🔹#محمدعلی_اصلاغی از اعضای سندیکای #کارگران شرکت واحد که درتجمع #رو_جهانی_کارگر ۱۱اردیبهشت درمقابل مجلس بهارستان دستگیرشده بود، امشب چهاردهم اردیبهشت ساعت ۹با قراروثیقه ۵۰میلیون تومانی از #زندان_فشافویه آزادشد.
🌍 @Farsi_Iranwire

🔹وکیل #علیرضا_شیرمحمدعلی در تشریح قتل او در #زندان_فشافویه: “تعداد ضربات بیش از ۳۰ضربه بوده؛ در بندی که مرحوم حضور داشت یک سلول بوده که دو قاتل داخل آن بودند و همیشه در آن بسته بوده، اما آن شب آن دو نفر مقتول را به داخل سلول کشیدند و ایشان را به قتل رساندند.” #اخبار_ایران
🌍@Farsi_Iranwire

🔹اعتراضات آبان ۹۸؛ روایت یک دانشجو از ۱۸ روز حبس در فشافویه

«من را چهارراه ولیعصر تهران گرفتند. همه‌مان را به کلانتری "حر" بردند. آن‌جا هم کتک می‌زدند و هم فحاشی می‌کردند. به خاطر فحاشی‌ها درگیر شدم که بیشتر کتک خوردم. از کلانتری به پلیس امنیت بردند. آن‌جا هم کتک می‌زدند. اما مهم‌تر، شلوغی جمعیت بود. در یک فضای بیست متری ۳۰۰ نفر را یک روز و نیم نگه داشتند. جا برای نشستن نبود. ایستاده به خواب می‌رفتیم. نه غذا دادند و نه حتی یک لیوان آب. روز دوم قرار بازداشت صادر شد و همه را به زندان "تهران بزرگ" یا همان "فشافویه" منتقل کردند.»

این‌ها روایت یکی از دانشجویانی است که در ۲۶ آبان ماه بازداشت شد و ساعت ۲ نصف شب ۲۸ آبان، او را به #زندان_فشافویه منتقل کردند. برای حفظ امنیت او که حالا به قید وثیقه آزاد شده، هویت‌اش نزد ما امانت است. هجده روز را در این زندان گذراند و حالا راوی عینی شرایطی است که بر بازداشتی‌های اعتراضات آبان ۹۸ در "فشافویه" گذشت. به روایت او، بسیاری از بازداشتی‌ها از شهرهای مختلف مثل اسلام‌شهر، قرچک، ورامین و شهریار بودند.
#اخبار_ایران #اعتراضات_پاییز_۹۸ #اعتراضات_سراسری

گفتگوی #آیدا_قجر را بخوانید با یکی از دانشجویان آزاد شده از زندان فشافویه:

@Farsi_Iranwire

🔹 شیوع هم‌زمان سل، مننژیت و کرونا در زندان فشافویه

دو ماه پیش از آن که شیوع ابتلا به ویروس #کرونا در زندان‌های ایران خبرساز شود، در دی ۱۳۹۸ یک زندانی محبوس در #زندان_فشافویه در اثر ابتلا به بیماری سل جان باخت و کم‌تر از یک ماه بعد یعنی در بهمن‌ ماه، سه زندانی دیگر به خاطر ابتلا به بیماری مننژیت جان خود را از دست دادند. اسفند ماه نیز خبر شیوع ویروس کرونا در زندان‌های ایران خبرساز شد و در اخباری که به بیرون درز کرد مشخص شد که شماری از زندانیان جان خود را به دلیل ابتلا به ویروس کرونا از دست داده‌اند. جزییات بیشتر را در این گزارش می‌خوانید.

*****
براساس اطلاعاتی که به «ایران‌وایر»‌ رسیده است، اواسط دی ۱۳۹۸ یک زندانی در تیپ ۴ زندان تهران بزرگ (فشافویه) در اثر ابتلا به بیماری سل جان می‌بازد و وقتی کادر درمانی از دیگر زندانیان هم‌اتاقی با او آزمایش سل می‌گیرند متوجه می‌شوند که از ۸۵ زندانی محبوس در آن اتاق، ۴۵ نفر به سل مبتلا شده‌اند. سپس، مسئولان زندان در روز غیراداری جمعه به حالت اضطرار دراویش گنابادی را از سالن موسوم به «سالن دربسته» در تیپ ۴ به تیپ ۲ منتقل می‌کنند و پس از تبدیل این سالن به قرنطینه بیماران مسلول، نهایتا خبر می‌رسد که ۳۵۰ زندانی به سل مبتلا شده‌اند.

کمتر از یک ماه بعد، در بهمن ماه سه زندانی در تیپ ۲ همین زندان جان خود را از دست می‌دهند و علت مرگ آن‌ها «مننژیت» اعلام می‌شود. این‌بار سالنی در تیپ یک زندان #فشافویه برای زندانیان مبتلا به مننژیت به عنوان قرنطینه در نظر گرفته می‌شود.

هر چند تعداد بیماران یا فوتی‌های بیماری مننژیت از سوی مسئولان فشافویه اعلام نشد اما پس از آن که خبر ورود ویروس کرونا به زندان‌های ایران منتشر شد، مقام‌های زندان که پیش‌تر علت مرگ زندانیان مبتلا به کرونا را «سکته قلبی» یا «ایست تنفسی» اعلام می‌‌کردند، خبر از درگذشت چند زندانی در اثر بیماری مننژیت دادند. اعلام درگذشت زندانیان به دلیل سکته قلبی یا ایست تنفسی در واقع دستوری بود که از سوی مقام‌های بالادستی به پزشکان ابلاغ می‌شد.

ادامه گزارش آیدا قجر را این‌جا بخوانید 👇

#اخبار_ایران #کرونا_در_ایران

@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ کار در فشافویه یعنی حبس با اعمال شاقه

این‌جا «فشافویه» است؛ همان زندان تهران بزرگ که زندانیان بخش‌هایی از آن را با حقوق روزی دو نخ سیگار ساخته‌اند. در تمامی بخش‌های این مجموعه، بندهای کارگری قرار دارند که تلفن‌های آن‌ها تا ۱۲ شب آزاد هستند. اما زندانیان این بندها از صبح تا غروب مشغول به کار هستند؛ کارهای ساختمانی، تاسیسات، آشپزی، خیاطی، نجاری و…

مجموعه۴ این زندان با فرمان «ممنوعیت سیگار»، توسط زندانیان بند‌های مجموعه ۱ ساخته شده ‌است. ممنوعیت فروش سیگار منجر شده بود تا ارزش مبادله‌ آن زیاد شود؛ قیمتی گزاف که تامین آن برای اغلب زندانیان سیگاری سخت بود. تنها زندانیانی که به کار بنایی و ساخت واحد۴ مشغول بودند، از نعمت دو نخ سیگار در روز برخوردار بودند. واحدهای دیگر نیز همگی همین‌گونه ساخته شده‌اند. زندانیان از حقوق پایه‌ای مثل خوراک و آب سالم، تخت‌خواب و سیگار بی‌بهره‌اند و در بهترین حالت، به عنوان پاداش، ملاقات حضوری سالانه می‌گیرند؛ روندی که همین الان در بندهای مختلف کارگری حکم‌فرما است. آب زندان قابل شرب نیست و تنها می‌توان از آن برای شست‌وشوی بدن استفاده کرد که آن‌هم باعث خارش و سوزش پوست می‌شود. زندانی باید آب ‌آشامیدنی (و نه معدنی) را در بطری‌های شش‌تایی ۱/۵ لیتری از فروشگاه زندان با قیمت ۲۰ هزار تومان بخرد.

نمی‌شود که آب نخورد! پس این‌جا، در همین زندان، مجرمی که قرار است با «مجازات اسلامی» بازپروری شود و به جامعه بازگردد، باید به استخدام مجرمان بزرگ در آید. اختلاس‌گران و مدیران بانکی سابق که به مشکل خورده و برای مدتی حبس شده‌اند، از اصل خود که نیفتاده‌اند و برای همین نیاز به زحمت‌کش دارند؛ نیاز به لباس‌شور، ماساژور، آشپز، نیروی خدماتی برای شستن سرویس‌های بهداشتی، فردی برای جاساز کردن موبایل، دستی برای نگه داشتن پایپی یا زرورقی و به شکمی برای جاساز موادی از دادگاه!

ادامه گزارش حسن مظاهری، شهروند خبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇
#شهروندخبرنگار #اخبار_ایران #زندان_فشافویه #کار_اجباری #زندانیان

@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ کار در فشافویه یعنی حبس با اعمال شاقه

این‌جا «فشافویه» است؛ همان زندان تهران بزرگ که زندانیان بخش‌هایی از آن را با حقوق روزی دو نخ سیگار ساخته‌اند. در تمامی بخش‌های این مجموعه، بندهای کارگری قرار دارند که تلفن‌های آن‌ها تا ۱۲ شب آزاد هستند. اما زندانیان این بندها از صبح تا غروب مشغول به کار هستند؛ کارهای ساختمانی، تاسیسات، آشپزی، خیاطی، نجاری و…

مجموعه۴ این زندان با فرمان «ممنوعیت سیگار»، توسط زندانیان بند‌های مجموعه ۱ ساخته شده ‌است. ممنوعیت فروش سیگار منجر شده بود تا ارزش مبادله‌ آن زیاد شود؛ قیمتی گزاف که تامین آن برای اغلب زندانیان سیگاری سخت بود. تنها زندانیانی که به کار بنایی و ساخت واحد۴ مشغول بودند، از نعمت دو نخ سیگار در روز برخوردار بودند. واحدهای دیگر نیز همگی همین‌گونه ساخته شده‌اند. زندانیان از حقوق پایه‌ای مثل خوراک و آب سالم، تخت‌خواب و سیگار بی‌بهره‌اند و در بهترین حالت، به عنوان پاداش، ملاقات حضوری سالانه می‌گیرند؛ روندی که همین الان در بندهای مختلف کارگری حکم‌فرما است. آب زندان قابل شرب نیست و تنها می‌توان از آن برای شست‌وشوی بدن استفاده کرد که آن‌هم باعث خارش و سوزش پوست می‌شود. زندانی باید آب ‌آشامیدنی (و نه معدنی) را در بطری‌های شش‌تایی ۱/۵ لیتری از فروشگاه زندان با قیمت ۲۰ هزار تومان بخرد.

نمی‌شود که آب نخورد! پس این‌جا، در همین زندان، مجرمی که قرار است با «مجازات اسلامی» بازپروری شود و به جامعه بازگردد، باید به استخدام مجرمان بزرگ در آید. اختلاس‌گران و مدیران بانکی سابق که به مشکل خورده و برای مدتی حبس شده‌اند، از اصل خود که نیفتاده‌اند و برای همین نیاز به زحمت‌کش دارند؛ نیاز به لباس‌شور، ماساژور، آشپز، نیروی خدماتی برای شستن سرویس‌های بهداشتی، فردی برای جاساز کردن موبایل، دستی برای نگه داشتن پایپی یا زرورقی و به شکمی برای جاساز موادی از دادگاه!

ادامه گزارش حسن مظاهری، شهروند خبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇
#شهروندخبرنگار #اخبار_ایران #زندان_فشافویه #کار_اجباری #زندانیان

@Farsi_Iranwire

🔹انتقال زندانیان سیاسی فشافویه به تیپ ۲؛ چند زندانی اعتصاب غذا کردند

چهارشنبه، نهم مهر مقامات زندان «تهران بزرگ» گروهی از زندانیان سیاسی و عقیدتی را از جمله شماری از معترضان آبان از تیپ ۵ به تیپ ۲ منتقل کردند. این جابه‌جایی با حضور نیروهای گارد زندان صورت گرفت. تیپ ۲ زندان «تهران بزرگ» را می‌توان بدترین بخش این زندان دانست که نه از بهداشت در آن خبری هست و نه رسیدگی به امور زندانیان می‌شود.

اگرچه این جابه‌جایی به تازگی اتفاق افتاده است اما به نظر می‌رسد یک هفته پس از تغییر مدیریت زندان «فشافویه» اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و عقیدتی افزایش داشته است.

در همین روز و پیش از انتقال، «رضا فتحی» معاونت زندان در میان بازداشتی‌های آبان ۹۸ و جمعی از زندانیان سیاسی بند شماره ۲ امنیتی حاضر شد و خبر این انتقال را به آن‌ها داد. امری که با اعتراض زندانیان همراه شد. آنها با استناد به آیین‌نامه‌ی سازمان زندان‌ها که انتقال زندانی را منوط به ارتکاب تخلف کرده‌اند، از این اقدام سر باز زدند.

آرش از زندانیان این بند می‌گوید: «به آنها گفتیم که ما برده نیستیم که به سلیقه‌ی شخصیتان ما را جا به جا کنید. از اوین به اینجا آوردید‌مان، از این بند به آن بند و حالا باز هم می‌خواهید جا به جای‌مان کنید؟ به ایشان گفتیم ما سوگوار پدر امیر(امیرحسین مرادی) هستیم، اگر قرار بود به این برخوردهای غیرانسانی تن بدهیم اعتراض نمی‌کردیم و زندانی نمی‌شدیم. ما چیزی برای از دست دادن نداریم.»

برخی روایت‌ها حاکی از آن است که پس از بالا گرفتن بحث‌ها به دستور معاون زندان، گارد زندان وارد تیپ ۵ شده‌ است. لازم به ذکر است «رضا فتحی» در زمان قتل زندانی سیاسی علیرضا شیرمحمدعلی ریاست تیپ ۱، محل قتل او را بر عهده داشت و به عنوان مقصر قتل او برکنار شده بود.

اما اکنون یک هفته است به کادر مدیریتی زندان بازگشته است.

ادامه گزارش محمد یزدگردی، شهروندخبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇


#شهروند_خبرنگار #اخبار_ایران #زندان_فشافویه #اعتراضات_سراسری #زندانیان_سیاسی #آبان۹۸

@Farsi_Iranwire

🔹انتقال زندانیان سیاسی فشافویه به تیپ ۲؛ چند زندانی اعتصاب غذا کردند

چهارشنبه، نهم مهر مقامات زندان «تهران بزرگ» گروهی از زندانیان سیاسی و عقیدتی را از جمله شماری از معترضان آبان از تیپ ۵ به تیپ ۲ منتقل کردند. این جابه‌جایی با حضور نیروهای گارد زندان صورت گرفت. تیپ ۲ زندان «تهران بزرگ» را می‌توان بدترین بخش این زندان دانست که نه از بهداشت در آن خبری هست و نه رسیدگی به امور زندانیان می‌شود.

اگرچه این جابه‌جایی به تازگی اتفاق افتاده است اما به نظر می‌رسد یک هفته پس از تغییر مدیریت زندان «فشافویه» اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و عقیدتی افزایش داشته است.

در همین روز و پیش از انتقال، «رضا فتحی» معاونت زندان در میان بازداشتی‌های آبان ۹۸ و جمعی از زندانیان سیاسی بند شماره ۲ امنیتی حاضر شد و خبر این انتقال را به آن‌ها داد. امری که با اعتراض زندانیان همراه شد. آنها با استناد به آیین‌نامه‌ی سازمان زندان‌ها که انتقال زندانی را منوط به ارتکاب تخلف کرده‌اند، از این اقدام سر باز زدند.

آرش از زندانیان این بند می‌گوید: «به آنها گفتیم که ما برده نیستیم که به سلیقه‌ی شخصیتان ما را جا به جا کنید. از اوین به اینجا آوردید‌مان، از این بند به آن بند و حالا باز هم می‌خواهید جا به جای‌مان کنید؟ به ایشان گفتیم ما سوگوار پدر امیر(امیرحسین مرادی) هستیم، اگر قرار بود به این برخوردهای غیرانسانی تن بدهیم اعتراض نمی‌کردیم و زندانی نمی‌شدیم. ما چیزی برای از دست دادن نداریم.»

برخی روایت‌ها حاکی از آن است که پس از بالا گرفتن بحث‌ها به دستور معاون زندان، گارد زندان وارد تیپ ۵ شده‌ است. لازم به ذکر است «رضا فتحی» در زمان قتل زندانی سیاسی علیرضا شیرمحمدعلی ریاست تیپ ۱، محل قتل او را بر عهده داشت و به عنوان مقصر قتل او برکنار شده بود.

اما اکنون یک هفته است به کادر مدیریتی زندان بازگشته است.

ادامه گزارش محمد یزدگردی، شهروندخبرنگار ایران‌وایر را اینجا بخوانید👇


#شهروند_خبرنگار #اخبار_ایران #زندان_فشافویه #اعتراضات_سراسری #زندانیان_سیاسی #آبان۹۸

@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ بند دارالقرآن در دو پرده: آیت‌الکرسی و فیلم پورن

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌‌ای از گزارش‌هایی است که راویان آن‌ها زندانیان هستند؛ گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم.

راویان این مجموعه، زندانی سیاسی و عقیدتی هستند و محکومان جرایم عادی. آن‌ها از زندگی خود در زندان می‌گویند و ما را با خودشان به سلول‌های مختلف می‌برند. در این گزارش، یکی از زندانیان «زندان تهران بزرگ» (فشافویه) «بند دارالقرآن» را در دو پرده روایت می‌کند؛ آیت‌الکرسی‌خوانی و تماشای شبانه فیلم پورن.
***
اگر حکایت هر بند زندان نمایشی تک‌پرده‌ای است، حکایت بند دارالقرآن را تنها می‌توان در نمایش‌نامه‌ای دو پرده‌ای روایت کرد.

پرده‌ اول: صبح بند دارالقرآن - زندان شماره ۱ (تیپ۱) تهران بزرگ

اذان صبح از پشت پیجر زندان پخش می‌شود. همه می‌بایست از خواب بلند شویم و به سمت نمازخانه برویم. اگر زندانی خوابش سنگین باشد، با اولین ضربه‌های لوله‌‌ پلاستیکی انتظامات به تنش سریع بیدار می‌شود‌.

مقابل در گاردونی (دستشویی زندان) یک به یک به صف می‌ایستیم و به در می‌کوبیم تا سریع‌تر خالی شود و نوبت‌مان برسد.

نماز به امامت فردی اقامه می‌شود که توسط معاونت فرهنگی زندان فرستاده شده است، که اگر سرحال باشد میکروفن را می‌گیرد و از حضور این همه زندانی اهل نماز و عبادت احساس خرسندی می‌کند.

ادامه روایت رضا رضوانی را بخوانید 👇

#اخبار_ایران #اطلاع_رسانی #روایت‌های_زندان #زندان_تهران_بزرگ #زندان_فشافویه #بند_دارالقرآن #زندانیان_سیاسی #زندانیان_عقیدتی
@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ بند دارالقرآن در دو پرده: آیت‌الکرسی و فیلم پورن

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌‌ای از گزارش‌هایی است که راویان آن‌ها زندانیان هستند؛ گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم.

راویان این مجموعه، زندانی سیاسی و عقیدتی هستند و محکومان جرایم عادی. آن‌ها از زندگی خود در زندان می‌گویند و ما را با خودشان به سلول‌های مختلف می‌برند. در این گزارش، یکی از زندانیان «زندان تهران بزرگ» (فشافویه) «بند دارالقرآن» را در دو پرده روایت می‌کند؛ آیت‌الکرسی‌خوانی و تماشای شبانه فیلم پورن.
***
اگر حکایت هر بند زندان نمایشی تک‌پرده‌ای است، حکایت بند دارالقرآن را تنها می‌توان در نمایش‌نامه‌ای دو پرده‌ای روایت کرد.

پرده‌ی اول: صبح بند دارالقرآن - زندان شماره ۱ (تیپ۱) تهران بزرگ

اذان صبح از پشت پیجر زندان پخش می‌شود. همه می‌بایست از خواب بلند شویم و به سمت نمازخانه برویم. اگر زندانی خوابش سنگین باشد، با اولین ضربه‌های لوله‌‌ پلاستیکی انتظامات به تنش سریع بیدار می‌شود‌.

مقابل در گاردونی (دستشویی زندان) یک به یک به صف می‌ایستیم و به در می‌کوبیم تا سریع‌تر خالی شود و نوبت‌مان برسد.

نماز به امامت فردی اقامه می‌شود که توسط معاونت فرهنگی زندان فرستاده شده است، که اگر سرحال باشد میکروفن را می‌گیرد و از حضور این همه زندانی اهل نماز و عبادت احساس خرسندی می‌کند.

ادامه روایت رضا رضوانی را بخوانید 👇

#اخبار_ایران #اطلاع_رسانی #روایت‌های_زندان #زندان_تهران_بزرگ #زندان_فشافویه #بند_دارالقرآن #زندانیان_سیاسی #زندانیان_عقیدتی
@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ ضرب و شتم زندانیان یکی از مراحل «پذیرایی» است

زمان بازداشت بهترین فرصت برای ضرب و شتم متهم است. کم‌تر زندانی‌ وجود دارد که در لحظه‌ دستگیری و در حین انتقال به محل بازداشت یا زندان کتک نخورده باشد. اغلب بازداشت شده‌‌های اعتراضات خیابانی و زندانیان عقیدتی و سیاسی در بند‌های امنیتی، ضرب و شتم را پس از دستگیری و هنگام انتقال، در اتوبوس‌ها، مینی‌بوس‌ها و ون‌ها تجربه کرده‌اند.

متهمان با دست‌بند به یک‌دیگر وصل می‌شوند، به طوری‌ که امکان حفاظت از سر و صورت خود را ندارند و در این حالت، توسط تیم عملیات مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. ماموران این تیم دوربین دارند و این لحظات تحقیر زندانی را ثبت می‌کنند. این روند در ون‌های انتقال، حین جابه‌جایی زندانی از زندان به نهاد امنیتی و بازگشت هم رخ می‌دهد.

بگو «گُه خوردم»، بگو «غلط کردم» و هزار بگو بگوی دیگر که چه بگویی و چه نگویی، مشتی بر صورت، چکی بر پس گردن و شوکری بر پهلویت می‌نوازند.

آزار دیگری نیز هم‌زمان در جریان است؛ نامشخص بودن مقصد ون‌ها. زندانی نمی‌داند با خروج از زندان قرار است کجا برده شود. ماموران نیز با جملاتی مثل «داریم می‌ریم کهریزک» یا «داریم می‌ریم یگان، ترتیب‌تون رو می‌دن» و تهدیدهای دیگر مسیر این جابه‌جایی را به جهنمی به طول یک عمر تبدیل می‌کنند. هرچند تهدیدها بعضی اوقات هم عملی می‌شوند؛ مثل وقتی که زندانی از معترضان خیابانی باشد و او را پس از دستگیری، به تونلی انسانی که از ماموران شکل می‌یابد، می‌فرستند و با باتون از یک معترض «پذیرایی» می‌کنند.

ادامه گزارش کوروش پایدار را اینجا بخوانید👇
#روایت‌های_زندان #اطلاع_رسانی #مجرم_گردانی #زندانیان_سیاسی #زندان_فشافویه

@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ ما پشت آن دیوارهای بلند بی‌مدعا جان می‌بازیم

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌ گزارش‌هایی است که راویان آن زندانیان هستند؛ گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم.

راویان این مجموعه، زندانی سیاسی و عقیدتی هستند یا محکومان جرایم عادی. آن‌ها از زندگی خود در زندان می‌گویند و ما را با خودشان به سلول‌های مختلف ببرند.

در این گزارش یکی از همین زندانیان ما را با زندگی طبقاتی در «فشافویه» همراه می‌کند؛ همان‌جایی که زندانی کارگر متعهد می‌شود ادعایی در قبال نقص عضو یا مرگ خود نداشته باشد.
***
«... و هم‌چنین در صورت بروز هرگونه حادثه‌ای در حین کار که منجر به نقص عضو و یا فوت این‌جانب گردد، هیچ‌گونه ادعایی نخواهم داشت.»

عبارت بالا نه متعلق به قرن گذشته است و نه ترجمه‌ای روسی از ادبیات دوران «تزار»؛ قسمتی از تعهدنامه‌‌‌ای است که این روزها زندانیان کارگر در زندان «تهران بزرگ» یا همان فشافویه پای آن را انگشت می‌زنند؛ تعهدنامه‌ای که «شورای طبقه‌بندی» و قاضی ناظر بر زندان از تمامی شاغلان می‌گیرند تا به اصطلاح، زندانی «رای کار» شود. سپس آن زندانی را به کارگاه‌های ساختمانی جهت ساخت واحدهای جدید، کار‌های تاسیساتی واحدها، کارگاه‌های خیاطی تولید لباس و ماسک، امور خدماتی زندان و ... می‌فرستند.

من نه فقط از امضاکنندگان این نامه هستم بلکه به تازگی ریاست مجموعه زندان بزرگ جلسه‌ای با چندین زندانی داشت که اتهام‌ آن‌ها «اخلال در نظام اقتصادی» به خاطر «طرح سرمایه‌گذاری مشترک برای تاسیس کارخانه‌های جدید در زمین‌های اطراف زندان» است. خبر برگزاری جلسه‌ ریاست زندان با زندانیان صاحب سرمایه برای کسی که زندان را تجربه نکرده است، می‌تواند غیرقابل باور باشد؛ اما این فقط بخشی از حقیقتی است که ما در آن زندگی می‌کنیم.

چه‌گونه زندان و دستگاه قضا به کسانی که تصاویرشان را در رسانه‌ها منتشر و به عنوان اخلال‌گر در نظام اقتصادی کشور به مردم معرفی کرده است، پیشنهاد همکاری مشترک و تاسیس کارخانه می‌دهد؟

سود حاصل از این فعالیت مشترک اقتصادی که ماحصل کار بی‌جیره و مواجب زندانیان کارگر است، چه میزان بوده که طرفین را بر سر میز گفت‌وگو آورده است؟

طرف‌های این بحث، مدیریت و کادر زندان، زندانیان صاحب سرمایه و زندانیان کارگر بوده‌اند.

گزارش شاهین روستایی را بخوانید 👇

#اخبار_ایران #روایت‌های_زندان #حقوق_بشر #زندان_فشافویه #زندان_تهران_بزرگ #زندانیان_کارگر
@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ ما پشت آن دیوارهای بلند بی‌مدعا جان می‌بازیم

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌ گزارش‌هایی است که راویان آن زندانیان هستند؛ گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم.

راویان این مجموعه، زندانی سیاسی و عقیدتی هستند یا محکومان جرایم عادی. آن‌ها از زندگی خود در زندان می‌گویند و ما را با خودشان به سلول‌های مختلف ببرند.

در این گزارش یکی از همین زندانیان ما را با زندگی طبقاتی در «فشافویه» همراه می‌کند؛ همان‌جایی که زندانی کارگر متعهد می‌شود ادعایی در قبال نقص عضو یا مرگ خود نداشته باشد.
***
«... و هم‌چنین در صورت بروز هرگونه حادثه‌ای در حین کار که منجر به نقص عضو و یا فوت این‌جانب گردد، هیچ‌گونه ادعایی نخواهم داشت.»

عبارت بالا نه متعلق به قرن گذشته است و نه ترجمه‌ای روسی از ادبیات دوران «تزار»؛ قسمتی از تعهدنامه‌‌‌ای است که این روزها زندانیان کارگر در زندان «تهران بزرگ» یا همان فشافویه پای آن را انگشت می‌زنند؛ تعهدنامه‌ای که «شورای طبقه‌بندی» و قاضی ناظر بر زندان از تمامی شاغلان می‌گیرند تا به اصطلاح، زندانی «رای کار» شود. سپس آن زندانی را به کارگاه‌های ساختمانی جهت ساخت واحدهای جدید، کار‌های تاسیساتی واحدها، کارگاه‌های خیاطی تولید لباس و ماسک، امور خدماتی زندان و ... می‌فرستند.

من نه فقط از امضاکنندگان این نامه هستم بلکه به تازگی ریاست مجموعه زندان بزرگ جلسه‌ای با چندین زندانی داشت که اتهام‌ آن‌ها «اخلال در نظام اقتصادی» به خاطر «طرح سرمایه‌گذاری مشترک برای تاسیس کارخانه‌های جدید در زمین‌های اطراف زندان» است. خبر برگزاری جلسه‌ ریاست زندان با زندانیان صاحب سرمایه برای کسی که زندان را تجربه نکرده است، می‌تواند غیرقابل باور باشد؛ اما این فقط بخشی از حقیقتی است که ما در آن زندگی می‌کنیم.

چه‌گونه زندان و دستگاه قضا به کسانی که تصاویرشان را در رسانه‌ها منتشر و به عنوان اخلال‌گر در نظام اقتصادی کشور به مردم معرفی کرده است، پیشنهاد همکاری مشترک و تاسیس کارخانه می‌دهد؟

سود حاصل از این فعالیت مشترک اقتصادی که ماحصل کار بی‌جیره و مواجب زندانیان کارگر است، چه میزان بوده که طرفین را بر سر میز گفت‌وگو آورده است؟

طرف‌های این بحث، مدیریت و کادر زندان، زندانیان صاحب سرمایه و زندانیان کارگر بوده‌اند.

گزارش شاهین روستایی را بخوانید 👇

#اخبار_ایران #روایت‌های_زندان #حقوق_بشر #زندان_فشافویه #زندان_تهران_بزرگ #زندانیان_کارگر
@Farsi_Iranwire

🔹 روایت‌های زندان؛ دره‌ شاپرک‌ها؛ بند جوانان زندان تهران بزرگ

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌‌ای از گزارش‌هایی است که راویان آن‌ها زندانیان هستند که گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم.

راویان این مجموعه، زندانی سیاسی و عقیدتی هستند و محکومان جرایم عادی. آن‌ها از زندگی خود در زندان می‌گویند و ما را با خودشان به سلول‌های مختلف می‌برند. این‌بار به «دره شاپرک‌ها» می‌رویم؛ بندهای نگه‌داری جوانان و نوجوانان.
***
«شرایط وحشتناک است؛ آب قابل آشامیدن نیست، تاسیسات بهداشتی معیوب هستند و حمام و توالت سهمیه‌بندی است. نیم‌ساعت در روز آب داغ داریم. بند کثیف است و پر از جمعیت. یک ملاقه عدس پر از سنگ و سوسیس‌های گندیده توقیفی، غذایی است که باید بخوریم. ساس و موش حتی از جمعیت ما هم بیشتر است. بهتر است بگویم این‌جا، دره شاپرک‌ها، یک روی دیگر جهنم است.»

این جمله‌ها، روایت‌ «آرش»، یکی از زندانیان «دره شاپرک‌ها» است که مدتی را در همین بند تیپ۴ زندان «تهران بزرگ»(فشافویه) گذرانده است. بند جوانان در میان زندانیان به دره شاپرک‌ها معروف است. در دره شاپرک‌ها انجام هیچ ورزشی مجاز نیست و حتی تمام بطری‌های آب معدنی که در بندهای دیگر به جای دمبل مورد استفاده قرار می‌گیرند، از این بند جمع‌آوری می‌شوند. جمعیت بالای زندانیان، رعایت بهداشت را به یک شوخی تبدیل کرده، در نتیجه بیماری‌های پوستی شایع است. این‌جا، در این بندها بیماری‌هایی مثل «هپاتیت» و «ایدز» به آسانی منتقل می‌شوند.

ادامه یادداشت رضا شهرام، شهروندخبرنگار، را اینجا بخوانید 👇

#اخبار_ایران #بند_شاپرک #حقوق_زندانیان #روایت‌های_زندان #زندان_فشافویه #شهروندخبرنگار
@Farsi_Iranwire

🔹 زندان تهران بزرگ؛ ۸۴ نفر به ویروس کرونا مبتلا شدند

آزمایش ویروس کرونا برای ۸۴ نفر در زندان تهران بزرگ (فشافویه) مثبت اعلام شد. منابع «ایران‌وایر» از لغو ملاقات‌های حضوری و اتخاذ تدابیر دیگر در این زندان خبر می‌دهند.

در پی مثبت‌شدن آزمایش ویروس کرونا ۸۴ نفر در زندان تهران بزرگ، مدیران این زندان روز پنج‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹ در جلسه‌ای وضعیت فوق‌العاده اعلام کردند.
در پی اعلام وضعیت فوق‌العاده، کلیه‌ ملاقات‌های حضوری و خصوصی (موسوم به «ملاقات شرعی») و تردد زندانیان لغو شده است. هم‌چنین سلول‌های انفرادی واحدها تخلیه و مبتلایان به این سلول‌ها منتقل شده‌اند.
حضور افسران نگهبان در بندها جهت آمارگیری، نبود امکانات بهداشتی و نیز بازدیدکنندگان احتمالی از بندها می‌توانند از دلایل شیوع ویروس کرونا در زندان تهران قلمداد شوند.

گفته می‌شود افسرنگهبان بند۴ تیپ۵ به بیماری کووید-۱۹ مبتلا شده بود اما به زندان رفت و آمد داشت.

شیوع ویروس کرونا برای زندانیان با بیماری‌های زمینه‌ای و افراد مسن عمدتا در تیپ۵ زندان تهران بزرگ مدت حبس خود را طی می‌کنند، خطرات جانی به همراه دارد. نبود امکانات پزشکی مناسب در زندان، مسافت طولانی تا مراکز پزشکی و درمانی شهر، نبود ماسک و مواد ضدعفونی کننده، این خطرات را مضاعف می‌کنند.

تیپ۵ این زندان دو هزار و ۴۰۰ زندانی را در خود جای داده است. زندانیان با اتهام مالی، افرادِ منتقل‌شده از زندان اوین و زندانیان سیاسی_عقیدتی هم‌چون زندانیان اعتراض‌های آبان ۱۳۹۸ و درویشان گنابادی از جمله زندانیان این بخش به شمار می‌روند.

#کرونا_در_ایران #بهداشت_عمومی #زندان_تهران_بزرگ #زندان_فشافویه
@Farsi_Iranwire

🔹 فرار از زندان تهران بزرگ


بر اساس اخبار رسیده به ایران وایر شب بیستم بهمن، چهار زندانی از زندانیان جرایم عادی در تیپ ۱ زندان «تهران بزرگ» (فشافویه) اقدام به فرار کرده‌اند. اما ۳ نفر از این زندانیان در حال عبور از دیوار زندان مورد اصابت شلیک گلوله‌ سربازان قرار گرفتند، زخمی و به بیمارستان منتقل شده‌اند. گفته می‌شود که سرنوشت زندانی چهارم نامشخص است.

از همان شب و در پی فرار این چهار زندانی، در زندان تهران بزرگ وضعیت امنیتی اعلام شده است؛ گارد ویژه‌ زندان و افسران نگهبان بندها در حالت آماده باش هستند و حق خروج از زندان را تا تعیین تکلیف این زندانیان نخواهند داشت.

یکی از زندانیان تیپ ۱ زندان تهران بزرگ در توصیف فرار این چهار زندانی به «ایران وایر» گفت: «حوالی ساعت ۲ صبح بود که همه زندانیان در بند و کل تیپ ۱ با صدای شلیک گلوله و ورود گارد زندان و افسران نگهبان بیدار شدیم. بعد از مدتی فهمیدیم که ۴ نفر از زندانی‌هایی که در یک سلول بودند، حدود ساعت یک صبح پنجره‌ سلول را درآوردند، با پتو و ملحفه‌هایی که از قبل بافته بودند خود را به هواخوری رساندند و سپس خودشان را روی سیم خاردار پرت کردند. آن‌ها دیوار را با کمک پتوهای طناب‌شده از دیوار بالا رفتند تا با عبور از دیوار فرار کنند.»

جزییات بیشتر را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #تهران #فرار_از_زندان #زندان_فشافویه

@Farsi_Iranwire

🔹 تکرار رفتاری که با بهنام محجوبی شد؛ جان سیامک مقیمی در خطر

به فاصله کمی بعد از مرگ «بهنام محجوبی»، درویش زندانی در بیمارستان «لقمان» تهران، خبر خودکشی « سیامک مقیمی»، زندانی سیاسی زندان تهران بزرگ (فشافویه) منتشر شد؛ زندانی ۲٢ ساله‌ای که به دلیل اختلال حاد روانی و فشار شدید در زندان فشافویه، تا امروز دست کم شش بار اقدام به خودکشی کرده است ولی خبری از آزادی او به خاطرعدم توانایی تحمل کیفر نیست.

یکی از هم‌بندی‌های سیامک مقیمی در مورد شرایط او با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده است.
***
سیامک مقیمی به دنبال اعتراضات آبان ۱۳۹۸ بازداشت و به ۱۰ سال زندان محکوم شد که پنج سال آن قابل اجرا است. یک زندانی هم‌بند او در زندان فشافویه در مورد آخرین وضعیت جسمی مقیمی به«ایران‌وایر» می‌گوید سیامک از روز بعد از اقدام به خودکشی، با بخیه در دست و شکم خود، در قرنطینه زندان نگه‌داری می‌شود: «خودکشی سیامک به این صورت انجام شده است که بعد از زدن رگ دست و پاره کردن بافت شکم، برای این که هم‌بندی‌هایش متوجه اقدام او نشوند، روی تخت خوابیده و روی خود پتو انداخته بود. چند ساعت بعد تازه یکی از هم بندی‌هایش متوجه خون زیاد روی پتو می‌شود و فوراً او را به بیمارستان انتقال می‌دهند.»

سیامک مقیمی درست تا پیش از بازداشت سال گذشته خود، به مدت طولانی به خاطر اختلال روانی در یک بیمارستان روان‌پزشکی بستری بوده است اما تا امروز که تقریباً یک سال و نیم از اجرای حکم زندان او می‌گذرد، با وجود مدارک متعدد پزشکی، با آزادی وی موافقت نشده است.

از زندانی هم‌بند سیامک مقیمی در مورد شرایط روحی او در داخل زندان فشافویه پرسیدیم، گفت: «سیامک به خاطر اختلال روانی که از آن رنج می‌برد، معمولاً خیلی گوشه‌گیر است. یا ما او را در حال گریه کردن می‌بینیم یا این که اقدام به خودزنی می‌کند. روی بدن سیامک پر از زخم و آثار خودزنی است. اقدام به خودزنی او به یک امر روزمره تبدیل شده است. این خودزنی‌ها از شش بار خودکشی که منجر به انتقال او به بیمارستان شده‌اند، جدا است.»

ادامه گزارش میلاد پورعیسی را بخوانید 👇

#اطلاع_رسانی #سیامک_مقیمی #اعتراضات_پاییز_۹۸ #اعتراضات_آبان_۹۸ #خودکشی #زندان_تهران_بزرگ #زندان_فشافویه
@Farsi_Iranwire

🔹روایت‌های زندان؛ وظیفه اجباری و سربازان فشافویه

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌‌ای از گزارش‌هایی است که راویان آن‌ها زندانیان هستند. گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم. این‌بار راوی گزارش، چند «سرباز صفر» زندان هستند؛ کسانی که شبانه‌روز خود را در زندان می‌گذرانند. غذای آن‌ها غذای زندانیان است؛ اما باتوم به دست دارند، زندانی را لخت و بازرسی می‌کنند، پابند به پای زندانیان اعزامی به بیمارستان می‌زنند و حتی حق شلیک و کشتن زندانی دارند. سرباز زندان ناخواسته یا بر اساس باورهایش، بخشی از دستگاه زندان در سیستم جمهوری اسلامی است. روایت این سربازها از انجام وظیفه خود چیست؟

***

زمانی که سیستم‌های ناعادل و خشن برمی‌افتند و ارکان مختلف آن به دادگاه‌ کشیده می‌شوند، بسیاری از متهمان در دفاع از خود می‌گویند که چاره‌ای جز تن دادن به اجبار فرماندهان نداشتند. نمونه بارز و مصداق معاصر آن، همان چیزی است که بعد از جنگ جهانی دوم و کشتار یهودیان به دست نازی‌های آلمان اتفاق افتاد. بسیاری می‌گفتند که ناچار بودند به اجبار «هیتلر» و حکومت آلمان آدم بکشند و اگر چنین نمی‌کردند، خودشان کشته می‌شدند. مسئله‌ای که هنوز هم از بحث‌های مطرح در خصوص زندان، قتل سیاسی و زندان‌بان‌ها و قربانیان جریان دارد؛ سیستم خشنی که فقط قربانی می‌گیرد.

در سیستم جمهوری اسلامی هم سربازی اجباری، بی‌شباهت به این امر نیست. انسان‌هایی که اگر باتوم بر سر زندانی نزنند، او را به تخت پابند نکنند و به زندانی در حال فرار شلیک نکنند، مورد توبیخ‌ و مجازات و اضافه خدمت در همان سیستم خشن می‌شوند. اما آیا می‌توان منکر دست داشتن آن‌ها در ساختار زندان و آزار و شکنجه‌ای شد که زندانیان متحمل می‌شوند؟

در ساختار زندان جمهوری اسلامی، سرباز که اغلب سرباز صفر [با مدرک تحصیلی دیپلم] است، وظیفه دارد زندانیان تازه‌وارد را لخت و بازرسی بدنی کند، موظف است تا در برجک زندان شیفت دهد و در صورت فرار زندانی، او را بکشد؛ او می‌بایست در لباس گارد زندان با کلاه، سپر و باتوم بر سر زندانی خاطی بزند و در بازرسی بند‌ها، تخت‌ها و لباس‌های زندانیان را زیر و رو کند، با زندانی به دادگاه برود و جلوی فرار احتمالی او را بگیرد و گاه باید با زندانی به بیمارستان برود و او را به تخت پا‌بند کند.

#شهروندخبرنگار #روایت‌های_زندان #زندان_تهران_بزرگ #زندان_فشافویه #سرباز_صفر #سربازی_اجباری

ادامه گزارش شاهد صفدری را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire

🔹 ابوالفضل امان‌الله، عکاس ورزشی از زندان آزاد شد

«ابوالفضل امان‌الله»، عکاس شناخته شده ورزشی غروب ۱۷ فروردین ۱۴۰۰ از زندان تهران بزرگ (فشافویه) آزاد شد. این عکاس یک روز قبل، در تاریخ ۱۶ فروردین ماه برای اجرای حکم ۹۵ روز حبس خود به زندان منتقل شده بود.

ابوالفضل امان‌الله از سوی قاضی شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، به ۹۵ روز حبس محکوم شده است.

روز سه‌شنبه ۱۶ فروردین انتقال او به زندان برای اجرای حکم با انتقادهای فراوانی از سوی همکارانش و کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد.

ابوالفضل امان‌الله اواخر سال ۱۳۹۷ به عنوان مشاور ارتباطات و رسانه مدیرعامل باشگاه «پرسپولیس» انتخاب شده بود‌. او از همان زمان درگیر پرونده‌ قضایی به دلیل برخی از پست‌های اینستاگرامی خود شد. در نهایت هم به دلیل همین پرونده، به اتهام تبلیغ علیه نظام، به زندان محکومش کردند.

امان‌الله که تعداد زیادی از مهم‌ترین عکس‌های ورزشی دو دهه اخیر ایران از کارهای او است و یک دوره نیز عضو هیات‌رییسه «انجمن ورزشی‌‌نویسان ایران» بوده است، بیش از دو دهه سابقه عکاسی ورزشی دارد.

عکاسی در چهار دوره جام جهانی، رقابت‌های المپیک، مسابقات آسیایی و جام ملت‌های آسیا بخشی از سوابق حرفه‌ای عکاس پیشین روزنامه‌های «گل» و «نود» است.

طی سال‌های اخیر و با افزایش حضور نیروهای سپاه پاسداران در اتاق‌های مدیریتی فدراسیون‌ها و باشگاه‌های ورزشی و همین‌طور گسترش قدرت شرکت‌هایی که به عنوان اسپانسر‌های ورزشی زیر نظر نهادهای امنیتی اداره می‌شوند، فشار بر خبرنگاران و عکاسان ورزشی نیز افزایش یافته است.

#اطلاع_رسانی #خبرنگاری_جرم_نیست #ابوالفضل_امان‌الله #عکاس_ورزشی #زندان_فشافویه
@Farsi_Iranwire

🎥تا ۴۸ ساعت دیگر به اغما می‌روم؛ یک زندانی سیاسی خطاب به ابراهیم رئیسی

«تا ۴۸ ساعت دیگر به اغما فرو می‌روم»؛ این بخشی از سخنان «حسین هاشمی»، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ است. حسین هاشمی در یک فایل صوتی که از زندان تهران بزرگ در اختیار «ایران وایر» قرار گرفته است؛ از شرایط خود در زندان سخن گفته و اعلام کرده که از روز دهم خرداد دست به اعتصاب غذای تر و خشک زده است. حسین هاشمی متولد ۱۳۷۲ و از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸ است که به ۶ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است.

#اعتراضات_آبان_۹۸ #زندان_فشافویه #اعتصاب_غذا #آن_سوی_خبر #شهروندخبرنگار
جزییات را اینجا بخوانید

@Farsi_Iranwire