🔹 «بچه‌های تهران»: دورانی که ایران پناهگاه مهاجران یهودی بود

کتاب «بچه‌های تهران» به سرگذشت آوارگان یهودی عمدتا لهستانی می‌پردازد که در جریان جنگ جهانی دوم از شوروی به ایران انتقال یافتند و در تهران ساکن شدند. این کتاب بر اساس پژوهش گسترده نویسنده تدوین شده است و ماجرای پدر نویسنده را که یکی از «بچه‌های تهران» بود توضیح می‌دهد. مقاله زیر درباره این اثر است و بخش‌هایی از گفت‌وگو با نویسنده کتاب نیز در آن آمده است.

«میخال دکل» کودکی‌‌اش را در بندر «حیفا» در اسرائیل گذراند و به روال معمول در آن‌جا، عده‌ای از او درباره پیشینه پدر و مادرش می‌پرسیدند. وقتی از او سوال می‌شد که آیا پدرش از بازماندگان «هولوکاست» بوده یا خیر پاسخ می‌داد:‌ «نه، نبود. او جزو بچه‌های تهران بود.»

اصطلاح «بچه‌های تهران» برای چند نسل از مردم اسرائیل عبارتی مبهم و پر رمز و راز بود. بچه‌های تهران به کسانی گفته می‌شود که در جریان جنگ جهانی دوم از اروپای شرقی، عمدتا از لهستان تحت اشغال آلمان، گریختند و بعدها از راه تهران خود را به فلسطینِ وقت رساندند. خیلی از آن‌ها پس از تشکیل اسرائیل در سال ۱۹۴۸ در این کشور باقی ماندند.

بچه‌های تهران طبیعتا جزو بازماندگان هولوکاست به حساب می‌آیند چرا که از نسل‌کشی یهودیان به دست آلمان نازی گریختند. اما میخال دکل توضیح می‌دهد که چرا او پدرش را جزو جان به دربردگان هولوکاست تصور نمی‌کرد.

ادامه گزارش آرش عزیزی را اینجا بخوانید👇
#پروژه_سرداری #موزه_هولوکاست #یهودیان_لهستانی #تهران #جنگ_جهانی_دوم #هولوکاست

@Farsi_Iranwire