به ملایم کردن کشمکشِ ناگزیر میان دیدگاه چپ و راست (چپ و راست اقتصادی) در آینده ایران کمک کند؟

گویندگان: شروان فشندی و شاهین نژاد

📻 لینک شنیدن پادکست در پلتفرم‌های گوناگون

🆔@BHK_Podcast

🎧آیا دفترچه اضطرار ضد قانون مشروطه است؟



#پادکست چاپار - بخش ۱۲، فرگرد ششم
چهارم شهریور ۲۵۸۴ شاهنشاهی

در این بخش از پادکست چاپار به این جستارها پرداخته شد:

• نگاهی کلی بر دفترچه اضطرار

• چرا پادشاهی‌خواهان کلاسیک درون‌مایه این دفترچه را پادروی ایرانگرایان و مشروطه‌خواهان می‌دانند؟

• سنجش رفراندوم پیشنهادی در دفترچه اضطرار با رفراندوم خمینی در سال ۱۳۵۸

• آیا درون‌مایه‌ی حقوقی دفترچه‌ی اضطرار #قانون_مشروطه #ایران را لغو می‌کند؟

#پادکست_چاپار آوایی دگرگونه برای واکاوی جستارهای تاریخی، سیاسی و فرهنگی ایران است.

مهمانان: رضا تقی‌زاده: کارشناس ارشد مسائل بین‌الملل
اصغر سپهری: کنشگر پادشاهی‌خواه و برادر دو زندانی سیاسی مشروطه‌خواه، بانو #فاطمه_سپهری و محمدحسین سپهری
شروان فشندی: کارشناس ارشد بانکداری و اقتصاد و عضو بورد مدیران سازمان لیبرتی

گوینده: میترا جشنی

🆔@ChaparPodcast

📺 بزرگ‌ترین خطری که تمدن بشری را تهدید می‌کند چیست؟

بخش نخست.

درباره خطرات واقعی یا موهومی که بشریت را تهدید می‌کنند، فراوان گفته‌اند، خطراتی همچون جنگ جهانی، سلاح‌های هسته‌ای، پایان یافتن سوخت‌های فسیلی، گرمایش جهانی و …

اما خطری که کمتر از آن سخن می‌رود، خطر پیر شدن جمعیت و سپس فروپاشی جمعیتی است. رسانه‌ها کمتر از آن سخن می‌رانند و اغلب #عوام_تحصیلکرده حتی درباره آن نمی‌اندیشند، چه رسد به آنکه این خطر را جدی ارزیابی کنند.

آمار و داده‌های کنونی (نه مدل‌های پیش‌بینی آینده) نشان می‌دهد که در دهه‌های اخیر، نرخ باروری (شمار فرزندانی که هر زن در زندگی می‌زاید) در بیشتر کشورهای جهان سخت افت کرده است. این کاهش نخست از کشورهای اروپایی آغاز شد، سپس به آمریکای شمالی گسترش یافت، همزمان در آسیای شرقی نیز رواج یافت، و در دو دهه گذشته حتی در هند و ایران و بسیاری از کشورهای جهان سوم نیز نرخ باروری سخت کاهش یافته است.

برای آنکه جمعیت یک همبودمان (جامعه) پایدار و ثابت بماند، نرخ باروری باید اندکی بیش از ۲ (کمابیش ۲/۱) باشد، یعنی هر زن به طور میانگین ۲/۱ فرزند بیاورد، چراکه مردان نمی‌توانند بزایند. این نرخ باروری را نرخ پایداری جمعیت می‌گویند. نرخ باروری در بیشتر کشورهای جهان (از جمله ایران) جز کشورهای جنوب صحرای آفریقا کمتر از نرخ پایداری است.

نرخ باروری با نرخ رشد جمعیت - که به صورت درصد بیان می‌شود و می‌تواند مثبت یا منفی باشد - یکی نیست، هرچند به آن مربوط است. در کشورهایی که نرخ باروری برای چند زادگان (نسل) بالا بوده، هنگامی که نرخ باروری به زیر نرخ پایداری افت می‌کند، نرخ رشد جمعیت بلافاصله منفی نمی‌شود، چراکه چند دهه به درازا می‌کشد تا جمعیت جوان و میانسال پیر شود و چشم از جهان فرو ببندد.

گویندگان: شروان فشندی و دانیال جعفری

🆔@BHK_Podcast