🔹 داستان غم‌انگیز تاراج؛ گفت‌وگو با عباس امانت درباره مفقود شدن آلبوم «ناصری»

روز گذشته ۱۳مرداد۱۳۹۹ خبر مفقود شدن یک مجموعه آلبوم ارزشمند دوران ناصری که در کاخ گلستان نگهداری می‌شد در خبرگزاری‌های رسمی منتشر شد.

خبر مثل همیشه کوتاه بود و همان‌طور که مسبوق به سابقه است، هیچ مقام دولتی مسئولیت اطلاع‌رسانی را در این مورد برعهده نگرفته بود: خبرگزاری‌های داخلی نوشتند ماجرا در دست بررسی است و مسئولان امر، اطلاعات جزیی‌تری ندادند، به شکلی که حتی زمان گم شدن این آلبوم هم نامشخص است و فقط زمانی که امین اموال مذکور بنا به دلایلی نیاز به مراجعه به این مجموعه عکس داشته، متوجه فقدان آن شده است.

در مورد اهمیت این مجموعه و مجموعه‌های همانند آن و آنچه در طول سال‌های گذشته بر سر نسخه‌های خطی و تاریخی که بخش قابل‌توجهی از ذهن و حافظه تاریخ هر کشور محسوب می‌شوند، رفته است، با «عباس امانت»، استاد تاریخ در دانشگاه ییل و صاحب کرسی «ویلیام سامنر» گفت‌وگو کرده‌ایم.

آقای دکتر آیا شما می‌دانید منظور اخبار منتشرشده در مورد «آلبوم ناصری» کدام یک از آلبوم‌های زمان ناصرالدین‌شاه بوده است؟

اطلاعات منتشرشده درباره آلبوم گمشده بسیار کوتاه و مبهم است و روشن نیست که به کدام مجموعه از زمان ناصری تعلق داشته است؛ اما این آلبوم می‌تواند از تصاویر گردآوری‌شده توسط شخص ناصرالدین‌شاه بوده باشد، مجموعه‌ای که ناصرالدین‌شاه در مواردی حتی با خط خودش ذیل یا پشت آن‌ها را قلمی کرده که مثلا تصویر چه کسی یا چه کسانی است و به چه مناسبتی ثبت شده است اما به‌هرحال شناسایی اینکه کدام مجموعه مفقود شده، نباید چندان دشوار باشد.

ادامه گفتگوی ماهرخ غلامحسین‌پور با عباس امانت را اینجا بخوانید👇

#اخبار_ایران #تاریخ_معاصر #آلبوم_ناصری #کاخ_گلستان #قاجاریه #تاراج_میراث_فرهنگی #عباس_امانت

@Farsi_Iranwire

🔹 داستان غم‌انگیز تاراج؛ گفت‌وگو با عباس امانت درباره مفقود شدن آلبوم «ناصری»

روز گذشته ۱۳مرداد۱۳۹۹ خبر مفقود شدن یک مجموعه آلبوم ارزشمند دوران ناصری که در کاخ گلستان نگهداری می‌شد در خبرگزاری‌های رسمی منتشر شد.

خبر مثل همیشه کوتاه بود و همان‌طور که مسبوق به سابقه است، هیچ مقام دولتی مسئولیت اطلاع‌رسانی را در این مورد برعهده نگرفته بود: خبرگزاری‌های داخلی نوشتند ماجرا در دست بررسی است و مسئولان امر، اطلاعات جزیی‌تری ندادند، به شکلی که حتی زمان گم شدن این آلبوم هم نامشخص است و فقط زمانی که امین اموال مذکور بنا به دلایلی نیاز به مراجعه به این مجموعه عکس داشته، متوجه فقدان آن شده است.

در مورد اهمیت این مجموعه و مجموعه‌های همانند آن و آنچه در طول سال‌های گذشته بر سر نسخه‌های خطی و تاریخی که بخش قابل‌توجهی از ذهن و حافظه تاریخ هر کشور محسوب می‌شوند، رفته است، با «عباس امانت»، استاد تاریخ در دانشگاه ییل و صاحب کرسی «ویلیام سامنر» گفت‌وگو کرده‌ایم.

آقای دکتر آیا شما می‌دانید منظور اخبار منتشرشده در مورد «آلبوم ناصری» کدام یک از آلبوم‌های زمان ناصرالدین‌شاه بوده است؟

اطلاعات منتشرشده درباره آلبوم گمشده بسیار کوتاه و مبهم است و روشن نیست که به کدام مجموعه از زمان ناصری تعلق داشته است؛ اما این آلبوم می‌تواند از تصاویر گردآوری‌شده توسط شخص ناصرالدین‌شاه بوده باشد، مجموعه‌ای که ناصرالدین‌شاه در مواردی حتی با خط خودش ذیل یا پشت آن‌ها را قلمی کرده که مثلا تصویر چه کسی یا چه کسانی است و به چه مناسبتی ثبت شده است اما به‌هرحال شناسایی اینکه کدام مجموعه مفقود شده، نباید چندان دشوار باشد.

ادامه گفتگوی ماهرخ غلامحسین‌پور با عباس امانت را اینجا بخوانید👇

#اخبار_ایران #تاریخ_معاصر #آلبوم_ناصری #کاخ_گلستان #قاجاریه #تاراج_میراث_فرهنگی #عباس_امانت

@Farsi_Iranwire

🎥 داستان غم‌انگیز تاراج؛ گفت‌وگو با عباس امانت درباره مفقود شدن آلبوم «ناصری»

۱۳مرداد ۱۳۹۹ خبر مفقود شدن یک مجموعه آلبوم ارزشمند دوران ناصری که در کاخ گلستان نگهداری می‌شد، منتشر شد. «عباس امانت»، استاد تاریخ دانشگاه ییل: «این آلبوم می‌تواند تصاویر گردآوری‌شده توسط شخص ناصرالدین‌ شاه باشد. اگر کسی به‌قصد فروش سرقت کرده باشد، امکان فروش پنهانی آن هست و متاسفانه مشتری خصوصی فراوانی هم خواهد داشت. کتابخانه سلطنتی کاخ گلستان یکی از معدود کتابخانه‌های ایران است که در طول دورانی بسیار طولانی و خطیر دوام آورده. در دوران پهلوی قوانین محکمی تدوین شد و هرگز شاهد دست‌اندازی‌هایی که بعد از جریانات مشروطه به وقوع پیوستند نبودیم. اما ظاهرا در چهل سال اخیر مجددا خبرهای نگران‌کننده بسیاری از تاراج مجموعه‌های خطی و آثار فرهنگی به گوش می‌رسد.»


#ویدیوی_روز #اخبار_ایران #عباس_امانت #آلبوم_ناصری #تاریخ_معاصر #کاخ_گلستان #ناصرالدین_شاه

@Farsi_Iranwire

🔹اعدام ۵۹ جوان مهابادی؛ بازخوانی یک روایت تکان‌دهنده تاریخی

١٢خرداد ١٣٦٢، فرمانداری شهر مهاباد با انتشار اطلاعیه‌ای، از اعدام ٥٩ جوان مهابادی خبر داد. گفته می‌شود که سن اکثر اعدامی‌ها کمتر از ١٨ سال بوده است و دانش‌آموز دبیرستان بوده‌اند.

«ایران‌وایر» در گفت‌وگوی اختصاصی با «جواد دانش‌پژوه»، دکترای پداگوژی (علوم آموزش و تربیت) و نویسنده کتاب «کشتار بی‌پایان» که اکنون مقیم اتریش است، به بازخوانی این روایت تاریخی و شیوه غالب صدور احکام اعدام‌ها بعد از انقلاب پرداخته است.

١٢خرداد ١٣٦٢، فرمانداری شهر مهاباد با انتشار اطلاعیه‌ای، از اعدام ٥٩ جوان مهابادی خبر داد. گفته می‌شود که انتشار این خبر، قامت شهر را به لرزه در آورد و ساکنان آن را در بهت و حیرت فرو برد. چون اکثر اعدامی‌ها کمتر از ١٨ سال سن داشتند و دانش‌آموز دبیرستان بودند.

دکتر جواد دانش‌پژوه ضمن تایید روایت فوق، به فضای ملتهب و متشنج مهاباد بعد از انتشار خبر اعدامی‌ها و اعلام حکومت نظامی در این شهر اشاره کرد و گفت: «بلافاصله حکومت نظامی اعلام شد و کسی حق تردد در سطح شهر را نداشت. مبنای اعلام حکومت نظامی هم جلوگیری از هرگونه واکنش، اعتراض و تظاهرات احتمالی نسبت به اعدام ٥٩ نفر بود. اما مردم به خیابان آمده و به‌شدت اعتراض کردند. حتی گروهی از خانواده‌ها برای پی‌گیری قضایی سرنوشت عزیزان‌شان بلافاصله به سوی ارومیه حرکت کرده بودند.»

وی قبل از ورود به بحث چگونگی اعدام ٥٩ نفر، از قول شخصی به‌ نام «سیداحمد» که در آن دوره در زندان ارومیه زندانی بوده و احتمالا تنها شاهد و راوی جزییات بیشتر در ارتباط با اعدام ٥٩ جوان مهابادی است، گفت: «بر اساس اظهارات سید‌احمد و آمار و اسامی موجود ٥٩ جوان مهابادی، ۴۸ نفر از آن‌ها در زندان ارومیه محبوس بودند. اما سیداحمد اطلاعی از مکان نگه‌داری ۱۱ نفر دیگر نداشت و احتمال می‌رود بقیه زندانی‌ها در زندان تبریز نگه‌داری و در نهایت اعدام شده‌اند.»

ادامه این گزارش را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #تاریخ_معاصر_ایران #کردستان #مهاباد #راستی_آزمایی

@Farsi_Iranwire

🔹اعدام ۵۹ جوان مهابادی؛ بازخوانی یک روایت تکان‌دهنده تاریخی

١٢خرداد ١٣٦٢، فرمانداری شهر مهاباد با انتشار اطلاعیه‌ای، از اعدام ٥٩ جوان مهابادی خبر داد. گفته می‌شود که سن اکثر اعدامی‌ها کمتر از ١٨ سال بوده است و دانش‌آموز دبیرستان بوده‌اند.

«ایران‌وایر» در گفت‌وگوی اختصاصی با «جواد دانش‌پژوه»، دکترای پداگوژی (علوم آموزش و تربیت) و نویسنده کتاب «کشتار بی‌پایان» که اکنون مقیم اتریش است، به بازخوانی این روایت تاریخی و شیوه غالب صدور احکام اعدام‌ها بعد از انقلاب پرداخته است.

١٢خرداد ١٣٦٢، فرمانداری شهر مهاباد با انتشار اطلاعیه‌ای، از اعدام ٥٩ جوان مهابادی خبر داد. گفته می‌شود که انتشار این خبر، قامت شهر را به لرزه در آورد و ساکنان آن را در بهت و حیرت فرو برد. چون اکثر اعدامی‌ها کمتر از ١٨ سال سن داشتند و دانش‌آموز دبیرستان بودند.

دکتر جواد دانش‌پژوه ضمن تایید روایت فوق، به فضای ملتهب و متشنج مهاباد بعد از انتشار خبر اعدامی‌ها و اعلام حکومت نظامی در این شهر اشاره کرد و گفت: «بلافاصله حکومت نظامی اعلام شد و کسی حق تردد در سطح شهر را نداشت. مبنای اعلام حکومت نظامی هم جلوگیری از هرگونه واکنش، اعتراض و تظاهرات احتمالی نسبت به اعدام ٥٩ نفر بود. اما مردم به خیابان آمده و به‌شدت اعتراض کردند. حتی گروهی از خانواده‌ها برای پی‌گیری قضایی سرنوشت عزیزان‌شان بلافاصله به سوی ارومیه حرکت کرده بودند.»

وی قبل از ورود به بحث چگونگی اعدام ٥٩ نفر، از قول شخصی به‌ نام «سیداحمد» که در آن دوره در زندان ارومیه زندانی بوده و احتمالا تنها شاهد و راوی جزییات بیشتر در ارتباط با اعدام ٥٩ جوان مهابادی است، گفت: «بر اساس اظهارات سید‌احمد و آمار و اسامی موجود ٥٩ جوان مهابادی، ۴۸ نفر از آن‌ها در زندان ارومیه محبوس بودند. اما سیداحمد اطلاعی از مکان نگه‌داری ۱۱ نفر دیگر نداشت و احتمال می‌رود بقیه زندانی‌ها در زندان تبریز نگه‌داری و در نهایت اعدام شده‌اند.»

ادامه این گزارش را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #تاریخ_معاصر_ایران #کردستان #مهاباد #راستی_آزمایی

@Farsi_Iranwire

🔹 امیراصلان افشار، تنها رییس ایرانی شورای حکام آژانس و آخرین رییس تشریفات دربار درگذشت


«امیر اصلان افشار»، از دیپلمات‌های برجسته ایران قبل از انقلاب بهمن ۱۳۵۷و اولین و تنها رییس ایرانی «شورای حکام» آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در سن ۱۰۱ سالگی در فرانسه، هزاران کیلومتر دورتر از زادگاهی که دوستش می‌داشت، درگذشت.

افشار، آخرین رییس کل تشریفات دربار به هنگام خروج شاه از ایران در دی ماه ۱۳۵۷، از معدود افرادی بود که تا آخرین لحظات زندگی محمدرضا شاه به عنوان یکی از وفادارترین افراد، همراه او بود.

افشار در سال ۱۳۳۳ کار خود را به عنوان دبیر سوم سفارت ایران در لاهه هلند آغاز کرد. در دوره‌ای نماینده مجلس شورای ملی شد، سپس به وزیر مختاری ایران در اتریش رسید و در همین دوره به مدت دو سال رییس شورای حکام یا هیات مدیره آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شد. بعد از این ماموریت، به سفارت ایران در ایالات متحد رسید و مدتی سفیر ایران در آلمان غربی شد.

زمانی که افشار به پیشنهاد «اردشیر زاهدی»، وزیر وقت امور خارجه ایران که خود دو دوره در امریکا ماموریت داشت، سفیر ایران در واشنگتن شد، روابط دو کشور به یکی از دوره‌های اوج خود رسیده بود.

ادامه گزارش فرامرز داور را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #تاریخ_معاصر #امیراصلان_افشار #شورای_حکام_آژانس

@Farsi_Iranwire

🔹 کمک‌های از یاد رفته اسرائیل در جریان زلزله بوئین زهرا


حدود یک ماه پیش که مسابقه جودوی سعید مولایی در تل‌آویو برگزار شد خیلی‌ها از تشویق‌های پرشور و ابراز احساسات اسرائیلی‌ها برای مولایی شگفت‌زده شدند. دیدن این تشویق‌ها حتی برای برخی از ایرانیان خارج از اسرائیل هم تازگی داشت.

با این حال ایرانیان دیگری هم بودند که نه فقط از دیدن احساسات پرشور اسرائیلی‌ها تعجب نکردند، بلکه روابط دوستانه مردم دو کشور در سال‌های پیش از انقلاب را به یاد آوردند.
یکی از چشمگیرترین و در عین حال فراموش شده‌ترین کمک‌های اسرائیل به ایرانیان مربوط به ۵۹ سال پیش و زمین‌لرزه بوئین زهرا است.

امروز که حکومت ایران بر طبل نابودی اسرائیل می‌کوبد، شاید یادآوری آن دوران برای جوانان هر دو کشور الهام‌بخش باشد و آنها را به سوی دوستی دوباره سوق دهد.

زلزله بوئین زهرا، در استان قزوین، شامگاه دهم شهریور ۱۳۴۱ رخ داد و بیش از ۱۲ هزار کشته برجای گذاشت. حدود ۹۰ درصد از روستاها تخریب شد و خسارات زمین‌لرزه بسیار گسترده بود.

اسرائیل کمک‌های زیادی به زلزله‌زدگان کرد و بعدا در بازسازی مناطق آسیب‌دیده نیز نقش داشت. نگاهی به کتاب خاطرات «مئیر عِزری» تصویری روشن از این کمک‌ها به دست می‌دهد.

مئیر عزری از یهودیان ایرانی بود که نقشی مهم در برقراری رابطه بین ایران و اسرائیل داشت. او در سال ۱۹۵۸ از سوی بن گوریون، نخست وزیر وقت اسرائیل، به عنوان کاردار آن کشور به تهران رفت و تا سال ۱۹۷۳ در ایران بود.

ادامه گزارش کارمل ملامد را اینجا بخوانید👇
#اطلاع_رسانی #اسراییل #زلزله_بویین‌زهرا #تاریخ_معاصر #کمک_اسراییل_به_ایران


@Farsi_Iranwire

🔹 علی خاوری، رهبر حزب توده ایران که بود و چگونه به رهبری رسید؟

در آخرین جمعه قرن چهاردهم شمسی، روز ۲۹ اسفند ۱۳۹۹، پیرمردی ایرانی در برلین جان سپرد؛ پیرمردی که رفتنش را می‌توان پایان دوره‌ای از تاریخ جنبش چپ در ایران دانست. علی خاوری که از سال ۱۳۶۲ رهبری حزب توده ایران را به عهده داشت، دو روز پیش از جشن تولد ۹۸ سالگی خود در تبعید جان سپرد. حزب توده با صدور بیانیه‌ای خطاب به «اعضا، هواداران و دوستان حزب، مبارزان راه طبقه کارگر و زحمتکشان» خبر درگذشت خاوری را اعلام کرد و افزود که او «تا آخرین لحظه‌های زندگی پربارش و با وجود بیماری، دمی از وظیفه خود، همان‌طور که خود همیشه می‌گفت، به عنوان سرباز حزبی کوتاهی نکرد و در یکی از دشوارترین و حساس‌ترین دوره‌های تاریخ فعالیت حزب ما، نقشی قطعی و ویژه در تداوم کار و مبارزه حزب توده ایران ایفا کرد.»

حزب توده در بیانیه خود نوشته‌ای از رحمان هاتفی (حیدر مهرگان) را یادآوری کرد که در بهمن ۱۳۵۶ در نشریه زیرزمینی آن وقت توده‌ای‌ها، «نوید»، از خاوری، که در آن هنگام بیش از ۱۴ سال در زندان سپری کرده بود، به عنوان «صدای حقانیت حزب ما» نام برده بود و در موردش نوشته بود: «رفیق خاوری تنها یک زندانی نیست. او یکی از سرمایه‌های معنوی پرولتاریای رزمنده ما است.»

در میان سایر جریانات سیاسی، حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با صدور بیانیه‌ای به «نقش برجسته» خاوری در تحولات چهار دهه گذشته حزب توده اشاره کرد و ضمن «ابراز تاثر عمیق» افزود که «ایستادگی‌های به‌ یادماندنی او در مبارزه برای تحقق عدالت اجتماعی در ایران را ارج می‌گذارد و ایستادگی او در زندان را می‌ستاید.»

ادامه گزارش آرش عزیزی را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #حزب_توده #علی_خاوری #تاریخ_معاصر #راستی‌آزمایی

@Farsi_Iranwire