This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌹سوره نصر آیه 110 - او توبه پذیر است🌹
✅ برنامه ۸۵۵ گنج حضور
#سوره_نصر #قرآن #توبه #بخشش
@Ganjehozourclips
✅ برنامه ۸۵۵ گنج حضور
#سوره_نصر #قرآن #توبه #بخشش
@Ganjehozourclips
852_Website-DV
Parviz Shahbazi
🌹 بخشی از برنامه ۸۸۹ گنجحضور (۴)🌹
✍️«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ»
وَالْعَصْرِ (۱)
سوگند به این زمان
إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ (۲)
كه آدمی در خُسران (زیانکاری است
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (۳)
مگر آنها كه ايمان آوردند و كارهاى شایسته كردند و يکديگر را به حق سفارش کردند و يکديگر را به صبر سفارش كردند.
🌴 (قرآن کریم، سوره عَصْر (١٠٣)، آیات ا تا ٣)
سوگند به این زمان، به این زمان یعنی، این لحظه، میدانید این لحظه جاودانه است، این لحظه خداست. شما خداوند را به دو صورت میتوانید تجربه کنید، یکی استقرار در این لحظهٔ ابدی و این جنبهٔ زمانش است. خداوند از جنس بینهایت است و ابدیت است. ابدیتش آگاهی شما یا استقرار شما در این لحظهٔ ابدی است و تکان نخوردن، یعنی نرفتن به گذشته و آینده.
و توجه کنید سوگندهای قرآن هم مثل سوگندهای منذهنی نیست که قسم بخوریم: «به حضرت فلان، بابا دروغ نمیگویم، راست میگویم، حرف من را باور کنید.» نه آنطوری نیست. وقتی صحبت سوگند میآید، در واقع قرآن توجه میدهد میگوید مهمترین چیز این است، به این توجه کن، نه اینکه تو را قسم میدهم به من، حرف من را باور کنید، شما اینطوری تصور نکنید.
پس میگوید سوگند به این لحظهٔ ابدی به ابدیت، که من هستم و تو هستی. یعنی توجه کن به این لحظهٔ ابدی و به ابدیت، که من هستم و هرچه من هستم تو هم هستی. یعنی هرچه خدا هست ما هم از آن جنس هستیم. پس سوگند به این لحظهٔ ابدی،
«که آدمی در خسران (زیانکاری) است.»
حالا میدانید چرا در خسران و زیانکاری است و این معنای بزرگی است که شما بدانید در منذهنی وقتی مرکزتان یک بُت است، یک جسم ذهنی است، همیشه در کارافزایی و زیانکاری هستید. یعنی سوگند به این لحظهٔ ابدی، توجه کن به این لحظهٔ ابدی زنده بشو، که اگر در منذهنی باشی در خسران و زیانکاری خواهی بود، به چه کسی؟ به خودت و به دیگران، آدمی،
«مگر آدمهایی که ایمان آوردند» آدمهایی که ایمان آوردهاند یعنی فضای درون را باز کردهاند و کارهایی کردند که زندگی از آن فضای باز دستور میداد. «کارهای شایسته» یعنی کارهای خیر. و با فضاگشایی، یکدیگر را به صبر و به حق سفارش کردند.
یعنی هر کسی که مرکزش جسم نباشد و وقتی به یکی دیگر میرسد فضاگشایی کند، دارد او را به عمل، اولاً که عمل نیک انجام میدهد، عمل نیک میبینید الآن یعنی چه، یعنی اینکه مرکزت را از جسم تبدیل کنی به عدم و زندگی از طریق تو فکر و عمل کند و در اینصورت به هر کسی میرسی با فضای باز، او را به خداوند سفارش میکنی، توصیه میکنی و همینطور به صبر.
اگر فضا را ببندی و منقبض بشوی، هم به خودت ضرر میزنی هم به او، برای اینکه مردم را بهسوی شیطان شما توصیه میکنید و به عجله.
حالا، شما از خودتان بپرسید من به مردم میرسم آنها را عصبانی میکنم؟ میترسانم؟ خلاصه به منذهنی میبرم و به شتاب منذهنی که از من دور بشوند یا یک کاری را با عجله انجام بدهند، با زمان منذهنی انجام بدهند؟ یا نه، فضای من باز است، وقتی به کسی میرسم آنها را به واکنش وا نمیدارم بلکه به صبر دعوت میکنم و همینکه من فضا را باز میکنم، فضای آنها هم یک کمی باز میشود، بنابراین آن فضای باز شده، دعوت آنها بهسوی خداوند است، توصیه ما به خداوند است. 🙏🏻
@Ganjehozourclips
#متن_گنج_حضور #قرآن
✍️«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ»
وَالْعَصْرِ (۱)
سوگند به این زمان
إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ (۲)
كه آدمی در خُسران (زیانکاری است
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (۳)
مگر آنها كه ايمان آوردند و كارهاى شایسته كردند و يکديگر را به حق سفارش کردند و يکديگر را به صبر سفارش كردند.
🌴 (قرآن کریم، سوره عَصْر (١٠٣)، آیات ا تا ٣)
سوگند به این زمان، به این زمان یعنی، این لحظه، میدانید این لحظه جاودانه است، این لحظه خداست. شما خداوند را به دو صورت میتوانید تجربه کنید، یکی استقرار در این لحظهٔ ابدی و این جنبهٔ زمانش است. خداوند از جنس بینهایت است و ابدیت است. ابدیتش آگاهی شما یا استقرار شما در این لحظهٔ ابدی است و تکان نخوردن، یعنی نرفتن به گذشته و آینده.
و توجه کنید سوگندهای قرآن هم مثل سوگندهای منذهنی نیست که قسم بخوریم: «به حضرت فلان، بابا دروغ نمیگویم، راست میگویم، حرف من را باور کنید.» نه آنطوری نیست. وقتی صحبت سوگند میآید، در واقع قرآن توجه میدهد میگوید مهمترین چیز این است، به این توجه کن، نه اینکه تو را قسم میدهم به من، حرف من را باور کنید، شما اینطوری تصور نکنید.
پس میگوید سوگند به این لحظهٔ ابدی به ابدیت، که من هستم و تو هستی. یعنی توجه کن به این لحظهٔ ابدی و به ابدیت، که من هستم و هرچه من هستم تو هم هستی. یعنی هرچه خدا هست ما هم از آن جنس هستیم. پس سوگند به این لحظهٔ ابدی،
«که آدمی در خسران (زیانکاری) است.»
حالا میدانید چرا در خسران و زیانکاری است و این معنای بزرگی است که شما بدانید در منذهنی وقتی مرکزتان یک بُت است، یک جسم ذهنی است، همیشه در کارافزایی و زیانکاری هستید. یعنی سوگند به این لحظهٔ ابدی، توجه کن به این لحظهٔ ابدی زنده بشو، که اگر در منذهنی باشی در خسران و زیانکاری خواهی بود، به چه کسی؟ به خودت و به دیگران، آدمی،
«مگر آدمهایی که ایمان آوردند» آدمهایی که ایمان آوردهاند یعنی فضای درون را باز کردهاند و کارهایی کردند که زندگی از آن فضای باز دستور میداد. «کارهای شایسته» یعنی کارهای خیر. و با فضاگشایی، یکدیگر را به صبر و به حق سفارش کردند.
یعنی هر کسی که مرکزش جسم نباشد و وقتی به یکی دیگر میرسد فضاگشایی کند، دارد او را به عمل، اولاً که عمل نیک انجام میدهد، عمل نیک میبینید الآن یعنی چه، یعنی اینکه مرکزت را از جسم تبدیل کنی به عدم و زندگی از طریق تو فکر و عمل کند و در اینصورت به هر کسی میرسی با فضای باز، او را به خداوند سفارش میکنی، توصیه میکنی و همینطور به صبر.
اگر فضا را ببندی و منقبض بشوی، هم به خودت ضرر میزنی هم به او، برای اینکه مردم را بهسوی شیطان شما توصیه میکنید و به عجله.
حالا، شما از خودتان بپرسید من به مردم میرسم آنها را عصبانی میکنم؟ میترسانم؟ خلاصه به منذهنی میبرم و به شتاب منذهنی که از من دور بشوند یا یک کاری را با عجله انجام بدهند، با زمان منذهنی انجام بدهند؟ یا نه، فضای من باز است، وقتی به کسی میرسم آنها را به واکنش وا نمیدارم بلکه به صبر دعوت میکنم و همینکه من فضا را باز میکنم، فضای آنها هم یک کمی باز میشود، بنابراین آن فضای باز شده، دعوت آنها بهسوی خداوند است، توصیه ما به خداوند است. 🙏🏻
@Ganjehozourclips
#متن_گنج_حضور #قرآن