🔹 عدالت ناکارآمد با انبوه پرونده‌ها و کمبود قاضی
چرا قوه قضاییه ایران در طول ۴۰ سال گذشته قادر به جلب اعتماد عمومی نبوده است؟ مشکلات اساسی این نهاد که اهداف اولیه‌اش «حل و فصل دعاوی»، «حفظ حقوق عمومی» و «اجرای عدالت» بوده‌اند تا بتواند به ادعای خود، پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسوول تحقق بخشیدن به عدالت باشد، در کجای این ساختار عریض و طویل نهفته‌اند؟
«ایران‌وایر» در یک سلسله مطلب، با تکیه بر نمونه‌های عینی و اظهارات کارشناسان حقوقی، به اشکالات ساختاری قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.
در هشتمین مطلب از این مجموعه، کمبود نیروی شاغل در قوه قضاییه مورد بررسی قرار گرفته است؛ موضوعی که موجب انباشت پرونده‌ها و طولانی‌شدن روند دادرسی شده است.
طبق آمار سازمان اداری و استخدامی کشور، در ابتدای سال ۱۳۹۷، حدود ۸۸ هزار نفر در قوه قضاییه مشغول به کار بوده‌اند. از این تعداد، اندکی بیش از ۵۶ هزار نفر به طور رسمی، حدود ۲۰ هزار نفر به صورت پیمانی و حدود هشت هزار نفر به شکل قراردادی کار می‌کرده‌اند. بیش از چهار هزار نیروی کارگری هم در استخدام این قوه بوده‌اند.
در سال ۱۳۹۷، نزدیک به ۱۳ هزار قاضی در دادگاه‌های مختلف ایران مشغول به خدمت بوده‌اند که این رقم هیچ تناسبی با حجم بالای پرونده‌های ثبت شده در سیستم قضایی نداشته است. در همین سال، بیش از ۱۶ میلیون پرونده تکراری و حدود شش میلیون پرونده یکتا به ثبت رسیده‌اند.
بنابراین، در ایران هر قاضی در هر روز کاری خود به طور متوسط باید به شش پرونده رسیدگی کند. این در حالی است که مطابق استانداردهای جهانی، هر قاضی باید یک یا حداکثر دو پرونده را مورد بررسی قرار دهد. اگر تعطیلات رسمی، مرخصی‌ها و ماموریت‌ها را هم در نظر بگیریم، این آمار از حدود هشت پرونده در روز برای هر قاضی فراتر خواهد رفت.
گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را بخوانید 👇
#اخبار_ایران #آن_سوی_خبر #قوه_قضاییه_ایران #اشکالات_ساختاری_قوه_قضاییه #انباشت_پرونده‌ها #روند_دادرسی #کمبود_قاضی
@Farsi_Iranwire
چرا قوه قضاییه ایران در طول ۴۰ سال گذشته قادر به جلب اعتماد عمومی نبوده است؟ مشکلات اساسی این نهاد که اهداف اولیه‌اش «حل و فصل دعاوی»، «حفظ حقوق عمومی» و «اجرای عدالت» بوده‌اند تا بتواند به ادعای خود، پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسوول تحقق بخشیدن به عدالت باشد، در کجای این ساختار عریض و طویل نهفته‌اند؟
«ایران‌وایر» در یک سلسله مطلب، با تکیه بر نمونه‌های عینی و اظهارات کارشناسان حقوقی، به اشکالات ساختاری قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.
در هشتمین مطلب از این مجموعه، کمبود نیروی شاغل در قوه قضاییه مورد بررسی قرار گرفته است؛ موضوعی که موجب انباشت پرونده‌ها و طولانی‌شدن روند دادرسی شده است.
طبق آمار سازمان اداری و استخدامی کشور، در ابتدای سال ۱۳۹۷، حدود ۸۸ هزار نفر در قوه قضاییه مشغول به کار بوده‌اند. از این تعداد، اندکی بیش از ۵۶ هزار نفر به طور رسمی، حدود ۲۰ هزار نفر به صورت پیمانی و حدود هشت هزار نفر به شکل قراردادی کار می‌کرده‌اند. بیش از چهار هزار نیروی کارگری هم در استخدام این قوه بوده‌اند.
در سال ۱۳۹۷، نزدیک به ۱۳ هزار قاضی در دادگاه‌های مختلف ایران مشغول به خدمت بوده‌اند که این رقم هیچ تناسبی با حجم بالای پرونده‌های ثبت شده در سیستم قضایی نداشته است. در همین سال، بیش از ۱۶ میلیون پرونده تکراری و حدود شش میلیون پرونده یکتا به ثبت رسیده‌اند.
بنابراین، در ایران هر قاضی در هر روز کاری خود به طور متوسط باید به شش پرونده رسیدگی کند. این در حالی است که مطابق استانداردهای جهانی، هر قاضی باید یک یا حداکثر دو پرونده را مورد بررسی قرار دهد. اگر تعطیلات رسمی، مرخصی‌ها و ماموریت‌ها را هم در نظر بگیریم، این آمار از حدود هشت پرونده در روز برای هر قاضی فراتر خواهد رفت.
گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را بخوانید 👇
#اخبار_ایران #آن_سوی_خبر #قوه_قضاییه_ایران #اشکالات_ساختاری_قوه_قضاییه #انباشت_پرونده‌ها #روند_دادرسی #کمبود_قاضی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
عدالت ناکارآمد با انبوه پرونده‌ها و کمبود قاضی
چرا قوه قضاییه ایران در طول ۴۰ سال گذشته قادر به جلب اعتماد عمومی نبوده است؟ مشکلات اساسی این نهاد که اهداف اولیه‌اش «حل و فصل دعاوی»، «حفظ حقوق عمومی» و «اجرای عدالت» بوده‌اند تا بتواند به ادعای خود، پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسوول تحقق بخشیدن به عدالت…
Forwarded from Iranwire
🔹 عدالت ناکارآمد با انبوه پرونده‌ها و کمبود قاضی
چرا قوه قضاییه ایران در طول ۴۰ سال گذشته قادر به جلب اعتماد عمومی نبوده است؟ مشکلات اساسی این نهاد که اهداف اولیه‌اش «حل و فصل دعاوی»، «حفظ حقوق عمومی» و «اجرای عدالت» بوده‌اند تا بتواند به ادعای خود، پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسوول تحقق بخشیدن به عدالت باشد، در کجای این ساختار عریض و طویل نهفته‌اند؟
«ایران‌وایر» در یک سلسله مطلب، با تکیه بر نمونه‌های عینی و اظهارات کارشناسان حقوقی، به اشکالات ساختاری قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.
در هشتمین مطلب از این مجموعه، کمبود نیروی شاغل در قوه قضاییه مورد بررسی قرار گرفته است؛ موضوعی که موجب انباشت پرونده‌ها و طولانی‌شدن روند دادرسی شده است.
طبق آمار سازمان اداری و استخدامی کشور، در ابتدای سال ۱۳۹۷، حدود ۸۸ هزار نفر در قوه قضاییه مشغول به کار بوده‌اند. از این تعداد، اندکی بیش از ۵۶ هزار نفر به طور رسمی، حدود ۲۰ هزار نفر به صورت پیمانی و حدود هشت هزار نفر به شکل قراردادی کار می‌کرده‌اند. بیش از چهار هزار نیروی کارگری هم در استخدام این قوه بوده‌اند.
در سال ۱۳۹۷، نزدیک به ۱۳ هزار قاضی در دادگاه‌های مختلف ایران مشغول به خدمت بوده‌اند که این رقم هیچ تناسبی با حجم بالای پرونده‌های ثبت شده در سیستم قضایی نداشته است. در همین سال، بیش از ۱۶ میلیون پرونده تکراری و حدود شش میلیون پرونده یکتا به ثبت رسیده‌اند.
بنابراین، در ایران هر قاضی در هر روز کاری خود به طور متوسط باید به شش پرونده رسیدگی کند. این در حالی است که مطابق استانداردهای جهانی، هر قاضی باید یک یا حداکثر دو پرونده را مورد بررسی قرار دهد. اگر تعطیلات رسمی، مرخصی‌ها و ماموریت‌ها را هم در نظر بگیریم، این آمار از حدود هشت پرونده در روز برای هر قاضی فراتر خواهد رفت.
گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را بخوانید 👇
#اخبار_ایران #آن_سوی_خبر #قوه_قضاییه_ایران #اشکالات_ساختاری_قوه_قضاییه #انباشت_پرونده‌ها #روند_دادرسی #کمبود_قاضی
@Farsi_Iranwire
چرا قوه قضاییه ایران در طول ۴۰ سال گذشته قادر به جلب اعتماد عمومی نبوده است؟ مشکلات اساسی این نهاد که اهداف اولیه‌اش «حل و فصل دعاوی»، «حفظ حقوق عمومی» و «اجرای عدالت» بوده‌اند تا بتواند به ادعای خود، پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسوول تحقق بخشیدن به عدالت باشد، در کجای این ساختار عریض و طویل نهفته‌اند؟
«ایران‌وایر» در یک سلسله مطلب، با تکیه بر نمونه‌های عینی و اظهارات کارشناسان حقوقی، به اشکالات ساختاری قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.
در هشتمین مطلب از این مجموعه، کمبود نیروی شاغل در قوه قضاییه مورد بررسی قرار گرفته است؛ موضوعی که موجب انباشت پرونده‌ها و طولانی‌شدن روند دادرسی شده است.
طبق آمار سازمان اداری و استخدامی کشور، در ابتدای سال ۱۳۹۷، حدود ۸۸ هزار نفر در قوه قضاییه مشغول به کار بوده‌اند. از این تعداد، اندکی بیش از ۵۶ هزار نفر به طور رسمی، حدود ۲۰ هزار نفر به صورت پیمانی و حدود هشت هزار نفر به شکل قراردادی کار می‌کرده‌اند. بیش از چهار هزار نیروی کارگری هم در استخدام این قوه بوده‌اند.
در سال ۱۳۹۷، نزدیک به ۱۳ هزار قاضی در دادگاه‌های مختلف ایران مشغول به خدمت بوده‌اند که این رقم هیچ تناسبی با حجم بالای پرونده‌های ثبت شده در سیستم قضایی نداشته است. در همین سال، بیش از ۱۶ میلیون پرونده تکراری و حدود شش میلیون پرونده یکتا به ثبت رسیده‌اند.
بنابراین، در ایران هر قاضی در هر روز کاری خود به طور متوسط باید به شش پرونده رسیدگی کند. این در حالی است که مطابق استانداردهای جهانی، هر قاضی باید یک یا حداکثر دو پرونده را مورد بررسی قرار دهد. اگر تعطیلات رسمی، مرخصی‌ها و ماموریت‌ها را هم در نظر بگیریم، این آمار از حدود هشت پرونده در روز برای هر قاضی فراتر خواهد رفت.
گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را بخوانید 👇
#اخبار_ایران #آن_سوی_خبر #قوه_قضاییه_ایران #اشکالات_ساختاری_قوه_قضاییه #انباشت_پرونده‌ها #روند_دادرسی #کمبود_قاضی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
عدالت ناکارآمد با انبوه پرونده‌ها و کمبود قاضی
چرا قوه قضاییه ایران در طول ۴۰ سال گذشته قادر به جلب اعتماد عمومی نبوده است؟ مشکلات اساسی این نهاد که اهداف اولیه‌اش «حل و فصل دعاوی»، «حفظ حقوق عمومی» و «اجرای عدالت» بوده‌اند تا بتواند به ادعای خود، پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسوول تحقق بخشیدن به عدالت…