🔹 دونالد ترامپ: اگر یک آمریکایی کشته شود، ایران را مسئول می‌دانم

امروز چهارشنبه بیست وسوم دسامبر دونالد ترامپ توییتی درباره حمله راکتی روز یکشنبه به سفارت آمریکا در بغداد نوشت: «روز یکشنبه یه سفارت ما در بغداد با چندین راکت حمله شد. سه عدد از این راکت‌ها منفجر نشدند. حدس می‌زنید از کجا آمده بودند؛ ایران. حالا حرف از تهدیدهای بیشتر علیه آمریکایی‌ها در عراق می‌شنویم.» او بلافاصله در توییتی دیگر نوشت: «یک توصیه دوستانه برای ایران دارم. اگر یک امریکایی کشته شود من ایران را مسئول می‌دانم. بیشتر در موردش فکر کنید.»

روز یکشنبه بیستم دسامبر (۳۰ آذر ۱۳۹۹) ارتش عراق و سفارت ایالات متحده در این کشور اعلام کردند دست‌کم هشت راکت کاتیوشا به منطقه سبز بغداد شلیک شده است که این سفارتخانه را هدف قرار داده‌اند. منطقه سبز بغداد از مناطق به شدت حفاظت شده است که اماکن دولتی و سفارتخانه‌ها در آن قرار دارند.

رویترز همان وقت اعلام کرد که بیشتر راکت‌ها به یک مجتمع مسکونی و یک ایستگاه بازرسی در داخل منطقه سبز اصابت کرده‌اند که خساراتی به ساختمان‌ها و خودروهای اطراف آن زده است. در این میان محوطه سفارت ایالات متحده در بغداد نیز خساراتی جزیی دیده است.

ادامه این خبر را اینجا بخوانید 👇
#دونالد_ترامپ #آن_سوی_خبر #سفارت_آمریکا #بغداد

@Farsi_Iranwire

🔹 چهلمین سال‌روز توافق الجزایر بین ایران و امریکا؛ گروگان‌گیری هنوز ادامه دارد

۴۰ سال پیش در چنین روزی توافقی میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده امریکا نهایی شد که در ظاهر، به اولین و پرخسارت‌ترین اختلاف میان دو کشور خاتمه می‌داد. این توافق با میانجی‌گری الجزایر شکل گرفت و به همین دلیل، به نام «توافق الجزایر» بین ایران و امریکا معروف است. این توافق به آزادی گروگان‌های امریکایی انجامید اما گروگان‌گیری در نظام جمهوری اسلامی ایران هم‌چنان ادامه دارد.
***
دو روز بعد از به دست آمدن توافق الجزایر، کارکنان گروگان گرفته شده سفارت امریکا در تهران آزاد شدند اما محل سفارت هم‌چنان در اشغال جمهوری اسلامی باقی ماند و گروگان‌گیری نیز به بخش لاینفک سیاست خارجی جمهوری اسلامی بدل شد. تحریم‌هایی که با شروع گروگان‌گیری علیه جمهوری اسلامی توسط دولت «جیمی کارتر» اعمال شده بود، رفع شدند اما تحریم‌های مرتبط با مسایل نظامی و فروش تسلیحات به ایران باقی ماندند. این تحریم‌ها ۴۰ سال بعد، در هفته پایانی دولت «دونالد ترامپ» تقویت و اضافه‌تر هم شده‌اند.

توافق الجزایر بین ایران و امریکا، مشابه توافق مشهور «برجام» که ۳۵ سال بعد در وین با موضوع برنامه اتمی جمهوری اسلامی ایران به دست آمد، یک قرارداد سیاسی بود که دو هدف عمده داشت؛ اول به گروگان‌گیری طولانی کارکنان سفارت ایالات متحده در تهران پایان می‌داد و سپس یک دادگاه اختصاصی بین ایران و امریکا تاسیس می‌کرد که ماموریت آن، رسیدگی به صدها اختلاف بازرگانی، تجاری و فرهنگی میان دو کشور بود.

پیش از انقلاب، به دلیل روابط گرم و دوستانه ایران و امریکا، بخش خصوصی دو کشور مراودات بسیار گسترده و متنوعی با هم داشتند که در سال ۱۳۵۸ با همراهی و مشارکت موثر «روح‌الله خمینی»، رهبر وقت انقلاب اسلامی، از هم پاشید.

در بخشی از توافقی که گروگان‌ها را آزاد کرد، ایالات متحده در برابر، به جمهوری اسلامی چهار تعهد داد؛ اول این‌که هیچ‌گونه دخالت مستقیم و غیرمستقیم سیاسی و نظامی در امور جمهوری اسلامی ایران نکند. این تعهد ناظر به عملیات نظامی آزادسازی گروگان‌ها بود که در طبس شکست خورد و به موفقیت نرسید.

تعهد دوم، آزاد کردن دارایی‌های ایران، بازگشت پول‌هایی که به‌عنوان غرامت گرفته‌ شده بودند و لغو «فرمان اجرایی» رییس‌جمهوری وقت امریکا و بازگشت روابط به شرایط عادی بود.

گزارش فرامرز داور را بخوانید 👇

#اخبار_ایران #راستی_آزمایی #توافق_الجزایر #سفارت_آمریکا_در_تهران #گروگانگیری #گروگانگیری_در_جمهوری_اسلامی
@Farsi_Iranwire