Forwarded from Iranwire
🔹 ساخت یک مدرسه دو اتاقه در «مچی دپ»، روستایی که نامش در اینترنت نیست
مهر که برسد مدرسه دو کلاسه «مچی دپ» شروع به کار می‌کند. مدرسه‌ای که دو دختر جوان به یاد مادربزرگ تازه درگذشته‌شان بانی ساخت آن شده‌اند.
«رها» یکی از آن‌هاست. او می‌گوید: «مادربزرگم مذهبی بود. از این مذهبی‌هایی که همه دوستش داشتند حتی غیرمذهبی‌ها و بی‌دین‌ها، عاشق کار خیر بود. عاشق اینکه بتواند کاری انجام دهد که همه موجودات زنده روی زمین را خوشحال کند و پررنگ‌ترین چیزی که دلش را به درد می‌آورد فقر بود.»
دو سال پیش که مادربزرگ رها و سارا فوت می‌کند، آن‌ها تصمیم می‌گیرند کاری کنند تا در فقدان او آرامش بیشتری به دست آورند: «راستش فوت مادربزرگم برای من و خواهرم خیلی فراتر از دست دادن یک مادربزرگ بود و تنها چیزی که تا حدودی باعث آرامش بیشتر ما شد این بود که کاری بکنیم که احساس می‌کنیم آرزوی قلبی مادربزرگم یا به قول خودمان مامانی ما بوده است.»
مچی دپ نام روستایی در استان سیستان‌وبلوچستان، شهرستان سرباز، بخش سربا، دهستان نسکند، میزان محرومیت و فقر و کمبود امکانات در این روستا تا جایی است که در گوگل و در جستجوی روستاهای شهرستان سرباز هم اثری از آثار این روستا نیست.
ادامه گزارش امید فرهادی شهروندخبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇
#شهروند‌خبرنگاری #سیستان_و_بلوچستان #مدرسه_سازی #محرومیت #دانش_آموزان
@Farsi_Iranwire
مهر که برسد مدرسه دو کلاسه «مچی دپ» شروع به کار می‌کند. مدرسه‌ای که دو دختر جوان به یاد مادربزرگ تازه درگذشته‌شان بانی ساخت آن شده‌اند.
«رها» یکی از آن‌هاست. او می‌گوید: «مادربزرگم مذهبی بود. از این مذهبی‌هایی که همه دوستش داشتند حتی غیرمذهبی‌ها و بی‌دین‌ها، عاشق کار خیر بود. عاشق اینکه بتواند کاری انجام دهد که همه موجودات زنده روی زمین را خوشحال کند و پررنگ‌ترین چیزی که دلش را به درد می‌آورد فقر بود.»
دو سال پیش که مادربزرگ رها و سارا فوت می‌کند، آن‌ها تصمیم می‌گیرند کاری کنند تا در فقدان او آرامش بیشتری به دست آورند: «راستش فوت مادربزرگم برای من و خواهرم خیلی فراتر از دست دادن یک مادربزرگ بود و تنها چیزی که تا حدودی باعث آرامش بیشتر ما شد این بود که کاری بکنیم که احساس می‌کنیم آرزوی قلبی مادربزرگم یا به قول خودمان مامانی ما بوده است.»
مچی دپ نام روستایی در استان سیستان‌وبلوچستان، شهرستان سرباز، بخش سربا، دهستان نسکند، میزان محرومیت و فقر و کمبود امکانات در این روستا تا جایی است که در گوگل و در جستجوی روستاهای شهرستان سرباز هم اثری از آثار این روستا نیست.
ادامه گزارش امید فرهادی شهروندخبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇
#شهروند‌خبرنگاری #سیستان_و_بلوچستان #مدرسه_سازی #محرومیت #دانش_آموزان
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
ساخت یک مدرسه دو اتاقه در «مچی دپ»، روستایی که نامش در اینترنت نیست
امید فرهادی مهر که برسد مدرسه دو کلاسه «مچی دپ» شروع به کار می‌کند. مدرسه‌ای که دو دختر جوان به یاد مادربزرگ تازه درگذشته‌شان بانی ساخت آن شده‌اند. «رها» یکی از آن‌هاست. او می‌گوید: «مادربزرگم مذهبی بود. از این مذهبی‌هایی که همه دوستش داشتند حتی غیرمذهبی‌ها…
🔹 زنگ تابستان؛ فراخوانی برای جبران عقب‌ماندگی تحصیلی دانش‌آموزان کم‌برخوردار
«کرونا» که آمد، خیلی از کارهای خیر روی زمین ماندند. ساخت ۱۰۰مدرسه و کتاب‌خانه و بالابردن امکانات تحصیلی در روستاها که توسط «پویش ایران من» دنبال می‌شد هم مثل خیلی از کارهای خیر دیگر، از برنامه‌ریزی‌ها عقب ماندند. بچه‌های روستایی که قرار بود در مدارس تازه تاسیس با امکانات بالاتر درس بخوانند، به خاطر عدم دسترسی به گوشی و اینترنت، از کلاس‌های آنلاین جا ماندند و از درس‌ها عقب افتادند.
حالا پویش ایران من یک پروژه جدید تعریف کرده است تا با کمک شهروندان مسوول، تا حدودی عقب افتادگی دانش‌آموزان روستایی از درس جبران شود. یکی از همکاران این مجموعه می‌گوید: «امسال مدرسه اصلا مدرسه نبود. بسیاری از روستاهای دور افتاده از آب و برق محروم هستند، آن‌وقت چه طور می‌توانیم توقع داشته باشیم دانش‌آموزانش به اینترنت و گوشی موبایل یا تبلت دسترسی داشته و با کمک آموزش آنلاین درس‌ها را تمام کرده باشند.»
او به حرف‌های یک معلم عشایر اشاره می‌کند و می‌گوید: «با یک معلم که به عشایر درس می‌دهد، صحبت می‌کردیم. او حرفی زد که بسیاری از ما را تحت تاثیر قرار داد. این معلم که به چند دانش‌آموز پایه پنجم درس می‌داد، گفت دانش‌آموزان من تلویزیون ندارند، آن وقت اینترنت و ابزار ارتباطی مثل موبایل از کجا بیاورند؟»
این حرف‌ها و گزارش‌های از عدم دسترسی دانش‌آموزان روستایی به کلاس‌های آنلاین باعث شدند دست‌اندرکاران پویش ایران من تصمیم بگیرند با انتشار یک فراخوان برای تقویت دروس و جبران عقب‌افتادگی کودکان عشایر و روستایی از درس، از معلمان و شهروندانی که قابلیت کمک به کودکان را دارند، کمک بگیرند.
ادامه گزارش شهروندخبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇
#شهروند‌خبرنگاری #مدرسه_سازی #پویش_ایران_من #نیکوکاری #کرونا #دانش_آموزان
@Farsi_Iranwire
«کرونا» که آمد، خیلی از کارهای خیر روی زمین ماندند. ساخت ۱۰۰مدرسه و کتاب‌خانه و بالابردن امکانات تحصیلی در روستاها که توسط «پویش ایران من» دنبال می‌شد هم مثل خیلی از کارهای خیر دیگر، از برنامه‌ریزی‌ها عقب ماندند. بچه‌های روستایی که قرار بود در مدارس تازه تاسیس با امکانات بالاتر درس بخوانند، به خاطر عدم دسترسی به گوشی و اینترنت، از کلاس‌های آنلاین جا ماندند و از درس‌ها عقب افتادند.
حالا پویش ایران من یک پروژه جدید تعریف کرده است تا با کمک شهروندان مسوول، تا حدودی عقب افتادگی دانش‌آموزان روستایی از درس جبران شود. یکی از همکاران این مجموعه می‌گوید: «امسال مدرسه اصلا مدرسه نبود. بسیاری از روستاهای دور افتاده از آب و برق محروم هستند، آن‌وقت چه طور می‌توانیم توقع داشته باشیم دانش‌آموزانش به اینترنت و گوشی موبایل یا تبلت دسترسی داشته و با کمک آموزش آنلاین درس‌ها را تمام کرده باشند.»
او به حرف‌های یک معلم عشایر اشاره می‌کند و می‌گوید: «با یک معلم که به عشایر درس می‌دهد، صحبت می‌کردیم. او حرفی زد که بسیاری از ما را تحت تاثیر قرار داد. این معلم که به چند دانش‌آموز پایه پنجم درس می‌داد، گفت دانش‌آموزان من تلویزیون ندارند، آن وقت اینترنت و ابزار ارتباطی مثل موبایل از کجا بیاورند؟»
این حرف‌ها و گزارش‌های از عدم دسترسی دانش‌آموزان روستایی به کلاس‌های آنلاین باعث شدند دست‌اندرکاران پویش ایران من تصمیم بگیرند با انتشار یک فراخوان برای تقویت دروس و جبران عقب‌افتادگی کودکان عشایر و روستایی از درس، از معلمان و شهروندانی که قابلیت کمک به کودکان را دارند، کمک بگیرند.
ادامه گزارش شهروندخبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇
#شهروند‌خبرنگاری #مدرسه_سازی #پویش_ایران_من #نیکوکاری #کرونا #دانش_آموزان
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
زنگ تابستان؛ فراخوانی برای جبران عقب‌ماندگی تحصیلی دانش‌آموزان کم‌برخوردار
شهروندخبرنگار