🔹پیمان عارف: در قرنطینه تهدید به تجاوز جنسی نمی‌شوید
پیمان عارف به عنوان فعال دانشجویی و سیاسی، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۳ بارها در ایران دستگیر و با حکم قضایی مواجه شد. او در نهایت، دی ۱۳۹۳ ایران را به مقصد ترکیه ترک کرد و اکنون در کشور بلژیک زندگی می‌کند.
پیمان عارف که بارها سلول انفرادی را تجربه کرده است، هفته گذشته به دلیل این که به ابتلا به کرونا مشکوک بود، مدتی را در بیمارستان و در قرنطینه کامل به سر برد.
او معتقد است که زندگی قرنطینه این روزها هیچ شباهتی با هیچ‌کدام از تجربه‌هایش در سلول انفرادی ندارد: «من هفته پیش به دلیل این که مشکوک به کرونا بودم (البته در نهایت تستی که دادم، منفی بود)، دو روز کامل را در قرنطینه بیمارستان سپری کردم. اما اصلا حس سلول انفرادی نداشتم در حالی که کاملا هم انفرادی زندگی می‌کردم.»
او در این مدت حتی دکتر و پرستار را هم ندیده است: «آن‌ها با من پشت آیفون اتاق صحبت می‌کردند. از من می‌خواستند که تبم را بگیرم و به آن‌ها بگویم و یا درباره حال و وضعیت خودم شرح بدهم. سه وعده غذایی عالی و با کیفیت هم داشتم. فقط هر وقت می‌خواستند غذا را بیاورند، از پشت آیفون می‌خواستند که از در دور شوم و بعد در را باز می‌کردند و غذا را برایم می‌گذاشتند. من در طول این دو روز به اینترنت وصل بودم، با هر کس دلم خواست حرف زدم و با تلفنم به هر شبکه اجتماعی که خواستم، وصل شدم. اما ساختار سلول انفرادی شباهتی با ساختار انفرادی در بیمارستان یا جای دیگری ندارد. در واقع، سلول انفرادی یک ساختار فیزیکی با هدف رنج دادن است که به شما تحمیل می‌شود.»
او حتی سلول انفرادی را قابل مقایسه با قرنطینه در خانه نمی‌داند: «در این روزها، فقط شما نباید از خانه خارج شوید. اما در خانه خودتان با عزیزان‌تان هستید، تمام وسایل سرگرمی و راحتی هم کنارتان است؛ اینترنت، تلویزیون، کتاب و هر چه که بخواهید. شاید بهتر باشد که کارهای عقب افتاده خود را در این روزها انجام دهید. همه ما کارهای عقب افتاده‌ای داریم که همیشه به خودمان می‌گویم اگر وقت داشته باشم، انجام می‌دهم. الان بهترین فرصت برای انجامش است. من تا سه هفته دیگر به دلیل کرونا باید در قرنطینه خانگی بمانم. به همین دلیل تصمیم گرفتم یکی از کارهای عقب‌افتاده‌ام را که مرتب کردن نوشته‌هایم است، انجام دهم. هرکسی کار عقب افتاده دارد، بهتر است روی آن تمرکز کنیم.»
گزارش نیلوفر رستمی و گفتگوی او با پیمان عارف در مورد شباهتها و تفاوتهای قرنطینه خانگی و سلول انفرادی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #کرونا #سلول_انفرادی #قرنطینه_خانگی
@Farsi_Iranwire
پیمان عارف به عنوان فعال دانشجویی و سیاسی، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۳ بارها در ایران دستگیر و با حکم قضایی مواجه شد. او در نهایت، دی ۱۳۹۳ ایران را به مقصد ترکیه ترک کرد و اکنون در کشور بلژیک زندگی می‌کند.
پیمان عارف که بارها سلول انفرادی را تجربه کرده است، هفته گذشته به دلیل این که به ابتلا به کرونا مشکوک بود، مدتی را در بیمارستان و در قرنطینه کامل به سر برد.
او معتقد است که زندگی قرنطینه این روزها هیچ شباهتی با هیچ‌کدام از تجربه‌هایش در سلول انفرادی ندارد: «من هفته پیش به دلیل این که مشکوک به کرونا بودم (البته در نهایت تستی که دادم، منفی بود)، دو روز کامل را در قرنطینه بیمارستان سپری کردم. اما اصلا حس سلول انفرادی نداشتم در حالی که کاملا هم انفرادی زندگی می‌کردم.»
او در این مدت حتی دکتر و پرستار را هم ندیده است: «آن‌ها با من پشت آیفون اتاق صحبت می‌کردند. از من می‌خواستند که تبم را بگیرم و به آن‌ها بگویم و یا درباره حال و وضعیت خودم شرح بدهم. سه وعده غذایی عالی و با کیفیت هم داشتم. فقط هر وقت می‌خواستند غذا را بیاورند، از پشت آیفون می‌خواستند که از در دور شوم و بعد در را باز می‌کردند و غذا را برایم می‌گذاشتند. من در طول این دو روز به اینترنت وصل بودم، با هر کس دلم خواست حرف زدم و با تلفنم به هر شبکه اجتماعی که خواستم، وصل شدم. اما ساختار سلول انفرادی شباهتی با ساختار انفرادی در بیمارستان یا جای دیگری ندارد. در واقع، سلول انفرادی یک ساختار فیزیکی با هدف رنج دادن است که به شما تحمیل می‌شود.»
او حتی سلول انفرادی را قابل مقایسه با قرنطینه در خانه نمی‌داند: «در این روزها، فقط شما نباید از خانه خارج شوید. اما در خانه خودتان با عزیزان‌تان هستید، تمام وسایل سرگرمی و راحتی هم کنارتان است؛ اینترنت، تلویزیون، کتاب و هر چه که بخواهید. شاید بهتر باشد که کارهای عقب افتاده خود را در این روزها انجام دهید. همه ما کارهای عقب افتاده‌ای داریم که همیشه به خودمان می‌گویم اگر وقت داشته باشم، انجام می‌دهم. الان بهترین فرصت برای انجامش است. من تا سه هفته دیگر به دلیل کرونا باید در قرنطینه خانگی بمانم. به همین دلیل تصمیم گرفتم یکی از کارهای عقب‌افتاده‌ام را که مرتب کردن نوشته‌هایم است، انجام دهم. هرکسی کار عقب افتاده دارد، بهتر است روی آن تمرکز کنیم.»
گزارش نیلوفر رستمی و گفتگوی او با پیمان عارف در مورد شباهتها و تفاوتهای قرنطینه خانگی و سلول انفرادی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #کرونا #سلول_انفرادی #قرنطینه_خانگی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
پیمان عارف: در قرنطینه تهدید به تجاوز جنسی نمی‌شوید
واژه «قرنطینه خانگی» حالا به دایره لغات روزمره مردم دنیا اضافه شده است. بسیاری از شهرها و کشورها ماندن در خانه برای مبارزه با ویروس کشنده «کرونا» را اجباری کرده‌اند. تا همین چند ماه پیش که اسم کرونا سر زبان‌ها نبود، بسیاری دنبال فرصتی برای انجام کارهای عقب…
Forwarded from Iranwire
🔹پیمان عارف: در قرنطینه تهدید به تجاوز جنسی نمی‌شوید
پیمان عارف به عنوان فعال دانشجویی و سیاسی، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۳ بارها در ایران دستگیر و با حکم قضایی مواجه شد. او در نهایت، دی ۱۳۹۳ ایران را به مقصد ترکیه ترک کرد و اکنون در کشور بلژیک زندگی می‌کند.
پیمان عارف که بارها سلول انفرادی را تجربه کرده است، هفته گذشته به دلیل این که به ابتلا به کرونا مشکوک بود، مدتی را در بیمارستان و در قرنطینه کامل به سر برد.
او معتقد است که زندگی قرنطینه این روزها هیچ شباهتی با هیچ‌کدام از تجربه‌هایش در سلول انفرادی ندارد: «من هفته پیش به دلیل این که مشکوک به کرونا بودم (البته در نهایت تستی که دادم، منفی بود)، دو روز کامل را در قرنطینه بیمارستان سپری کردم. اما اصلا حس سلول انفرادی نداشتم در حالی که کاملا هم انفرادی زندگی می‌کردم.»
او در این مدت حتی دکتر و پرستار را هم ندیده است: «آن‌ها با من پشت آیفون اتاق صحبت می‌کردند. از من می‌خواستند که تبم را بگیرم و به آن‌ها بگویم و یا درباره حال و وضعیت خودم شرح بدهم. سه وعده غذایی عالی و با کیفیت هم داشتم. فقط هر وقت می‌خواستند غذا را بیاورند، از پشت آیفون می‌خواستند که از در دور شوم و بعد در را باز می‌کردند و غذا را برایم می‌گذاشتند. من در طول این دو روز به اینترنت وصل بودم، با هر کس دلم خواست حرف زدم و با تلفنم به هر شبکه اجتماعی که خواستم، وصل شدم. اما ساختار سلول انفرادی شباهتی با ساختار انفرادی در بیمارستان یا جای دیگری ندارد. در واقع، سلول انفرادی یک ساختار فیزیکی با هدف رنج دادن است که به شما تحمیل می‌شود.»
او حتی سلول انفرادی را قابل مقایسه با قرنطینه در خانه نمی‌داند: «در این روزها، فقط شما نباید از خانه خارج شوید. اما در خانه خودتان با عزیزان‌تان هستید، تمام وسایل سرگرمی و راحتی هم کنارتان است؛ اینترنت، تلویزیون، کتاب و هر چه که بخواهید. شاید بهتر باشد که کارهای عقب افتاده خود را در این روزها انجام دهید. همه ما کارهای عقب افتاده‌ای داریم که همیشه به خودمان می‌گویم اگر وقت داشته باشم، انجام می‌دهم. الان بهترین فرصت برای انجامش است. من تا سه هفته دیگر به دلیل کرونا باید در قرنطینه خانگی بمانم. به همین دلیل تصمیم گرفتم یکی از کارهای عقب‌افتاده‌ام را که مرتب کردن نوشته‌هایم است، انجام دهم. هرکسی کار عقب افتاده دارد، بهتر است روی آن تمرکز کنیم.»
گزارش نیلوفر رستمی و گفتگوی او با پیمان عارف در مورد شباهتها و تفاوتهای قرنطینه خانگی و سلول انفرادی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #کرونا #سلول_انفرادی #قرنطینه_خانگی
@Farsi_Iranwire
پیمان عارف به عنوان فعال دانشجویی و سیاسی، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۳ بارها در ایران دستگیر و با حکم قضایی مواجه شد. او در نهایت، دی ۱۳۹۳ ایران را به مقصد ترکیه ترک کرد و اکنون در کشور بلژیک زندگی می‌کند.
پیمان عارف که بارها سلول انفرادی را تجربه کرده است، هفته گذشته به دلیل این که به ابتلا به کرونا مشکوک بود، مدتی را در بیمارستان و در قرنطینه کامل به سر برد.
او معتقد است که زندگی قرنطینه این روزها هیچ شباهتی با هیچ‌کدام از تجربه‌هایش در سلول انفرادی ندارد: «من هفته پیش به دلیل این که مشکوک به کرونا بودم (البته در نهایت تستی که دادم، منفی بود)، دو روز کامل را در قرنطینه بیمارستان سپری کردم. اما اصلا حس سلول انفرادی نداشتم در حالی که کاملا هم انفرادی زندگی می‌کردم.»
او در این مدت حتی دکتر و پرستار را هم ندیده است: «آن‌ها با من پشت آیفون اتاق صحبت می‌کردند. از من می‌خواستند که تبم را بگیرم و به آن‌ها بگویم و یا درباره حال و وضعیت خودم شرح بدهم. سه وعده غذایی عالی و با کیفیت هم داشتم. فقط هر وقت می‌خواستند غذا را بیاورند، از پشت آیفون می‌خواستند که از در دور شوم و بعد در را باز می‌کردند و غذا را برایم می‌گذاشتند. من در طول این دو روز به اینترنت وصل بودم، با هر کس دلم خواست حرف زدم و با تلفنم به هر شبکه اجتماعی که خواستم، وصل شدم. اما ساختار سلول انفرادی شباهتی با ساختار انفرادی در بیمارستان یا جای دیگری ندارد. در واقع، سلول انفرادی یک ساختار فیزیکی با هدف رنج دادن است که به شما تحمیل می‌شود.»
او حتی سلول انفرادی را قابل مقایسه با قرنطینه در خانه نمی‌داند: «در این روزها، فقط شما نباید از خانه خارج شوید. اما در خانه خودتان با عزیزان‌تان هستید، تمام وسایل سرگرمی و راحتی هم کنارتان است؛ اینترنت، تلویزیون، کتاب و هر چه که بخواهید. شاید بهتر باشد که کارهای عقب افتاده خود را در این روزها انجام دهید. همه ما کارهای عقب افتاده‌ای داریم که همیشه به خودمان می‌گویم اگر وقت داشته باشم، انجام می‌دهم. الان بهترین فرصت برای انجامش است. من تا سه هفته دیگر به دلیل کرونا باید در قرنطینه خانگی بمانم. به همین دلیل تصمیم گرفتم یکی از کارهای عقب‌افتاده‌ام را که مرتب کردن نوشته‌هایم است، انجام دهم. هرکسی کار عقب افتاده دارد، بهتر است روی آن تمرکز کنیم.»
گزارش نیلوفر رستمی و گفتگوی او با پیمان عارف در مورد شباهتها و تفاوتهای قرنطینه خانگی و سلول انفرادی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #کرونا #سلول_انفرادی #قرنطینه_خانگی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
پیمان عارف: در قرنطینه تهدید به تجاوز جنسی نمی‌شوید
واژه «قرنطینه خانگی» حالا به دایره لغات روزمره مردم دنیا اضافه شده است. بسیاری از شهرها و کشورها ماندن در خانه برای مبارزه با ویروس کشنده «کرونا» را اجباری کرده‌اند. تا همین چند ماه پیش که اسم کرونا سر زبان‌ها نبود، بسیاری دنبال فرصتی برای انجام کارهای عقب…