🍁چگونه مسئولیتِ شخصی زندگی خود را به عهده بگیریم؟🍁
🔰 مسئولیت پذیری امری نیست که طیِ یک شب اتفاق بیفتد، بلکه فرایندی است تدریجی که به مرور حاصل می شود. مدلی که در زیر ارائه می شود، مدل "پگاه" (پ.گ.ا.ه)، به عنوان الگویی برای پذیرش مسئولیتِ شخصی در مواجهه با واقعیت ها و رویدادهای بیرونی است.
✅ گام اول: پذیرش
هنگامی که در موقعیت ناراحت کننده ای قرار دارید و با واقعیتی مواجه می شوید، ابتدا بپذیرید که چنین اتفاقی افتاده است، صرف نظر از اینکه مقصر چه کسی است. بخشی از فرایند پذیرش این است که سعی کنید دست از سرزنش عوامل بیرونی و افراد دیگر بردارید و به دنبال مقصریابی نباشید، چرا که هیچ کمکی به بهبود شرایط نمی کند.
❇️ این بدین معنا نیست که در موقعیت فعلی راضی و خوشحال باشید، فقط نیاز است که خودتان و واقعیت بیرونی را مورد پذیرش قرار بدهید. هیچ رویداد یا فردی نمی تواند در شما رفتار ایجاد بکند، تفکر و عمل شما همواره تحت کنترل مستقیم شماست، در نتیجه مسئولیت رفتار و واکنشتان را بپذیرید و آمادۀ گامهای بعدی باشید.
@FlourishingCenter
✅ گام دوم: گزینه هایتان را بررسی کنید
هرگاه با مسأله ای درگیر هستید، از خودتان نپرسید که چه کسی مقصر است. به جای آن، از خود بپرسید: "الان به چه صورتی می توانم متفاوت عمل کنم؟"
این پرسش کانون توجه شما را از "مسأله" و قربانی بودن به سمت "راه حل" هدایت می کند.
در هر زمانی و در هر موقعیتی، شما می توانید انتخاب کنید که چگونه پاسخ بدهید. اهمیتی ندارد که شرایط و رویدادها تا چه حد ناگوارند، شما هنوز می توانید وضعیت ذهنی خود را کنترل کنید.
❇️ اکنون به جای آنکه احساس اجبار کنید، به گزینه هایی که در دسترس دارید فکر کنید. چه اقدامات دیگری می توانید انجام دهید؟ کار سیستمِ خلاقِ شما، ارائه پیشنهاد است. نسبت به ایده ها و پیشنهادات ذهنتان باز باشید و تمام گزینه ها را بررسی کنید.
✅ گام سوم: اقدام عملی
پس از بررسی گزینه های متعدد، بهترین گزینه که در راستای ارزش ها و خواسته هایتان است را انتخاب کنید. گزینه ای را انتخاب کنید که کمترین هزینه را برایتان دارد، بیشتر در دسترستان است، و سریعتر می تواند شما را از این مشکل بیرون آورد. سپس دست به اقدام عملی بزنید.
✅ گام چهارم: همواره ارزیابیِ اقدام
پس از اینکه دست به اقدام عملی زدید در اسرع وقت خود-ارزیابی کنید. بررسی کنید که اقدامتان توانست شما را به خواسته تان نزدیک تر کند؟ اقدامتان مؤثر بوده است یا نه؟
بسیاری از اوقات گزینه ای که برای حل مسأله پیش می گیریم ممکن است جواب ندهد.
اگر مؤثر نبود، گزینۀ دیگری را می توانید جایگزین کنید.
👤 برگرفته از مدل "پگاه"، ارائه شده توسط #دکتر_علی_صاحبی مربی ارشد مؤسسه ویلیام گلاسر
✅ @FlourishingCenter
🔰 مسئولیت پذیری امری نیست که طیِ یک شب اتفاق بیفتد، بلکه فرایندی است تدریجی که به مرور حاصل می شود. مدلی که در زیر ارائه می شود، مدل "پگاه" (پ.گ.ا.ه)، به عنوان الگویی برای پذیرش مسئولیتِ شخصی در مواجهه با واقعیت ها و رویدادهای بیرونی است.
✅ گام اول: پذیرش
هنگامی که در موقعیت ناراحت کننده ای قرار دارید و با واقعیتی مواجه می شوید، ابتدا بپذیرید که چنین اتفاقی افتاده است، صرف نظر از اینکه مقصر چه کسی است. بخشی از فرایند پذیرش این است که سعی کنید دست از سرزنش عوامل بیرونی و افراد دیگر بردارید و به دنبال مقصریابی نباشید، چرا که هیچ کمکی به بهبود شرایط نمی کند.
❇️ این بدین معنا نیست که در موقعیت فعلی راضی و خوشحال باشید، فقط نیاز است که خودتان و واقعیت بیرونی را مورد پذیرش قرار بدهید. هیچ رویداد یا فردی نمی تواند در شما رفتار ایجاد بکند، تفکر و عمل شما همواره تحت کنترل مستقیم شماست، در نتیجه مسئولیت رفتار و واکنشتان را بپذیرید و آمادۀ گامهای بعدی باشید.
@FlourishingCenter
✅ گام دوم: گزینه هایتان را بررسی کنید
هرگاه با مسأله ای درگیر هستید، از خودتان نپرسید که چه کسی مقصر است. به جای آن، از خود بپرسید: "الان به چه صورتی می توانم متفاوت عمل کنم؟"
این پرسش کانون توجه شما را از "مسأله" و قربانی بودن به سمت "راه حل" هدایت می کند.
در هر زمانی و در هر موقعیتی، شما می توانید انتخاب کنید که چگونه پاسخ بدهید. اهمیتی ندارد که شرایط و رویدادها تا چه حد ناگوارند، شما هنوز می توانید وضعیت ذهنی خود را کنترل کنید.
❇️ اکنون به جای آنکه احساس اجبار کنید، به گزینه هایی که در دسترس دارید فکر کنید. چه اقدامات دیگری می توانید انجام دهید؟ کار سیستمِ خلاقِ شما، ارائه پیشنهاد است. نسبت به ایده ها و پیشنهادات ذهنتان باز باشید و تمام گزینه ها را بررسی کنید.
✅ گام سوم: اقدام عملی
پس از بررسی گزینه های متعدد، بهترین گزینه که در راستای ارزش ها و خواسته هایتان است را انتخاب کنید. گزینه ای را انتخاب کنید که کمترین هزینه را برایتان دارد، بیشتر در دسترستان است، و سریعتر می تواند شما را از این مشکل بیرون آورد. سپس دست به اقدام عملی بزنید.
✅ گام چهارم: همواره ارزیابیِ اقدام
پس از اینکه دست به اقدام عملی زدید در اسرع وقت خود-ارزیابی کنید. بررسی کنید که اقدامتان توانست شما را به خواسته تان نزدیک تر کند؟ اقدامتان مؤثر بوده است یا نه؟
بسیاری از اوقات گزینه ای که برای حل مسأله پیش می گیریم ممکن است جواب ندهد.
اگر مؤثر نبود، گزینۀ دیگری را می توانید جایگزین کنید.
👤 برگرفته از مدل "پگاه"، ارائه شده توسط #دکتر_علی_صاحبی مربی ارشد مؤسسه ویلیام گلاسر
✅ @FlourishingCenter
🍁 #شادمانی فقط داشتن احساس خوب نیست؛ اگر چنین بود، افرادی که دچار اعتیاد به مواد مخدر شده اند، خوشحال ترین انسان های روی کره ی زمین بودند.
✅ در واقع احساس خوب، از ادراک ناخوشایندی های زندگی پدید می آید.
❇️ افراد مبتلا به #اعتیاد تلاش
می کنند همیشه در حالت نئشگی و مطلوب خود باقی بمانند تا احساس خوب را تجربه کنند،
✅ اما باید بدانیم شادمانی فقط وقتی به دست می آید که ناخشنودی و ناملایمات زندگی را به آرامی در آغوش بگیریم.
و این مسئله فقط به افراد مبتلا به اعتیاد مربوط نیست.
✳️ بیشتر ما به اسم ساختن نتایج هیجانی احساسی مطلوب که به آن شادمانی می گوییم، خود را درگیر رفتارهایی می کنیم که نه تنها شادمانی را به وجود
نمی آورد، بلکه نتیجه معکوسی در بر دارد.
✅ اگر به دنبال شادمانی هستیم، باید عاقلانه در جستجوی آن باشیم.
📚 #برشی_از_کتاب: #تله_شادمانی
✍️ اثر: #دکتر_راس_هریس
👌 ترجمه: #دکتر_علی_صاحبی
#مهدی_اسکندری
📇 انتشارات: #سایه_سخن
📖 صفحه: 16_15
✅ @Flourishingcenter
✅ در واقع احساس خوب، از ادراک ناخوشایندی های زندگی پدید می آید.
❇️ افراد مبتلا به #اعتیاد تلاش
می کنند همیشه در حالت نئشگی و مطلوب خود باقی بمانند تا احساس خوب را تجربه کنند،
✅ اما باید بدانیم شادمانی فقط وقتی به دست می آید که ناخشنودی و ناملایمات زندگی را به آرامی در آغوش بگیریم.
و این مسئله فقط به افراد مبتلا به اعتیاد مربوط نیست.
✳️ بیشتر ما به اسم ساختن نتایج هیجانی احساسی مطلوب که به آن شادمانی می گوییم، خود را درگیر رفتارهایی می کنیم که نه تنها شادمانی را به وجود
نمی آورد، بلکه نتیجه معکوسی در بر دارد.
✅ اگر به دنبال شادمانی هستیم، باید عاقلانه در جستجوی آن باشیم.
📚 #برشی_از_کتاب: #تله_شادمانی
✍️ اثر: #دکتر_راس_هریس
👌 ترجمه: #دکتر_علی_صاحبی
#مهدی_اسکندری
📇 انتشارات: #سایه_سخن
📖 صفحه: 16_15
✅ @Flourishingcenter
#مقاله از #دکتر_علی_صاحبی
هفت قورباغهای که من آرزو میکنم کاش قبلاً آنها را قورت داده بودم!
من پس از سالها دریافتم که «مدیریت انرژی» و نه «مدیریت زمان» کلید اصلی پیشرفت و عملکرد سلامت و شادمانی است.
یافتههای پژوهشی موفقیت نشان میدهد که ما هرچه قورباغههای بیشتری را در طی روز قورت بدهیم، موفقیتهای بیشتری را بدست میآوریم. باید سعی کنیم که قورباغه زشت و بزرگ را برای صبحانه بخوریم، در آن صورت احساس خوشایندو انرژی بیشتری را در تمام روز احساس میکنیم. یعنی زودتر در مسیر اصلی قرار میگیریم. کاش این راز را سالها پیش میدانستیم که تعداد قورباغههای خورده شده و زشتی و بزرگی قورباغهها نشان از گامهای سوی موفقیت ما دارد.
چگونه به کرات قورباغههای زشت و بزرگ را برای صبحانه قورت دهیم، هرچه قورباغه زشتتر بزرگتر باشد، بهتر است.
۱. بهترین نسخه خودتان باشید.
ارزشهایتان را به یاد بیاورید و آنها را به بهترین روش در زندگی بکار گیرید.
۲. زیر سئوال بردن باورها و ذهنیت محدودساز
۳. هدفچینی کنید:
افرادی که اهدافشان را مینویسند ۹۰ درصد بیشتر از دیگران به اهداف دست مییابند. ۵۰ درصد افراد این کار را میکنند.
۴. متمرکز باشید.
همیشه تمرکز بدهید و موفقیتآمیز خواهد بود. هر روز باید یک یا چند قورباغه زشت و بزرگ خورده شود، تمرکز کنید. چقدر تمرکز و توجه متمرکز به چیزهایی که میخواهید به دست آورید میکنید؟
۵. زمانبندی کنید (قطعه قطعهکردن قورباغه)
کارها را براساس بلوکهای زمانی کوچک و شدنی، به اندازهای که قابل انجام برای شما باشد تقسیم کنید. تقسیم کردن یک کار یا تکلیف به قطعات زمانی کوچک و پیگیر باعث افزایش انگیزه میشود و به انجام کار کمک شگرفی میکند.
بطور کلی تمام وظایف و مسئولیتها را باید در فرایند یک برنامه زمانبندی (قطعهبندی کردن زمان فعال) انجام داد. مثلاً قطعة مربوط به چک کردن ایمیل (۱ ساعت یا کمتر) قرار ملاقات تفریحی یا دوستان (۲ ساعت)، تماشای تلویزیون (۳ ساعت) تلفن زدن یا دریافت تلفن (یک ساعت)
۶. تعادل را حفظ کنید
حفظ تعادل باعث حفظ انگیزه و انرژی و پیشرفت مداوم میشود. اختصاص زمانی برای استراحت، آرام گرفتن، خستگی در کردن، گاهی نیاز داریم که با سرعت بالا و پیوسته کار کنیم ولی ادامة این کار برای بلندمدت هم انرژی ما را به هدر میدهد و هم تمرکز و توجه را کاهش داده، خطاهای زیادی را باعث میشود، و کیفیت کار را پایین میآورد. برای داشتن یک زندگی مؤثر و کارآمد حفظ تعادل بین کار، فعالیت و استراحت و تفریح ضروری است. در برنامهریزی هفتگی خود یک زمان مشخص (۲ ـ ۱ ساعت) را به تعادل اختصاص میدهید. زمان گذراندن با خانواده، ورزش، دوستان، تفریحات فردی و گروهی.
گاهی اگر یک روز اضافی در برنامه یافت شود که کار خاصی را برایش طراحی نکردهایم و یا تکلیف فوری نداریم که بخواهیم انجام دهیم، استفاده این یک روز برای شارژ کردن باطری خود بسیار سودمند است.
آیا از یک زندگی متعادل برخوردارید؟ چرخ قلمروهای زندگی را پر کنید تا چگونگی تعادل زندگی خود را مشاهده کنید.
۷. فقط انجام دهید.
وقتی یک برنامه را برای انجام دادن کار یا تکلیفی طراحی میکنید، هر جور شده آن را شروع کنید. اگر یک قورباغه را برای صبحانه صبح دوشنبه تعیین کردهاید، صبح هنگام بهانههای زیادی برای نخوردن آن و به تعویق انداختنش پیدا میکنید. سرزنش کردن دیگران بسیار آسانتر از پذیرفتن مسئولیت است. بنابراین از تجارب قبلی خود در به تعویق انداختن و بهانهآوری درس بگیرید و هر جور شده «برنامه طراحی شده» را انجام دهید. اقدام عملی کنید وخود را هول دهید. به بهانهها و عذرهایی فکر کنید که تاکنون شما را در جایی که هستید نگه داشته است. اگر اقدام عملی میکردید الان بجای یک قورباغهای که روی دستتان و با وضعیت و شرایط بهتری میدیدید.
هم اکنون واقعا چه چیز مانع میشود که شما قورباغه ای که در لیست کارهایتان هست را قورت ندهید؟
#دکتر_علی_صاحبی
مربی ارشد موسسه ویلیام گلسر
@sayehsokhan
✅ @FlourishingCenter
🆔 instagram.com/FlourishingCenter
هفت قورباغهای که من آرزو میکنم کاش قبلاً آنها را قورت داده بودم!
من پس از سالها دریافتم که «مدیریت انرژی» و نه «مدیریت زمان» کلید اصلی پیشرفت و عملکرد سلامت و شادمانی است.
یافتههای پژوهشی موفقیت نشان میدهد که ما هرچه قورباغههای بیشتری را در طی روز قورت بدهیم، موفقیتهای بیشتری را بدست میآوریم. باید سعی کنیم که قورباغه زشت و بزرگ را برای صبحانه بخوریم، در آن صورت احساس خوشایندو انرژی بیشتری را در تمام روز احساس میکنیم. یعنی زودتر در مسیر اصلی قرار میگیریم. کاش این راز را سالها پیش میدانستیم که تعداد قورباغههای خورده شده و زشتی و بزرگی قورباغهها نشان از گامهای سوی موفقیت ما دارد.
چگونه به کرات قورباغههای زشت و بزرگ را برای صبحانه قورت دهیم، هرچه قورباغه زشتتر بزرگتر باشد، بهتر است.
۱. بهترین نسخه خودتان باشید.
ارزشهایتان را به یاد بیاورید و آنها را به بهترین روش در زندگی بکار گیرید.
۲. زیر سئوال بردن باورها و ذهنیت محدودساز
۳. هدفچینی کنید:
افرادی که اهدافشان را مینویسند ۹۰ درصد بیشتر از دیگران به اهداف دست مییابند. ۵۰ درصد افراد این کار را میکنند.
۴. متمرکز باشید.
همیشه تمرکز بدهید و موفقیتآمیز خواهد بود. هر روز باید یک یا چند قورباغه زشت و بزرگ خورده شود، تمرکز کنید. چقدر تمرکز و توجه متمرکز به چیزهایی که میخواهید به دست آورید میکنید؟
۵. زمانبندی کنید (قطعه قطعهکردن قورباغه)
کارها را براساس بلوکهای زمانی کوچک و شدنی، به اندازهای که قابل انجام برای شما باشد تقسیم کنید. تقسیم کردن یک کار یا تکلیف به قطعات زمانی کوچک و پیگیر باعث افزایش انگیزه میشود و به انجام کار کمک شگرفی میکند.
بطور کلی تمام وظایف و مسئولیتها را باید در فرایند یک برنامه زمانبندی (قطعهبندی کردن زمان فعال) انجام داد. مثلاً قطعة مربوط به چک کردن ایمیل (۱ ساعت یا کمتر) قرار ملاقات تفریحی یا دوستان (۲ ساعت)، تماشای تلویزیون (۳ ساعت) تلفن زدن یا دریافت تلفن (یک ساعت)
۶. تعادل را حفظ کنید
حفظ تعادل باعث حفظ انگیزه و انرژی و پیشرفت مداوم میشود. اختصاص زمانی برای استراحت، آرام گرفتن، خستگی در کردن، گاهی نیاز داریم که با سرعت بالا و پیوسته کار کنیم ولی ادامة این کار برای بلندمدت هم انرژی ما را به هدر میدهد و هم تمرکز و توجه را کاهش داده، خطاهای زیادی را باعث میشود، و کیفیت کار را پایین میآورد. برای داشتن یک زندگی مؤثر و کارآمد حفظ تعادل بین کار، فعالیت و استراحت و تفریح ضروری است. در برنامهریزی هفتگی خود یک زمان مشخص (۲ ـ ۱ ساعت) را به تعادل اختصاص میدهید. زمان گذراندن با خانواده، ورزش، دوستان، تفریحات فردی و گروهی.
گاهی اگر یک روز اضافی در برنامه یافت شود که کار خاصی را برایش طراحی نکردهایم و یا تکلیف فوری نداریم که بخواهیم انجام دهیم، استفاده این یک روز برای شارژ کردن باطری خود بسیار سودمند است.
آیا از یک زندگی متعادل برخوردارید؟ چرخ قلمروهای زندگی را پر کنید تا چگونگی تعادل زندگی خود را مشاهده کنید.
۷. فقط انجام دهید.
وقتی یک برنامه را برای انجام دادن کار یا تکلیفی طراحی میکنید، هر جور شده آن را شروع کنید. اگر یک قورباغه را برای صبحانه صبح دوشنبه تعیین کردهاید، صبح هنگام بهانههای زیادی برای نخوردن آن و به تعویق انداختنش پیدا میکنید. سرزنش کردن دیگران بسیار آسانتر از پذیرفتن مسئولیت است. بنابراین از تجارب قبلی خود در به تعویق انداختن و بهانهآوری درس بگیرید و هر جور شده «برنامه طراحی شده» را انجام دهید. اقدام عملی کنید وخود را هول دهید. به بهانهها و عذرهایی فکر کنید که تاکنون شما را در جایی که هستید نگه داشته است. اگر اقدام عملی میکردید الان بجای یک قورباغهای که روی دستتان و با وضعیت و شرایط بهتری میدیدید.
هم اکنون واقعا چه چیز مانع میشود که شما قورباغه ای که در لیست کارهایتان هست را قورت ندهید؟
#دکتر_علی_صاحبی
مربی ارشد موسسه ویلیام گلسر
@sayehsokhan
✅ @FlourishingCenter
🆔 instagram.com/FlourishingCenter