داشتم از جاده‌ای عبور می‌کردم که چشمم به جمعی از کشاورزان زحمتکش افتاد، نشسته در محل تحصن خودشان، چهره‌هایی خسته اما پر از عزم و غیرت. گوشی را درآوردم و شروع به فیلم گرفتن کردم، اما چیزی که می‌دیدم بیشتر از یک صحنه عادی بود؛ یک فریاد، یک درد، یک مطالبه‌ای که سال‌هاست نادیده گرفته شده است.

چشمم به یکی از جوان‌ها افتاد، چشمش باندپیچی شده بود. گفتم خدایا! چقدر ظلم به این مردم می‌شود! یک جوان که هزاران آرزو دارد، امروز به جای ساختن آینده، در راه حقش زخمی و نابود شده است!

من نه کشاورزم، نه اصفهانی، اما وقتی اخبار را دیدم، فیلم‌هایشان را در فضای مجازی دنبال کردم، حالم دگرگون شد. امروز که آن‌ها را با چشم خودم دیدم، دیگر شک ندارم که چیزی جز ظلم و بی‌عدالتی در حقشان روا نشده است.

فردا سیزده‌بدر است، اما این خانواده‌های کشاورز نه تنها روز خوشی ندارند، بلکه باید با زخم‌هایی که عزیزانشان از گلوله و ساچمه خورده‌اند، بسازند. به جای نشستن کنار خانواده، باید همچنان در تحصن بمانند، همچنان برای حق خود بجنگند.

حالا اعلام کرده‌اند که شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۴، کشاورزان و مردم برای مطالبه احیای زاینده‌رود و اجرای قانون، از سراسر اصفهان، چهارمحال و بختیاری و یزد گرد هم می‌آیند.

از کنارشان گذشتم، اما صدایشان در گوشم ماند: «آب زاینده‌رود حق ماست، زاینده‌رود باید همیشه جاری باشد!»

از تمام مردم استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری و یزد دعوت می‌کنیم که به ما بپیوندند. این یک مطالبه شخصی نیست، این مطالبه‌ای ملی است؛ مطالبه اجرای قانون، بازگشایی زاینده‌رود و پایان دادن به چپاول آب.

«امروز هفتم فروردین سال ۱۴۰۴ خورشیدی
روستاهای اطراف شهرستان تایباد
خراسان رضوی

روزگار و زندگیِ مادری خودسرپرست که دچار معلولیت از ناحیه پا نیز هست …

#مردم_فراموش_شده #فقر_معیشتی »

لاکپشت رو بخاطر عمر زیادش ب میرسلیم گفتم و الا هیچ وجه اشتراکی با هم ندارند و عمراً بخوام دل لاکپشت رو بشکونم‌ و ناراحتش کنم

تغییر تعطیلات هفته به شنبه "تفکر یهودی" و تغییر ساعت رسمی کشور، "نقشه دشمن" است.